Dave Gahan - Hourglass

01. Saw Something / 02. Kingdom / 03. Deeper And Deeper / 04. 21
Days / 05. Miracles / 06. Use You / 07. Insoluble / 08. Endless / 09. A
Little Lie / 10. Down 

22 October 2007 / Mute

Σήμερα θα
μιλήσουμε για το καινούριο άλμπουμ του Dave Gahan. Το Hourglass.
Αλλά πριν ξεκινήσουμε θέλω να φωνάξω δυνατά πως: ΕΙΜΑΙ Η ΛΥΔΙΑ, ΕΙΜΑΙ MODOY ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ! Αυτό για όσους
νομίζουν πως εδώ θα διαβάσουν μια αντικειμενική άποψη για τον young at heart, Dave και τις μουσικές του περιπέτειες.

Το πώς
καταφέρνει η Mute και «χάνει» όλα τα άλμπουμ, μήνες πριν κυκλοφορήσουν, είναι απορίας
άξιο αλλά παρ’ όλα αυτά, το Limited Edition το παρήγγειλα Κυρίες και Κύριοι. Και
το t-shirt και το badge. Αμέ. Μόνο μην με ρωτήσετε να σας πω τι πιστεύω για την
προηγούμενη δουλειά του, το Paper Monsters. Είμαστε μόνοι μας; Σημεία και Τέρατα!
Δεν πρέπει να το έχω ακούσει ολόκληρο πάνω από τρεις φορές και όταν με ρωτάνε
αλλόθρησκοι λέω ψεματάκια. «Έλα μωρέ, είσαι υπερβολικός. Δεν ήταν κακό.» Τι να
κάνω; Αγαπάω. Κι όταν αγαπάς, προστατεύεις και καμιά φορά κάνεις πως δεν
βλέπεις.

Hourglass σημαίνει κλεψύδρα και πείτε μου τι σχέση έχει ένας 45άρης με
μια κλεψύδρα; Το είπε και μόνος του: «It always seems to be a theme in my life that I’m racing against time…
I’m still a teenager who’s desperately trying to grow up, but in total fear of
it really happening». Όσοι μεγαλώσαμε βιολογικά μαζί του, τον
καταλαβαίνουμε θαρρώ και ίσως να νοιώθουμε και αυτό το παιδί που βγαίνει από μέσα
του και ζητά επιβεβαίωση. Συνεχή επιβεβαίωση. Όταν τον ρώτησαν αν θεωρεί τους Depeche Mode την δεύτερη / θετή του οικογένεια,
απάντησε πως ο Fletch θα μπορούσε να είναι ο πατέρας της οικογένειας και ο Martin η μητέρα. Στον εαυτό του έδωσε το
ρόλο του παιδιού που προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει την μητέρα του να νοιώσει
υπερηφάνεια. Ψυχοθεραπεία ναι;

Ναι.
Ακούστε τους στίχους και των 10 κομματιών του Hourglass. Ξεκινώντας από το single Kingdom, «Can you feel me coming – Open the door it’s only
me – I have that desperate feeling – In trouble is where I’m going to be», μέχρι και το τελευταίο κομμάτι. Το Down, «Take
my body and soul – I feel so old… Down on the ground – It’s where I’m bound». Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο Dave προσπαθεί να ξεφύγει. Να ξεφύγει; Από
ποιόν; Από τους Depeche Mode. Μα γιατί; Επειδή μπήκε γρήγορα, νωρίς, μέσα τους.
Πριν ακόμα καταλάβει ποιος είναι. Όσο είχε προβλήματα με τον νόμο κι ενώ
αναζητούσε κάποιον για να τον προσέξει και να τον αγαπήσει. Όσοι από εμάς έχουν
αναλάβει κάποτε πρόωρες δεσμεύσεις, καταλαβαίνουν τι εννοώ.

