Apoptygma Berzerk - Rocket Scienc

1.Weight of
the World 2.Apollo - Live on Your TV feat. Benji
Madden 3.Asleep or Awake? 4.Incompatible 5.United States of Credit 6.Shadow
7.Green Queen 8. Butterfly Defect 9.The State of Your Heart - Shit End of the Deal 10.Rocket Calculator 11.Right 12.Pitchblack
/ Heat Death 13.Black vs. White feat. Amanda Palmer14.Trash

23 January 2009 - Gun / Sony-BMG

Πριν ξεκινήσω, θα ήταν
καλό να παραθέσω μία συμβουλή προς τους αναγνώστες αυτής της δισκοκριτικής: αν
ακόμα πιστεύετε/ελπίζετε/εύχεστε ότι οι Αpoptygma θα ξαναθυμηθούν κάποτε τις παλιές καλές ημέρες του seven,soli deo gloria κλπ, τότε υπάρχουν
πολλοί καλύτεροι τρόποι να αξιοποιήσετε τα επόμενα 7 λεπτά από το να διαβάσετε
το παρακάτω κείμενο (αυτό φυσικά δεν αποτελεί μομφή για κανέναν, και εγώ στην
παραπάνω συνομοταξία ανθρώπων ανήκω). Εφόσον όμως ο Νορβηγός Stephan Groth αποφάσισε εδώ και λίγα
χρόνια να τραβήξει τον δύσβατο και δύσκολο δρόμο της εμπορικής επιτυχίας,
οφείλουμε να το σεβαστούμε (όσο μπορούμε).

Κάποιοι ντόπιοι
τροβαδούροι τραγούδησαν κάποτε οτι οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο, αλλά
στην συγκεκριμένη περίπτωση ¨οι παλιές -μας- αγάπες πάνε στα charts¨ ή τουλάχιστον έτσι ελπίζουν. Και αν με το προηγούμενο album τους ¨You and Me Against the World¨ τα κατάφεραν αρκετά καλά σε αυτόν
τον τομέα, οι προβλέψεις δεν είναι τόσο ευοίωνες και για το ¨Rocket Science¨. Μόνο και μόνο η
επιλογή του ¨Apollo (Live On Your TV)¨ ως πρώτου single προκαλεί  - εύλογες
- απορίες. Θα ρωτήσετε βέβαια και με το δίκιο σας : υπάρχουν και καλύτερα
τραγούδια στον δίσκο; Η απάντηση είναι πως υπάρχουν (δεν είναι και ιδιαίτερα
δύσκολο). Μην φανταστείτε βέβαια τίποτα αριστουργήματα. Για να πιάσουμε όμως τα
πράγματα με μία σειρά. Η πιο ενδεδειγμένη κριτική για αυτό το album (βασικά λόγω της παντελούς έλειψης ομοιμορφίας), θα ήταν η track by track. Επειδή όμως
αυτό το αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι, θα ακολουθήσω την μέση όδο: θα
χωρίσω το album σε τρία μέρη.

Το πρώτο μέρος αποτελείται από εύπεπτα (ενίοτε και άνοστα) ποπ-synth-ροκ κομματάκια, που τόσο πολύ της
μόδας είναι τελευταία: Apollo - Live on Your TV, Green Queen, The State of Your Heart - Shit End of the Deal, Pitchblack / Heat Death . Τίποτα το ιδιαίτερα εντυπωσιακό αλλά και τίποτα το
ιδιαίτερα εκνευριστικό (εκτός φυσικά από το προαναφερθέν Apollo - Live on Your TV). Μπόλικες κιθάρες, εντελώς ακουστικά/συμβατικά drums, φωνή
χωρίς παραμόρφωση (για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η φωνή του Stephan έχει βελτιωθεί εντυπωσιακά τα τελευταία χρόνια) και ολίγη από
synths. Το Pitchblack δείχνει να ξεχωρίζει κάπως, κυρίως λόγω των εντελώς 90's riffs στις κιθάρες και των αρκετά ταιριαστών γυναικείων φωνητικών.

