Depeche Mode - Sounds of the Universe
Error message
- Notice: Undefined index: und in ipress_username() (line 123 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/sites/all/themes/ipress/template.php).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
- Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Depeche Mode - Sounds of the Universe
1. In Chains / 2. Hole To Feed / 3. Wrong / 4. Fragile Tension / 5. Little
Soul / 6. In Sympathy / 7. Peace / 8. Come Back / 9. Spacewalker / 10.
Perfect / 11. Miles Away / The Truth Is / 12. Jezebel / 13. Corrupt
20 April 2009 - Mute Records
1984. Θυμάμαι ήταν η χρονιά που γνωριστήκαμε και ερωτευτήκαμε. Μου άλλαξαν τη
ζωή, μου άλλαξαν την αισθητική, μου άλλαξαν την γκαρνταρόμπα, μου άλλαξαν τον
τρόπο που έβλεπα τον κόσμο και τα πράγματα. Αγόρασα synthesizers, έκανα τα πρώτα μου «ανάρμοστα» in your room, πίστεψα στον
προσωπικό μου Ιησού, και άρχισα να λατρεύω τη σημασία της σιωπής στον
συμβολισμό μιας ξαπλώστρας επάνω στην πιο ψηλή κορυφή... Ερωτεύτηκα παράξενα,
προσπάθησα να περπατήσω στα βήματα τους, ήταν θέμα χρόνου να δω τον κόσμο μέσα
από τα μάτια τους, ίσως βιάστηκα, αλλά πάντα περίμενα τη νύχτα σα μαύρη γιορτή. Όταν ήμουν λοιπόν little 15 είχα πλέον συνειδητοποιήσει πως οι Depeche Mode θα ήταν η μουσική και οι λέξεις της ζωής μου... songs of faith and devotion... κατά λέξη. Μουσική και λέξεις που έχω ακούσει
πάνω από 1.000.000 φορές μέχρι σήμερα και πάντα έχω την ίδια συγκίνηση, τον
ίδιο ενθουσιασμό με αυτόν του 1984. Τον εαυτό μου τον έχασα αρκετά αργότερα με
την κυκλοφορία του Exciter, αναθάρρησα κάπως με το Playing The Angel και εχθές το βράδυ έκανα την προσευχή μου...
2009. «Καλέ μου Θεούλη κάνε να μην ήταν αυτό το καινούργιο άλμπουμ των Depeche που άκουσα...»
Να γιατί ΔΕΝ μου άρεσε :
- Που είναι οι καταιγιστικές επικές μελωδίες
που κάποτε κάνανε ένα ολόκληρο στάδιο να τραγουδάει και να σηκώνει τα
χέρια ψηλά; - Που είναι οι ιδιοφυείς στίχοι, γεμάτοι
αποπλάνηση, απόγνωση, σκοτεινό ερωτισμό, και εσωτερικές τιτανομαχίες; Τώρα
έχουν αντικατασταθεί από ανέμπνευστες επαναλήψεις... και λογάκια τύπου «Come back to me... I'll be waitin' patiently...» νιαρρρ. - Που είναι οι συγκλονιστικοί ήχοι σε κάθε
παραγωγή, σε κάθε κομμάτι - επί εποχής Alan Wilder - που έκαναν τα σαγόνια μου να πέφτουν στο
πάτωμα; Τώρα υπάρχουν κάποια analogue blips & bleeps και common bass-lines που θα μπορούσαν να θυμίζουν απλά ringtones... - Μου λείπει και η σκοτεινή τους πλευρά... μου
λείπει το dressed in black στυλ τους... μου λείπει ρε γμτ... - Είναι συνθετικά ανέμπνευστο.... Πως ο Martin μετά από ένα In Your Room, ένα Here Is The House, ή ένα Question Of Lust πάει και γράφει ένα Little Soul ή ένα Jezebel; Αν τα κομμάτια του SOTU τα παίξει κάποιος μόνο με ένα πιάνο και αφαιρέσει την παραγωγή... έ...,
σούπα μινεστρόνε. - Κάποτε κάθε καινούργιο άλμπουμ των DM έδειχνε στον κόσμο τον ήχο που κανένα άλλο
συγκρότημα δεν είχε... Όχι πια. - Γιατί έφυγε η Ευρώπη από μέσα τους; Που πήγε;
Το CD είναι για να παίζει σε lounge bar της Νέας Υόρκης ή της Santa Barbara την ώρα που τρως beef stake με σως Jack Daniels και πίνεις κοκταίηλ Cosmo... Reach Out, Touch...
