Goldfrapp - Seventh Tree

01. Clowns / 02. Little Bird / 03. Happiness / 04. Road to Somewhere / 05.
Eat Yourself / 06. Some People / 07. A&E / 08. Cologne Cerrone
Houdini / 09. Caravan Girl / 10. Monster Love

25 February 2008 - Mute Records 

A little
history
Έχουν
περάσει δεκατρία χρόνια από τότε που το μυστηριώδες πλάσμα που λέγεται Alison
Goldfrapp εμφανίστηκε στον κόσμο της μουσικής, κάνοντας την αρχή με ένα πέρασμα
σε έναν δίσκο που θα σηματοδοτούσε την άνθιση ενός νέου μουσικου κινήματος (το
trip hop). Ο δίσκος ήταν το Maxinquaye και δημιουργός ο Tricky. Η μικρή
τότε Alison έκανε φωνητικά σε ένα
τραγούδι αυτού του δίσκου (pumpkin).
Κανείς δεν
θα μπορούσε να φανταστεί εκείνη την εποχή ότι δεκατρία χρόνια μετά ο Tricky θα
ήταν στα αζήτητα, το trip hop παραπεταμένο στο περιθώριο και η Alison Goldfrapp
μαζί με τον Will Gregory θα είχαν δημιουργήσει ένα συγκρότημα το οποίο θα
έβγαζε το 2000 έναν καταπληκτικό δίσκο (Felt mountain) όπου είχε την αποδοχή
και των πιο δύσκολων ακροατών ως ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα και στην συνέχεια
δύο άλλους (Black cherry, Supernature), όπου η Αλισον εμφάνισε την sexy persona
και σε συνδυασμό με το υβρίδιο της ηλεκτρονικής μουσικής που συνέθεταν την
πέρασε σε ένα ευρύτερο κοινό.

The record
Τρία χρόνια
πέρασαν από το Supernature λοιπόν και στην μουσική οι τάσεις αλλάζουν με το
ρυθμό και τις ορέξεις των ξένων συντακτών (Άγγλων και Αμερικανών) .Σήμερα
ξυπνάς και διαπιστώνεις ότι η ηλεκτρονική μουσική δεν υφίσταται, το πρόγραμμα
έχει  νεο-φόλκ.Περάσανε την φάση του οι
Αμερικανοί, αποφάσισαν και οι Άγγλοι να περάσουν την δική τους. Ανακαλύπτουν
διάφορα ονόματα τα οποία μπορεί να μην τα ξανακούσεις ποτέ ( τύπου Duffy) και
αρχίζει να βουίζει ο τόπος. Έτσι λοιπόν εσύ ο φτωχός καλλιτέχνης που άγεσαι και
φέρεσαι από τις τάσεις, τρέχεις να προλάβεις το τρένο της εποχής σου.
Κάπως έτσι
είναι και ο καινούργιος δίσκος των Goldfrapp. Προσπαθεί και αυτός να χωθεί στην
εποχή του και ευτυχώς χάρη στο ταλέντο που διαθέτουν δεν διασύρονται, αλλά
βγάζουν έναν δίσκο που είναι αξιοπρεπής αλλά άνισος. Όλα εδώ είναι αιθέρια και
σχεδόν ανοιξιάτικα. Aν αφεθείς, μπορείς να μυρίσεις τα αρώματά του, που δεν είναι
και λίγα...
Έχει
τραγούδια που ακροβατούν από την Αγγλική φόλκ του '60 όπως το εισαγωγικό Clows
( με τις εμφανείς σε ορισμένα σημεία επιρροές στα φωνητικά από την Liz Frazer
των Cocteau Twins), το Eat Yourself , την ψυχελική ποπ του '60 στα Little Bird,
Α&Ε και Monster love το οποίο κλείνει και το δίσκο, πριν συναντήσουν την
παιχνιδιάρικη ηλεκτρονική ποπ στα Hapiness, Road to somewhere, Some people, Cologne Cerrone Houdini και Caravan Girl, την οποία όμως την έχουμε
ξανακούσει αρκετά και δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε με τις ευφυέστατες
ενορχηστρώσεις του Will Gregory.

The
epiloque
Για
αυτούς που παρακολουθούν τους Goldfrapp, το Seventh tree σίγουρα δεν θα
αποτελέσει το αριστούργημα που θα
κοσμήσει την δισκοθήκη τους, αλλά ούτε και θα τους  απογοητεύσει μια και είναι ένας αρκετά
ευχάριστος δίσκος που θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει μουσική υπόκρουση στις
ονειροπολήσεις τους σε κάποια όμορφη
παραλία ή τέλος πάντων σε κάποιο ειδυλλιακό μέρος (μπορεί να ακούγεται κλισέ
αλλά είναι αλήθεια). Για αυτούς που δεν τους γνωρίζουν, ας ξεκινήσουν με το
καταπληκτικό Felt Mountain
( και ότι προκύψει μετά) και τέλος για αυτούς που θέλουν συγκλονιστικά πράγματα
απλά να μην μπουν στον κόπο ούτε να τον αγοράσουν, ούτε να τον κατεβάσουν.

Rating: 6,5 / 10
Κώστας Λιμνιάτης

GOLDFRAPP - happiness video 

 {youtube}biPqjjmtTRo{/youtube}