Mary & the Boy / Felizol - Timemachine
Mary & the Boy / Felizol - Timemachine
1.burning books,detuned trombones and the principles of time travel 2. you, you ,you 3. no more bad trips for little
Mary 4. afraid of the devil 5. staring 6. my dance is
getting better 7. are you still dancing can can? 8. i was able to
begin again (death soul) 9. cock 10. mama 11.
death 12. a hopeless case 13. timemachine
December 2008 - Inner Ear
Πριν δυόμισι - τρία
χρόνια λοιπόν, μια φίλη, μου έδωσε ένα demo tracklist , λέγοντάς μου «
Πάρε και άκου.. ειδικά το Milkshake». Και γελούσε...Το βάζω και εγώ πρώτο - πρώτο, μια λάγνα
βραχνή Mary, προλογίζει " Lala
lala...", συνεχίζει και
μπαίνει στο παιχνίδι και ο The
Boy "My milkshake brings all the boys to the yard, Damn right!
it's better than yours, I can teach you, But I have to charge..."
, αν είναι ποτέ δυνατόν!!! Και πριν προλάβω να συνειδητοποιήσω συνεχίζουν και
οι δυο ουρλιάζοντας "My Neck, my
back,Lick my pussy and my crack". Ε! δεν γινόταν να μη γελάσω και γώ! Το
θεώρησα άκρως ιδιοφυές και αρκετά αισθησιακό. Άκουσα και τα υπόλοιπα τραγούδια
περιμένοντας να με αφήσουν εξίσου έκπληκτη αλλά τελικά...δεν. Σκεπτόμουν πως
ίσως η επίσημη κυκλοφορία που κάποια στιγμή θα κυκλοφορούσε ,θα περιείχε
προφανώς σοβαρές αναθεωρήσεις, ίσως λιγότερους λαρυγγισμούς και ουρλιαχτά
τέλοσπάντων, ένα πιο σωστά δομημένο avant-garde και πειραματισμό (λατρεύω τις οξύμωρες εκφράσεις! ) αφού
υπήρχαν ένα σωρό εξελίξιμα στοιχεία στα tracks
του demo που πλέον
κυκλοφορούσε απροκάλυπτα και παντού! Εν τω 
μεταξύ εκείνη τη περίοδο
εμφανιζόντουσαν τακτικά σε διάφορα αθηναϊκά εναλλακτικά «στέκια» κάποια πιο prive και κάποια ευρείας προσέλευσης. Βρέθηκα και εγώ εκεί
περισσότερο γιατί μ' είχε ιντριγκάρει αυτό το Milkshake. Δεν ξέρω αν σε άλλα performances ήταν καλύτεροι, αλλά στις εμφανίσεις που παρακολούθησα
έμεινα άκρως απογοητευμένη. Δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι απ' όλα μ'
ενοχλούσε. Τελικά περισσότερο απ'όλα με ενοχλούσε η παρουσία μιας κοπέλας (η
επονομαζόμενη "Exotic Dancer") που χόρευε
ανάμεσα στους Mary & The Boy άκρως ακατάσχετα και
περιττά. Μ' ενόχλησε και λίγο όλος αυτός ο «κακός χαμός» και ο ντόρος που είχε
δημιουργηθεί γύρω από τ ‘όνομα τους και όλο αυτό μόνο με ένα demo. Ούτε καν επίσημη κυκλοφορία. Με τίποτα όμως δεν έριξα την
ευθύνη στα παιδιά. Στο κάτω- κάτω μαγκιά τους. Τελικά όμως αποδεικνύεται
περίτρανα για ακόμη μια φορά, πως στίχοι με σεξουαλικό περιεχόμενο και
γεννητικά όργανα που μπερδεύουν κινηματογραφικούς χαρακτήρες, θρησκευτικά ήθη
και μορφές, μανάδες, πατεράδες και τον γιο του γιού του Γκέκα λειτουργούν σαν
μαγνήτης για το κοινό.
Το 2007 κυκλοφόρησαν και επίσημα το πρώτο
τους ομώνυμο album. "Birth - Death
- Cock - Mama - Black Terror - Prayer - Jesus - Fuck me - Death". Οι αναθεωρήσεις που περίμενα στην επίσημη κυκλοφορία δεν
υπήρξαν. Τελικά προτιμούσα το demo.
"TIMEMACHINE"
Και ερχόμαστε στο
τώρα. Περίπου μετά από ένα χρόνο και κάτι οι Mary & The
Boy σε
συνεργασία με τον Felizol
(το χεράκι του είναι ιδιαίτερα εμφανές στα electronica parts) κυκλοφορούν το Timemachine. Διάρκεια τριών τετάρτων. 13 tracks.
Ας τ' ακούσουμε πιο
προσεχτικά....
- Burning Books,Detuned Trombons And The Principles Of Time Travel.(Death Waltz)
: Ένα σύντομο ορχηστρικό
καλωσόρισμα που προδιαθέτει και εμπεριέχει όλα αυτά που θ' ακολουθήσουν.
