"Πάντως μου κάνει φοβερή εντύπωση ότι κάποιοι το ακούνε συνεχόμενο αυτό το πράγμα! Είστε τελείως τρελοί;;;;;"

Για το New Battles ο λόγος. Λες και ο clown δεν ξέρει το κοινό του. Επιμένει να το παίζει Κινέζος και να γλιστρά σαν σκιά κάτω από την πόρτα όταν τα βρίσκει σκούρα. Έχει τους λόγους του, δεν αμφιβάλλω. Στον Πόλεμο δεν δείχνεις τα χαρτιά σου. Όμως, εγώ όφειλα να προσπαθήσω. Βρήκα, λοιπόν, την ευκαιρία και το θράσος να κολλήσω στον τοίχο τον K. the Clown των 2L8 απαιτώντας εξηγήσεις πριν ξαναπέσω στο πεδίο των New Battles. Αλλά εκείνος την σκαπούλαρε χαμογελώντας αινιγματικά όσο μου κουνούσε το μαντήλι. Αποτέλεσμα? Μια συζήτηση για όλα και για τίποτα που θα μπορούσε να συνεχιστεί ever forever αν ο χρόνος μας δεν έφτανε στο τέλος του και δεν μου την έσκαγε πάλι. Μάταιη? Όσο δεν πάει, αλλά τι καλύτερο να ζητήσω από το μεταιχμιακό θήραμα μου. Επόμενο κυνηγητό στο πάρτι του postwave.gr, ανήμερα των Χριστουγέννων, όπου θα ανέβει στην σκηνή να διασκευάσει τον εαυτό του. Όπως λέει και ο φίλος Harmer στο φόρουμ, " Α Χ Α Σ Τ Ο".

Είσαι ο K. The Clown των 2L8. Η συνεισφορά σου στην μπάντα είναι προφανής. Θα μας συστήσεις τα υπόλοιπα μέλη?

K. The Clown: Τα μέλη; Δύσκολη ερώτηση. Για τα επόμενα live το line-up είναι: Ηρακλής Ιωσηφίδης (κοντραμπάσσο), J.A. (τύμπανα), Ελισσώ Παπαστρατή (Βιολί), Μπάμπης Τσινικοσμαογλου (Πιάνο), Rosie Dickins (Ηλ. Μπάσο - Κιθάρα), ο Γιάννης Τζέκος (Τύμπανα), και ο Άγγελος Χ. (Κιθάρα). Δεν είναι στο line-up οι Αλέξανδρος Κασαρτζής (Τσέλο), Δήμητρα Κατιώνη (Βιόλα), Δάφνη Παπαστρατή (Σαξόφωνο). Οι Δημήτρης Τζούρης, Σωτήρης Παπαδόπουλος, Νίκη Πάνου, Χριστίνα Βοζίκη, Κωνσταντίνα Καλογρίδη, Τάσος Μασιάς, Zeugolator, Mouxlaloulouda χειρίζονται κοινωνικά δίκτυα, ανανεώνουν site, αναλαμβάνουν τα γραφιστικά και στις αποστολές, βοηθάνε στη συγγραφή δελτίων τύπου και πολλά άλλα άχαρα και κουραστικά. Χοντρικά αυτοί είναι οι 2L8 αυτές τις μέρες.

Τι απέγινε το theremin?

K. The Clown: Το έγραψες στο review που έκανες. Δεν είναι καιρός για theremin, ούτε για το μουσικό μου πριόνι, ούτε για πολλά έγχορδα. Πάμε πίσω στην παραμόρφωση.

Το image των 2L8 προκαλεί ποικίλα σχόλια. Ποια ήταν η πρώτη φορά που αντίκρισες στον καθρέφτη τον Κλόουν? Πότε τον σύστησες στον κόσμο και ποια ήταν η αντίδραση του?

K. The Clown: Μωρέ αυτός ο κλόουν πάντα υπήρχε τελικά. Απλά μια μέρα ξεπήδησε και δεν λέει να ξεκουμπιστεί από τότε. Ήρθε, είδε, του άρεσε και μου μπαστακώθηκε ο άτιμος.

Ένας φίλος μού έλεγε τις προάλλες πόσο τον συγκινεί ο τρόπος που τραγουδάει ο Marc Almond. Τα αγαπάει τα τραγούδια του, τραγουδά από αφοσίωση και όχι φιλοδοξία. Εσύ γιατί τραγουδάς?

