The Kingdom of Welcome Addiction!"Κάτι σαν τον κόσμο του Disney, αλλά με lipstick, κυνισμό και ευφυία..." Ο Chris Corner μιλάει στο Postwave.gr για το ολοκαίνουριο album των IAMX!
Πέρασαν περίπου 10 μήνες από την προηγούμενη φορά που ο Crhris Corner μας είχε μιλήσει διεξοδικά για τους IAMX σε μια πραγματικά τρομερά ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί το καινούριο του άλμπουμ με τίτλο "Kingdom Of Welcome Addiction", που θα ακούσουμε και ζωντανά για πρώτη φορά στη  συναυλία τους στο Gagarin την Κυριακή. Τον δίσκο δεν τον έχουμε ακούσει, οπότε πολλές ερωτήσεις θα ήταν άσκοπες. Προτιμήσαμε να τον αφήσουμε να μιλήσει μόνος του, για κάθε νέο του τραγούδι ξεχωριστά. Από που εμπνεύστηκε, τι διαπραγματεύεται, πως το ηχογράφησε... Μια πρώτη γεύση του νεου δίσκου των ΙΑΜΧ, μέσα από οσα σκεφτεται ο ίδιος ο δημιουργός του! Βέβαια τον ρωτήσαμε και για τους κακούς εθισμούς του...

Που βρίσκεται και τι είναι το Βασίλειο του Ευπρόσδεκτου Εθισμού για τους ΙΑΜΧ?

Chris Corner: Βρίσκεται στο φιλήδονο και αγαπημένο μου Βερολίνο. Στην μήτρα των IAMX. Είναι ένας τόπος όπου οι πόνοι της κοινοτυπίας μπορούν ν' ανακουφιστούν. Κακίες, ανασφάλειες, ηλιθιότητες μπορούν να γιατρευτούν. Κάτι σαν τον κόσμο του Disney, αλλά με lipstick, κυνισμό και ευφυία.

Τι είδη εθισμών δεν είναι πλέον ευπρόσδεκτοι για σένα?

Chris Corner: Καταστρεπτικοί εθισμοί. Αυτό βέβαια είναι υποκειμενικό. Ο καθένας μας μπορεί να είναι το έκτρωμα κάποιου άλλου, κάθε θεραπεία μπορεί να είναι αρρώστεια για κάποιον άλλον. Τα σκληρά και «κακά» ναρκωτικά δεν μου πηγαίνουν πια. Δεν είμαι «κλειστός» σε οποιαδήποτε εμπειρία, αλλά η επανάληψη αρνητικών καταστάσεων είναι δολιχοδρομία, σε βγάζει από το θέμα σου. Η σοκολάτα και το κρασί είναι «διάολοι», αλλά αποδεκτοί και ευχάριστοι.

Θέλω να μας μιλήσεις αναλυτικά για το νέο σου δίσκο, θα μου άρεσε μια track-by-track προσέγγιση. Το ξεκινάμε?

Chris Corner: Πολύ ευχαρίστως!

Οk, από την αρχή λοιπόν:

1.Nature of Inviting

Chris Corner: Τα opening tracks είναι πάντα δύσκολα, γιατί πρέπει να εισάγουν τον ακροατή στον δίσκο. Μου αρέσει να βγάζω από τη μέση το «μαύρο πρόβατο» του άλμπουμ πρώτο. Η γοητεία που μου ασκεί η χαλαρότητα και ο συσχετισμός της με την αργή ηλεκτρονική funk ήταν η αιτία για αυτό το κομμάτι. Η μελωδία εχει κρατηθεί σχετικά πίσω, μια και σκόπευα να αφήσω τον ρυθμό να τραβήξει την προσοχή. Έβαλα ήχους κρουστών που συνήθως δεν ταιριάζουν μαζί και προσπάθησα να κάνω το «ταξίδι» στενόχωρο. Φωνητικά, πηγαίνω από σχεδόν μουρμουριστές χαμηλές μέχρι φαλτσέτο ψηλές και μετά σε ένα τεθλιμμένο αποσυνδεμένο ρεφραίν για να ξεμπροστιάσω το σχιζοφρενικό περιεχόμενο των στίχων. Σε αγαπώ, σε μισώ. Eγώ, ο εαυτός μου και ο mr.X

