1. Uprising / 2. Resistance / 3. Undisclosed Desires / 4. United States of Eurasia (+Collateral Damage) / 5. Guiding Light / 6. Unnatural Selection / 7. MK Ultra / 8. I Belong to You (+Mon Coeur S'Ouvre A Ta Voix) / 9. Exogenesis : Symphony Part I (Overture) / 10. Exogenesis : Symphony Part II (Cross Pollination)/ 11. Exogenesis : Symphony Part III (Redemption)

 14 September 2009 - Warner

* Σημείωση αρχισυντάκτη: Αρκετοί από όσους ανταποκρίθηκαν στην αγγελία μας για νέους συντάκτες προτίμησαν να στείλουν ως ενδεικτικό κείμενο της γραφής τους review για το τελευταίο album των Muse. Θα θέλαμε πολύ να τα δημοσιεύσουμε όλα, επειδή το καθένα ξεχωριστά παρουσιάζει ενδιαφέρον, ωστόσο επιλέξαμε για δημοσίευση δυο διαφορετικές απόψεις που αντιπροσωπεύουν πάνω κάτω το σύνολο όσων λάβαμε.

Όταν οι Muse κυκλοφόρησαν το 1999 το πρώτο τους L.P. "Showbiz" αντιμετωπιστήκαν από τους κριτικούς σαν ένα group αντίγραφο των Radiohead. Τα χρόνια που ακολούθησαν οι Muse (ηθελημένα ή όχι...) κατόρθωσαν (;) να διώξουν τη σκιά του αντιγράφου διαγράφοντας μια σπουδαία καριέρα. Σύγκριση 1^η: Έχουν οι Muse τον δικό τους ήχο ή απλά συναρμολογούν (με αξιέπαινο τρόπο πράγματι) τις επιρροές από άλλους καλλιτέχνες;    

Οι Muse το 2006 κυκλοφόρησαν το "Black Holes and Revelations" ένα album που σκαρφάλωσε στο Νο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε πολλές άλλες χώρες, ενώ πλασαρίστηκε και στο Top 10 του Billboard στις Η.Π.Α. Βραβευτήκαν,  γέμισαν μεγάλα γήπεδα στις συναυλίες τους πραγματοποιώντας sold out live στο Wembley του Λονδίνου και στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης. Σύγκριση 2^η: Είναι το νέο album τους "The Resistance" ένα καινούριο "Black Holes and Revelations";

Το "Resistance", λοιπόν, είναι το 5^ο studio album των Muse με το "Uprising" να είναι το τραγούδι που ξεκινάει το album όντας και το πρώτο single από αυτό. Δείχνει να έρχεται με κεκτημένη ταχύτητα από το "Black Holes and Revelations" και είναι ένα κομμάτι που σίγουρα θα υπάρχει στα play lists των συναυλιών τους στα μεγάλα γήπεδα. Παρόμοια αίσθηση επιτυχίας σε ευρείες μάζες δίνει και το επόμενο ομώνυμο τραγούδι του album ("Resistance"), όπου τα δεύτερα φωνητικά δίνουν ένα διαφορετικό, πιο εύθυμο, τόνο από τον μονίμως σκοτεινό τόνο του Matthew Bellamy. Το "Undisclosed Desires" δεν είναι από τα κομμάτια του album που ξεχωρίζουν και θυμίζει pop δημιουργίες τύπου Timbaland. Δεν θέλει ιδιαίτερη προσπάθεια να καταλάβει κανείς τη μεγάλη επιρροή του "United States Of Eurasia"από τους Queen, που όμως δεν ξεφεύγει από την μετριότητα με καλύτερη στιγμή το τελείωμά του, δανεισμένο από τον Chopin. Δεν αλλάζει η αίσθηση της μετριότητας ούτε και με το "Guiding Lights" που φέρνει στο μυαλό U2. Το "Unnatural Selection" δυναμώνει τη συνέχεια του album αγγίζοντας μεταλλικά όρια, ενώ το "MK Ultra" χωρίς να είναι το κομμάτι που κάνει τη διαφορά, είναι χαρακτηριστικό κομμάτι Muse και μια καλή στιγμή του album. Το "I Belong to You" προσπαθεί, μάλλον υπερβολικά, να γίνει ευχάριστο, αλλάζει αρκετές φορές ύφος και αποτελεί τη γέφυρα για το πόνημα που ακολουθεί. Τη μελαγχολική rock συμφωνία "Exogenesis" που είναι χωρισμένη σε τρία μέρη (movements). Το "Exogenesis" είναι μια κλασική σύνθεση με προσθήκη σύγχρονες κιθάρες και συνοδευτικό τη θλιμμένη φωνή του Bellamy. Για την ηχογράφησή του χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 40 μουσικοί! Τι καταφέρνει όμως; Έχει καλές στιγμές, είναι ενδιαφέρουσα προσπάθεια, δεν δείχνει όμως ικανό να σε κάνει να το θυμάσαι για πολύ καιρό...

