Laibach - Kunst Der Fuge

01 - Contrapunctus 1  / 02 - Contrapunctus
2 / 03 - Contrapunctus 3 / 04 - Contrapunctus 4  / 05 - Contrapunctus 5 / 06 - Contrapunctus 6, A 4 Im
Stile Francese / 07 - Contrapunctus 7, A 4 Per Augment Et Diminut / 08 - Contrapunctus 8 / 09 - Contrapunctus 9, A 4
Alla Duodecima / 10 - Contrapunctus 10, A 4 Alla Decima / 11 - Contrapunctus 11 / 12 - Contrapunctus 12, Canon Alla
Ottava / 13 - Contrapunctus 13 / 14 - Contrapunctus 15 

May 2008 / Mute Records (digital only) 

Σήμερα θα επιχειρήσουμε ένα σύντομο ταξίδι στο
πρόσφατο παρελθόν. Μέσω αφήγησης και μικρών συνδετικών βημάτων, θα δοκιμάσουμε
να σας φέρουμε κοντύτερα στα νέα των Laibach.

Κάθε καλοκαίρι στην Λειψία, διοργανώνεται το Bachfest για να τιμηθεί ένας από τους διασημότερους κατοίκους
της. Ο συνθέτης και οργανίστας, Johann Sebastian Bach. Την  πρώτη μέρα του Ιούνη του 2006 βρήκαμε τους Laibach στο πρόγραμμα των ετήσιων εκδηλώσεων και οι τρομεροί Σλοβένοι σκέφτηκαν
να τιμήσουν τον διάσημο Γερμανό  ερμηνεύοντας με τον δικό τους, μοναδικό τρόπο
το κύκνειο άσμα του. O Bach που έζησε και εργάστηκε
στην Λειψία 27 ολόκληρα χρόνια, άρχισε να γράφει από το 1748 και μετά το έργο
του The Art of Fugue (Die Kunst der Fuge) και δυστυχώς δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει αφού ο
θάνατος τον πρόλαβε το 1750. Η παρουσίαση του ήρθε ένα χρόνο μετά, το 1751, και
ο θρύλος λέει πως ο μουσουργός όντας πλέον σχεδόν τυφλός και διανύοντας τις
τελευταίες μέρες της ζωής του, υπαγόρευε την σύνθεση στον μαθητή και γαμπρό του
Johann Christoph Altnickol. Πρόκειται για
ένα σύνθετο έργο που έχει την εξής ιδιαιτερότητα. Κανείς δεν γνωρίζει για ποιο
μουσικό όργανο γράφτηκε μιας και στις παρτιτούρες δεν υπάρχουν ενδείξεις. Έτσι
έχουν υπάρξει στο παρελθόν πολλές προσπάθειες «ανάγνωσης» και  διασκευές με κάθε πιθανό συνδυασμό οργάνων.

Στο πρώτο κομμάτι της παρουσίασης στην Λειψία, οι Laibach είχαν υιοθετήσει ένα Kraftwerk-ικό στυλ και
τα τέσσερα μέλη της κολεκτίβας (ντυμένα με τις κλασσικές τους στολές αλλά και
με περούκες περιόδου μπαρόκ για να ομοιάζουν στους σύγχρονους του Bach), περιορίστηκαν πίσω από κονσόλες με laptop που ήταν
στολισμένες με το μουσικό κλειδί του σολ. Στη συνέχεια μετακινηθήκαν σε ένα
μεγάλο ξύλινο τραπέζι για να παίξουν για μια περίπου ώρα, πάνω σε ένα four-handed
chess (σκάκι για τέσσερεις παίκτες ταυτόχρονα) στο οποίο είχαν φροντίσει να
αντικαταστήσουν τα πιόνια με κάλυκες από σφαίρες ενώ η μυσταγωγία συνεχιζόταν.
Στο τρίτο μέρος οι Laibach επέστρεψαν στις κονσόλες τους και η συνολική παρουσία τους στον
συναυλιακό χώρο Werk II, άγγιξε τα 90 λεπτά. Δεν ήταν ακριβώς μια
ζωντανή, μουσική εμφάνιση αλλά περισσότερο μια προβολή ενός έργου μοντέρνας
τέχνης. Μια δραματουργία. Μια θεατρική παράσταση που ενισχύθηκε με έντονα οπτικά
μέσα και πρωτοτύπησε σε τέτοιο βαθμό ώστε κάποιοι από τους θεατές αντέδρασαν
στιγμιαία, πιστεύοντας πως τα επί σκηνής άτομα δεν ήταν οι Laibach.

