smallprint on symphonic psychedelic transients

"Mors stupebit et natura, / Death and nature shall stand amazed
Cum resurget creatura, / When creation rises again
( Judicanti responsura. / To give answer to its Judge.
............................................................ ....
............................................................ ....
............................................................ ....
Lacrymosa dies illa, / That day will be one of weeping
Qua resurget ex favilla / On which shall rise again from the embers
Judicandus homo reus. / The guilty man, to be judged.)
Huic ergo parce, Deus: / Therefore spare him, O God. "

Κομμάτια απο το libretto του "Requiem" (Anton Bruckner) βρισκονται διάσπαρτα στο λαβύρινθο ...όπου λαβύρινθος, η τελευταία κυκλοφορια του Juno Reactor, "Labyrinth"....
Αρκετά ευγλωττος τίτλος για ένα album που σε πάει απo την Ισπανία στην Άπω Ανατολή, από medieval πολεμικά εμβατήρια στο cyberpunk μέλλον και από γοτθικούς ναούς στα δάση του Αμαζονίου, χρησιμοποιώντας με ιδιαίτερη επιτυχία το mixer-effect (λέγε με fusion)...Dizzy already, huh?
Αν και το artwork θυμίζει λίγο το "Bible of Dreams", το περιεχόμενο ακολουθεί τη δομή του "Shango" (το οποίο μάλλον συγκαταλέγεται στα θετικά..one can only go that far with Goah..)...και προχωράει λίγο ακόμα...

This could be the definition of the general music album...(a) World (of) Music ...

Ξεκινώντας από το πρώτο κιόλας track..a clever 2piece opener.. Conquistador I & ΙΙ...
To 1ο μέρος είναι αργό..strings and percussion on the background...a flamenco-guitar and beautιful, female vocals humming a spanish-styled "Dies Irae" on the foreground...( καμία ουσιαστική σχέση με "Pistolero" δηλ.)
Mόνο που το Duente έρχεται υπό τη μορφή outburst δευτερόλεπτα πριν το τέλος και συνεχίζεται στο 2ο μέρος με γρήγορα δυνατά beats, ruthless synths και tribal αναφορές σε φωνητικά και τυμπανα. Mr Watkins hasn't lost his edge yet!
(Sidenote: conquistador ονομάζονταν οι ισπανοί κατακτητές του 18ου αι.)
Μαζί του και το "War Dogs" , θεματικά και ηχητικά , με πιο mid-tempo ethnic beat βασισμένο σε ένα θέμα από εγχορδα και ney (ένα είδος περσικου φλάουτου)

H γυναικεία φωνή αν μη τι αλλο, σου τραβάει την προσοχή..Ιt belongs to " Α girl called Taz." και ισως ο Watkins βρήκε τη βασική του τραγουδίστρια όπως λέει ο ίδιος...warm, mature voice , sensual yet unpretentious and flowing...Συμμετέχει στα περισσοτερα τραγούδια, οπως και στα φωνητικά του "Mona Lisa Overdrive"....
Ήδη γνωστό απο το "Matrix Reloaded" ( the car chase scene..God, that was a long one..!), γραμμένο απο τον Watkins μαζί με τον Don Davis (συνθέτη του Matrix score ) , ελαφρως αλλαγμένο ομως.. Μean bass lines,synth lines και ethnic λαρυγγισμοί συγκρούονται με την ορχηστρα του Davis και χορωδιακά "Κυριε Ελεησον" και το αποτελεσμα είναι ακρως εντυπωσιακό και ανεβαστικό απο άποψη αδρεναλίνης. Αν και θυμίζει αρκετά παλιό Juno, μια Συμφωνική μπορεί το μεγάλο να το κάνει μεγαλειώδες. Kαι έχει ενα ακόμα ενδιαφέρον σημείο: φέρει τον ίδιο τίτλο με βιβλιο (the last of the "Neuromancer" series) του William Gibson (visions of a not-so-distant future).

Δεν θα έλεγα πως τα υπόλοιπα tracks είναι κατώτερα, ακριβώς...Η ενεργή συμμετοχή σε αυτα όσων έχουν βοηθήσει και στη σύνθεση, τους δίνει αλλη ζωή και μάλλον παίρνει λίγο το βάρος από την αψεγάδιαστη και εμπνευσμένη παραγωγή. Το "Giant", ένα δυνατό chopped-up 'n speeded-up drum 'n bass piece με μαύρα φωνητικά....επαναλαμβανόμενο.
Το "Zwara" είναι αρκετά διεγερτικό όμως...αν και δεν κατάφερα να εντρυφήσω στο νόημά του (my net-searching,penetrating n combining skills failed me this time...please enlighten me..). Κρίνοντας απο το σκοτεινό beat (augmented by the taiko drums and the coolest bass guitar) ,την γεμάτη απόγνωση λαχανιασμένη φωνή και τα ουρλιαχτά, δεν πρέπει να είναι κάτι καλό...
Το "Mutant Message" παίζει αναμέσα σε ambient και big-beat, με λίγα παραμορφωμένα(μεταλλαγμένα) voxx, χάνοντας σε ατμόσφαιρα.
Άκρως ατμοσφαιρικό είναι το επόμενο όμως...ένα collage με sample-χαλί που θυμίζει έντονα the sitar-sounding guitar στο "The End" των Doors, μια νωχελικά ονειρική Taz, intermezzo πέρασμα από Vangelis (?) και κλείσιμο reminiscent of the infamous undead "Bela Lugosi"..."Αngels and Men"...
Eκεί που πάει αναπόφευκτα το μυαλό μου είναι πόσο μεγαλοφυείς δημιουργίες θα μπορούσαν να φτιάξουν κάποιοι άνθρωποι αν ξέφευγαν απο τις εμμονές τους.΄Η μήπως τελικά αυτες είναι η πηγή εμπνευσης? What a horrendously wonderful n claustophobically mind-broadening thing!

Συνειδητοποιώντας πως και εγώ τρέφω τις δικές μου αυτή τη στιγμή, δημιουργώντας ένα ωραιότατο φαύλο ατέρμονο (Labyrinth!), πάω στο "Navras"..the real interlude (why slow down when you can crash?! n rise from your ashes..) και το 2ο κινηματογραφικό track (end credits of "Matrix Revolutions"). Με πρωταγωνιστές το παρανοικό αγχωμένο πιάνο και τα classical chorus, hindu chanting vocals.
Trivia: Ο τίτλος αφορά στις 9 συναισθηματικές καταστασεις τις ινδουιστικής φιλoσοφίας οπως αυτές μπορούν να παρουσιαστούν μέσα απο τη μουσική ( και τις άλλες τέχνες).

" asato ma sad gamaya / (From delusion lead me to truth
tamaso ma jyotir gamaya / From darkness lead me to light
mrtyor mamrtam gamaya " / From death lead me to immortality
............................................................ ............
jnani manasa saha / When the five senses and the mind are still,
buddhis ca na vicestate / and reason itself rests in silence,
tam ahuh paramam gatim" / then begins the Path supreme. )

Well...Was all this good or bad??? Depends...If you can stand Juno, can stomach all the mixtures and don't get headaches by the pounding...Yeah it's great!
And generally it's pretty cool!
"....yada yada yada...."

Μαρία Καραγκούνη