I literally love all kinds of music. Except Simple Minds...

Αυτό ήταν το χτύπημα νούμερο 2 και απευθυνόταν στο αγαπητό Σκωτσέζικο συγκρότημα. Το πρώτο το είχε ρίξει λίγο νωρίτερα, και φυσικά ήταν για τον άσπονδο "φίλο" του Andrew Eldritch (σιγά μη τον άφηνε έτσι). Αν μη τι άλλο, έλειψη ευθύτητας και ειλικρίνειας δεν μπορείς να καταλογήσεις στον Wayne Hussey. Στην 25η επέτειο τους, οι Mission βγαίνουν σε τουρνέ με σχεδόν το αυθεντικό line-up, από το οποίο με απόλυτη ειλικρίνεια σας λέω ότι έχω παρακολουθήσει μια από τις κορυφαίες συναυλίες στα μέρη μας, πίσω στο 1988. Eυκαιρία για συνέντευξη λοιπόν με τον τραγουδιστή και συνθέτη τους, στην οποία μας αποκαλύπτει τον θαυμασμό του για τον Pete Burns, ροζ περιπέτειες από την πρώτη τους επίσκεψη στην Αθήνα, την αγάπη του για την Liverpool, τι θα ακούσουμε στην συναυλία τους στο Fuzz σε μερικές μέρες και πολλά ακόμα. Έστω κι αν νιώθουν καταραμένοι με την goth ταμπέλα που τους ακολουθεί ολα αυτά τα χρόνια, οι Mission μπορούν να υπερηφανεύονται ότι κυκλοφόρησαν 2-3 εξαιρετικούς, για την ιστορία της ροκ, δίσκους στο 2ο μισό των 80's. Αυτό δεν μπορεί να τους το αμφισβητήσει κανείς...

 

Τελικά πέρασαν 25 χρόνια. Πίστευες ότι θα κράταγε τόσο πολύ όταν έφυγες από τους Sisters Of Mercy?

Wayne Hussey: Όχι, με τίποτα. Πραγματικά δεν είχαμε μακροπρόθεσμα σχεδια. Θέλαμε απλά να βγάλουμε ένα άλμπουμ και να κάνουμε τουρνέ. Αυτό θέλαμε μόνο στην αρχή.

 

Το συγκρότημα έχει και πάλι ξαναφτιαχτεί σχεδόν με την αυθεντική του σύνθεση. Φαντάζομαι το ξέρεις ότι οι άνθρωποι βλέπουν με σκεπτικισμό τέτοιου είδους κινήσεις και τις θεωρούν πιο πολύ αρπαχτές παρά καλλιτεχνικής φύσης...

Wayne Hussey: Φυσικά και το ξέρω. Αλλά ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι αυτό που κάνουμε τώρα είναι κατι παραπάνω από ένα νοσταλγικό ταξίδι. Είμαστε όλοι μας επαγγελματίες μουσικοί και πρέπει να κερδίσουμε χρήματα όπως κι εσύ. Και εφόσον υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να μας δουν, δεν βλέπω που είναι το κακό. Η δημιουργικότητα μπορεί να είναι περιορισμένη, αλλά δεν είναι το μοναδικό πράγμα που κάνω ως μουσικός. Έχω πολλούς άλλους τρόπους να ικανοποιήσω την δημιουργικότητα μου, το Curios για παράδειγμα που κυλοφορεί όπου να'ναι και ηχογράφησα μαζί με την Julianne Regan των All About Eve. Γράφω συνεχώς νέο υλικό και δουλεύω στο στούντιο μου, οπότε πιστεύω ότι είναι Ok για μένα να βγαίνω περιστασιακά και να παίζω τα παλιά μου τραγούδια, με τους παλιούς μου φίλους στο παλιό μας κοινό. Οι σκεπτικιστές μπορούν να πάνε να γαμηθούν και βασικά να μείνουν μακριά μας. Είναι δική τους η επιλογή.

Πάμε πολύ πίσω τώρα, στις αρχές των 80's. Τι θυμάσαι από την περίοδο που ήσουν στους Dead Or Alive και γιατί τους εγκατέλειψες?

