Το φετινό Synch Festival ξεκινάει σε 2 βδομάδες από σήμερα και αποφασίσαμε να κάνουμε μια σειρά (όσες προλάβουμε δηλαδή) από μικρές παρουσιάσεις/συνεντεύξεις με κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα ονόματα. Ο Kode9 θα βρίσκεται στην Τεχνόπολη την Κυριακή 15 Ιουνίου.

Όταν πρωτοέμαθα ότι ο Steve Goodman είναι από την Γλασκώβη, η πρώτη απορία που μου ήρθε στο μυαλό ήταν: Celtic or Rangers? Η επόμενη ήταν Hyperdub or Tempa? Και ασφαλώς…. Kode 9 or Burial? Ο Steve μπορεί ασφαλώς να περηφανεύεται για το γεγονός ότι είναι ενεργό μέλος του μουσικού κινήματος που ακούει στο όνομα «dubstep», όντας ιδιοκτήτης και της Hyperdub, αλλά και μοναδικό μέλος των Kode9. Αφού περιπλανήθηκε ως DJ στο Ηνωμένο Βασίλειο, τελικά κατέληξε στο Λονδίνο, βάζοντας πλώρη όμως για καινούργιους προορισμούς στην μουσική του αναζήτηση.

 

Περίμενες οτι εταιρίες όπως η δική σου Hyperdub ή η Tempa θα είχαν τόσο μεγάλη απήχηση  σε ένα ευρύτερο μουσικό κοινό όπως αυτό του dubstep/2step;

Kode9: Οχι. Εμείς απλά κάναμε εκείνο το είδος μουσικής που μας άρεσε και που δεν έκανε κανένας άλλος.

 

Εκτός από τους ακόλουθους υπάρχουν και αρκετοί fans αλλά και κριτικοί στο μουσικό τύπο, οι οποίοι λόγω της μεγάλης επιτυχίας και του όλου hype είναι τουλάχιστον αρνητικοί. Αν έλειπε αυτό το στοιχείο πιστεύεις πως η αναβίσωση αυτή του trip-hop (μαζί με όλα τα στοιχεία από garage, breakbeat και drum ‘n bass πάντα) θα ήταν πιο ευρέως και πιο έυκολα αποδεκτή;

Kode9: Τα πράγματα κινήθηκαν υπογείως για περίπου 5 χρόνια και η μουσική είχε εξαπλωθεί ήδη σε μεγάλο βαθμό... πόσο θα έπρεπε να μείνει κάτι underground δηλαδή; Και τέλος πάντων είναι καλό να καθαρίζει το underground που και που, να δίνει χώρο σε νέα στυλ μουσικής να βλαστήσουν.

 

To “Memories of the Future” είναι πραγματικά εξαιρετικό album. Τι να περιμένουμε από τον Kode9 στο μέλλον; Θα συνεχίσεις τη συνεργασία με τον Spaceape;

Kode9: Τελειώνω ένα remix για τον Lee Scratch Perry αυτή τη στιγμή. Μετά θα δουλέψω πάνω στο καινούριο Kode9 - Spaceape album. Ακόμη συνεργάζομαι με έναν παραγωγό, τον Frankie Solar, πάνω σε νέο υλικό και σε διαφορετικό στυλ και έχω κάποια επιπλέον project μαζί με ένα παραγωγό ο οποίος μου κόβει τα dubplates, τον LD.

 

Πιστεύεις πως η ταινία “Children Of Men” (που συμπεριλάμβανε κάποια dubstep κομμάτια στο soundtrack) προσέφερε ιδανική οπτική απεικόνιση των ήχων;

Kode9: Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ορατιματιστείς τη μουσική. Κάποιοι συγκεκριμένοι, όπως σε αυτή την ταινία, και κάποιοι πιο αφηρημένοι.

 

Είσαι ένας από τους λίγους ανθρώπους που πραγματικά γνωρίζουν τον William Bevan aka Burial. Το απρόσωπο της υπόθεσης θα συνεχιστεί; Θα κάνει κανένα live επιτέλους;

Kode9: Δεν έχω ιδέα.

 

‘Ολη αυτή η μυστικοπάθεια όπως με τον Burial έχει αποδειχθεί ότι δημιουργεί ένα μύθο γύρω από το όνομα του και έχει ωφελήσει ιδιαίτερα τόσο τον ίδιο όσο και το label. Κάποιος θα πίστευε πως υπάρχει ένα σχέδιο πίσω από αυτό...

Kode9: Υπήρχε ένα σχέδιο. Το σχέδιο ήταν να πεί όχι σε ό,τι δεν ήθελε ο ίδιος να κάνει και να μην μπεί χωρίς τη θέληση του σε κανένα παιχνίδι των ΜΜΕ, με το οποίο δεν θα ένιωθε άνετα. Δεν υπάρχει κανενός είδους συνομωσία ή κάτι τέτοιο. Μην είστε τόσο παρανοικοί.

 

Δεν γνωρίζω και πολλά για τα μιμίδια (memetics), η συγκεκριμένη θεωρία απ' ότι έχω διαβάσει σε ενδιαφέρει αρκετά. Θα μπορούσες να μας δώσεις ένα απλό παράδειγμα της θεωρίας αυτής μέσω της μουσικής;

Kode9: Η αλήθεια είναι πως δεν επικροτώ την θεωρία των μιμιδίων στις περισσότερες μορφές της. Βασικά είναι μια εξελικτική/«ιοική» θεωρία και έχει να κάνει με τον πολιτισμό, την κουλτούρα. Απλά προσφέρει ένα τρόπο κατανόησης της εξέλιξης των διαφόρων σκηνών της μουσικής, της μετάλλαξής τους σε νέες φόρμες και των διαφορετικών συμπεριφορών που προκαλούν σε κομμάτια του πληθυσμού. Το πιο απλό και σχετικό με τη μουσική παράδειγμα έχει να κάνει με το πώς κάποιος να «κολλήσει» με έναν ελκυστικό ρυθμό. Μπορείς επίσης να δείς τη θεωρία στην πράξη παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο μια ρυθμική ενότητα του ενός λεπτού (το Amen breakbeat) αντιγράφηκε, αναπαράχθηκε και μεταλλάχθηκε σε ένα όλοκληρο νέο είδος, το jungle. Ή ένα άλλο παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο το πειρατικό ραδιόφωνο στο Λονδίνο έχει λειτουργήσει ως επωαστήρας για μια σειρά από νέα μουσικά είδη τα οποία με τη σειρά τους απλώθηκαν σε μικρές κοινότητες ανά τον κόσμο. Προφανώς αυτές οι μουσικές δεν είναι οι πιο δημοφιλείς στον πλανήτη αλλά θα πρέπει να παραδεχτείς πως έχουν μια μοναδική «μπασο-κεντρική» μεταδοτικότητα και εθιστικότητα.

 

Και τέλος θα ήθελα να μάθω τη γνώμη σου για το τελευταίο album των Portishead.

Kode9: Δεν το έχω ακούσει ακόμα δυστυχως.

 

Συνέντευξη/Κείμενο: Νίκος Τσίνος

Contribution: Μαρία Καραγκούνη

 

• Kode9 blog
• Hyperdub Records