Το "Resistance" προκαλεί τον ακροατή να συγκρίνει. Αν ένας φίλος του ήχου των Muse το συγκρίνει με την προηγούμενη δουλειά τους, θα το βρει υποδεέστερο. Από την άλλη το album μπήκε στα charts σε ψηλές θέσεις σε πολλές χώρες και είχε περισσότερες πωλήσεις από το "Black Holes and Revelations" την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του στη Βρετανία. Κάτι τέτοιο, όμως, συμβαίνει συχνά με τα μεγάλα ονόματα ανεξαρτήτως ποιότητας των album τους. Οι Muse εξακολουθούν, να έχουν επιρροές όχι τόσο πλέον από τους Radiohead όσο από άλλους καλλιτέχνες όπως οι Queen. Τι κρίνει όμως μια μουσική δημιουργία; Οι αναπόφευκτες συγκρίσεις (που κυνηγάνε τους Muse από την αρχή της καριέρας τους) ή απλά αν το άκουσμά τους ευχαριστεί τον ακροατή; Το "Resistance" λοιπόν στις συγκρίσεις μάλλον χάνει και οι Muse εξακολουθούν να έχουν έντονες επιρροές από άλλους καλλιτέχνες προκαλώντας σχόλια. Το "Resistance" είναι μια δουλειά που δεν έχει σαν χαρακτηριστικό της την πρωτοτυπία (αν και προσπαθεί), έχει σημεία βαρετά και ίσως φλύαρα. Παρόλα αυτά ακούγεται πολύ πιο ευχάριστα από τα πάρα πολλά μετριότατα album που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό, έχει δυνατά και αξιόλογα σημεία και τελικά απογοητεύει μόνο τους απαιτητικούς οπαδούς του συγκροτήματος. Οι Muse και μετά το "Resistance" παραμένουν ένα μεγάλο σύγχρονο group του εναλλακτικού rock ήχου χωρίς όμως να έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να αποφύγουν τις ποικίλες και ανεπιθύμητες συγκρίσεις δημιουργώντας ένα album σημείο αναφοράς. 

Rating: 7 / 10
Βαγγέλης Τόμπρας

Ύστερα από τρία χρόνια προσμονής και ανυπομονησίας επιτέλους ήρθε η στιγμή της επιστροφής των Muse με την κυκλοφορία του νέου τους album ‘The Resistance' που υπογράφουν μάλιστα με δική τους παραγωγή! Ένας δίσκος δυναμίτης που μέσα του ελλοχεύουν υπνωτικά διαολεμένες και ασυγκράτητα ρυθμικές μελωδίες που στο δικό μου τουλάχιστον υποσυνείδητο πέρασαν χωρίς να το καταλάβω καν...Ένας δίσκος που φέρνει την αντιστασή του στη σύνοδο της G20 των ισχυρών του πλανήτη μας και ενδεχομένως και στον τρόπο ζωής μας. Ήδη νούμερο ένα σε δεκαεννιά χώρες από την ημέρα της κυκλοφορίας του και νούμερο τρία στην Αμερική παρακαλώ!!

Ας αφήσουμε όμως τις πωλήσεις και τα στατιστικά μαζί με την αναπόφευκτη επιτυχία στην άκρη και ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για να γίνουμε και κατανοητοί! Με το ‘Uprising' σαν πρώτο single και opening track στο δίσκο να ξεχωρίζει στο ραδιόφωνο και στα charts παγκοσμίως ο Bellamy και η παρέα του μας τραγουδούν ‘we will be victorious' και μας βάζει κατευθείαν στο mood που χαρακτηρίζει το album. Ήχοι γνώριμοι με το μπάσο και τα ντραμς να συντηρούν μία καλοδουλεμένη σύνθεση. Ακολουθεί το ‘Resistance' και κανένας δεν μπορεί να αντισταθεί στα μαγευτικά πλήκτρα και το αλά Franz Ferdinant chorus του κομματιού!