Στο δεύτερο μέρος,
και ελπίζοντας ότι δεν θα προβώ σε ύβρη, βρίσκουμε κομμάτια που μας θυμίζουν (εντελώς
αμυδρά είναι η αλήθειά) ότι ακούμε Αpoptygma και όχι Lenny Kravitz ή Bon Jovi (εντάξει, σταματάω να είμαι πικρόχολος): Weight of the world, Asleep or awake, Incompatible, shadow, Black vs. White (μαζί με την
Amanda Palmer - Dresden Dolls-, της οποίας
η αποδεδειγμένα πανέμορφη φωνή παραμένει παραδόξως στο background του κομματιού). Λίγο πιο ηλεκτρονικά κομμάτια, χωρίς φυσικά
να λείπουν και εδώ οι κιθάρες (είπαμε, μην καλομάθουμε κιόλας). Το ποπ ύφος
παραμένει, αλλά με ένα ελαφρύ σκοτείνιασμα. Ξεχωρίζουν τα Shadow (ίσως η
καλύτερη στιγμή του δίσκου) και Asleep or awake. Φυσικά έχουν γράψει αρκετά κομμάτια στο παρελθόν, σαφώς
καλύτερα από τα προαναφερθέντα, αλλά εδώ που φτάσαμε, καλά είναι και αυτά.

Στο τρίτο και τελευταίο
μέρος,τοποθέτησα όλα τα κομμάτια που δεν ανήκουν σε κάποια από τις παραπάνω
κατηγορίες: τα δύο ατμοσφαιρικά περάσματα ολίγων δευτερολέπτων United States of Credit και Rocket Calculator (για τα
οποία είμαι σίγουρος ότι οι παλιοί  fan του group θα τα
θεωρήσουν ως τις καλύτερες στιγμές του δίσκου) και τα δύο κομμάτια Butterfly defect και Right, που φλερτάρουν έντονα με το shoegazing και που με το πρώτο άκουσμα (ιδίως το πρώτο) φέρνουν στο
μυαλό τους Jesus and Mary Chain και τις λοιπές δυνάμεις της συγκεκριμένης εποχής και σκηνής.
Συμπαθέστατα τραγούδια, χωρίς αμφιβολία και ευχάριστη έκπληξη, αλλά παρόλα αυτά
καθόλου Apoptygma. 

Άφησα για το τέλος το Trash, γιατί
όπως σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει, έτσι και δίσκος των Apoptygma χωρίς έστω μία διασκευή δεν κυκλοφορεί. Μετά τους (συγχωρέστε
με αν ξεχάσω κάποιους, ήταν και μπόλικοι) Velvet Underground, OMD, Depeche Mode, Metallica, New Order, Visage, Marylin Manson, Kraftwerk, House Of Love, U2, Cure, και Kim Wilde, ήρθε και
η σειρά των Suede να μπούν
στην παραπάνω λίστα. Καλοφτιαγμένη διασκευή, προσεγμένη, αλλά επιτρέψτε μου να
είμαι της άποψης, ότι μερικά συγκροτήματα δεν τα διασκευάζεις, δεν τα ακουμπάς,
ιδίως αν η διασκευή είναι στο ίδιο μουσικό ύφος με το πρωτότυπο,όπως συμβαίνει
στην συγκεκριμένη περίπτωση. Και οι Suede σίγουρα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία  συγκροτημάτων...

Συνοπτικά, ένας
δίσκος, που θα αφήσει μάλλον αδιάφορους τους παλιούς πιστούς του συγκροτήματος
(παρότι καποιές καλές στιγμές δεν λείπουνε). Από την άλλη, στους καινούριους fans ίσως αρέσει περισσότερο από το „You and me against the world", του
οποίου αποτελεί και φυσική συνέχεια. Ένα συγγνώμη από τους Apoptygma αν η συγκεκριμένη κριτική ήταν σκληρή σε ορισμένα σημεία,
αλλά αυτό έγινε επειδή Love Never Dies!

Rating: 6 / 10
Kίκo Παπαδόπουλος

APB @ Myspace

  Apoptygma Berzerk - Apollo (live on your TV) video

 {youtube}b4M7T91BfPI{/youtube}