2. Kingdom Of Welcome Addiction

Chris Corner: Αισθάνομαι πως αυτό είναι και το πιο θαρραλέο, το πιο αφυπνιστικό τραγούδι του άλμπουμ. Με ένα «τσάκισμα» Ισπανικού φλαμένγκο για ξεκίνημα, ενώνω ξεσηκωτικές κιθάρες και πλήκτρα για να απεικονίσω μια μεγάλη πάλη. Έρχονται εικόνες στο μυαλό μου, ταυρομάχοι, βασιλιάδες, κορδωμένα, μελαχρινά, πλημμυρισμένα από ιδρώτα κορίτσια. Είναι ταυτόχρονα επιβλητικό και γεμάτο τρυφερότητα.

3. Tear Garden

Chris Corner: Τα τραγούδια πρέπει καμιά φορά να είναι συνδυασμός του απόλυτου κακού και της ειλικρινούς ελαφρότητας. Αισθάνομαι ότι με την πρώτη εντύπωση είναι ένα πολύ γλυκό και προσιτό κομμάτι. Σκέφτηκα να βάλω ένα ζωηρό και βαρύ παιδιάστικο drum track μαζί με ένα "water-falling" θέμα πιάνουΚατόπιν να στρέψω τον ήχο με μια περισσότερο ambient κατεύθυνση. Φωνητικά που γίνονται έγχορδα, το  delay του πιάνου μεταμορφώνεται σε distortion μπάσου.

Οι στίχοι είναι τόσο συναισθηματικοί, βίαιοι και ταυτόχρονα πνευματώδεις. Εξελίχθηκε σε ένα εξαιρετικά παραστατικό τραγούδι, κάτι που είναι παράξενο γιατί όταν γράφτηκε στην ακουστική κιθάρα, ξεκίνησε σαν κάτι πολύ απλό. Οι άνθρωποι πρέπει να κοπιάζουν για τη μουσική. Δεν ενδιαφέρομαι να το κάνω εύκολο ή στιγμιαίο. Με τον κόπο έρχεται η επιβράβευση και η μακροβιότητα. Αυτό (το κομμάτι) είναι ένα καλό παράδειγμα των παραπάνω.

4. My Secret Friend (featuring Imogen Heap)

Chris Corner: Αυτό το έγραψα πολύ πρόσφατα,  όταν τελείωνα το άλμπουμ. Έγινε μετά από σκέψη. Ήθελα πάντα να κάνω ένα ντουέτο και επιτέλους βρήκα ένα κομμάτι που το χρειαζόταν. Η Imogen είναι φίλη και με κάποιο τρόπο την σκέφτηκα όταν έγραψα το στίχο για την πρώτη στροφή. Φαντασιώθηκα μια σχέση βασισμένη σε ένα ψυχωτικό παιχνίδι του μυαλού, έναν αδερφό και μια αδερφή. Παίζουν μεταξύ τους, έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο και βλάπτουν ο ένας τον άλλο. Εστειλα μια πρόχειρη version στην Imogen  και πρόσθεσε τη δεύτερη στροφή και υπέροχα δεύτερα φωνητικά. Η διάταξη και ακολουθία των ακόρντων είναι πολύ απλή, κι έτσι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι στις ερμηνείες και φυσικά στην βρώμικη μπασογραμμή.

