:Wumpscut: - Body Census

01 the beast sleeps within you / 02 remember one thing / 03 we believe, we believe / 04 ain’t that hungry yet / 05 you are a goth / 06 my dear ghoul / 07 hide and seek / 08 homo gothikus industrialis / 09 body census / 10 Adonai, My Lord / 11 The Fall

BetonKopf Media
/ 30 March 2007

   Υπνωτικά κομμάτια και αναφορές στο embryodead
μάς υποσχέθηκε ο πολύς κος Ρούντυ... Μαζεύτηκαν λοιπόν παλιοί και καινούριοι φαν
με κάποια περιέργεια να ακούσουν. Για να δούμε τι κρύβει αυτό το εξώφυλλο με
τις χαριτωμένες πατούσες για τον καθένα από εμάς: (εννοείται ότι μπορεί να
ανήκετε σε πάνω από μία από τις παρακάτω κατηγορίες. Ελπίζω να σας φανούν
χρήσιμες οι πληροφορίες ακόμα και αν δεν ανήκετε σε καμία)
   Είσθε φαν της Ωδής στους Κανιβάλους και της
Νεαρής Σατανικής Σαρκός; Το πρώτο κομμάτι μοιάζει σαν κομμάτι από το Cannibal
Anthem που έχει όμως το ίδιο attitude
με το Wolf. Παρομοίως το Adonai, My Lord και το We Believe, We Believe κυμαίνονται σε αυτό
το club-friendly και ελαφρώς cheesy
dark κλίμα. Το ρεμίξ των Yendri
στο Adonai
έχει ήδη προτιμηθεί σε κάποιους ραδιοφωνικούς σταθμούς, αλλά δεν είμαι καθόλου
σίγουρος για το αν κάποιο από αυτά τα κομμάτια θα αγαπηθεί όντως από τα club.

Είσθε εκστασιασμένος
με τον Απογυμνωτή Οστών; Μμμ...σας τάξανε υπνωτικά beats
και όντως αυτό το άλμπουμ μοιάζει φτιαγμένο για εσάς. Όμως, εκεί που το Bone
Peeler τέλειωνε με 3 μεγάλα ονειρικά υπνωτικά κομμάτια με αργή
εξέλιξη, εδώ κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να φτιάξει 4 πιο δυνατά μικρά υπνωτικά
κομμάτια με σχεδόν μηδενική εξέλιξη. Η ιδέα αποτυγχάνει ολοκληρωτικά στο Remember One Thing, για να τα καταφέρει
πολύ πολύ καλύτερα στο ταξιδιάρικα άρρωστο («i
want to eat
my own flesh»)
Ain't That Hungry Yet, αλλά εδώ μάς αφήνει
με την όρεξη.  Κύριε Ratzringer,
εκτιμούμε το ότι αυτό το άλμπουμ είναι μεγαλύτερο του προηγούμενου, αλλά και
πάλι, υπνωτικά κομμάτια μικρότερα των 4 λεπτών είναι κάπως self-defeating...
Ακολουθεί το Hide and Seek (υπάρχει ένα σχεδόν ολόιδιο κομμάτι σε κάθε άλμπουμ :w:),
και μετά το ατμοσφαιρικά industrial Homo Gothikus Industrialis, όπου, όμως, η (άάκυρη)
θεματολογία δεν μας αφήνει να ταξιδέψουμε στα endzeit
ηχοτοπία για πολλή ώρα. Τέλος, βέβαια, υπάρχει και το The Fall, αλλά για αυτό θα μιλήσουμε λίγο αργότερα ;).

Είσθε θιασώτης του Αποθανόντος
Εμβρύου; Σας υποσχέθηκε ο Ρούντι επαναφορά στο κλίμα του Embryodead,
αλλά για να βρείτε τις αναφορές σε αυτό, θα πρέπει να ψάξετε αρκετά. Ναι, η
παραγωγή είναι πιο πυκνή και σχεδόν κάθε συχνότητα γεμίζει με κάτι,
δημιουργώντας σχετικά έναν τοίχο θορύβου. Όμως, η θεματολογία πάει στο διάολο
και μόνο δυο κομμάτια δίνουν πραγματικά τη σωστή αίσθηση: πρώτα το ομώνυμο Body Census, που όπως ξεκινά μοιάζει σαν να ξεπήδησε από
δίσκο της ant-zen.
Δυστυχώς, στη συνέχεια η παραμόρφωση μοιάζει να προκύπτει από υπερβολική χρήση compression
και
γονατίζει αδίκως το κομμάτι. Σαφώς πιο επιτυχημένη είναι η απόπειρα στο My Dear Ghoul, που είναι βαρύ,
πυκνό, ατμοσφαιρικό και βάρβαρο, με ένα όργιο industrial
breaks, ουρλιαχτών και των κλασσικών σκοτεινών φωνητικών.

Είσθε εραστής νέων
ιδεών; Θα πρέπει να ψάξετε λιγάκι αγαπητέ αυτό το άλμπουμ για να ακούσετε κάτι
καινούριο. Η cheesy κιθάρα στο we believe, we believe όντως ξεχωρίζει, αλλά
όχι με τον καλύτερο τρόπο. Σαφώς πιο όμορφο το πίσω συνθ στο You Are A Goth, με τους στίχους που τα χώνουν τρελά στους γότθους που
πληρώνουν τον κο :w: (will
you never change
your life?). Όταν πια φτάσει o
ακροατής
στο μέσο του 10^ου κομματιού θα τον ανταμείψει το Adonai, My Lord και ο ανατολίτικος
αμανές του. Και ύστερα υπάρχει το Fall
με μια σαφώς πιο ενδιαφέρουσα μελωδική εξέλιξη, πανέμορφα γυναικεία φωνητικά
που αυτή τη φορά πραγματικά πιάνουν τις νότες που πρέπει, καθώς και μια
παραγωγή πολύ πιο καθαρή από το υπόλοιπο άλμπουμ, για να δώσει ελπίδες για το
μέλλον των :w:.

   Εν ολίγοις, αν το εξερευνήσετε διεξοδικά, θα
βρείτε στο Body Census 2-3 κομμάτια που θα
σας ικανοποιήσουν πέρα για πέρα, αλλά δεν ξέρω αν αυτός είναι ικανός λόγος για
να το αγοράσετε. Δεν έχω την limited έκδοση, αλλά, όπως
πάντα, ευπρόσδεκτη είναι κάθε πληροφορία και καλοπροαίρετο σχόλιο στο αντίστοιχο thread.
   Μην με παρεξηγείτε: τo
Body Census δεν είναι κακό
άλμπουμ (και αυτό φαίνεται και στη βαθμολογία στο τέλος) - θεωρώ πρακτικά
αδύνατο για τον :w: να φτιάξει ένα κακό άλμπουμ. Αν δεν
υπήρχαν τα προηγούμενα θα έκανε πάταγο. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν, και το
80% του άλμπουμ ουσιαστικά το έχουμε ήδη ξανακούσει. Μήπως ο Ρούντυ θα έπρεπε
να βγάζει ένα άλμπουμ κάθε δυο χρόνια και να συμπληρώσει το εισόδημά του και με
καμιά άλλη δουλειά; Ή να δώσει κάνα live; Λέμε τώρα...

Goblin gothikus
industrialis

Rating: 7,5 / 10
Tec-goblin

comments & discussion