Stake....! Πφφ... - Το άλμπουμ είναι αντιεμπορικό, αλλά με
εμπορική προσέγγιση και διάθεση... Σαν να ήθελαν να κάνουν κάτι πιο easy-listening, πιο radio-friendly-something που όμως είναι αρκετά συγκεχυμένο μελωδικά
για να είναι εμπορικό... Παλιά είχαν
καταφέρει να έχουν αντιεμπορική προσέγγιση και διάθεση και με αυτό τον
τρόπο κατέκτησαν την ψυχή μας... και τον πλανήτη ολόκληρο. - Είναι η πρώτη φορά που μετά από ένα άλμπουμ
των Depeche Mode ακούω σε άλλο άλμπουμ τη συνέχειά του... και μάλιστα να μου δίνει την
εντύπωση πως το Sounds Of The Universe φτιάχτηκε με τα αποφάγια του Playing The Angel και του Hourglass του Dave... - Καλό άλμπουμ για μένα είναι το άλμπουμ που
έχει στην πλειοψηφία του κομμάτια που θέλω να ακούω στο repeat και να μη θέλω να πέσω για νάνι αν δεν τα
ξανακούσω για μία τελευταία φορά. Αν εξαιρέσω το Wrong,
... νάνι. - Γιατί η φωνή του Dave ακούγεται σε κάποιες φάσεις σαν την φωνή των Sisters; Εννοώ των Scissor Sisters!
- Εκτός από το Wrong, με ποιο άλλο κομμάτι ο Dave θα κάνει τις εκπληκτικές του γυροβουλιές επί
σκηνής, τα νευρώδη τινάγματά του, και θα επιδεικνύει τα tattoos του τινάζοντας τον ιδρώτα του στον κόσμο; Με
το Come Back;;; Μόλις μου ήρθε ένα χασμουρητό... - Ακούγοντας το SOTU θυμήθηκα πως οι Depeche είναι πλέον σχεδόν πενηντάρηδες, έχουν πισίνες, καπνίζουν πούρο και
τρώνε φοντύ... δεν έπρεπε να κάνω αυτή τη σκέψη ποτέ! - Δεν θα αντέξω να ακούσω το αγαπημένο μου
συγκρότημα που με έκανε να πάθω ψύχωση με τα synthesizers και να αλλάξω όλη την αισθητική μου στο Σκλαβενίτη την ώρα που ψάχνω
για τοματοπελτέ Πουμαρό και φαρφάλες Μπαρίλα... - Ντροπή μου που το λέω, αλλά ως μουσικός, μπορώ
να γράψω καλύτερο instrumental από το Spacewalker... (δεν το κάνω γιατί απλά βαριέμαι, δεν έχω
χρόνο, κλπ....) - Σε δύο pre-release συνεντεύξεις τύπου ο A. Fletcher ανακοίνωσε όλο υπερηφάνεια : «νομίζω πως
αυτό θα είναι το καλύτερο άλμπουμ που έχουμε κάνει ποτέ!» ... ήταν στο Exciter και σε αυτό... γκουχ. - Κάθε σύγκριση με το Violator όπως αρχικά γράφτηκε (ή τις παλιές αναλογικές εποχές) είναι
τουλάχιστον κουτή. Με το μόνο άλμπουμ των DM που θα μπορούσα να συγκρίνω το Sounds Of The Universe είναι ίσως το Exciter... δυστυχώς. - Οι DM είχαν τη μαγική συνταγή να γράφουν κομμάτια που τα ακούει κάποιος εδώ
και 30 περίπου χρόνια και δεν τα βαριέται ποτέ... Εύχομαι να κάνω τεράστιο
λάθος, αλλά το αισθητήριο μου μου υπαγορεύει πως μόνο το Wrong θα μείνει στην ιστορία σαν DM Classic από το SOTU... - Είναι η πρώτη φορά που νιώθω πως ο τίτλος του
άλμπουμ είναι ατυχής... Ούτε καν αυτοσαρκασμό δε μου βγάζει... Θα έπρεπε να
ονομάζεται Wrong!... όνομα και πράμα. - Όλα τα στοιχεία που με κάνουν να λατρεύω τους
Depeche Mode απλά δεν υπάρχουν σε αυτό
το άλμπουμ.
