1. The Dream Life/ 2. The Real Life (American
Earth) 3. The Empty Glass (Zero Equals Zero)/ 4. Ellipses/ 5. The False
Awakening Pt. 1: Prelucidity/ 6. The False Awakening Pt. II: The Carnival/ 7.
The False Awakening Pt. III: Poisoned Apple/ 8. Re-Creation in Sleep/ 9.
Electric Light (The Foreshadow Future Anthem)/ 10. Black Hole/ 11. The Dream
Sequence

January 2009/(Self release)

Κατά
την δημιουργία του πρώτου δίσκου ενός συγκροτήματος συνηθίζεται -αναλόγως το
συναισθηματικό δέσιμο με την δημιουργία τους- να δίνουν ότι καλύτερο έχουν για
ένα αισθητικά πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα. Τις περισσότερες φορές, μέχρι να
κυκλοφορήσει ένας δίσκος παίρνει περισσότερο χρόνο από το αναμενόμενο, έχοντας
σαν αποτέλεσμα, ένα group να έχει χρόνο να δουλέψει
πάνω στο άλμπουμ ξανά και ξανά. Αυτό φαίνεται και στους "The Constellation Branch" (tCB), ένα πολύ καλό δουλεμένο άλμπουμ. Όπως
είπε
και
ο
Bryce Hill, ιδρυτικό μέλος του
group, «It took us
forever to finish».

Το
 «The Dream Life, The Real Life, The Empty Glass», εκτός
από
ντεμπούτο
για
τους
tCB, αποτελεί ένα self release
- DIY (do it yourself) άλμπουμ... και
πάντα
είχα
μια
αδυναμία
στα
DIY projects. Το άλμπουμ .. ή μάλλον ο "δίσκος"
αυτός κινείται σε μια τροχιά γύρω από τρεις αστερισμούς. Ο πρώτος αστερισμός
ονομάζεται «Ονειρική Ζωή», είναι αυτό
που θέλουμε να υπάρχει, έτσι όπως θέλουμε ο κόσμος να είναι. Ο δεύτερος
αστερισμός είναι κάπως αντίθετος. Χρήμα, απληστία και πολυεθνικές είναι τα
κυρίαρχα στοιχεία του «Αληθινή Ζωή».
Ο τελευταίος αστερισμός, είμαστε όλοι μας. «Το
Άδειο Ποτήρι», λοιπόν, γεμίζει με ότι εμείς θέλουμε, οτιδήποτε από τους
προηγούμενους αστερισμούς. Αν μπορούσες να αλλάξεις πλανήτη, τι θα έπαιρνες
μαζί σου; Χρήματα, φθόνο κι ενοχή ή αγάπη, φροντίδα για το περιβάλλον
και αλληλεγγύη;

Στο
κομμάτι "Poisoned Apple", ακούγεται μια γυναίκα να αναφέρει αναμνήσεις που είχε από τον
πόλεμο. Αυτή είναι η γιαγιά του Bryce που μιλά για την εποχή
που ζούσε στην Γερμανία με την οικογένεια της που ήταν αντι-Ναζί και
προσπαθούσε να ξεφύγει απ'όλα αυτά της εποχής. Η γιαγιά του πέθανε δύο μήνες
ύστερα από την ηχογράφηση. Ο Bryce το αναφέρει σαν το αγαπημένο του κομμάτι... το ίδιο θα έλεγα κι εγώ!

Η
μουσική τους είναι πολυεπίπεδη και όπως ανέφεραν σε συνέντευξη τους, για να την
κατανοήσει κάποιος πλήρως θα πρέπει να φορά ακουστικά και να ακούει πολύ προσεκτικά.
Σίγουρα είναι ένα δύσκολο άκουσμα για κάποιον που θέλει κάτι πιο «εύπεπτο». Έχει
εξάρσεις αλλά και πολλά ατμοσφαιρικά (shoegaze) σημεία. Σε γενικά πλαίσια
κάνει κάτι τέτοιο να μοιάζει με τζαμάρισμα
συμμαθητών σε studio. Αυτό προκύπτει γιατί ηθελημένα προσπάθησαν να συμπεριλάβουν
σε ένα έργο όλα σχεδόν τα ανθρώπινα συναισθήματα και γι' αυτό είναι ένας δίσκος
καθαρά για το σπίτι. Εξάλλου οι ηχογραφήσεις έγιναν στο σπίτι της μαμάς ενός
φίλου. Χωρίς τεράστια budget από εταιρίες και
χρυσοπληρωμένους παραγωγούς. Απλά και με μεράκι.

Δεν
νομίζω να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που να έχουν περιγράψει, με λόγια ή
παραδείγματα,  τον ήχο των tCB
εκτός αν το έχει κάποιος τόσο πολύ ανάγκη, πια. Όπως δεν πιστεύω να υπάρχουν
πολλοί άνθρωποι που να άκουσαν τον δίσκο περισσότερες από δύο με τρεις φορές
και να μην ενθουσιάστηκαν. Γιατί δεν γίνεται να μην ενθουσιαστείς με κάτι τόσο
δημιουργικό. Ελπίζουμε να συνεχίσουν έτσι και στις επόμενες δουλειές τους,
μακάρι DIY και πάντα με το πάσο τους!

• The Constellation Branch @ Myspace