Devastations - Coal

1. Sex
& Mayhem / 2. The Night I Couldn't Stop Crying
/ 3. I Don't Want To Lose You Tonight
/ 4. Coal / 5. Terrified
/ 6. Take You Home
/ 7. Cormina / 8. A Man Of Fortune
/ 9. What's A Place Like That Doing In A Girl Like You?
/ 10. Dance With Me

 Beggars Banquet
/ 22 September 2006

Έτσι στα ξαφνικά μια ανδρική φωνή μου
έκοψε την ανάσα. Ήταν η χροιά, η βαριά εκπνοή-ανάσα, ο μακρόσυρτος κόπος για να
βγει η φωνή και τα λόγια που έλεγε. Μα πριν μου μιλήσουν τα λόγια, μου μίλαγε η
φωνή με τον τρόπο της, άσχετα με το νόημα των στίχων. Το βάθος που έβγαινε και
ένα 'κλάμα' στεγνό, στο γύρισμα της φωνής-κραυγής, ένα σπάσιμο σαν σύσπαση
προσώπου. Ευχόμουν να μην ήξερα για πέντε λεπτά τη γλώσσα τους, να μην με
οδηγήσουν τα λόγια στο νόημα, παρά από τον τρόπο που ακούγονταν το τραγούδι να
βγάλω μόνος με τη φαντασία μου την ιστορία:

Dance with me πήγε να της πει όταν την πρωτοείδε. Θα κοντοστάθηκε
και θα του είπε κάποιον γλυκό, ευγενικό κι αδιάφορο λόγο για την κίνησή του,
ίσως κάτι σαν «ήταν όμορφο», έτσι απλά όχι όπως ελπίζουμε να υπονοεί ο άλλος
κάτι παραπάνω μα έτσι απλά όπως τα περισσότερα πράγματα λέγονται δίχως την
παραμικρή ρομαντική προέκταση που θα επιθυμούσαμε διακαώς να έχουν. Απλά λόγια
μεταξύ ανθρώπων που ο ένας συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό μα ο άλλος δεν
συναισθάνεται το ίδιο. Δεν το τόλμησε όμως.
What's a place like that doing in a girl like
you? Μετά από μέρες αναρωτιόταν που να βρίσκετε άραγε,
περίμενε ακόμη κάποιο μεταμεσονύχτιο τηλεφώνημά της, κάποιο σημείωμά της κάτω
από την πόρτα του ή να εμφανιζόταν ανέλπιστα μπροστά του ώσπου κατάλαβε απότομα
και δίχως άλλο ιδιαίτερο λόγο ότι δεν έπρεπε να περιμένει.
A man of fortune ένοιωθε παρόλα αυτά, θα πρέπει να την αγάπησε με
την πρώτη ματιά ή ίσως και να ‘ταν απλώς πολύ ερωτευμένος μαζί της. Αυτά τα δύο
μπλέκονται συχνότατα. Τέλος πάντων, θα πρέπει να ‘ταν πολύ ερωτευμένος μαζί της
και να την αγαπούσε, λίγο ή πολύ. Και μάλλον είχε πολλά να της πει.
Τake you home. Ξημερώματα
ήθελε να της τηλεφωνήσει να της το πει αμήχανα «κάνε μια βόλτα από ‘κει, κάντο
για μας, για μένα…», απελπισμένα «δεν μπορώ μακριά σου, όλες οι αποστάσεις με
γυρίζουν πίσω», ασυγκράτητα «έρχομαι και φεύγουμε μαζί, θα δεις για πού, θα
δεις…».
Τerrified. Πέρασε όμως όλο
το βράδυ αποτυπώνοντας σε χαρτί, στο μυαλό του, αυτά που ήθελε να της πει.
Φοβήθηκε την απόρριψη, ξαφνικά έπιασε και έσκισε ότι είχε σημειώσει σε
παλιόχαρτα.
Coal. Πικράθηκε βαθιά
κι αυτός θα ήταν πλέον ένας ιδιαίτερος λόγος για να έπαυε να το σκέφεται όπως
κι όπως εξαιτίας του πόνου. Και θα αποφάσισε να συνεχίσει όχι να ελπίζει μα να
προσπαθεί να γίνεται όλο και πιο «απλός», δίχως υπερβολές να τα βιώνει όλα,
ήρεμα κι απλά, να τ’ αφήσει πίσω του αν παραστεί η όποια ανάγκη.
Ι don't want to lose you tonight. Την έβλεπε στο αντικρινό μπαλκόνι μα
δεν τόλμησε ποτέ να της εξομολογηθεί τον έρωτά του. Δεν κατάφερε ποτέ να
προκαλέσει την προσοχή της, να πάρει ένα γλυκό της βλέμμα όλο κατάφαση στα
συναισθήματα του τα ανείπωτα. Ας πούμε ότι δεν μπορείς να πάρεις κάτι από
κάποιον που δεν το έχει, πιο απλά από κάποιον που δεν υπάρχει παρά μόνο στη
φαντασία σου.
Τhe night i couldn't stop crying. Ο πανδαμάτωρ χρόνος είχε δαμάσει αρχικά
τον αλλοτινό ενθουσιασμό του, ένιωθε έντονο τον κορεσμό κι οι αντιστάσεις του
είχαν υποχωρήσει υπό την πίεση του ασφυκτικού στριφογυρίσματος του μυαλού του.
Και τι τραγικό, ευθύνες δεν έριξε σε κανέναν, κανείς δεν έφταιγε. Αυτό το
άμοιρο των ευθυνών, τι κρίμα, έδειχνε το τέλος πιο αναπόφευκτο απ’ ό,τι αν
κάποιος κάπου είχε σφάλει κι ίσως μπορούσε να επανορθώσει.
Sex & mayhem. Ούτε ο ίδιος δε θα θυμόταν αργότερα τι της φώναζε μέσα
στο χάος του μυαλού του, δεν θυμόταν τι ήταν αυτό που ήθελε περισσότερο, το
κορμί της ή την συντροφιά της. Μα θα θυμόταν με κάθε βεβαιότητα τον τόνο της
φωνής της κουρασμένο κι ανόρεχτο να κλείνει μ’ ένα αποξενωμένο «ηρέμησε, έχει
τελειώσει, καληνύχτα».

Οι Αυστραλοί  Conrad Standish (vocals/bass), Tom Carlyon (guitar/vocals) και Hugo Cran (drums) που
απαρτίζουν τους Devastations έχουν φτιάξει ένα υπέροχο album, παντρεύοντας
μουσικά και στιχουργικά τον Cave και τους Tindersticks, που μπορείς
να το ‘δεις’, να το ‘ακούσεις’ και να το ‘ονειρευτείς’. Η πρώτη αίσθηση που σου
δίνουν είναι ότι τα μέρη που θέλουν να σε ταξιδέψουν τα έχεις ξαναδεί. Το κάθε
τους τραγούδι όμως σε κάνει να θες να τα ξαναζήσεις όλα από την αρχή, σαν να
μην έχεις δει όλεθρο και καταστροφή (devastation) στη ζωή σου,
σαν να θες να βιώσεις πράγματα και καταστάσεις 
μέσα από το καθηλωτικό πάθος του Coal.

Να ξαναζήσεις εκείνον τον παιδικό ανεκπλήρωτο έρωτα και να ξεχάσεις έστω
και για λίγο τη χαμένη σου αθωότητα…

Rating: 8 / 10
Βασίλης Παπαδογεωργόπουλος

comments & discussion