Όμως τι
ακριβώς είναι ο Dave; Είναι αυτό που ο Vince Clark θαύμασε όταν τον άκουσε να
τραγουδάει το Heroes του
David
Bowie.  Ένας υπέροχος ερμηνευτής, με την βαθιά φωνή
του και τον εγωκεντρικό* χαρακτήρα
του, που τον βοήθησε να γίνει η «εικόνα» των Composition Of Sound που μετονομάστηκαν, με δική του
προτροπή, σε Depeche Mode. Όλοι τον αγαπήσαμε, τον λατρέψαμε. Όλοι εκτός από αυτόν
τον ίδιο. Συγκρίνει τον εαυτό του με τον χαμηλών τόνων και ιδιοφυή, Martin Gore. Θέλει κανείς μας να αλλάξει ο Dave; Όχι! Εδώ ούτε το δικαίωμα να
προσπαθήσει μόνος του, δεν του αναγνωρίζουμε. Πόση σημασία έχει όμως τι
πιστεύουμε εμείς; Μπορεί να σωθεί και μόνος του, thank you very much. Hourglass.

Το Paper Monsters αποδέσμευσε όλη την αρνητική
ενέργεια της ψυχής του. Και βγήκε αυτό το πράγμα που δεν μπορείς να το
ακούσεις. Βασανιστικό, σε τραβάει μαζί του. Μπερδεμένο, δεν πάει πουθενά.
Βρώμικο και λίγο. Το Hourglass απελευθερώνει
τις ανησυχίες του. Βλέπω μέσα μου.
Κοίτα, είναι λίγο σκοτεινά. Πονάω. Θα προλάβω; Το ξέρω είμαι ανυπόφορος.
Αγάπησε με. Φοβάμαι. Μη φύγεις. Φοβάμαι. Και ναι, καμιά φορά τα κομμάτια
μοιάζουν να μην έχουν συνοχή. Μεταπτώσεις. Από την μια κατάσταση στην άλλη.
Πότε ροκάς που φωνάζει και πασχίζει να ξεφύγει στο Use You
και αμέσως μετά ρίχνει
τους τόνους με το Insoluble. Μια μπαλάντα … «You have nothing to fear».

Δεν θα σας
ζαλίσω με τα technicalities, ούτε θα κατακρεουργήσω το κάθε κομμάτι για να σας πω τι θα
ακούσετε. Πάω στοίχημα ότι ο καθένας μας «ακούει» κάτι διαφορετικό. Άλλωστε τα
σημαντικότερα, τα έχετε διαβάσει ήδη. Κυκλοφορεί 22 Οκτωβρίου, το γράψανε στα studio του Dave στην Νέα Υόρκη. Σημαντικότερο πιστεύω
είναι να πούμε, το ότι ο άνθρωπος που έγραψε το Suffer Well, τον προσωπικό μου ύμνο από το PTA, αυτή την φορά δεν πιέστηκε από
κανέναν. Δεν υπήρχαν προθεσμίες, έγραψε όλα τα τραγούδια όπως ακριβώς ήθελε,
έκανε την παραγωγή, ούτε καν κουνήθηκε από το σπίτι του. Αυτό που λένε στα
δελτία τύπου είναι σωστό. Η νέα δουλειά είναι όντως περισσότερο ηλεκτρονική από
την προηγούμενη και είμαι πεπεισμένη πως είναι επηρεασμένη από τον τελευταίο
δίσκο των Depeche Mode. Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις μουσική. Πρέπει απλά να
ακούσεις.

Ξέρω πολύ
καλά πως όλοι ζούμε με τον φόβο του τέλους. Και όλη αυτή την ανησυχία μας, την
προβάλουμε πάνω του. Θέλουμε να δουλέψουν όλοι μαζί, να τον ξαναδούμε μέσα
στους Depeche Mode. Να υπάρξει νέο δικό τους άλμπουμ. Να γίνει νέα tour. Να προλάβουμε να τους δούμε ξανά.
Να νοιώσουμε πάλι. Κι όμως, τέλος δεν θα υπάρξει ποτέ. Ακόμα κι όταν κάποτε, μάθουμε
τα άσχημα νέα. Ποτέ.

 

* Μετά την ολοκλήρωση του PTA tour, η γυναίκα του Jennifer αναγκάστηκε να πάρει τα παιδιά τους και
να φύγει για λίγο από το σπίτι τους στην Νέα Υόρκη γιατί ο Dave γύρισε δεσποτικός και αλαζόνας. Τα
ήθελε όλα δικά του.

Rating: ??

Λυδία Οικονόμου

 Dave Gahan - kingdom video
{youtube}PG-2KVLR2UQ{/youtube}

 
comments & discussion