CD 1: 01 bridge to the sky / 02 next level  / 03 disco-munication / 04 EnergizE / 05 sparkle
/ 06 rollin' / 07 green / 08 lord of the shugyo / 09 identity / 10 rule / 11 love
‘n' hate / 12 pieces of seven  / 13 days
/ 14 curtain call Live CD2: 01 green / 02 will / 03 end of the world /
04 heartplace / 05 and then / 06 naturally / 07 powder snow / 08 hope or pain /
09 over / 10 scar / 11 signal / 12 hana / 13 too late / 14 everywhere nowhere /
15 days / 16 for my dear...

 25 March 2009- Avex Trax

Αναρωτιέμαι πώς θα μπορέσω να κάνω μια
νέα αρχή από αυτό το σημείο...
Next Level

Νόμιζα ότι
δεν θα έρθει ποτέ αυτή η στιγμή: η Ayumi Hamasaki, η βασίλισσα της Ιαπωνικής ποπ έβγαλε
ένα άλμπουμ αρκετά ηλεκτρονικό ώστε να μπορεί να ασχοληθεί το site μας μαζί της. Και γιατί όχι; Πρώτη
φορά είναι που ασχολούμαστε με κάτι τόσο απροκάλυπτα ποπ;

Για τους
προληπτικούς, οι οιωνοί δεν ήταν καλοί: η Ayumi είχε χάσει με τα χρόνια κάτι από την
παιδική γλυκύτητα της, είχε μεταμορφωθεί σε glamour ντίβα και σιγά σιγά το νεανικό κοινό
που ήρθε κοντά της για τη μελαγχολία των στίχων της και την ικανότητά της να
παίζει με τις διαθέσεις μας την εγκατέλειπε. Μόλις δυο φορές πλατινένιος ο
τελευταίος της δίσκος! (Καταστροφή! Θα διασπαστούμε! Θα ‘ρθ'η Ντ...)

Με μισή
καρδιά ξεκίνησα να ακούω το άλμπουμ. Δεν περίμενα με κανέναν τρόπο τον
ηλεκτρονικό βομβαρδισμό που ακολούθησε. Ειδικά μεταξύ disco-munication και
rollin' βλέπουμε την ικανότητα των Ιαπώνων να
ξανανακαλύπτουν τη δυτική μουσική και να τη συνδυάζουν σαν να είναι απλά
τουβλάκια LEGO.
Αφού ξέθαψαν την bossa-nova στις αρχές της δεκαετίας, τώρα βρήκαν
να βάλουν electro-pop
και vocoders στο
μείκτη, μαζί με τη συνηθισμένη j-pop. 
Με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Ο
παραγωγός Max
Matsuura κατάφερε
να κάνει αυτό που είχε να συμβεί από την περίοδο της ayu-trance και του my story classical: να ασχολείται ο ακροατής με τη
μουσική όσο και με την τραγουδίστρια. Χρειάστηκε να ξεσηκώσει ήχους από το Supernature των Goldfrapp στο EnergizE ή
ακόμα και να αρχίσει το Load
of
the
Shugyo σαν ένα τυπικό κομμάτι In Strict Confidence (!!), για να το συνεχίσει με σκληρές
κιθάρες, αλλά το κατάφερε!

Φυσικά,
δεν λείπουν οι τυπικές power-pop στιγμές (identity), ή
τα μελωδικά εξυψωτικά έγχορδα στο ρεφραίν του green, για να
δώσουν κάποια αίσθηση συνέχειας με τα προηγούμενα άλμπουμ. Αλλά όλα αυτά
γίνονται με εξαιρετική παραγωγή, προσοχή στη λεπτομέρεια και ένταση (edge), αρκετή για να κάνουν τα τελευταία
ξενέρωτα r'n'b χιτάκια που κατακλύζουν την
αμερικάνικη και ευρωπαϊκή mainstream
σκηνή να ντρέπονται. Και ο στίχος παραμένει σε αξιοπρεπή επίπεδα, με αρκετές
καλές στιγμές:

«Σαν εμένα, που τη ζεστασιά φοβάμαι / και
κρατιέμαι μακριά απ'οτιδήποτε οδηγεί στην ελπίδα» Green

«Κάνε ένα νεύμα, ότι όλα πάνε καλά / βάση ας
μην έχει, αυτό είναι το αληθινό κουράγιο» EnergizE

Σε καμία
περίπτωση, βέβαια, δεν ακούμε ένα άλμπουμ της Ayumi Hamasaki για να μάθουμε νέους ήχους ή για να
πάρουμε παράδειγμα για νέους δρόμους στη μουσική. Αλλά, αν ανοίξουμε τα αφτιά
μας και ξεπεράσουμε το εμπόδιο του μη αγγλόφωνου στίχου, μπορεί να γίνει η Madonna της γενιάς που άρχισε να χορεύει το
98-2000, μιας ξεκάθαρα ηλεκτρονικής και ακόμα νέας γενιάς. Το δεύτερο cd με τις live (διαφορετικές) εκτελέσεις αγαπημένων
κομματιών από την τελευταία της περιοδεία απλά ενισχύει αυτή την αύρα του pop idol.