Franz Ferdinand - Tonight

1.Ulysses  2.Turn It On  3.No You Girls Never Know 
4.Twilight Omens  5.Send Him Away  6.Live Alone  7.Bite Hard  8.What She Came
For  9.Can't Stop Feeling  10.Lucid Dreams  11.Dream Again  12.Katherine Kiss
Me

27 January 2009 - Domino

Η τύχη έχει φερθεί με εξαιρετικό τρόπο στο
συμπαθές συγκρότημα από τη Γλασκόβη, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί κανείς να το
αρνηθεί. Μόλις με την πρώτη κυκλοφορία τους κατάφεραν να προκαλέσουν αίσθηση που
άγγιζε ενίοτε τα όρια του... παράλογου. Εντάξει, να μην παρεξηγηθούμε, το
ομώνυμο ντεμπούτο τους ήταν μια χαρά δίσκος, με αναγνωρίσιμο ύφος και φίσκα στις
πιασάρικες και καλοδουλεμένες μελωδίες, αφήνοντας 100% ικανοποιημένους το κοινό
που διψούσε για κάτι καινούριο (καινούριο... τέλος πάντων...), τους κριτικούς
που διψούσαν ακόμα περισσότερο για το ίδιο πράγμα και τα ραδιόφωνα, που τους
χάρισαν ατελείωτες ώρες airplay. Ήρθαν και τα βραβεία και η πρώιμη ανακήρυξή
τους ως ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα των 00's για να δέσει το γλυκό.
Χαζοί δεν είναι οι Franz Ferdinand, με κεκτημένη ταχύτητα και
τηρώντας πιστά τη γνωστή συνταγή κυκλοφόρησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα το 
You Could Have It So Much Better. Μια απόπειρα
κατώτερη από την προηγούμενη, πλην όμως καταδικασμένη να κάνει επιτυχία πατώντας
στις πλάτες της - όπως και έπραξε. Ξέροντας λοιπόν εκ την προτέρων τι έμελλε να
περιμένω από την τρίτη τους δουλειά Tonight, πάτησα με
μισή καρδιά το play. Και εκεί ήταν που μου τη φέρανε πισώπλατα, οι
μπαγάσες...

Εντάξει, ας μη γίνομαι υπερβολικός, δεν
το έριξε στο death metal η παρέα του mr. Kapranos. Έδειξε όμως
στον υπερθετικό βαθμό κάτι που δεν περίμενα από αυτούς και που μου αρέσει πάρα
πολύ όταν το ακούω σε οποιοδήποτε συγκρότημα: Διάθεση για ανανέωση και
"περιπέτεια". Και όχι τραβηγμένη από τα μαλλιά: Η εισαγωγή ηλεκτρονικών
στοιχείων στον ήχο τους γίνεται με τρόπο κομψό και μελετημένο, δείχνοντας ότι τα
δύο χρόνια που πέρασαν από την προηγούμενη κυκλοφορία  τούς έδωσαν την ευκαιρία
να δουλέψουν πολύ πάνω στα κομμάτια τους και να πάρουν την "τολμηρή" απόφαση της
στυλιστικής ανανέωσης. Όχι και τόσο τολμηρή, βέβαια, από την άποψη ότι το
παιχνιδιάρικο, "τσαχπίνικο" ύφος του συγκροτήματος έχει παραμείνει αναλλοίωτο
και αναγνωρίσιμο "δια γυμνού οφθαλμού". Όχι, οι Franz Ferdinand δεν μας αφήνουν
να τους κατηγορήσουμε ούτε καν για τη σοβαροφάνεια της αλλαγής, φαινόμενο αρκετά
οικείο στις μπάντες που αποφασίζουν να "γυρίσουν σελίδα" (με ή χωρίς εισαγωγικά,
όπως θέλετε...). Γι' αυτό και τα νέα τραγούδια τους δεν πρόκειται να ξενίσουν
όσους αποθέωσαν τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Το χορευτικό στοιχείο, σήμα
κατατεθέν τους, στο Tonight απλά βρίσκει τις ιδανικές του διαστάσεις,
με την ερμηνεία του Alex να είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των κομματιών
και το σύνολο να έχει μία ικανοποιητική αυτοτέλεια, αποφεύγοντας (ευτυχώς...) να
θυμίσει κάτι σε... "Franz Ferdinand Remixed". Κατόρθωμα όχι ασήμαντο
για συγκρότημα που μας συστήθηκε με αμιγώς κιθαριστικό ήχο, μην
ξεχνιόμαστε...