Το 'Undisclosed Desires' είναι το τρίτο και αγαπημένο μου προσωπικά κομμάτι. Ένα τραγούδι χτισμένο με ηλεκτρονικά ντραμς και χορευτικούς ρυθμούς έτοιμο να εκραγεί από τη μελωδία της φωνής του Bellamy όταν τραγουδάει ‘I want to violence in your heart/I want to recognize your beauty's not just a mask/I want to exorcise reconcile the the demons from your past/ I want to satisfy the undisclosed desires in your heart'....πραγματικά εξαιρετικό..dressed for success!!

Στη συνέχεια ακούμε το 'United States of Eurasia' που θα μπορούσε να είναι κάλλιστα κομμάτι των θρυλικών Queen σε ένα ανατολίτικο ρυθμικό ταξίδι στη χώρα της φαντασίας του Lawrence της Αραβίας , του Chopin η πολύ απλά της μουσικής ευφυείας των Bellamy, Wolstenhome και Howard.

‘Guiding Light' στη συνέχεια με τα τύμπανα σε πρώτο ρόλο. Μία κλασσική Muse μπαλάντα που απλά δένει όμορφα με το σύνολο του δίσκου. Sorry dudes αλλά not my cup of tea!

'Unnatural Selection' και ετοιμαστείτε για μία πραγματική πανδαισία ήχων στα σχεδόν επτάμιση λεπτά που διαρκεί το κομμάτι...ακούγοντάς το μου έρχονται garage μελωδίες από Brmc και Strokes που απλά δένουν τρελά με τις κιθαριστικές και φωνητικές επάρσεις του τραγουδιού και τις συνεχείς εναλλαγές στο tempo που αν μή τι άλλο σου κρατάνε το ενδιαφέρον.'I want the truth ‘ ουρλιάζει ο Bellamy και δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί του.

‘MK Ultra' και η δυναμική του δίσκου αυξάνεται απότομα. Πάθος και ένταση που συνοδεύονται με υπέροχα φωνητικά και αυξομειώνονται όπως τα ασταμάτητα riffs του τραγουδιού!

Πάμε όμως στην ευχάριστη πιανιστική έκπληξη του δίσκου 'I Belong To You (+Mon Coeur S'ouvre A Ta Voix)' όπου πραγματικά είναι απόλαυση...κοφτό sexy piano..σκάνε και τα γαλλικά στη μέση του κομματιού και όσοι είναι ερωτευμένοι σίγουρα κρατούν το χέρι του αγαπημένου τους ..για αρχή τουλάχιστον...

'I can't find the words to say they're overdue../ traveled half the world to say I belong to you'....απλά πανέμορφο!

Σε αυτό το σημείο ξεκινάει μια τριλογία...μία σύνθεση  που όπως και να το κάνουμε σπανίως συναντάμε πλέον σε μπάντες μεγέθους των Muse σήμερα και κλείνει το ταξίδι μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο βρίσκοντας την κάθαρση. ‘'Exogenesis' ο τίτλος και με αυτή τους την κυκλοφορία οι Muse θεωρώ πως ξαναγεννιούνται και σηματοδοτούν μία νέα αρχή στη μουσική τους διαδρομή.

Ένας ώριμος δίσκος που πραγματικά με έχει συναρπάσει και πιστεύω πως θα έχει την ίδια επίδραση στους απανταχού μουσικόφιλους. Η ειρωνεία είναι πως όσοι περιμένουν ενδεχομένως ενα νέο Supermassive Black Hole ή ένα ΄Starlight' μπορεί αρχικά -και το τονίζω το ‘αρχικά' - να απογοητευτούν. Μην πέσετε σε αυτή την παγίδα όμως. Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες φυσικά αλλά καθώς ξεδιπλώνει το album ξαφνικά θα βρείτε τον εαυτό σας να ανατρέχει πίσω στα κομμάτια και να μαγεύεται από κάθε μικρή λεπτομέρεια που θα συλλαμβάνουν τα αυτιά σας. Μα τους Muse, τον Όσιρη και μα τον Άτη (!!) θα βρεθείτε εγκλωβισμένοι σε έναν υπέροχο κόσμο που δεν θα θέλετε να εγκαταλείψετε...μέχρι την επόμενη κυκλοφορία τους ίσως!!

Αυτός ο δίσκος ήρθε για να μείνει.

Rating: 9 / 10
Άρης Διαμαντής

Muse - Uprising 

 {youtube}ioG2jR-obac{/youtube}