The White Stripes - Icky Thump

1. Icky Thump
/ 2. You Don't Know What Love Is (You Just Do As You're Told)
/ 3. 300 M.P.H. Torrential Outpour Blues
/ 4. Conquest
/ 5. Bone Broke
/ 6. Prickly Thorn, But Sweetly Worn
/ 7. St. Andrew (This Battle Is In The Air)
/ 8. Little Cream Soda
/ 9. Rag And Bone
/ 10. I'm Slowly Turning Into You
/ 11. A Martyr For My Love For You
/ 12. Catch Hell Blues
/ 13. Effect and Cause

 XL Recordings
/ 19 June 2007

Αυτό
που με κάνει να χαμογελάω πονηρά κάθε φορά που ακούω το Icky
Thump, είναι που πολύς κόσμος θα φάει τα λυσακά  του. Ο κόσμος αυτός αποτελείται από
βιρτουόζους κιθαρίστες, μουσικούς μεγαλοπαραγωγούς, υπερ-drummers,
όσους βιάστηκαν να χρίσουν τους The Raconteurs
νέους μεσσίες, όσους θεώρησαν τους Stripes τελειωμένη υπόθεση
μετά το Get Behind me
Satan και η λίστα συνεχίζεται… Και αυτό γιατί, ναι, τα
κατάφεραν πάλι….

Τι
θα ακούσετε στο Icky Thump?
Καταρχάς 5 από τα πιο παράξενα τραγούδια που έχουν γράψει ποτέ οι Stripes.
Το “Icky Thump” με τα μυστήρια πλήκτρα και το δαιμονισμένο αλά Led
Zeppelin riff, το “Rag and Bone” (πιο Rock’n’Roll
πεθαίνεις)
όπου Jack και Meg αυτοσαρκάζονται σαν
ρακοσυλλέκτες, τα “Pickly Thorn,
but Sweetly Worn”
και “St Andrew”  που για κάποιο λόγο είναι τέζα στις πίπιζες
(?) και αποτελούν τη γέφυρα μεταξύ των δύο parts
του album
(και μια καλή ευκαιρία να πάτε να φτιάξετε ένα καφεδάκι γιατί είναι και τα δύο
απάτες, και η μόνη εξαίρεση σε όλο το δίσκο) και το “Conquest”.
Το “Conquest” μπορεί να
χαρακτηριστεί μόνο ως Mariachi / Spaghetti Western / Speed
Metal κομμάτι (?). Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα
κάνει επίδοξους κιθαρίστες να κλάψουν (στο σημείο που η κιθάρα κοντράρει την
τρομπέτα), τον Tarantino να το χρησιμοποιήσει
ωσάν άλλη Μισιρλού στην επόμενη ταινία του, και όλους τους υπόλοιπους να
φωνάζουμε παράφωνα στο μπάνιο μας «ΚΟ-Ο-Ο-Ο-ΝΚΟΥΕΣΤ!!!!!»  σαν τον Ταρζάν.

Θα ακούσετε επίσης τα απίστευτα sexy “I’m slowly turning into you” και “You don’t know what love is (You just do as you’re told)”, το καλύτερο ίσως love song που έχουν γράψει, το “A Martyr For My Love For You” (I'm beginning to like you/ So
you probably won't get what I'm going to do/ I'm walkin' away from you ), και το πανέξυπνο κράξιμο “Effect and Cause”. Τέλος στα πιο κιθαριστικά “300 MPH Torrential Outpour Blues”, “Bone Broke”, “Little Cream Soda” και “Catch Hell Blues”, θα ακούσετε τον Jack να κάνει ότι θέλει με την κιθάρα του.

Στα
θετικά τώρα. Σίγουρα η fun διάθεση του δίσκου. Ο
κύριος Jack White, γιατί παραμένει μινιμαλιστής,
γιατί (μουσικά τουλάχιστον) δεν έχουν πάρει τα μυαλά του αέρα, γιατί είναι ΠΟΛΥ
μεγάλος συνθέτης, γιατί είναι ΠΟΛΥ μεγάλος κιθαρίστας, γιατί είναι ΠΟΛΥ μεγάλος
στιχουργός, γιατί τα φωνητικά του πάνε γάντι στη μουσική του, γιατί ξεπερνάει
τον εαυτό του, γιατί (μουσικά τουλάχιστον) δεν παίρνει τον εαυτό του στα
σοβαρά, γιατί έχει αυτή την σπαστική ευκολία να παίζει / γράφει / τραγουδάει
ότι γουστάρει (blues/ folk/
country/ garage/ rock’n’roll),
γιατί δίνει το φιλί της ζωής σε είδη μουσικής που δεν απασχολούν κανέναν πια. Η
κυρία Meg White, γιατί μπορεί να μην
είναι η καλύτερη drummer στον κόσμο, αλλά έχει
αυτό το πρωτόγονο παίξιμο που απογειώνει την μουσική των Stripes
και
γιατί έχει το χάρισμα να ξέρει πότε να σταματάει να παίζει. Πιο πάνω όμως και από
τους δύο είναι η χημεία που έχουν μεταξύ τους και πως αυτή αποτυπώνεται στη
μουσική τους.

Στα αρνητικά του δίσκου είναι σίγουρα τα δύο τραγούδια με τις πίπιζες
και το ότι θα ξενίσει τους πρωτάρηδες γιατί είναι πολύ αλλοπρόσαλλο album, οπότε αν ζούσατε τα προηγούμενα 8 χρόνια σε άλλο
πλανήτη καλύτερα να ξεκινήσετε από το De Stijl ή το Elephant. Οι παλιοί fans των Stripes ξέρετε, στο δισκάδικο με κλειστά μάτια...

 The White Stripes - You don't know what love is (new video)
{youtube}SrhUDnIsCUM{/youtube}

The White Stripes - Icky Thump video
{youtube}1OjTspCqvk8{/youtube}

comments & discussion