K. The Clown: Έχω τους λόγους μου... Χαμογελάω τώρα να ξέρεις...

Τι μπορεί να σημαίνει για κάποιον να ολοκληρώνει το έργο του με την λέξη "dying"?

K. The Clown: Κάθε τέλος είναι και ένας θάνατος. Έτσι είναι ο ρόλος. Μπαίνεις μέσα του μόνο για να πεθάνεις μετά από μερικές ώρες και να γυρίσεις σε αυτό που είσαι. Έτσι πήγαμε από το disappear στο dying.

Αν επικεντρωθεί κάποιος στο πολιτικό μήνυμα του "New Battles", τείνει να το αλλοιώνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι πιο συμβατό στον ίδιο. Ακούγοντας το "Balkan Nigger", σκεφτόμουν το Βολταίρο να λέει "Do well and you will have no need for ancestors". Είναι ο κυνισμός μία από τις αρετές σου?

K. The Clown: Cynicism is a very lonely virtue. Λίγο πριν το κλείσιμο του Sunlight. Και πάσα για το Moonlight. Όσο και να ήθελα να είμαι κυνικός η ζωή μου με διαψεύδει γιατί είναι γεμάτη με ανθρώπους, δυνατές σχέσεις και δεσμούς. Περί συμβατότητας: τίποτα δεν είναι μονοδιάστατο.

Αντί να κυκλοφορήσεις ένα cd με τα πιο «δυνατά» hit, εσύ τόλμησες να κυκλοφορήσεις ένα συμπαγές διπλό άλμπουμ με 32 κομμάτια σε τέτοιες δύσκολες εποχές. Σε ποιους ακριβώς απευθύνεσαι? Νομίζεις ότι το παίρνουν το μήνυμα? Καταλαβαίνει τελικά κανείς τους poètes maudits?

K. The Clown: Ναι. Είναι προφανής σκέψη. Και φυσικά υπάρχει μεταξύ των κομματιών διαφορά «δυναμικής». Όλα έχουν τη σημασία τους όμως. Σκεφτόμουν συνέχεια "nobody gets left behind". Θα επιβιώσουμε όλοι. Ακόμα και οι μέτριοι και οι αδύναμοι. Το υποσχέθηκα σε όλα τα τραγούδια και έγινε. Καταλαβαίνω την αγωνία για να παρουσιαστεί ένα άλμπουμ δεμένο, με ενότητα, συμπαγές, που να μην κουράζει, φιλικό για τον χρήστη και όλα αυτά. Η αγωνία αυτή κρύβει καμία αλήθεια; Ναι ας μπούμε στην λογική της επιτυχίας που έχει σπείρει η βιομηχανία. Για ποιον λόγο να με αφορά εμένα αυτό; Ναι μου τα είπανε όλα αυτά, να σκεφτείς τον ακροατή. Μα δεν είναι παράδοξο; Να φτιάχνεις κάτι για να αρέσει; Δεν έρχεται πρώτη η ανάγκη να φτιάξεις κάτι που σε εκφράζει; Ξέρω ότι θα απωθήσει ανθρώπους, που δεν θα καταφέρουν να το ακούσουν, δεν υπάρχει χρόνος και αντοχές. Επίσης ξέρω ότι κάποιοι το ακούνε συνέχεια. Μπορεί να γίνει εμμονή. Τα ξέρω από τα μυνήματα που δέχομαι. Αλλά από την άλλη όταν το φτιάχναμε πρόσεξα το εξής: όταν ρώταγα ποιο να βγάλουμε, οι απαντήσεις ήταν τόσο διαφορετικές. Μπορούσε το κομμάτι που ήταν το αγαπημένο κάποιου να ήταν αυτό που ήθελε να βγει κάποιος άλλος! Πάντως μου κάνει φοβερή εντύπωση ότι κάποιοι το ακούνε συνεχόμενο αυτό το πράγμα! Είστε τελείως τρελοί;;;;;

Αυτό πάλι με το Pledge από πού σου ήρθε? Ήταν risky και για λίγο το φοβήθηκα. Θα το ξανακάνεις?