Όπως και ο τίτλος του. - You,You,You : "some
people always gonna break my heart...I'm talking about you,you,you"... Στιχουργικά απλούστατο με μελωδία
πιο pop,
πιο new
wave . Γλυκόπικρο τραγουδάκι. Ακόμα και
χορευτικό θα έλεγα. Λειτουργεί σαν προθάλαμος του επόμενου.. - No More Bad Trips For Little Mary
: Κλιμακώνεται ο ρυθμός,
κάπως σαν γαιτανάκι που ξεδιπλώνει η Mary και παραδέχεται ότι σαν να ωρίμασε
κάπως... - Afraid Of The Devil
: Αργή σκοτεινή μελωδία
με ωραίο πιάνο και πνευστά, τον The Boy κυρίαρχο στα φωνητικά και από πίσω
η Mary να gospelιάζει . Θα μπορούσε να ακούγεται
και από τον Nick Cave ή να
κλείνει το Rocky Horror Picture Show.. - Staring
: Το Highlight αυτού του δίσκου. Θα μπορούσε να
είναι και διασκευή σε τραγούδι της Emily Autumn, όμως ανήκει σαφώς στους ΜΑΤΒ. Και
τα δύο μέλη αναδεικνύουν αυτό που «έχουν» πραγματικά. Η Mary , μια γυναικεία βραχνή -
μελοδραματικής γκάμας - φωνή, o Boy μια μπαλάντα για πιάνο, μια όμορφη
σύνθεση. (Συνοδευτικά ακούγεται κάτι σαν μελωδία από theremin όπου και μονοπωλεί τον επίλογο
αυτής της μπαλάντας. Εξαιρετικός ήχος) - My dance Is Getting Better : Απότομη εναλλαγή σε ήχο. Ο
Boy σε συνδυασμό με τον ηλεκτρονικό
παροξυσμό του Felizol
(είναι εντελώς ξεκάθαρος εδώ ο τελευταίος). Χμμ..ναι. Παροξυσμός είναι
τελικά. - Are You Still Dancing Can Can? : Μου φαίνεται πιασάρικο. Οι φωνές των ΜΑΤΒ όταν δεν
ανεβάζουν απότομα ντεσιμπέλ και κινούνται παράλληλα σε συνδυασμό με
ηλεκτρονικό συντονιστή...μπορούν να κάνουν χιτάκι για club και ραδιόφωνα. Δεν ξέρω αν το
θέλουν πραγματικά, αλλά γιατί όχι? - I Was Able To Begin Again (Death Soul) : Εναλλαγή πάλι στον ήχο, dark electronica να το πώ?Το λέω λοιπόν. Χαλαρωτικό mood λίγο αυτά τα ψυχαναγκαστικά
μουρμουρητά με τσίτωσαν στην αρχή. Τίποτα δεν είναι ιδανικό σ' αυτόν τον
κόσμο.. - Cock : "I
am a cock...do you wanna suck me? I'm a cock...I
am Jesus, I'm God..". Αυτό το track μάλλον αποτελεί τον συνδετικό
κρίκο με το προηγούμενο album τους.
(Για να μη ξεχνιόμαστε κιόλας) Αν και θα προτιμούσα μια εναλλαγή του στυλ "
I am a Lolli..do you wanna suck my native holly..ή ..do you wanna suck my little brolly ". Απλά και μόνο γιατί το δίδυμο cock - Jesus έχουν παρουσιαστεί αρκετά τα
τελευταία 80κάτι χρόνια. Μπορεί να φταίει και ο ντανταϊσμός. - Mama
: Εντάξει, οκ οι
απαγγελίες. Δεν είναι κακό. Αλλά με κούρασε. (Νομίζω πως πάλι εντόπισα
κάπου πίσω αυτό το theremin και μου
τράβηξε τη προσοχή) - Death
: Απο το πρώτο
δευτερόλεπτο ήξερα πως δεν θα άντεχα τη συνέχεια. Αν είναι έτσι ο θάνατος..δεν
θα το αντέξω ούτε αυτό. Σαν να πηγαίνω στην αντιπέρα όχθη με βαρκάρη τη Diamanda Gallas να μου τραγουδάει. Όχι προτιμώ την
εκδοχή του φωτεινού τούνελ και
ασυνόδευτη παρακαλώ! - A Hopeless Case (Death Samba) :
The Boy /
Felizol σε συμπαντικό τζαμάρισμα. Προσεδάφιση προσεχτική ..ήπια. Ένα
χέρι σε σκουντάει και σου λέει «Ξύπνα, φτάσαμε». - TimeMachine
: Πολύ όμορφη μελωδία. Ο Boy εδώ τραγουδάει τις αλληγορικές
του αλήθειες. Και κλείνει άλλο ένα κεφάλαιο στην πορεία των MATB.
Και αφού
το CDάκι έπαιξε αρκετές φορές για να μπορέσω και γώ ν' αποβάλλω τις
προκαταλήψεις μου και να είμαι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική, θεωρώ πως ο
χρόνος που πέρασε πάνω από τους Mary & The Boy, έκανε καλό. Τους βρήκα
πιο συγκροτημένους και οργανωμένους. Και κατά παράδοξο τρόπο ενώ η προηγούμενη
δουλειά τους θεωρείτο "conceptual" , το TimeMachine πλησιάζει πολύ περισσότερο
αυτή την έννοια. Με τη βοήθεια του Felizol ( Γ. Βεσλεμές) και το mastering του Cristian Vogel, το album αυτό δίνει προοπτικές στο σχήμα των ΜΑΤΒ και μια καλύτερη ματιά από μέρους μας.
Rating: 7 / 10
Κατερίνα Ρουχίτσα
The Best Albums Of The 1980s
