Devastations - Yes, U

Black Ice / Oh Me, Oh My / Rosa / The Pest / As Sparks
Fly Upwards / Mistakes / The Face Of Love / An Avalanche Of Stars / The Saddest Sound / Misericordia

14 September 2007 / Beggars Banquet 

What's the saddest sound that a
man can make? Αυτούς
κάποιος τους έδωσε μια γερή σπρωξιά και αντί να δουν έστω και ένα φωτάκι στο
βάθος του τούνελ, τα βλέπουν όλα ακόμα πιο σκοτεινά και δυσοίωνα από πριν,
θεοσκότεινα. Οι τρεις Αυστραλοί με έδρα το Βερολίνο δεν θα μας δώσουν τις
απαντήσεις στο πιάτο, αλλά έχουν τον τρόπο τους να σε βάλουν να ψάχνεις ανάμεσα
στα ηχοχρώματά τους να βρεις τις δικές σου.

Οι Devastations δεν θα αποτελέσουν ποτέ μέλη
του star system και
του διεθνούς μουσικού jet set γιατί απλά δε γουστάρουν, γιατί αυτό που λέγεται σταριλίκι δεν το έχουν.
Αν και κυκλοφορούν την τρίτη δουλειά τους στην καλά δικτυωμένη Beggars Banquet εξακολουθούν
να κοιτάζουν χαμηλά και παραμένουν στον αφρό της επικαιρότητας επιβεβαιώνοντας
ότι η μουσική τους πορεία κάθε άλλο παρά εφήμερη είναι. Πιο πολύπλοκοι από πριν
εμφανίζονται στο Yes, U να έχουν “διαβάσει” πολύ Serge Gainsbourg, άλλωστε στιχάκια όπως the wine may have loosen my tongue, but you ‘re gonna thank me later on (από το ραδιοφωνικό τους χιτάκι Sex & Mayhem του Coal) ακούγονται σα να είναι βγαλμένα από
τα χείλη του Γάλλου τροβαδούρου έχοντας προδιαγράψει την πορεία τους.

Μόνο που τώρα θα μείνουν μακριά από τα
ερτζιανά, τα βαβουριάρικα μπαράκια & 
θα παίξουν μόνο στο προσωπικό μας cd player. Θα πατήσουμε το play μόνο όταν θέλουμε εμείς, την
κατάλληλη στιγμή, χωρίς να αναγκαζόμαστε να υποστούμε την τριακοστή επανάληψη
του τάδε τραγουδιού μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται στο καθημερινό air play των ραδιοφωνικών σταθμών. Ένα
μπουκάλι κρασί χρειάζεται μόνο, λίγη ησυχία και χαλαροί σφυγμοί, για να μπει
κανείς στους χαμηλότονους ρυθμούς των Αυστραλών. Για να ακούσεις μελοποιημένα
όσα θα μπορούσαν να σου ψιθυρίσουν στ’ αυτιά. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση ο
δεκάλογος του Yes, U πιθανόν να φέρει την πλήξη στον ακροατή.

Οι Conrad Standish (φωνή-μπάσο), Tom Carlyon (κιθάρα) και
Hugo Cran (τύμπανα) δεν μας φέρνουν κάτι το πρωτοποριακό, αρκούνται να μας
παρουσιάσουν με νότες του πενταγράμμου και αργόσυρτες μελωδίες ρομαντικώς
ερωτικές ιστορίες και αναζητήσεις μέσα από τη δική τους ματιά και ευαισθησία.
Όχι φυσικά με πράσινο χρώμα που θα δήλωνε ότι όλα βαίνουν κατ’ ευχήν, ούτε όμως
και με κόκκινο που θα σήμαινε ότι όλα είναι κατεστραμμένα. Με κίτρινο
χρωματίζουν το Yes, U οι Devastations, το χρώμα
που υποδηλώνει ότι όντως υπάρχουν ζημιές, αλλά όποιες και να είναι αυτές, είναι
«επισκευάσιμες».

Κουβεντούλα θέλει να μας πιάσει ο Standish, ίσως γιατί
με το να μιλάς για κάτι, να το συζητάς, το βγάζεις από μέσα σου, ακούς απόψεις,
διαμορφώνεις τη δική σου, ένα ανθρώπινο πάρε-δώσε δηλαδή. Μάλιστα θέλει να μας
τα πει κι ο ίδιος αυτοπροσώπως γι’ αυτό και δεν έχει βάλει έως τώρα σε καμία
κυκλοφορία των Devastations τους στίχους ούτε στο leaflet του cd, ούτε στην επίσημη ιστοσελίδα τους. Ακόμα κι ο ίδιος ο Γούγλης αδυνατεί να
σου φέρει τους στίχους τους στην οθόνη σου, ακόμα κι αν τον ζορίσεις.

Αφουγκραστείτε τους στίχους, ακούστε
τις μελωδίες και ψάξτε μόνοι σας για τις απαντήσεις…

Rating: 7,1/ 10

Βασίλης Παπαδογεωργόπουλος

Devastations - Rosa live 2007
{youtube}nLx8Giba3mU{/youtube}

 
comments & discussion