Η εκδήλωση αφιερώθηκε από τους Σλοβένους στον Bach και στον Ρουμάνο μαθηματικό Schoenberg που είναι γνωστός για το πάθος
του για τους αλγόριθμους και την συνεισφορά του από το ’60 και μετά στην
ραγδαία ανάπτυξη του γεωμετρικού σχεδιασμού μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών (Computer
Aided Design και fractals). Στους Kraftwerk και στον Capt. George Hope Verney. Τον δημιουργό
του ιδιόμορφου σκακιού που έχουμε δει σε διάφορα βίντεο τους αλλά και στο
εξώφυλλο του WAT. Τέλος, στους πολύ γνωστούς σκακιστές Robert Fisher (Αμερικανός) και Boris Vasilievich Spassky ή Spasski (Ρώσος
Παγκόσμιος Πρωταθλητής) που πήραν μέρος στο «Ματς του αιώνα», στο Ρέικιαβικ της
Ισλανδίας το 1972. Όλα αυτά έγιναν τότε.

Πίσω στο σήμερα, οι Laibach μπήκαν στο studio έχοντας την δική τους ηλεκτρονική ανάγνωση
του έργου του Γερμανού συνθέτη και γέννησαν το άλμπουμ LaibachKunstDerFuge. Η δουλειά τους παρουσιάστηκε ζωντανά τον Μάιο που μας πέρασε, με
επισκέψεις τους στην Αυστρία, την Γερμανία, την Ολλανδία και την Ελβετία. Αυτή
τη φορά στο στήσιμο τους προσέθεσαν ηλεκτρονικά drums και πλήκτρα. Στα πρακτικά του θέματος να
πούμε ότι το άλμπουμ έχει κυκλοφορήσει ήδη μέσω της Mute (Μάιος 2008)
σαν digital download ενώ από τα τέλη Αυγούστου θα κυκλοφορήσει και σε μορφή CD από την Σλοβένικη Dallas Records αλλά και από το νέο,
ηλεκτρονικό, Laibach shop.

Το LaibachKunstDerFuge θα
αφήσει έκπληκτο τον μέσο θαυμαστή των Laibach μιας και δεν υπάρχουν επαρκή
μουσικά στοιχεία που θα μπορούσαν να συνδέσουν τις παλιότερες δουλειές τους με
αυτή τη νέα απόπειρα. Εάν ψάχνετε τον κλασσικό, διαπεραστικό, μιλιταριστικό ήχο
τους, θα τρομάξετε διαπιστώνοντας πως ακούτε κάτι που μοιάζει περισσότερο με
τις δουλειές του Jean-Michel Jarre ή ακόμα και του πρωτοπόρου των Moog και λιγότερο γνωστού, Isao Tomita που έδωσε στην μουσική του μια
ανθρώπινη και ζεστή διάσταση.

Κάποτε ο Bach είπε, “It’s
easy to play any musical instrument: all you have to do is touch the right key
at the right time and the instruments will play itself.”  Με βάση αυτή τη γενική παρατήρηση και μέσω της παραγωγικής συλλογιστικής οι Laibach έφτασαν στην ειδική παρατήρηση και είπαν, “It’s easy to play Bach: all you have to do
is open the right program on the right computer and Bach will play itself.”

Είναι τόσο απλό. Ο Johann Sebastian Bach δούλεψε
με μαθηματικούς αλγόριθμους. Η κολεκτίβα με αυτό το στοιχείο σαν έμπνευση, χρησιμοποίησε
ηλεκτρονικούς υπολογιστές για να προσεγγίσει το έργο του και τον ανήγαγε πανηγυρικά
σε πρωτοπόρο του ηλεκτρονικού ήχου, της techno και όποιας μουσικής μπορεί να πηγάζει από τις
απροσμέτρητες σειρές των 0 και των 1.

Long live Laibach!

Long live Johann Sebastian Bach!