K. The Clown: Δε μου ‘ρθε. Μου το προτείνανε για την ακρίβεια. Εγώ έγραφα και δεν ήξερα τι να το κάνω. Και μου λένε κάνε Pledge. Μετά από κανά δύο μέρες που μου πήρε να καταλάβω τι διάολο είναι αυτό, είπα ναι, αυτό θέλουμε. Risky δεν ήταν για αυτό το κάναμε, το πολύ πολύ να επιστρέφαμε πίσω τα χρήματα σε περίπτωση που δεν πιάναμε τον στόχο. Και μετά θα έπρεπε να ψάξουμε label, αλλά αυτό είναι εύκολο με τα νούμερα που πουλάνε οι 2L8.

Δεύτερη φορά σερί ψηφίζω το δικό σου άλμπουμ ως το καλύτερο της χρονιάς. Γιατί πιστεύεις πως το επέλεξα?

K. The Clown: Να μαντέψω ε... Πιστεύω ότι κάποιοι άνθρωποι συντονίζονται. Εγώ με αυτά που αγαπάω έτσι είμαι. Μπορεί και να πέφτουμε έξω όμως. Υπάρχει αυτός ο κίνδυνος.

Ωστόσο παραδέχομαι πως το πρώτο σας, το "Armed Angels", το άκουσα μόνο μια φορά πριν χρόνια και δεν του έδωσα και πολύ βάση. Τώρα θέλω να το ακούσω ξανά γιατί νιώθω ότι έχασα την Αρχή. Μπορείς να μου δώσεις κάποια hints για το τι με περιμένει?

K. The Clown: Και εγώ έχω να το ακούσω... χρόνια. Μόνο τον θυμό θυμάμαι. Frustrated youth. Δεν είχα καταλάβει τίποτα ακόμα, γιατί δεν ήξερα φυσικά. Ε μετά που έμαθα, θύμωσα πραγματικά. Δεν θυμάμαι πολλά. Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν τελειώνω ένα άλμπουμ είναι να το ξεχάσω. Και όταν το φτιάχνω το μόνο που ονειρεύομαι είναι το πότε θα τελειώσει.

Θα το πω. Το "New Battles" στην αρχή με ενόχλησε. Οι στίχοι του σαν δηλητηριασμένα βέλη έβρισκαν απευθείας στόχο (πράγμα περίεργο για τους 2l8 που με έχουν συνηθίσει σε πιο λυρικά τεχνάσματα). Μετά, όμως, που θυμήθηκα τον Jean Moréas να λέει για το μασκάρεμα του Ιδανικού σε μια αντιληπτή μορφή με σκοπό όχι την ίδια την Μορφή, αλλά αυτό που πραγματικά κρύβει, ενθουσιάστηκα. Τα φαινόμενα απατούν?

K. The Clown: Έπρεπε να κάνουμε πράξη την υπόσχεση. No more poetry, only raw meat. Δεν είναι καιρός για να διαβάζουμε τις λέξεις ανάμεσα και πίσω από τις λέξεις. Δεν πρέπει τίποτα να παρουσιάζεται καλύτερο από αυτό που είναι. Δεν μπορεί η φυγοπονία να παρουσιάζεται σαν αρετή. Στρέψαμε το βλέμμα αλλού μία, δύο, μέχρι πότε; Εγώ δεν έχω άλλα αποθέματα να κοιτάω αλλού γιατί και να μην κοιτάς ο ήχος φτάνει, και να μην φτάνει ακόμα ξέρεις. Αυτό αρκεί. Some men crave women and some men crave gold. And some crave nothing at all. Boy it's time to decide.

Όπως έλεγα και στο review, έχεις την ικανότητα να προσποιείσαι γνώριμους ήχους με έναν εντελώς πρωτότυπο και απροσδόκητο τρόπο. Προσωπικά άκουσα από Nirvana, Marilyn Manson, και ποντιακά έως όπερα, Morrissey και  Radiohead. Μεταξύ πολλών άλλων. Αλλά, επειδή we don't see things as they are, we see things as we are, είμαι σίγουρη πως ο καθένας ακούει τα δικά του. Αυτό είναι αποτέλεσμα προσπάθειας ή τύχης?