Τα keyboards λοιπόν αναλαμβάνουν για τα καλά
δράση στο Tonight και χρωματίζουν σοφά τον ήχο. Ή μάλλον, για να είμαστε πιο
ακριβείς, προσφέρουν ένα "πολυτελές περιτύλιγμα" σε ένα ούτως ή άλλως ποιοτικό
"δώρο". Πιο πολύ εμπλουτίζουν τον βασικό κιθαριστικό σκελετό των κομματιών παρά
λειτουργούν αυτοτελώς - εξαιρουμένων, εννοείται τριών κομματιών που τους φέρνουν
για τα καλά στα χωράφια των LCD Soundsystem, Rapture κ' ΣΙΑ - και με αξιώσεις,
παρακαλώ: Τα Live Alone, Lucid Dreams, Can't Stop Feeling
ίσως δείχνουν το μέλλον της μπάντας, ίσως είναι μεμονωμένα
"καπρίτσια" τους, πάντως τέτοια εντυπωσιακή υιοθέτηση dance rock χαρακτηριστικών
και με τόση ευκολία ελάχιστοι θα περίμεναν. Αν και προσωπικά θεωρώ ότι τα πιο
παραδοσιακά (τρόπος του λέγειν...)  tracks του δίσκου αποτελούν το δυνατό του
σημείο. Με την εισαγωγική τετράδα (Ulyssees, Turn It On, No You
Girls, Twilight Omens) να "πετάει" και να βάζει εύκολα κάτω
οποιαδήποτε αντίστοιχη των τελευταίων μηνών μου ήρθε στο μυαλό, η ακρόαση
δύσκολα μπορεί να γίνει σε κάποιο σημείο βαρετή. Και για να μην ξεχνιόμαστε,
εθιστικά τραγούδια σαν το Bite Hard  οι Franz
Ferdinand αποδεικνύουν ότι μπορούν να γράψουν κυριολεκτικά για την πλάκα τους.
Αν έλειπε και το "άψυχο" τελείωμα, θα μιλούσαμε για μία παροιμιωδώς δυνατή
κυκλοφορία, παρ' όλα αυτά το παιχνίδι είναι κερδισμένο από τα αποδυτήρια,
είπαμε, το άτιμο το άστρο...

Τόσο καλή κυκλοφορία, λοιπόν; Η απάντηση είναι
ένα εμφατικό ΝΑΙ! Όχι τόσο για το ειδικό βάρος και την πρωτοπορία της - οι
Σκοτσέζοι ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν να περάσουν στην ιστορία ως ανανεωτές και
στυλοβάτες της σύγχρονης μουσικής και ας ελπίσουμε ότι ποτέ δε θα το
επιχειρήσουν. Πολλοί έφαγαν τα μούτρα τους προσπαθώντας να γράψουν το δικό τους
Sgt. Pepper's... και οι καιροί είναι χαλεποί για να αναλάβει κανείς
τέτοια ρίσκα. Όσο όμως διατηρούν το πνεύμα της ανανέωσης και της αναζήτησης μέσα
τους, όσο δηλαδή κάνουν τη δουλειά τους με κέφι, οι κυκλοφορίες τους θα
συνεχίζουν να μας απασχολούν και δε θα διστάζουμε να τις βάζουμε στο ίδιο σκαλί
με το ντεμπούτο τους. Όπως έχουμε την υποχρέωση να κάνουμε (τουλάχιστον) και με
το Tonight.

Rating: 7,8 / 10
Κωνσταντίνος
Γούλας

Franz Ferdinand -
Ulysses video