Interpol - Our Love To Admire

 1. Pioneer to The Falls
/ 2. No I in Threesome
/ 3. Scale
/ 4. The Heinrich Maneuver
/ 5. Mammoth
/ 6. Pace is the Trick / 7. All Fired Up
/ 8. Rest My Chemistry
/ 9. Who Do You Think
/ 10. Wrecking Ball
/ 11. Lighthouse

 Capitol Records (EMI)
/ 9 July 2007

Μετά από μια τριετή απουσία από τα δισκογραφικά δρώμενα και ενώ οι φήμες
περί διάλυσης της σημαντικότερης, κατά πολλούς, μπάντας της δεκαετίας οργίαζαν,
οι Interpol επιστρέφουν μ’
ένα άλμπουμ πλασμένο για να διχάσει. Τα σκοτεινά ηχοχρώματα και οι ιδιαίτεροι
στίχοι παραμένουν το σήμα κατατεθέν του σχήματος από τη Νέα Υόρκη, μόνο που
αυτή τη φορά και σε πλήρη αντίθεση με το εμπορικά επιτυχήμενο Antics, τα προφανή
σιγνκλάκια λάμπουν διά της απουσίας τους – εξαιρούμενου του The Heinrich Maneuver, το πιασάρικο
ρεφραίν του οποίου εγγυάται ότι θα γίνει must για κάθε indie club που σέβεται
τον εαυτό του. Ως εκ τούτου, το Our Love To Admire είναι ένας
δίσκος που στο πρώτο του άκουσμα θα ξενίσει όσους προσδοκούσαν από τους Interpol να συνεχίσουν
στα χνάρια της προηγούμενης δουλειάς τους.
 Από τη δεύτερη ακρόαση όμως και
έχοντας προηγουμένως συμβιβαστεί με την ιδέα της απουσίας εύπεπτων – σύμφωνα
πάντα με τα δεδομένα του παρελθόντος του συγκροτήματος - μελωδιών τύπου Slow Hands ή Narc, γίνεται
αντιληπτό ότι πρόκειται για ένα δίσκο με περίσιο βάθος, ο οποίος στοιχειώνει
τον ακροατή με τον πλέον ύπουλο τρόπο.

Το Our Love To Admire είναι ένα
άλμπουμ μ’ όλα τα γνωστά χαρακτηριστικά των Interpol και ας
δηλώνουν οι ίδιοι ότι αποτελεί εφαλτήριο για ένα ταξίδι σε μιά νέα, άγνωστη
κατεύθυνση. Εν τουτοις όμως, oι πολύπλοκες μελωδικές και ενορχηστρωτικές δομές των
τραγουδιών τους σε συνδυασμό με τα νέα στολίδια που κοσμούν την παραγωγή του
(πνευστά, πλήκτρα) διαφοροποιούν το πολυαναμενόμενο τρίτο άλμπουμ των Interpol από τα Turn On The Bright Lights και Antics. Η απόκοσμη
εισαγωγή του Pioneer To The Falls με τις 90’s κιθάρες στο
ύφος των παλιών καλών Strangelove δίνει από νωρίς το στίγμα του δίσκου. “Babe it’s time to give something new a try so let us be free”, τραγουδάει ο Paul Banks στο
βρετανοπρεπές No I In Threesome, προκαλώντας
γαργαλιστικά ερωτηματικά όσον αφορά το state of mind του
συγκροτήματος. Το προαναφερόμενο The Heinrich Maneuver πατάει πάνω σε
δυνατές κιθάρες και τον γνωστό δυναμισμό των Interpol, ενώ το Mammoth αποτελεί την μεγαλύτερη έκπληξη του δίσκου,
πατώντας πάνω στις φόρμες των Jesus and Mary Chain, μολόνοτι
υπάρχουν σημεία που η φωνή του Banks παρασύρεται στα μονοπάτια του Johnny Rotten. Το Pace Is The Trick μπορεί να
χαμηλώνει τους τόνους και να γλυκαίνει την ατμόσφαιρα, εντούτοις δεν παύει να
αποτελεί μαζί με το ψυχεδελικό Lighthouse, ακρογωνιαίο
λίθο του Our Love To Admire. Και ενώ
δύσκολα ανιστέκεται κανείς στους ρυθμούς των All Fired Up και Who Do you Think, η επόμενη
έκπληξη ακουεί στο όνομα Rest My Chemistry, όπου η μπάντα
αποτίει φόρο τιμής στους μεγάλους Pixies.

Με το Our Love To Admire οι Interpol μάλλον δεν θα ανέλθουν
στο επίπεδο του supergroup όπως πολλοί προσδοκούσαν μετά την εμπορική επιτυχία του Antics. Ναι,
συνεχίζουν να θυμίζουν τους Joy Division και ναι είναι
εμφανές ότι αγαπούν υπερβολικά τους Sound και τους Chameleons. Μπορεί επίσης κάποιος να προσάψει
στον Paul Banks ότι είναι
μονότονος και σίγουρα οι Interpol δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας – ποιος άλλωστε
τολμάει να διεκδικήσει κάτι τέτοιο; Παρά ταύτα δεν μπορεί κανείς παρά να
αποδώσει τα εύσημα στους Banks, Kessler, Fogarino και Dengler για το θάρρος τους να μην ποντάρουν πάνω στη
δοκιμασμένη φόρμουλα του Antics. Οι Interpol επιλέγουν να εξελιχθούν στα πλαίσια του ήχου τους
δίχως να απαρνιούνται τις επιρροές τους, αν και ο προορισμός τους παραμένει
τελικά ο ίδιος.
So how are things on  the east coast ?
I'd
say god damn fine!

Rating: 8,6 / 10

Νάντια Παπανικολάου

Interpol - The Heinrich Maneuver video

{youtube}QgxJaLZ-4Ug{/youtube}

comments & discussion