5. An I For An I

Chris Corner: Αυτό εδώ είναι μια πρόκληση. Πιστεύω πως προβάλει μια υποσυνείδητη πολιτική πλευρά των IAMX.  Κατά κύριο λόγο πανικοβάλλομαι από ότι βλέπω στον κόσμο ή από ότι εξαναγκάζομαι να δω από αδαής, υποκινούμενους από το χρήμα,  αισχρούς ανθρώπους. Το συναντώ παντού, καθημερινά μπροστά μου. Αυτό το δυσλειτουργικό ηλεκτρονικό πείραμα είναι ο τρόπος μου να εστιάσω ή να απελευθερώσω των αρνητική μου ενέργεια, εξαρτάται πως θες να το δεις. Κιθάρες που γδέρνουν, λάθος νότες, σκληρά ντραμς. Αει γαμήσου και να πάει να γαμηθεί κι ο κόσμος. Εκδίκηση για τις πρόθυμες ψυχές και τα λευκά (αθώα) ψέματα.

6. I Am Terrified

Chris Corner: Μια ξεμπροστιαστική, αφελής, θεραπευτική μπαλάντα. Είναι η κοντινότερη επαφή μου με την απλότητα. Υπάρχει ένα στοιχείο «συνάντησης» ανάμεσα στον Phil Spector και τους Suicide σε αυτό.. Ξεκινά καλωσορίζοντας σε γλυκά και σταδιακά μετατρέπεται σε ένα ορχηστρικό θηρίο που ωρύεται. Όλα τα έγχορδα, τα πνευστά και «τα πραγματικά όργανα» ηχογραφήθηκαν εδώ στο Βερολίνο από ένα εμπνευσμένο συγκρότημα που ονομάζεται «The Unfall Orchestra». Ο προγραμματισμός των υπολοίπων έγινε ως συνήθως από εμένα.

7. Think Of England

Chris Corner: Το Βερολίνο μου επέτρεψε να επαναδομήσω τα πάντα μέσα και γύρω μου. Να κάνω ένα βήμα πίσω και να παρατηρήσω εμένα, τις αγάπες μου, τις ανησυχίες μου, την παραζάλη μου. Η ελευθερία του Βερολίνου έδωσε πνοή στη δουλειά μου. Μια σιγουριά και μια γενναία ειλικρίνεια που φοβόμουν να εξερευνήσω στο Λονδίνο. Με κάνει να αδιαφορώ για το ποιος μπορεί να εγκρίνει ότι κάνω, πόσα χρήματα μπορώ να βγάλω κι είναι ειρωνικό γιατί τα καταφέρνω συγκριτικά καλύτερα τώρα πια στην Αγγλία με αυτό το project παρά όταν ζούσα εκεί. Εκείνη η χώρα με δημιούργησε και με διέλυσε. Το Βερολίνο βοήθησε να επουλώσω μέρος της καταστροφής. Πάντα θα αγαπάω το παλιό μου σπίτι αλλά πρέπει να το αποδομήσω, να το δαιμονοποιήσω και να το κάψω συθέμελα μέσα στο κεφάλι μου πριν να μπορέσω να αισθανθώ και πάλι θετικά για αυτό. Αυτό το κομμάτι περιγράφει το ταξίδι  για το οποίο ξεκίνησα, με μια ασυνήθιστα παραδοσιακή, ροκ  ενορχήστρωση. Γίνεται κι ένα μικρό παιχνίδι με τις λέξεις. Googlήστε το και δείτε που θα σας βγάλει.

8. Τhe Stupid The Proud

Chris Corner: Κατά τη διάρκεια του περασμένου χρόνου, το μυαλό μου ζούσε δηλητηριώδεις εκρήξεις κατά της οργανωμένης θρησκείας.  Στιχουργικά αυτό σας δίνει μια γεύση (των σκέψεων). Σε ότι έχει να κάνει με τον ήχο, ένοιωσα πως έπρεπε να παρουσιάσω ένα κομμάτι ξεγυμνωμένο, όπως γράφτηκε. Αντλώ μεγάλη ικανοποίηση από την παραγωγή και την δημιουργία ήχων, αλλά αισθάνθηκα πως αυτό θα πρέπει να γίνει ένα τραγούδι με μια ακουστική κιθάρα. Ένα είδος υπερευαίσθητου, νευρωτικού κομματιού σαν αυτά του Johnny Cash. Υπνωτικό και αδυσώπητο. Αυτή τη στιγμή είναι το αγαπημένο μου, γιατί καμιά φορά κουράζομαι να ακούω δυνατά ταμπούρα και παραμόρφωση.

