01. Germania / 02. America / 03. Anglia / 04. Rossiya / 05. Francia / 06. Italia / 07. Espana / 08. Yisra'el / 09. Turkiye / 10. Zhonghua / 11. Nippon / 12. Slovania / 13. Vaticanae / 14. NSK

 

Mute / 23 October 2006

 

 

Τους δυο τελευταίους μήνες έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μου. Το άκουσα πολύ νωρίτερα της κυκλοφορίας του και με εντυπωσίασε. Γιατί; Ήταν η πρώτη φορά που πρόσεχα τους στίχους σε μια δουλειά των Laibach και όχι τη μουσική. To VOLK  είναι το ολοκαίνουριο concept εκπόνημα των Σλοβένων πειραματιστών, αφιερωμένο αυτή τη φορά  στον Σλοβένο σκηνοθέτη και πρωτεργάτη καθώς φαίνεται της ποπ κουλτούρας στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, Boštjan Hladnik.

Το άλμπουμ ανοίγει με το αγαπημένο μου κομμάτι, το Germania. Μετά την εισαγωγή με το πιάνο και την μελωδική φωνή του Benko από τους Silence, ακούω την βαθιά, χαρακτηριστική  φωνή του Milan Fras να μαλώνει τους Γερμανούς: «After the unspeakable, after you have fallen us, all Αngels can fall. Go, find you peace again. Get back home and grow a tree. No victory, no defeat, no shame and fatherland no more. Only unity, justice and freedom for all. There will be no memory for there will be no home. It is the lesson you have to learn now and in the future. Do you think you can make it?» Άγγελοι και διάβολοι μαζί. Ο στοργικός και ακριβοδίκαιος πατέρας που αναγνωρίζει και τις δύο φύσεις του παιδιού του. Που το επιπλήττει αλλά συνεχίζει να το αγαπά. Που θέλει να το προσεγγίσει μιλώντας στην δική του γλώσσα. «Deutschland.»

Στο America είναι πολύ ενδιαφέρουσα η χρήση sample με κάποιον ιεροκήρυκα σε δράση, τονίζοντας τον ρόλο και την επιρροή των θρησκειών στις ρίζες της αμερικάνικης κοινωνίας. O Milan λέει: «You. The people of the United States, did you form a perfect union? Established justice? Ensured tranquillity? Secured the blessings of liberty to yourselves and your posterity? How blind can you get? For your country, right or wrong. America. The melting pot.» Κατόπιν, προσεύχεται για να σωθούμε όλοι εμείς από την ελευθερία, την δικαιοσύνη... την σύγχυση της Αμερικής.

Το Anglia εξετάζει την σημερινή αγγλική αντίληψη περί μεγαλείου και ανωτερότητας παρά την ανύπαρκτη πλέον βρετανική αυτοκρατορία. «So you still believe you are ruling the world. Using all your tricks to keep the picture blurred. Scatter your enemies. Confound their politics…So you still believe you are superior and all other nations are inferior.»

Και για όσους από εμάς έχουν ακόμα αμφιβολίες για το μήνυμα που προωθείται μέσω του Anglia, υπάρχει το promotional video για να μας πείσει. Αξιοσημείωτο είναι ότι το κομμάτι ονομάστηκε Anglia και όχι Britannia. Επιπλέον στο video η βασίλισσα σχεδιάζει στο σώμα των αιχμαλώτων (εθνών;) τον κόκκινο σταυρό του Αγίου Γεωργίου. Απαλλάσσουν τους  Σκώτους,  τους Ουαλούς και τους Ιρλανδούς των ευθυνών τους ή μήπως υπενθυμίζουν στους Άγγλους πως έχουν φερθεί/φέρονται με τον ίδιο τρόπο ακόμα και στους «συμπατριώτες» τους; Τέλος, στο video και πάλι, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το ότι οι αιχμάλωτοι μπαίνουν μόνοι τους στα δεσμά και ασφαλίζουν ο ένας τον άλλο, επισημαίνοντας έτσι και την δικιά μας ανοχή/συνενοχή. Σοφή η απόφαση τους να το επιλέξουν σαν το single που προώθησε το άλμπουμ. Είναι ένα πολύ δυνατό κομμάτι.

Μέσω του Rossiya δείχνουν τον θαυμασμό τους στις αδελφικές πολιτείες (fraternal states) που απαρτίζουν την Μεγάλη για αυτούς Ρωσία.«United forever in Great Russia’sembrace.» Τους καλεί να αντιληφθούν τις αλλαγές. «Arise!… Let’s break us free. The world is changing at its core… Long live great Russia’s motherland. Long live the new nation, united and free. Shining in glory for all men to see.» Μάλλον επιζητούν το αντίπαλο δέος που λείπει από την σημερινή πολιτική πραγματικότητα.