Wayne Hussey: Θυμάμαι μαλλιά αφάνες, φανταχτερά ρούχα, πολλά ναρκωτικά και gay clubs, πολύ σεξ σε παράξενα μέρη με παράξενους ανθρώπους, αλλά επίσης ότι ήμουν στη καλύτερη μπάντα και παρέα που είχα βρεθεί ως τότε. Κάναμε καταπληκτική μουσική και περνάγαμε καλά όσο το κάναμε. Όταν σταμάτησε να είναι διασκεδαστικό, είχε έρθει η ώρα να βρω κάτι καινούριο.

Περίμενες ότι ο Pete Burns θα γινόταν κάποια στιγμή pop-star και θα εμφανιζόταν στο Top of the Pops με single στην κορυφή των charts? Πότε τον είδες τελευταία φορά και ποια η γνώμη σου για τις πρόσφατες εμφανίσεις του στο Big Brother?

Wayne Hussey: Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Γούσταρα πολύ να δουλεύω με τον Pete Burns και από πολλές απόψεις τον θεωρώ τον πιο έμφυτα ταλαντούχο άνθρωπο με τον οποίο έχω συνεργαστεί μέχρι και σήμερα. Πάντα ήταν pop-star, απλά ο υπόλοιπος κόσμος δεν το ήξερε ως τότε. Μοναδικός, φανταχτερός, με τεράστια προσωπικότητα και απίστευτα εύστροφος. Ήταν αναπόφευκτο ότι θα γνώριζε επιτυχία.  Τον είδα τελευταία πριν 15 χρόνια σε ένα μαγαζί ρούχων στο King's Road, στο Λονδίνο. Μη παρακολουθείς βλακείες όπως το Big Brother, εγώ βλέπω βλακείες όπως το An Idiot Abroad.

Ήσουν για 2 χρόνια στους Sisters Of Mercy με σημαντική συμβολή στον πρώτο τους δίσκο. Ποια ήταν η τελευταία φορά που έπαιξες το First and Last and Always στο πικάπ σου? Ένιωσες δυσάρεστα η ευχάριστα?

Wayne Hussey: Είχα κάποιο λόγο να βάλω και να ακούσω το Marian στο στούντιο μου πριν ένα χρόνο περίπου. Σκέφθηκα ότι οι κιθάρες ήταν εξαίσιες και είχαν φανταστικό ήχο, αλλά δεν μου άρεσε ιδιαίτερα η φωνητική ερμηνεία.

Χαχα, εντάξει. Αλήθεια, πιστεύεις ότι σε πήγαινε ποτέ ο Andrew Eldritch?

Wayne Hussey: Εγώ δεν τον πήγαινα ποτέ, οπότε πραγματικά δεν με νοιάζει.

Πάμε στους Mission. Κατά τη γνώμη μου τα 3 πρώτα albums είναι πολύ καλά. Θα ήθελα τις σκέψεις σου για καθένα ξεχωριστά όπως τα βλέπεις σήμερα.

Wayne Hussey: God's own Medicine: Το αγαπημένο μου Mission album. Ακόμα και σήμερα ακούγεται φρέσκο και συναρπαστικό. Και ήταν σίγουρα ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 1986 γενικά. Έχει μια αθωότητα, που σύντομα όμως χάσαμε, δυστυχώς...

Children:  ήμασταν πολύ δεμένοι μεταξύ μας όταν γράφαμε αυτόν τον δίσκο και είχαμε κλείσει στην απέξω τους άσχετους, με αποτέλεσμα να είμαστε πολύ απομωνομένοι. Το έχω ξαναπεί, είναι ο ήχος μιας μπάντας που στόχευε στα άστρα, αλλά τελικά έφθασε μόνο μέχρι το φεγγάρι.

Carved In Sand:  το ένα μισό του είναι ότι καλύτερο έχουμε κάνει ποτέ και το άλλο μισό του ανάμεσα στα χειρότερα.  Είναι ένας δίσκος που φτιάχτηκε από ένα διχασμένο συγκρότημα εξαιτίας των ναρκωτικών.