9. You Can Be Happy

Chris Corner: Χρησιμοποίησα την Unfall Orchestra και σε αυτό. Ηθελα να δημιουργήσω μια αέρινη και εύκαμπτη μελωδική γραμμή στα έγχορδα και να τη μιξάρω με χαμηλά γυναικεία φωνητικά.Η φωνή είναι της Janine από την μπάντα.  Λέει, «It's a cruel world for small things but with lies and luxuries, in the in-between, you can be happy». Ξέρω πως η μητέρα μου με έκανε πολύ σπλαγχνικό απέναντι στη δυστυχία των άλλων. Καμιά φορά παρασύρομαι έχοντας την αίσθηση πως αντιλαμβάνομαι αυτό που νοιώθουν οι άλλοι. Ειδικά τους αδύναμους και τους απελπισμένους. Πάντα βρίσκεται σε εξέλιξη μια εσωτερική πάλη να το υπερνικήσω αυτό και να «κατακτήσω» την ευτυχία. Ίσως αυτό να ήταν μια επωδή αυτοσυγκέντρωσης για τον εαυτό μου. Συχνά χρειάζεται να ξυπνήσω. Το έφτιαξα επί τούτοις γλυκόπικρο και αισιόδοξο για να μου το θυμίζει. 

10. The Great Shipwreck Of Life

Chris Corner: Νομίζω πως ο τίτλος τα λέει όλα. Άντλησα έμπνευση από τον Φελίνι. Θαυμάζω την εξοργιστικά όμορφη ακριβολογία του. Ο αξεπέραστος, δραματικός, δημιουργός κωμωδιών.  Που παρουσιάζει τα πάνω και τα κάτω της ζωής σε όλες της τις αποχρώσεις, την δόξα και τον τρόμο. Έγραψα την μελωδία με όλα αυτά στο μυαλό. Εξελίσεται παιχνιδιάρικα πάνω σε μια ακατάπαυστη Μπότα (bass drum). Έγραψα το κουπλέ πριν 3 χρόνια  και το ρεφρέν πριν 3 βδομάδες. Δεν μπορούσα να το κάνω να δουλέψει. Απλοποίησα το όραμα μου και προσπάθησα να γράψω για κάτι με το οποίο θα μπορούσε να ταυτιστεί ο καθένας. Την αποτυχία.

11. Running

Chris Corner: Κάθε άλμπουμ είναι ένα στιγμιότυπο μια μικρής χρονικής περιόδου. Λίγες γραμμές σε ένα ημερολόγιο. Η δημιουργία είναι σαν ένας ωρολογιακός μηχανισμός, περιστρέφεται σαν φύλακας που κρατά μαστίγιο αλλά δεν ολοκληρώνει την περιστροφή του. Το να βάλεις την δημιουργία σου σε ένα cd είναι μόνο η αρχή της διαδικασίας. Πάντα νοιώθω σαν να κυνηγάω την ουρά μου. Σαν να το σκάω από ανείπωτα πράγματα και να τα κυνηγάω ταυτόχρονα.  Παρά το ότι είμαι αθεϊστής, πάντα αγαπούσα τους ύμνους. Δεν μ' αρέσει αυτό που κατάντησαν τα Χριστούγεννα αλλά μ' αρέσουν τα κάλαντα. Έκλεισα το άλμπουμ με έναν ύμνο αφιερωμένο σε μένα, το ποντίκι στον τροχό του.  Μια ηλεκτρονική λούπα οδηγεί το τραγούδι και κάτω από τους ήχους ενός θεσπέσιου εκκλησιαστικού οργάνου προειδoποιεί: Έπεται συνέχεια!

Συνέντευξη: Κώστας Μπρέλλας
  Μετάφραση: Λ.Οικονόμου - Κ. Μπρέλλας

IAMX official