Να γιατί σχεδόν μου αρέσει :
- Thank God, το Wrong είναι υπέροχο...! Η καρδιά των Depeche ακόμα κάπου χτυπάει εκεί... (και είναι τραγικά
ειρωνικό πως είναι το πιο «right» element του άλμπουμ...) - Το άλμπουμ έχει ενιαίο χαρακτήρα και είναι
συμπαγές ως προς το ύφος του. - Εάν ξεχάσω ότι ακούω Depeche, το CD μπορεί να λειτουργεί σαν ένα ωραίο, easy-listening χαλί που ακούγεται ευχάριστα... στο πικ-νικ, στην εξοχή, στο γραφείο,
στο αυτοκίνητο, στο κρίκετ... - Γιατί υπομελωδίες και αρμονίες «α λα Μάρτιν»
θα βρει κάποιος σε όλα σχεδόν τα κομμάτια... όλο κάπου θα σκάσει και καμία
μινόρε συγχορδία και ουφ, να μία μπουκίτσα συγκίνησης... - Εάν επίσης ξεχάσω ότι δεν πρόκειται πια να
ακούσω κανέναν ύμνο τύπου Never Let Me Down κλπ., υπάρχουν κομμάτια που όσο προσπαθώ (με αρκετή αυθυποβολή,
απόγνωση, και καμιά διακοσαριά ακροάσεις), να τα αγαπήσω, τελικά τα θεωρώ
ψιλοκαλά, όπως πχ. το Peace, το Miles Away, In chains, Fragile Tension, In sympathy, Come Back... κλπ. - Γιατί αρέσει πολύ στον Evan...
- Γιατί είναι το καινούργιο άλμπουμ των
αγαπημένων μου Depeche Mode...
Ίσως η αρχική απογοήτευση
προέρχεται από το ρομαντισμό μου... Οι Depeche Mode δεν είναι πια η ενθουσιώδης παρέα από το Basildon με τα μαύρα δερμάτινα ρούχα, δεν φλερτάρουν πλέον με την παρακμή και τη σκοτεινή
πλευρά της αγάπης. Οι New Romantics, η electro, η αποκλειστικότητα των synthesizers, ο Vince Clark, ο Alan Wilder, και η devotional απόγνωση ανήκουν σε άλλες εποχές (που δυστυχώς πρέπει να καταπιώ ότι δεν
πρόκειται να επιστρέψουν). Σήμερα οι Depeche Mode είναι υπαρξιακά και καλλιτεχνικά στην άλλη άκρη του Ατλαντικού (ok, εκτός από τον Fletch που είναι στον χαρούμενο κόσμο της Chelsea), έχουν μεγαλώσει,
σοβαρέψει, ωριμάσει, πλουτίσει, έχουν παιδιά, σκυλιά, πισίνες, και πάλι καλά
δηλαδή που συνεχίζουν και είναι μαζί και γράφουν αξιοπρεπή μουσική.
Το Sounds Of The Universe λοιπόν, θα το χαρακτήριζα απλά αξιοπρεπές. Καλό
για ένα οποιοδήποτε άλλο νέο συγκρότημα, μέτριο προς αδιάφορο όμως, για το
καλλιτεχνικό ιστορικό μεγαλείο των Depeche Mode. Δεν ξέρω τι θα δείξει η ιστορία, αλλά έχω την
αίσθηση πως ανάμεσα στις 12 -έως σήμερα- παραμυθένιες ιστορίες των Depeche Mode, το Sounds Of The Universe και το Exciter θα έχουν την ίδια ακριβώς μοίρα... της λήθης.
«...Φάδερ, ...απελθέτω απ'
εμέ το ποτήριον τούτο...»
Δεν πίστευα ποτέ ότι μετά
από περίπου 25 χρόνια λατρείας, αφοσίωσης, φαντασίωσης και διακαούς ερωτισμού,
θα έφτανε μία μέρα που θα έπρεπε να βάλω 6,0 στους αγαπημένους μου Depeche Mode (γι' αυτό και τελικά
τους βάζω 6,5 επειδή με έχουν πιάσει και οι καλοσύνες μου).
«Ρε Φάδερ.... καλά...τους
συγχωρώ (για δεύτερη φορά)...αμήν.»
10
Alexx Decode
Depeche Mode - wrong video