Ποιά ήταν η αντίδραση του Craig Adams και του Simon Hinkler όταν τους ζήτησες να ξαναπαίξουν με τους Mission?

Wayne Hussey: Αααα, άρπαξαν αμέσως την ευκαιρία. Στη  παραγματικότητα εγώ ήμουν που χρειάστηκε να πειστώ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.

Για να είμαι ειλικρινής, έχω βρεθεί μόνο σε μία συναυλία των Mission, κι αυτή ήταν το 1988 στο Ρόδον. Θυμάμαι ότι ήταν καταπληκτική συναυλία, σκέφθηκα ότι η μπάντα ήταν πραγματικά καλή και επίσης ήταν η πρώτη φορά που άκουσα το Deliverance, το οποίο δεν είχε ως τότε ηχογραφηθεί. Εσύ έχεις καθόλου αναμνήσεις από εκείνα τα shows?

Wayne Hussey: Ναι, θυμάμαι ότι παίξαμε 2 βραδιές και το venue ήταν πολύ μικρότερο από αυτά που συνήθως παίζαμε εκείνη την περίοδο. Θυμάμαι να κάνω υπέροχο σεξ στο ξενοδοχείο με ένα εκπληκτικά όμορφο παντρεμένο ζευγάρι την μία νύχτα, και με ένα πολύ όμορφο νεαρό αγόρι την δεύτερη.  Θυμάμαι ότι όλοι από το συγκρότημα πήγαν να δουν την Ακρόπολη, αλλά εγώ έμεινα μέσα γιατί διάβαζα ένα έξοχο βιβλίο και δεν ήθελα να το αφήσω. Ένα βιβλίο του John Steinbeck.

Πάντα πίστευα ότι προσπαθούσες πραγματικά σκληρά να απαγκιστρωθείς από την goth ταμπέλα που είχε κολήσει σε εσένα και τους Mission. Ισχύει? Κι να ναι, γιατί?

Wayne Hussey: Πιθανότατα ισχύει, αλλά πραγματικά δεν με νοιάζει πλέον πως και τι με αποκαλούν. Δεν έχει και σημασία τι θέλω και τι λέω εγώ έτσι κι αλλιώς. Όσοι με ξέρουν έχουν αποφασίσει πλέον για το ποιος είμαι και δεν υπάρχει κάτι να που μπορώ να κάνω γι αυτό, ακόμα κι αν το ήθελα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στο παρελθόν οι Mission έχουν διασκευάσει κλασσικά ροκ τραγούδια από καλλιτέχνες όπως οι Neil Young, Patti Smith, The Beatles, The Kinks, κτλ...  Τώρα με τον δίσκο που κυκλοφορείς με την Julianne από τους All about Eve με εκπλήσουν κάπως οι επιλογές σου. Θέλω να πω, Duran Duran, Depeche Mode, Bjork, Cave & Kylie... Βέβαια πρόκειται για σπουδαία τραγούδια, αλλά θα τολμούσες ποτέ να διασκευάσεις ένα τραγούδι των Duran Duran το 1987? Έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπεις την μουσική και τα γούστα σου, ή πιστεύεις ότι ζούμε σε μια πιο ανοιχτόμυαλη και απενεχοποιημένη εποχή?

Wayne Hussey: Κοίτα, το συγεκριμένο τραγούδι των Duran Duran (ordinary world) δεν είχε καν γραφτεί το 1987. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα που αναφέρεις. Καταλαβαίνεις, είναι απλά φοβερά τραγούδια που μου αρέσουν. Δεν είμαι σνομπ όσον αφορά την μουσική. Φυσικά και έχει αλλάξει η οπτική μου και τα γούστα μου, αλλάζει συνεχώς και αντανακλαται στην μουσική που δημιουργώ. Δεν έχω πειστεί ότι ζούμε σε πιο ανοιχτόμυαλη εποχή, αλλά πραγματικά πιστέυω ότι εγώ ο ίδιος γίνομαι πιο ανοιχτόμυαλος όσο μεγαλώνω. Είμαι μουσικός και αγαπάω την μουσική. Κυριολεκτικά κάθε είδους μουσικής. Εκτός από τους Simple Minds.

