anbb (Alva Noto - Blixa Bargeld) - mimikry

01 - Fall 02 - Once Again 03 - One 04 - Ret Marut Handshake 05 - Bernsteinzimmer Long Version 06 - I Wish I Was A Mole In The Ground Extended 07 - Mimikry 08 - Berghain 09 - Wust 10 - Katze Featuring Veruschka

4 October 2010 - Raster-Noton

Έχει μπει πλέον φθινόπωρο και οι μέρες είναι γκρίζες. Οι ταράτσες της Αθήνας είναι ζοφερές, ο καιρός είναι πάντα ενοχλητικός, τα σωματικά κουσούρια πονάνε περισσότερο απ' ότι συνήθως και πολλές φορές είναι δύσκολο να καταλάβεις βγαίνοντας στους δρόμους αν συνέβη κάποιος πόλεμος που ξεκλήρισε τον πληθυσμό και δεν πήρες πρέφα.

Σ' αυτές τις καταστάσεις επενδύεται πολύς χρόνος κάτω από τα μουντά φώτα του ταβανιού να κοιτάς απλανώς τον τοίχο κρυώνοντας. Και ο συνδυασμός του πόνου στις αρθρώσεις με την αδυναμία σου να ξέρεις τι ώρα είναι θέτουν τον εγκέφαλο σε νάρκη και καθιστούν τα μάτια ανίκανα να διαβάσουν πολλά χρώματα. Ή ίσως τα χρώματα δεν υπάρχουν στους χειμώνες. Υπάρχει μόνο αυτό το διαολεμένο γκρί.

Όμως το γκρί έχει αποχρώσεις. Άλλο είναι το γκρί της απομόνωσης στην φυλακή κι άλλο το γκρί της μοκέτας ενός ιατρείου. Άλλο το γκρί του δρόμου και του πεζοδρομίου, των μαλλιών του πατέρα σου, του πατώματος του τρόλλευ, του ATM της τράπεζας. Και αφού το χειμερινό ψυχοσωματικό παιχνίδι δεν επιτρέπει να παίξεις με τα χρώματα, πρέπει να βρίσκεται ένας τρόπος να παίξεις με τα σχήματα και τις αποχρώσεις. Ποιός καταβεβλημένος νους όμως είναι ικανός να το κάνει αυτό στην καθημερινότητα; Και έχουμε καιρό τώρα καταλάβει ότι κάθε πράμα που δεν επιστρώνεται στην καθημερινότητα είναι το μυστικό συστατικό της τέχνης. Κι εκεί έρχεται το μουσικό παιχνίδι.

Το Mimikry έχει δύο πτυχές: μία αφηγηματική και μία γεωμετρική. Περίεργες έννοιες ίσως για έναν δίσκο. Περίεργος κι ο δίσκος όμως. Αφηγηματική είναι η πτυχή του Blixa Bargeld, ίσως του πιό ιδιοφυούς ανθρώπου στον μουσικό πλανήτη. Μπορεί η αφηγηματική τακτική να μην είναι λέξεις και προτάσεις. Η αφήγηση έρχεται με γρυλλίσματα, παραμορφώσεις στην φωνή, μουρμουρητά, απαλό τραγούδι κι επίπεδες ομιλίες. Έχει χρόνο, διάρκεια και σκοπό. Παίζει τον ρόλο του καθοδηγητή, του ιχνηλάτη, του τοπογράφου της γεωμετρικής πλευράς. Είναι το ραντάρ στο πουθενά ή ο αστερισμός στο μπουντρούμι. Η δράση του Blixa στο Mimikry είναι η χαώδης τάξη. Ενσαρκώνει το αεικίνητο σε μια καλοστημένη μηχανή.

Ο Alva Noto είναι η γεωμετρική πλευρά, το τακτοποιημένο χάος, η παραγωγή στατικών ηχοτοπίων, των πεδιάδων που ο Blixa χαρτογραφεί και τεμαχίζει. Ο θόρυβος, υψηλός και βίαιος ή χαμηλός και νηφάλιος συμπαγοποιείται σε δυναμικά περιβάλλοντα. Η διαλεκτική Bargeld - Noto παράγει μια ιστορία που δεν τίθεται με όρους διαπλοκής, παραλληλίας ή σύγκρουσης με την πραγματική. Απλά υπάρχει σε ακαθόριστο χώρο, σε ακαθόριστο χρόνο και με ακαθόριστη πορεία.

Το Mimikry είναι θορυβώδες. Είναι μια βίαιη πτυχή του Alva Noto που δεν συγκρίνεται με κάποια δουλειά του που να έχω υπ' όψιν. Φαίνεται πιό κοντινό στις δουλειές του με τους Signal, όχι όμως στα ηχητικά μέσα που χρησιμοποιεί, αλλά στην προαναφερθείσα γεωμετρικότητα που χαρακτήριζε και το εν λόγω τρίο. Εκεί όμως που τα οχήματα ήταν δομημένα beat σε σχετικά τακτική κίνηση, εδώ η κατασκευή παίρνει έναν πιο γκροτέσκο χαρακτήρα. Αν οι Signal ήταν μια μουσικοποίηση της κίνησης των δρόμων, το Mimikry έχει αντίστοιχο αντικείμενο μια φανταστική σύγχρονη παλατειακή αρχιτεκτονική του Σαλαντίν.

Συγχρόνως, δεν είναι κρυφός και ο αυστηρά βερολινέζικος χαρακτήρας του έργου. Είναι έργο που παίζεται ιδανικά σε αποθήκες και μίνιμαλ βιομηχανικούς χώρους. Το διέπει μια εσκεμμένη ψυχρότητα, χαρακτηριστική του βερολινέζικου ήχου. Είναι ένα κρύο άλμπουμ, όχι επειδή δεν περιέχει δημιουργική ευφυία - τέτοια κατέχει σε εξωφρενικό βαθμό - αλλά χάριν της ατμόσφαιρας και της αχανούς λογικής που υποκίνησε την κατασκευή του. Και η λογική είναι ως γνωστόν ψυχρή, μάταιο να το αρνηθεί κάποιος.

Έτσι, αυτό το σύμπλεγμα πειραματισμών στην φωνή και πολυσχιδούς φασαρίας ως βάση,  αναγνωρίζεται ως μια λογική κατασκευή. Λογική τέχνη όμως; Όχι. Λογική αρχιτεκτονική. Τα θεμέλια που ρίχνονται στην κατασκευή ενός ψυχιατρείου άλλωστε είναι λογικά. Πρέπει να είναι στέρεα για να φιλοξενήσουν την σχιζοφρένεια της τέχνης που θα εκδιπλωθεί στους τοίχους του.

Rating: 9 / 10
Γιάννης - Ορέστης Παπαδημητρίου

{youtube}tp4lZWZRsvo{/youtube}