Mogwai - The Hawk Is Howling

12 September 2008 - Matador

Η
προσέγγιση μίας -οποιασδήποτε- δισκογραφικής απόπειρας των Mogwai κρύβει
παγίδες, οι κυριότερες εκ των οποίων είναι οι ακόλουθες:

-Πρώτον:
Είναι δύσκολο να τους προσεγγίσεις χωρίς να αποτινάξεις από πάνω σου την ιδιότητα
του οπαδού. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, αν είσαι άνω των 25 (και
δεν είχες μεγάλο αδερφό, ξάδερφο ή θείο να σε εξαναγκάζει σε συνεχείς ακροάσεις
Slint) το Young Team έχει γύρω στο 50% πιθανότητα να είναι ο
πρώτος δίσκος που άκουσες και σε σόκαρε πραγματικά. Ίσως να μην έγινε και
αυτόματα ο αγαπημένος σου, αλλά όρισε εν πολλοίς τη μουσική που θα ήθελες να
ακούς σε όλη σου τη ζωή: Φρέσκια, δυναμική, ταξιδιάρικη, χαώδη και ακαταμάχητα
ελκυστική. Τελεία και παύλα.

-Δεύτερον
(που προκύπτει από το πρώτον): Ως οπαδός θα διαθέτεις την κακή και εκνευριστική
συνήθεια να έχεις ένα -ή περισσότερα- αγαπημένα άλμπουμ από τη δισκογραφία
τους. Το πλήθος των απόψεων σε αυτό το ιδιότυπο “Mogwai Hall of Fame”
περιορίζεται απλά από τον πεπερασμένο (προσοχή, όχι μικρό...) αριθμό των
δισκογραφικών δουλειών των Σκοτσέζων. Πάλι καλά. Δεν σκοπεύουμε, επομένως, σε
αυτό το χώρο να αναλωθούμε σε άτοπες συγκρίσεις με τα Young Team, Come On
Die Young, Rock Action και λοιπά. Αν παρ' όλα αυτά γίνει, ζητάμε συγνώμη προκαταβολικά.
Όπως υπονοήθηκε πριν, είμαστε οπαδοί...

-Τρίτον:  Η δισκογραφία των Mogwai είναι πραγματικά
μεγάλη υπόθεση. Εκτός από τις έξι πλήρους μήκους δουλειές τους, έχουν να
επιδείξουν ικανότατο αριθμό ep, compilation, remix, συλλογών, soundtrack, όρεξη
να έχεις να ασχολείσαι... Και εδώ είναι που θα ξεφουρνίσουμε το μεγάλο μυστικό:
Η πεμπτουσία της μουσικής της μπάντας κρύβεται ακριβώς σε αυτές τις
“παράπλευρες” κυκλοφορίες. Τότε πραγματικά παίζουν ελεύθεροι, πειραματίζονται,
εξερευνούν τα όριά τους και το αποτέλεσμα -συχνά- είναι πραγματικά απίστευτο.
Μην το πείτε όμως αυτό παραέξω, θα σας περάσουν για τρελούς...

Ας
μην ξεφεύγουμε όμως από το δια ταύτα και να γυρίσουμε στην ουσία: Οι Mogwai
μόλις κυκλοφόρησαν το έκτο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο The Hawk Is
Howling. Χρονολογικά, αυτό τοποθετείται δύο χρόνια μετά το Mr. Beast,
ένα άλμπουμ που αποτέλεσε την πιο τρανή απόδειξη ότι η μπάντα προσπάθησε να
κάνει ένα “άνοιγμα” σε μεγαλύτερα ακροατήρια: Η διάρκεια των κομματιών μειώθηκε
δραστικά, οι στίχοι έκαναν πιο έντονα την εμφάνισή τους, η παραγωγή “καθάρισε”
επικίνδυνα, μέχρι και “χιτάκι” προωθήθηκε (βλέπε Glasgow Mega-Snake). Με
άλλα λόγια, δηλαδή, τα παιδιά προσπάθησαν να κάνουν το χειρότερο άλμπουμ της
καριέρας τους και πάλι δεν τα κατάφεραν. Κακή δουλειά δεν πρόκειται να βγάλουν
οι Mogwai στον αιώνα τον άπαντα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Με ασφάλεια, 2
χρόνια μετά, μπορούμε να  πούμε ότι το
πείραμα της “προσγείωσης” των Σκοτσέζων έχει λάβει τέλος. Όχι ότι με το The
Hawk Is Howling οι φίλοι μας εφευρίσκουν ξανά τον τροχό, προς θεού. Η
χαρακτηριστική τους αύρα είναι παρούσα και σε αυτή την έκτη στουντιακή
κυκλοφορία τους. Με κάποιον μαγικό όμως τρόπο, όλα δείχνουν ότι συνέβησαν πιο
σωστά. Ακούγεται μπερδεμένο; Δεν είναι καθόλου... Θα σας εξηγήσουμε:

 -Με
το The Hawk Is Howling έχουμε μία επιστροφή στις πιο γνώριμες διάρκειες
κομματιών. Οι δέκα συνθέσεις τους υπερβαίνουν τη  μία ώρα, κάτι που είναι σημαντικό γιατί η
μπάντα αποκτά την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τις ικανότητές της σε κάθε κομμάτι,
και αυτό δίνει μία άλλη δυναμική στο 
άλμπουμ. Οι συνθέσεις αναπνέουν ελεύθερα, δεν περιορίζονται, δε λήγουν
βιαστικά. Και δεν υπάρχει ούτε στο ελάχιστο η αίσθηση του ατελούς. Το σύνολο
είναι χορταστικό και ανταμείβει πλήρως. Και όταν έχουμε να κάνουμε με μία
κυκλοφορία εξ ορισμού σημαντική, αυτό είναι ίσως το πρώτο ζητούμενο.

