Scandy - 13 Ways To Masturbate

01 crush on a robot / 02 puppy love / 03 just human
/ 04 U n me
/ 05 me so horny
/ 06 woofer excursion test / 07 soul free
/ 08 iron pitbull
/ 09 one naked nation / 10 I saw god on tv
/ 11 touch it
/ 12 we are celebrating
/ 13 down

Masterhit Recordings
/ 30 June 2006 

  
Άντυ θεέ, πάρε την ΠΑΕ! Τι να πεις για τον Andy LaPlegua,
που έχει
αποφασίσει να σηκώσει το ΕΒΜ και τα παρακλάδια του στους ώμους του, σε
αυτούς
τους δύσκολους καιρούς; Το γεγονός ότι τη στιγμή που γράφεται αυτή η
κριτική
έχει 4 (!) κυκλοφορίες στο τοπ-10 των πωλήσεων του mailorder της Metropolis Records (κραταιά εταιρεία στο χώρο στις ΗΠΑ, ειδικά
στη διανομή) νομίζω τα λέει όλα.
   Και
να' μαστε εδώ με το τελευταίο του παιδί, την πιο «εμπορική» του περσόνα, αυτή
του dj Scandy. Η  ελαφρύτερη πλευρά του TBM, electro/techno, πείτε το όπως θέλετε. Ουσιαστικά κινείται
στο λιγότερο σκληρό άκρο του ΤΒΜ (στο άλλο άκρο του οποίου βρίσκεται ένα ακόμη project του, οι Combichrist).

  Πολλές οι υποσχέσεις του Andy. Κατ' αρχήν
ότι δένει την σκληρότητα του αμερικάνικου ήχου με την ευρωπαϊκή λεπτότητα. Χμ,
αν εξαιρέσουμε το acid synth του just human, και λιγότερο του me so horny, δεν είδα κάποιο άλλο χαρακτηριστικό του
αμερικάνικου ήχου. Η σκληρότητα είναι πιο «γερμανική»: σκληρό, δυνατό ebm beat, μακριά από
τη μίνιμαλ μόδα ενώ κάπου ανάμεσα βρίσκεται το αρκετά βρώμικο electro μπάσο. Η «ευρωπαϊκή» λεπτότητα εμφανής:
μελωδικό όσο τα μελωδικότερα electro/techno άλμπουμ, οι μελωδίες και η ενορχήστρωση
εξελίσσονται γλυκά, το groove κουνάει το
σώμα σου όμορφα συνεχώς.
  Η δεύτερη
υπόσχεση του Άντυ είναι ότι θα μας προσφέρει 13 τρόπους να
αυνανισθούμε. Και
ξεκινάει με έναν έρωτα για μια μηχανή. Εξαιρετική electro-clash με
γυναικεία
φωνητικά, αλλά το beat βρώμικο και
σχετικά σκληρό. Η ταχύτητα εκεί που την έχουμε συνηθίσει: στα 130 bpm.
Η συνέχεια (αυνανισμός με puppies?) δίνει το στίγμα: ο ήχος
απομακρύνεται από
την electro-clash, και έχουμε
πολλά κομμάτια πολύ εύκολο να μιξαριστούν (χάνετε πολλά αν δεν τα έχετε
ακούσει
ποτέ σε ένα αξιοπρεπώς μιξαρισμένο σετ)


   Μετά από μια μικρή κοιλιά, τα γυναικεία
φωνητικά επανέρχονται στο u n me και μια διάθεση για πάρτυ με πλημμυρίζει
(πάλι πάρτι; ;-) - πριν 8 μέρες κάναμε!). Και το σχετικά σκληρό συνθ του υπέροχου
me so horny μπλέκεται με ένα vnv/mig 29-like synth που σε
απογειώνει. Αν και η drumline είναι ήπια breaks και το ebm-kick έχει
εξαφανιστεί (ο ρυθμός δίνεται από μπάσο + snare), το κομμάτι μένει χαραγμένο στη μνήμη σου. Έτσι εύκολα συγχωρείς
αμέσως μετά τον κλασσικό (αν και τόσο ταιριαστό στο θέμα) αυνανισμό των dj του να γράψουν ένα κομμάτι για να δοκιμάσουν τα
μπάσα (woofer excursion test) και το σκληρό σφυροκόπημα του σιδερένιου πίτμπουλ σε ξανακάνει να
χοροπηδάς μέσα σε λίγα λεπτά - μια μελωδία που νομίζω ότι θα σιγοτραγουδώ πριν
κοιμηθώ. Το άλμπουμ τελειώνει με μια όχι ιδιαίτερα electro στιγμή: το ήρεμο down, αφού
μεσολαβήσουν αρκετά όμορφα κομμάτια.

 Η
γεύση που μου αφήνει, και μετά από σκληρές συγκρίσεις με άλλα παρόμοια άλμπουμ
(Vitalic-OK Cowboy το πλησιέστερο στο στυλ του Scandy, λίγο ελαφρύτερο το άλμπουμ των Zombie Nation και σαφώς
βαρύτερο και λιγότερο μελωδικό το άλμπουμ του Fixmer), είναι ότι ο Scandy μπαίνει σε
έναν χώρο όπου υπάρχουν ήδη αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες και καταφέρνει να
οριοθετήσει τον ήχο του.
   Επίσης, μας
δίνει μερικά εξαιρετικά κομμάτια, και, το κυριότερο, πετυχαίνει κάτι που σχεδόν
κανένα άλλο συγκρότημα στο χώρο δεν πετυχαίνει: κάθε κομμάτι στο άλμπουμ, ακόμα
και τα πιο αδύναμα (woofer excursion test)
κρατάει ένα
επίπεδο και ένα χαρακτήρα, το άλμπουμ διατηρεί ένα concept και γενικά
σου δίνει την εντύπωση ότι πραγματικά ακούς ένα άλμπουμ και
όχι ό,τι έφτιαξε ο Άντυ τα 2 τελευταία χρόνια παίζοντας. Φυσικά, αν
περιμένετε
πολλούς πειραματισμούς ή βαθιά νοήματα, είστε σε λάθος είδος. Αυτό που
(ελπίζω
ότι θα) κρατάτε στα χέρια σας είναι ένα techno/electro άλμπουμ που
αξίζει τα
λεφτά του και είναι σαφώς στα καλύτερα του είδους του, για φέτος και
όχι μόνο.

Rating: 7,5 / 10

Tec-goblin

comments & discussion