...And You Will Know Us By the Trail of Dead - The Century of Self

1. Giants Causeway 2. Far Pavilions 3. Isis Unveiled 4. Halcyon
Days 5. Bells of Creation 6. Fields of Coal 7. Inland Sea 8. Luna
Park 9. Pictures of an Only Child 10. Insatiable One 11.
Ascending 12. An August Theme 13. Insatiable Two

17 February 2009 - Justice records

...And You Will
Know Us By The Trail of Dead ή απλά Trail of Dead. Συγκρότημα
που είχε την «ατυχία» να δημιουργήσει κατά την διάρκεια της μουσικής του
πορείας έναν εκπληκτικό δίσκο καθολικής αποδοχής από τα media. To "Source Tags and Codes" του 2002 που κυκλοφόρησε από την αμερικάνικη Interscope Records (από την
οποία έχει περάσει ο DJ Lethal των Limp Bizkit και House of Pain ο Beck
και διαφόρων κατηγοριών και βεληνεκούς άλλοι καλλιτέχνες) είναι ο δίσκος που
έχει στιγματίσει θετικά τους Trail of Dead. Η «ατυχία» στην οποία αναφέρομαι
φυσικά, είναι ότι οποιαδήποτε κυκλοφορία ακολούθησε είχε την ατυχία να
συγκριθεί με αυτόν. Λογικό; Ναι θα μου πείτε. Όχι θα σας πω εγώ, όταν αυτή η
σύγκριση γίνεται με τέτοιο τρόπο που μηδενίζει οποιαδήποτε προσπάθεια του συγκροτήματος
να ξεπεράσει το "Source Tags and Codes"  και να μην αναπαυτεί στην επιτυχία που είχε
στην Interscope-περίοδο.

Γενικότερα οι Trail of Dead με τις έξι κυκλοφορίες τους από το
1998 μέχρι σήμερα μας έχουν συνηθίσει σε αξιόλογες δημιουργίες δύσκολα προσδιορίσιμου
είδους. Άμα τους πει κάποιος alternative θα τους μειώσει, άμα τους πει indie θα πέσει έξω, άμα τους αναφέρει ως
dream-pop θα είναι απλά λίγο, ενώ ο post-punk προσδιορισμός θα καταρρίψει
οποιονδήποτε ισχυρισμό για εκ γενετής στάσιμο ήχο. Επικοί ρυθμοί, μελαγχολικό
πιάνο, ρυθμικά τύμπανα (αν ψάξετε live videos του συγκροτήματος θα δείτε πως πίσω από δύο διαφορετικά set συνυπάρχουν
οι Aaron Ford και Jason Reece-ο
οποίος αναλαμβάνει και χρέη πίσω από το μικρόφωνο), «σπαστικά» περίεργα
φωνητικά από τον Conrad Keely
και punk αισθητική,
είναι λίγα από τα χαρακτηριστικά των AYWKUBTTOD.

Το "The Century of Self"
σε βάζει στο μονοπάτι των νεκρών με το εισαγωγικό ορχηστρικό "Giants Causeway"- το οποίο υπήρχε σε
λίγο διαφορετική μορφή και με άλλο όνομα στην EP κυκλοφορία "Festival Thyme" τον Οκτώβριο του 2008.
Οι punk αναφορές κάνουν
την πρώτη τους εμφάνιση στο "Far Pavillions"
που ακολουθεί. Το τραγούδι όπως και γενικότερα ο ήχος τους θα μπορούσε να
χαρακτηριστεί  ως μία πιο progressive εκδοχή
των Sonic Youth.

Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν στο "Isis Unveiled" εμφανίζονται τα
τύμπανα του "White Cross"
και από αυτό το σημείο μέχρι τα επόμενα έξι τραγούδια (δηλαδή το μισό άλμπουμ)
ο δίσκος φτάνει στο ζενίθ του. "Halcyon Days"
το τέταρτο σε σειρά τραγούδι το οποίο σα  να θέλει να γκρεμίσει τα πάντα στο πέρασμα
του, αλλά στα μέσα μία ήρεμη μελωδία του πιάνου το σταματάει, έχει ως
αποτέλεσμα τα δύο πρόσωπα των Trail of Dead
(το μελωδικό-σκοτεινό με το πιο punk-επιθετικό)
να μονομαχούν ώσπου το σβήσιμο τους να αφήνει στα αυτιά σου μία γλυκιά
μελαγχολία . Το "Bells of Creation"
με τους αφηρημένους στίχους, το επικό ντουέτο πιάνο-τύμπανα και το ξέσπασμα του
Keely αποδεικνύουν πως
μετα-Source Tags and Codes
εποχή δεν υφίσταται παρά μόνο φυσιολογική ωρίμανση και πειραματισμος. Τo "Fields of Coal" μια πιο pop εκδοχή
των Trail of Dead,
το "Inland Sea"
ίσως η καλύτερη στιγμή του δίσκου, το "Luna Park" η μπαλάντα με φωνητικά από τον Reece, που σου μαθαίνει να σφυρίζεις μελωδικά
και να χαμογελάς που και που αποτελούν μαζί με το "Pictures of an Only Child" αντιπροσωπευτικά
δείγματα των δυνατοτήτων της μπάντας. Η επόμενη και τελευταία τετράδα
τραγουδιών αποτελεί και αυτή μία ποικιλόμορφη ομάδα, στα οποία το "Insatiable One" ανήκει σε κάποιο από τα
παιδικά μας παραμύθια, ενώ το "Ascending"
μάλλον κάνει προσπάθεια να φτάσει την μεγαλύτερη επιτυχία του γκρούπ "Relative Ways".

Το μόνο ίσως αρνητικό στοιχείο που είναι τα αρκετά σχεδόν
5-λεπτα τραγούδια σε συνδυασμό με την επανάληψη ιδεών μέσα σε αυτά καλύπτεται
από την γεμάτη θεατρικότητα, δυναμισμό, ψάξιμο, δραματικότητα αλλά και βία
ατμόσφαιρα του δίσκου. To
"Century of Self"
σίγουρα αξίζει την προσοχή σας.

Υ.Γ: Έχω σπάσει το κεφάλι μου να βρω τι θυμίζει το πρώτο
ενάμιση λεπτό στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου "Insatiable Two". Κάποιο soundtrack, κάποιο ελληνικό τραγούδι... όποια βοήθεια ευπρόσδεκτη.

                                "And all at
once I saw a hole into the future
                                    And I
thought of the bells of creation
                              I heard the voice of God coming in the
music
                                                
   And I felt like Satan
                                                
   and I felt like Satan"    ("bells
of creation") 
 

Rating: 7 / 10
Άγγελος Κουκλάκης

Trail Of dead - isis unveiled 

 {youtube}-YLvgRBSgQY{/youtube}