-Οι
Mogwai ήταν, είναι και θα είναι μία συναυλιακή μπάντα. Και το νέο άλμπουμ
περιέχει κομμάτια τα οποία θα αποτελέσουν σίγουρο χαρτί για τα μελλοντικά τους
live. Το Batcat δεν είναι η καλύτερη σύνθεση στην ιστορία τους, είναι
όμως ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ και η ιδέα της
ζωντανής του εκτέλεσης φέρνει χαμόγελο στα χείλη οποιουδήποτε τους έχει δει από
κοντά έστω και μια φορά. Στο ίδιο μοτίβο, τα Scotland's Shame, I Love You,
I'm Going to Blow Up Your School, The Precipice φαντάζουν εκλεκτές
προσθήκες στο ήδη δυνατό set list τους.

-Η
ικανότητα γραφής μελωδικών κομματιών είναι πάντα παρούσα, καταδεικνύοντας
την  ικανότητα της μπάντας ακόμα και όταν
τα ντασιμπέλ πέφτουν. Συνεχίζοντας την παράδοση αξέχαστων εναρκτήριων
κομματιών, το I'm Jim Morisson, I'm Dead βρίσκει τους Mogwai να διανύουν
τη φάση της ωριμότητάς τους με τη διακριτικότητα ενός καλού γαλλικού κρασιού.
Ένα αριστουργηματικό track, θριαμβευτικό και κομψό ταυτόχρονα, πλημμυρισμένο
συναίσθημα και εσωτερική ένταση. Αλησμόνητο. Και το Daphne And The Brain,
σαν βγαλμένο από τις ωραιότερες στιγμές του Rock Action, προκαλεί
οποιοδήποτε συγκρότημα, ανεξαρτήτως “είδους” ή “ταμπέλας” να το συναγωνιστεί σε
μελωδικότητα.

-Το
The Hawk Is Howling περιέχει ίσως την πιο ολοκληρωμένη απόπειρα τον
Mogwai να εισέλθουν με αξιώσεις στις ραδιοφωνικές συχνότητες. Είναι το The
Sun Smells Too Loud, με την εθιστικά επαναλαμβανόμενη βασική μελωδία του
και τις διακριτικές ηλεκτρονικές πινελιές του, που δείχνει ότι  12 (και βάλε...) χρόνια μετά οι φίλοι μας δεν
έχουν χάσει την ικανότητα να εξερευνούν νέα ηχοτοπία. Πάντα τέτοια...

-Ακόμα
και τα μικρότερα track (Local Authority, Kings Meadow) δεν αποτελούν
“γεμίσματα” αλλά αυτούσιες προσθήκες, με στέρεη δομή και ρόλο που ξεπερνάει τη
γέφυρα μεταξύ δύο μεγαλύτερων κομματιών.

Ωραία
όλα αυτά, αλλά έχει αυτή η έκτη κυκλοφορία των Mogwai κάτι που να την κάνει
ξεχωριστή; Καλή ερώτηση... Η δύναμη του Hawk Is  Howling δεν κρύβεται στις εκπλήξεις του
άλμπουμ, γιατί ούτως ή άλλως είναι ελάχιστες. Ούτε θα συμφωνήσουμε με την άποψη
ότι παραπέμπει τόσο στις πρώτες δουλειές τους. Αυτό που κάνει πολύ καλά είναι
να συνοψίζει την μέχρι τώρα πορεία της μπάντας, κάτι σαν μία συλλογή b-sides
από όλη τη δισκογραφία τους, ηχογραφημένα όμως με τη συνέπεια και την ωριμότητα
της μεστής 12ετούς ιστορίας τους. Και μάλιστα σε τέτοιο χρονικό σημείο που να
μην εγείρει ούτε στο ελάχιστο την υποψία μίας φυσιολογικής κάμψης ή κόπωσης.
Και μη σας πτοεί ο όρος b-sides, το είπαμε και νωρίτερα: Εκεί είναι που
κρύβεται το DNA τους και η συνθετική τους ευφυία. Το αν αποτελέσει το The
Hawk Is Howling σημείο αναφοράς είναι κάτι που μόνο ο χρόνος μπορεί να
κρίνει. Και επειδή ο χρόνος φέρεται μόνιμα στους Mogwai με χαρακτηριστική
ευγένεια, μπορούμε με ασφάλεια να χαρακτηρίσουμε το άλμπουμ ήδη κλασσικό.

Rating: 8,3 / 10
Κωνσταντίνος Γούλας

Mogwai - Batcat video

 {youtube}KMDCM5OAOaE{/youtube}