Nine Inch Nails - Ghosts (I-IV)

 Ghosts I 1-9, Ghosts II 1-9, Ghosts III 1-9, Ghosts IV 1-9

The Null Corporation
/ March '08 (internet) - April '08 (cd)

Και
ξαφνικά, οι Nine
Inch Nails κάνανε
το μπαμ. Είναι άλλο πράγμα να βγάζεις happenings στο ίντερνετ και σιντάκια που αλλάζουν
χρώμα, και άλλο να περνάς σε άλλο μοντέλο διανομής, ξαφνικά, και χωρίς να
ασχοληθείς σοβαρά με την προώθηση του άλμπουμ σου. Όχι ότι δεν μας είχαν
προετοιμάσει: οι απόψεις του Τρεντ Ρέζνορ για το κατέβασμα μουσικής και τις
εταιρείες είναι γνωστές: τα σιντί είναι υπερβολικά ακριβά, τα περισσότερα
ηλεκτρονικά μαγαζιά μουσικής έχουν κακή ποιότητα και υπερκοστολογημένα τα
άλμπουμ κλπ κλπ. Και αποφάσισαν να κάνουν τη δουλειά σωστά:

Τα
πρώτα εννιά τραγούδια δωρεάν. Θεωρητικά παίρνουμε μια γεύση. Παίρνουμε;
Ναι. Και όχι. Ναι, γιατί είναι ορχηστρικά, κυρίως ambient, μικρά κομμάτια, το καθένα
με έμπνευση μια εικόνα (οι εικόνες δίνονται ξεχωριστά αλλά είναι και
ενσωματωμένες στο mp3).
Ένας ενισχυτής, ένα ερημικό τοπίο, μερικά κλαριά… Ατμόσφαιρα, θλίψη, μικρές
ιδέες που αναπτύσσονται γρήγορα και σταματάνε απότομα. Θα τις έλεγα εντυπώσεις.
Λίγα πράγματα θυμίζουν το ότι από πίσω είναι ο Τρεντ και ο Atticus Ross, τα κύρια(;) μέλη των Nine Inch Nails πια: κάποιες μελωδίες εδώ, κάποιες
κιθάρες εκεί, ανάμεσα σε οτιδήποτε από tribal ρυθμούς
ως κρουστά με έντονο reverb,.
Μετά,
μπορούμε να κατεβάσουμε και τα 36 κομμάτια (δυο σιντί), για 5 δολάρια. Ξέρετε
πόσο είναι 5 δολάρια με τη σημερινή ισοτιμία; Έχετε ξαναγοράσει κομμάτι για 0,1
ευρώ; Και όμως. Με την ονειρική γλύκα του πρώτου μέρους στο μυαλό, εύκολα τα
δίνουμε. Αν νιώθουμε και ένα μίσος για τη φύση και περισσεύει χώρος στη
βιβλιοθήκη, δίνουμε άλλα τόσα για να μας τα στείλουν σε σιντί (υπάρχουν κάτι
εκδόσεις με απ’ όλα – dvd, blue ray κλπ κλπ).  Και είναι πρακτικώς αδύνατο να τα
μετανιώσουμε. Δεν είναι μόνο η επιλογή μεταξύ 3 διαφορετικών άψογων format (δυο lossless και ένα mp3 στα 320kbps – αν καταλάβετε εσείς τη διαφορά στον
ήχο τρυπήστε μου τη μύτη). Είναι το περιεχόμενο.

Διότι
ο κύριος Ρέζνορ κράτησε τα πιο δυνατά κομμάτια για αυτά τα 3 μέρη της
κυκλοφορίας. Περιλαμβάνουν κάποιες πολύ NIN στιγμές (λες «τώρα θα βγει να
τραγουδήσει»), αλλά και διάφορα απρόσμενα αριστουργηματάκια.
 Το
δεύτερο μέρος με έναν ήπιο τρόμο να υποβόσκει μας δίνει από περίεργες,
ανατριχιαστικές στιγμές όπως το 15^ο κομμάτι (το οποίο δεν μπορεί
παρά να μου φέρει στο μυαλό το OST
του
American McGee’s Alice, δουλειά ενός άλλου παλιού μέλους των Nine Inch Nails) ως και περίεργες kraftwerk-ικές συνθέσεις που
παραπέμπουν στα υπνωτικά σημεία του downward spiral.
Το
τρίτο μέρος περνάει σε μια industrial
επίθεση – ο θόρυβος μένει σχεδόν σταθερά στο προσκήνιο και μοιάζει σαν όμορφη
βιβλιοθήκη ήχων που σε καλούν να τους κλέψεις για να φτιάξεις κάτι μαζί τους.
Δεν λείπουν οι μελωδίες (πχ 22^ο κομμάτι), αλλά μπορεί να αρχίσατε να
κουράζεστε από τις 2λεπτες-3λεπτες ιδέες. Μπορεί να περιμένετε ένα κομμάτι που
προλαβαίνει να πει την ιστορία του.
Και
τότε έρχεται το 4^ο μέρος για να σας ικανοποιήσει: από ατμοσφαιρικά post-rock ηχοτοπία στο πρώτο του κομμάτι (28^ο
συνολικά) ως το μοναδικό χορευτικό του κομμάτι, πιθανό χιτ σε σκοτεινά κλαμπ
(και εδώ σκέφτομαι περισσότερο το Dark Sun ή το Rebound από
το Underworld),
το 32ο, που ξεκινάει θυμίζοντας παλιούς neubauten, και κρατάει αυτή την
διακριτική ένταση μέχρι το τέλος χωρίς να ξεσπάσει.

Ένα μοναδικό άλμπουμ – η φαντασία του Τρεντ χωρίς
περιορισμούς, 36 κομμάτια χωρίς τη φωνή του, 36 κομμάτια που υπονοούν χωρίς να
λένε. Μπορεί να μην μπουν στο air play των σταθμών, μπορεί μερικές φορές η συντομία τους και
η έλλειψη σύνδεσης μεταξύ τους να είναι λίγο εκνευριστική όταν ακούγονται το
ένα μετά το άλλο (μοιάζουν σαν να έχουν κλαπεί από ένα soundtrack, και
στο μυαλό μού έρχεται πρώτα το Silent Hill). Όμως είναι ιδέες που μοιάζουν να βγαίνουν αβίαστα,
ακομπλεξάριστα. Σαν να βγήκαν από το στουντιο και να ήρθαν κατευθείαν στο
σκληρό μας. Έτσι μάλλον πρέπει να είναι η μουσική.

 ΥΓ: Snowstorm στο 24ο κομμάτι παίζοντας Audiosurf. Φάτε τη σκόνη μου :P

Rating: 8 / 10
tec-goblin

• http://ghosts.nin.com/