Hatcham Social - You Dig the Tunnel, I'll Hide the Soil

1. Crocodile 2. Sidewalk 3. Murder In The Dark 4. Hypnotise Terrible
Eyes 5. So So Happy Making 6. Superman 7. I Cannot Cure My Pure
Evil 8. Jabberwocky 9. In My Opinion 10. Penelope (Under My Hat) 11.
Give Me The Gift

20 March 2009 - Fierce Panda

A little conversation before the record begins..
Να λοιπόν που έχουμε άλλο ένα ντεμπούτο από την Μεγάλη Βρετανία στις αρχές του 2009 που σίγουρα θα μπορούσε να κάνει αίσθηση. Μετά από τον πολύ όμορφο δίσκο των The Pains of Being Pure at Heart, που βούϊξε ο κόσμος και κατάφερε να συγκινήσει ακόμα και το Pitchfork (!!!!!), και τον αρκετά επαγγελματικό δίσκο των White Lies με την μεγάλη επιτυχία στην Αγγλία, τρεις νεαροί από το New Cross του Λονδίνου αποφάσισαν να καταθέσουν την δική τους άποψη για το τι εστί pop. Ξεκινώντας από το όχι και πολύ μακρινό 2006 και έχοντας στο ενεργητικό τους αρκετά σινγκλάκια, πρωτόλειας pop κάπου μεταξύ Kinks και Postcard (θρυλική ανεξάρτητη εταιρεία την εποχή που το ανεξάρτητη ήταν με Α κεφαλαίο) κατάφεραν να τραβήξουν την χλιαρή προσοχή των αγγλικών Media  και του γερό γκουρού του rave Tim Burgess (The Charlatans) ο οποίος ανέλαβε την παραγωγή του πρώτου τους άλμπουμ με τον αρκετά παιχνιδιάρικο τίτλο, you dig the tunnel, i'll hide the soil.

Ladies and gentlemen and now the record begins..
Σας υπόσχομαι ότι αν ο ήχος τους είχε μείνει στα πρώτα δείγματα που μας είχαν δώσει τότε σίγουρα δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να τον σχολιάσω,αλλά η παρούσα δουλειά δεν είναι απλά ελκυστική, είναι  κολλητική.
Από τότε που άκουσα τον δίσκο για πρώτη φορά δεν πέρασε μέρα που να μην μπω στον πειρασμό να τον βάλω ξανά και ξανά στο cdplayer.
Δεν υπάρχει τραγούδι για πέταμα ανάμεσα στα έντεκα tracks που περιλαμβάνει. Αυτά τα παιδιά πέρα από το ότι κατέχουν την μελωδία, ότι και αν σημαίνει αυτό σήμερα, μας παραδίδουν μια pop που επιτέλους ξεφεύγει από την πεπατημένη, με τις οι επιρροές τους να βρίσκονται  κάπου μεταξύ πρώιμων Aztec camera, Josef k και Orange Juice της λεγόμενης και σκωτσέζικης σχολής που έδρασε στις αρχές τις δεκαετίας του 1980 και παρότι διήρκεσε λίγο μας έδωσε αρκετά αριστουργήματα. Τραγούδια όπως το crocodile με την κρυστάλλινη υφή  και την χαλαρή drums rhythm section, murder in the dark( ένα από τα σινγκλ του δίσκου) , Hypnotise terrible eyes και I cannot cure pure evil με τις κοφτές σχεδόν αγωνιώδεις κιθάρες, μέχρι την ξένοιαστη pop του so so happy making με την αλλά Jim Kerr ερμηνεία (ναι, των Simple Minds αν τους θυμάστε καθόλου, και άλλο ένα σινγκλ που προηγήθηκε όμως του δίσκου), superman με μια από τις πιο όμορφες εισαγωγές που έχω ακούσει τελευταία με την επαναλαμβανόμενη μελωδία στο όργανο, μέχρι την αλλά Fall μελοποίηση στο Jabberwocky ενός ποιήματος του Louis Carrol (Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων,  Η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη) και  καταλήγοντας στο Give me the gift που κατά την γνώμη μου είναι το ομορφότερο τραγούδι του δίσκου και  μπορείς άνετα να το βάλεις στο repeat.

And after all my friends, this is the end..
Όπως θα καταλάβατε όσοι καταφέρατε να διαβάσετε όλο το κείμενο ο προαναφερθέν δίσκος απλά με έχει ενθουσιάσει. Και είναι πολύ λίγοι οι δίσκοι τα τελευταία χρόνια που μου το έχουν προκαλέσει αυτό.
Κατά την γνώμη μου το ντεμπούτο αυτό είναι τόσο ηχηρό όσο ας πούμε των Mary Onettes ή των iLiKETRAiNS τα προηγούμενα χρόνια.Τόση μελωδία, συναίσθημα και πάθος πιστεύω ότι αξίζει μες στην καταιγίδα του downloading και των δεκάδων δίσκων (ή εκατοντάδων)  να τραβήξει την προσοχή σας και είμαι σίγουρος ότι θα τρυπώσει στην καρδιά σας όπως τρύπωσε και στην δική μου.

Rating: 8 / 10
Κώστας Λιμνιάτης

•  Myspace
•  official