K. The Clown: Κοίτα όσον αφορά τις συνθέσεις μάλλον τυχαίο είναι. Αλλά όσον αφορά την παραγωγή σχεδόν όλα τα παραπάνω τα έχω μελετήσει. Για παράδειγμα η παραγωγή στις φωνές βασίζεται στον τρόπο που ηχογραφεί ο Marilyn Manson. Πολύ μεγάλος δάσκαλος.

Τι κάνει κατά την γνώμη σου ένα τραγούδι sound damned wrong?

K. The Clown: Ότι με την ενορχήστρωση που έχω κάνει χρειάζεται μία ολόκληρη πρόβα για να παιχτεί σωστά; Ενώ συνήθως χρειάζονται 20-30 λεπτά. Καταραμένο τραγούδι. Εντάξει, υπάρχει και το sing along, drowned voices, how much longer to the surface?

Ένα από τα πράγματα που λάτρεψα στο "He & She" είναι το πόσο αριστοτεχνικά μασκαρεμένη ήταν η ιστορία και το ότι χωρίς τις εικόνες να την συνοδεύουν δεν θα το είχα πιάσει ποτέ. Πόσο σημαντικό είναι για σένα το artwork? Καθοδηγείς τους δημιουργούς?

K. The Clown: Δίνω ένα γενικό πλαίσιο. Όσον αφορά τις μορφές τουλάχιστον. Για το He & She ειδικά, η έκπληξη ήταν τεράστια και για μένα, βλέποντας τις εικόνες που ετοίμασε ο Αχιλλέας Γκατσόπουλος. Δεν περίμενα ότι θα μπορούσε να μπει τόσο μέσα.

Πάντως, το packaging του τρίτου εγχειρήματος σου πιο πολύ για βιβλίο μου κάνει παρά για άλμπουμ.  Σαν να διάβαζα τις (κοντά 50!) ξεπατικωμένες σελίδες από το κρυφό ημερολόγιο του Κλόουν, ενώ τον άκουγα να τραγουδά. Γνωρίζοντας πως τσιλιμπουρδίζεις και με το θέατρο, να περιμένουμε ότι μπορεί και να σε δούμε στην σκηνή εμπνευσμένο από τους Residents?

K. The Clown: Φαντάσου να έβαζα και κείμενα μέσα όπως σκεφτόμουν αρχικά... Έχουν γίνει σκέψεις και προτάσεις. Αλλά είχαν μία αύρα αρπαχτής. Αν δεν υπάρχει κάτι να ειπωθεί δεν με αφορά. Δεν καταλαβαίνω το σόου για το σόου. Δεν κάνουμε αυτό. Καθόλου όμως.

Προς το παρόν ετοιμάζεσαι να ανέβεις στην σκηνή του Second Skin ανήμερα των Χριστουγέννων ως ο εκλεκτός καλεσμένος στο πάρτι του Postwave.gr! Τι θα μας παίξεις?

K. The Clown: Βασικά με πήρε μια μέρα ο πιανίστας πριν από μήνες και μου λέει, έχω αρχίσει να βγάζω όλο το New Battles στο πιάνο. Να συνεχίσω ή δεν υπάρχει λόγος; Και αυτό ακριβώς που συνέχισε θα παίξουμε στο Second Skin. Διασκευασμένοι 2L8. Αλλά δεν λέμε παραπάνω...

Θα μοιράσεις και λιχουδιές σε όσους ήταν καλά παιδιά φέτος? 

K. The Clown: Θα το αφήσω στον Άγιο Βασίλη. Μην πάρουμε και όλες τις δουλειές πια.

Έχεις προγραμματίσει πότε και που θα βγει σε tour ολόκληρο το "New Battles" με full-band? Θα δώσετε μάχες εκτός συνόρων?

K. The Clown: Όλα αυτά τρέχουν αυτές τις μέρες. Αυτό που έχουμε ανακοινώσει είναι 20 Ιανουαρίου στο Bios αλλά έρχονται και άλλες ημερομηνίες.

Τώρα που φτάσαμε στο τέλος, ήρθε η ώρα να διαλέξεις πλευρά. Κορώνα ή Γράμματα?

K. The Clown: Ξέρεις τώρα, σαν φαντασμένος που είμαι θα διαλέξω το απίθανο να μείνει το νόμισμα όρθιο και να μην δείξει τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να παλεύεις για κάτι μάταιο. Θα έχει νόημα η ζωή σου για πάντα.

Συνέντευξη - κείμενο: Eva Me.