Το ίδιο πνεύμα διαπνέει και τα υπόλοιπα κομμάτια του VOLK. Όλες οι χώρες άλλωστε είναι προσεχτικά επιλεγμένες και όλες παίζουν το δικό τους σημαντικό ρόλο στην σημερινή πραγματικότητα. Γαλλία, όπου κάνουν και μια σημαντική αναφορά στα γκέτο και τις πρόσφατες κοινωνικές αναταραχές. Ιταλία και Ισπανία. Τουρκία, από την οποία ζητούν επιτακτικά ελευθερία και κοινωνικά δικαιώματα για τους πολίτες. Κίνα, στην οποία μέσω του τίτλου Zhōnghuá (minzu) μιλούν για ένα Κινέζικο έθνος απαρτιζόμενο από διάφορα φύλα που τα ενώνει μια κοινή εθνική συνείδηση. Βεβαίως Ιαπωνία με μια ορχήστρα 40 εγχόρδων και πιάνο που κάνει την μελωδία μια από τις αγαπημένες μου. Θα περιμέναμε και την Σλοβενία ίσως αλλά επιλέγουν το Slovania για να απευθυνθούν σε όλα τα Σλάβικα φύλα. Και βέβαια Βατικανό, λόγω της επιρροής του σε ένα τόσο μεγάλο πληθυσμιακά κομμάτι. Κανείς δεν ξεφεύγει της κριτικής τους ματιάς ώσπου φτάνουμε στο NSK. Είναι και το μόνο κομμάτι ουσιαστικά που μοιάζει με εθνικό ύμνο και ακούγεται σαν από ένα παλιό πικάπ που χάνει στροφές. Εκεί μάλιστα δίνουν όρκο. «We shall go on to the end. Weshall defend our State. We shall never surrender.»

Είναι χαρακτηριστικό πως σε όλο το άλμπουμ, υπάρχει μια μορφή φόρμας όπου γίνεται μια μελωδική, κλασσική ίσως εισαγωγή και στην συνέχεια μπαίνουν τα φωνητικά με την ιδιαίτερη χροιά του Milan και ο ήχος γίνεται περισσότερο ηλεκτρονικός. Οι Silence που ενώ τους βοήθησαν και τους έστρεψαν  προς μια νέα κατεύθυνση δεν τους μετέτρεψαν σε κάτι ξένο για τους οπαδούς τους.  Το αποτέλεσμα είναι πολύ εντυπωσιακό και μοιάζει εκλεπτυσμένο συγκρινόμενο με τις παλιότερες δουλειές τους. Εδώ φαίνεται η συνεισφορά των Σλοβένων.

Και λίγα λόγια για την συσκευασία. Στο εξώφυλλο παρατηρούμε πως δεν υπάρχει πουθενά ο χαρακτηριστικός σταυρός των Laibach. Την θέση του έχει πάρει ένα V που μοιάζει με διακριτικό στρατιωτικής στολής. Παρά τα νεοεισαχθέντα στοιχεία, η militaire αισθητική (προς χαρά όλων μας πιστεύω) είναι εδώ. Στην Limited Hardbook έκδοση υπάρχουν 32 σελίδες επεξηγηματικών σημειώσεων για κάθε κομμάτι και την ιστορία των ύμνων μαζί με υδατογραφίες. Στα τελευταία φύλλα υπάρχουν αποσπάσματα δηλώσεων/ομιλιών δημοσίων προσώπων που συνηγορούν στην αντίληψη των Laibach για την συνεισφορά της ποπ κουλτούρας στην εξάπλωση της αγγλικής γλώσσας στα έθνη της γης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κυκλοφορεί επίσης και μία Jewel Case έκδοση με 16σέλιδο βιβλιαράκι που περιλαμβάνει τους στίχους των τραγουδιών. Σημειωτέων πως η Mute δεν διαθέτει αυτή την στιγμή την Limited έκδοση. Να υποθέσω πως οι πωλήσεις πάνε περίφημα;

To VOLK είναι ένα άλμπουμ που για να εκτιμηθεί πρέπει να ακουστεί κάποιες φορές. Ίσως μας λείπει το χαρακτηριστικό, πομπώδες, Βαγκνερικό στυλ των Laibach ή η techno και τα dance hits που κυριαρχούσαν στο WAT αλλά έχω την αίσθηση πως πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες και πλέον αξιόλογες δουλειές τους. Καλή ακρόαση!

ΥΓ.1 Χωρίς βαθμολογία. Η τέχνη δεν έχει ανάγκη βαθμούς.
ΥΓ.2 Πάτροκλε, σε ευχαριστώ για τα πολύτιμα σχόλια.

Λυδία

 Laibach - Anglia [the official video on YouTube]