Helios - Caesura

1. Hope Valley Hill / 2. Come With Nothings / 3. Glimpse / 4. Fourteen Drawings / 5. Backlight / 6. The Red Truth / 7. A Mountain OF Ice / 8. Mima / 9. Shoulder To Dand / 10. Hollie

Type Records / 11 Nov 2008

  Όταν το 2004 είχε κυκλοφορήσει η Merck το Unomia, μου είχαν γεννηθεί
ασυναίσθητα κάποιες απαιτήσεις από τον Keith
Kenniff, παρόλο που το συγκεκριμένο άλμπουμ ήταν το ξεκίνημα του στην
δισκογραφία. Η Merck έκλεισε και ο Keith
βρίσκει την μουσική του στέγη στην Βρετανική Type, τόσο για τους Helios, όσο και για το βασικό του side
project, τους Goldmund. H καθημερινότητα του,
μπορώ να φανταστώ, αρχίζει και τελειώνει με μία κιθάρα στα χέρια του ή μπροστά
από το πιάνο του, όπου οι εικόνες του συνθέτη μετουσιώνονται σε εύηχους ήχους
κάνοντας προ πάντων τον ίδιο τον συνθέτη, να συνεχίζει να «αναπνέει». Ο Keith
Kenniff έχει δημιουργήσει τον δικό του μουσικό κόσμο ή για να είμαι πιο
ακριβής…. «τον δικό του κόσμο». Σε αυτόν τον υπερκαταναλωτισμό στην μουσική
βιομηχανία, οι Helios είναι ένα από τα πιο
απτά παραδείγματα για ποιο λόγω κάποιος θα καθίσει να συνθέσει μουσική. Η
απάντηση είναι τόσο απλή, αλλά δυστυχώς ο πολύς ο κόσμος την έχει ξεχάσει και
το χειρότερο είναι ότι την έχουν ξεχάσει και οι ίδιοι οι δημιουργοί. Πολύ απλά
ο Keith γράφει μουσική για τον ίδιο του τον εαυτό και κατά δεύτερο για τα
πρόσωπα που αγαπά. Το Caesura
που είναι το τέταρτο άλμπουμ των Helios είναι αφιερωμένο
στην σύντροφό του, με την οποία διατηρεί και τους Mint Julep. 

  Για το τι θα συναντήσει κανείς στο Caesura…
χμμ… έχετε περπατήσει τελευταία στην εξοχή - ειδικά τις πρώτες πρωινές ώρες -
νοιώθοντας το γρασίδι στα πόδια σας, καθώς η πρωινή αχλή δημιουργεί μεταφορικά
και κυριολεκτικά ένα δροσερό τοπίο, στο οποίο εσύ ο ίδιος, από μία απλή
φιγούρα, έχεις μετατραπεί σε αυτόν που δημιουργεί στον καμβά;  Έχετε βρεθεί με φίλους σε μια απομονωμένη
παραλία, οπου δεν χρειάζεται να σας κολακεύουν, αλλά αρκεί ένα βλέμμα τους να
σας κάνει να νοιώσετε την θωπεία που θα γαληνέψει τον εσωτερικό σας κόσμο;
Έχετε μια εικόνα τώρα για τις εικόνες που γεννά τον εν λόγω άλμπουμ.

  Όσον αφορά τις καθαρά μουσικές οδηγίες - που
περιττεύουν για μένα - για το Caesura, αυτό που κυριαρχεί
είναι ο ήχος της ακουστικής κιθάρας, ο οποίος συνοδεύεται από το πιάνο και τα
ντραμς. Ακούγοντας την τελευταία δουλειά των Helios,
θα βρείτε αρκετά στοιχεία από τον Ulrich Schnauss,
αλλά δεν θα βρείτε κάπου την έκσταση που επαγωγικά παράγει ο Γερμανός συνθέτης.
Σε καμιά περίπτωση ο Keith Kenniff δεν έχει συνθέσει ένα επίπεδο άλμπουμ, απλά
οι αναζητήσεις του είναι διαφορετικές από αυτές του Schnauss.
Επίσης θα βρείτε τους Boards Of
Canada του Dayvan Cowboy,
δηλαδή την συνύπαρξη ακουστικών οργάνων με μια ambient
αισθητική… Αναφέρθηκα στην ambient… Ναι ναι, έχετε
δίκιο… δεν λείπει ούτε και από εδώ ο κύριος Εno.
Όπως δεν λείπουν ούτε και οι Mogwai, ούτε και οι Eluvium,
ούτε και οι Sigur Rós, ούτε
και οι Explosions In
The Sky…

  Και φτάνουμε ξανά στο Unomia,
ακούγοντας τις πρώτες νότες του Velius. Παραφράζοντας το Being John Malcovic σε Being
Keith Kenniff ίσως μέσα από την μουσική των διάφορων projects
του, καταφέρουμε και αποκρυπτογραφήσουμε όχι τον χαρακτήρα του, αλλά το
μονοπάτι που θέλει να χαράξει στην μουσική. Εάν είστε ερωτευμένοι… ερωτευμένοι
με την ίδια την ζωή και δεν διακρίνεστε από την φιλαυτία που χαρακτηρίζει
κάποιους ανθρώπους και απεκδύεστε ότι περιττό σας βαραίνει, μπορεί και εσείς να
περπατήσετε στο μονοπάτι που έχει χαράξει ο Keith Kenniff. Και πιστέψτε με…. θα
έχετε πολλά να κερδίσετε….

 
Νίκος Τσίνος

"Helios - Fourteen Drawings" download

comments & discussion