Αν δεν κάνω λάθος εδώ και αρκετά χρόνια μένεις στη Βραζιλία. Πως είναι η ζωή εκεί και γιατί έφυγες από την πατρίδα σου?

Wayne Hussey: Στην πραγματικότητα έχω φύγει από την «πατρίδα» μου, που είναι το Bristol, εδώ και 30 χρόνια. Έχω ζήσει στο Λίβερπουλ, στο Λιντς, στο Λονδίνο, στο Λος Αντζελες και τώρα στην Βραζιλία. Έφυγα από το Μπρίστολ γιατί ήθελα να δω το κάτι παραπάνω στον κόσμο, την ζωή για την ακρίβεια. Έχω φύγει από την Αγγλία από το 1996. Αγαπώ την Βραζιλία, η γυναίκα μου είναι Βραζιλιάνα, γι αυτό βρίσκομαι εδώ. Μένουμε στην εξοχή, είναι πολύ ήρεμα και γαλήνια.

Οπότε φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ δύσκολο να πηγαίνεις στο Anfield (*το γήπεδο της ποδοσφαρικής ομάδας της Λίβερπουλ) πλέον... Ενημερώνεσαι για όσα συμβαίνουν στην Liverpool FC τα τελευταία χρόνια? Πιστεύεις ότι ο Kenny Dalglish μπορεί να ξανακάνει αυτή την ομάδα τον θρύλο του παρελθόντος? Είμαι χρόνια fan, αλλά παραδέχομαι ότι πλέον έχω απογοητευτεί..

Wayne Hussey: Λοιπόν, είναι πραγματικά παράξενο και αστείο που μου κάνεις αυτή την ερώτηση, γιατί μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο ήμουν στο Anfield για να παρακολουθήσω τον αγώνα εναντίον της Wolves. Προσπαθώ να πηγαίνω όποτε βρίσκομαι στην Αγγλία. Ευτυχώς έχω κάποιους φίλους στην ομάδα, οπότε συνήθως βρίσκω εισιτήρια. Τα 2 τελευταία χρόνια ήταν απελπίσία, αλλά νομίζω τα πράγματα αρχίζουν και στρώνουν και μοιάζουν ελπιδοφόρα.  Η λέξη «απογοήτευση» είναι πολύ λίγη για να περιγράψει πως ένιωσα τα 2-3 χρόνια που πέρασαν, όμως μου αρέσει αυτό που προσπαθεί να κάνει στην ομάδα ο Dalglish και οι νέοι ιδιοκτήτες.

 

Radiohead vs The Cure..

Wayne Hussey: Και ο νικητής είναι.....? Λατρεύω και τα 2 συγκροτήματα, έχω δει μερικά υπέροχα shows και από τα 2 συγκροτήματα, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω μόνο ένα θα έλεγα τους Radiohead, μόνο και μόνο επειδή μου αρέσει ο τρόπος  με τον οποίο δεν ακολουθούν ποτέ τον εύκολο δρόμο.

Τι μετανιώνεις περισσότερο από την καλλιτεχνική σου ζωή?

Wayne Hussey: Που συμφωνώ να κάνω συνεντεύξεις μέσω email...

Μετανιώνεις τίποτα από την προσωπική σου ζωή?

Wayne Hussey: Φυσικά, αλλά δεν πρόκειται να σου πω.

Who or what could be your tower of strength nowadays?

Wayne Hussey: Η γυναίκα μου, Cinthya.

25th anniversary shows. Θες να μου πεις κάτι για το setlist? Θα είναι επικεντρωμένο σε κάποια συγκεκριμένη περίοδο των Mission?

Wayne Hussey: Ναι, θα περιέχει τραγούδια που ηχογραφήσαμε όλοι μαζί, οπότε τίποτα μετά το 1990.

 

Συνέντευξη - μετάφραση: Κώστας Μπρέλλας