Them Crooked Vultures - them crooked vultures

1.No One Loves Me &
Neither Do I / 2.Mind
Eraser, No Chaser / 3.New Fang
/ 4.Dead End Friends / 5.Elephants / 6.Scumbag Blues / 7.Bandoliers
/ 8.Reptiles / 9.Interlude with Ludes / 10.Warsaw or the First Breath
You Take After You Give Up / 11.Caligulove / 12.Gunman / 13.Spinning
in Daffodils

17 November 2009 - Interscope

Ο όρος supergroup
χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα τέλη
της δεκαετίας του 1960 για μουσικά σχήματα
που τα μέλη τους είναι ήδη γνωστά είτε
από την συμμετοχή τους σε άλλα συγκροτήματα,
είτε από προσωπικές δουλειές. Αναμφίβολα,
όταν σε ένα group παίζει κιθάρα και τραγουδάει
ο Josh Homme (Queens of the Stone Age, Kyuss), dums o Dave Grohl (Nirvana,
Foo Fighters) και μπάσο και πλήκτρα ο John Paul Jones
(Led Zeppelin) ο ορισμός του supergroup ταιριάζει
γάντι. Them Crooked Vultures, λοιπόν, (και όχι The,
περιέργως) το supergroup που είχε προαναγγείλει,
ήδη από το 2005, σε συνέντευξή του στο Mojo
ο Dave Grohl. Το παρελθόν έχει δείξει
πως πολλές φορές τα supergroup τα καταφέρνουν
καλά. Εξίσου πολλές φορές, όμως, τα καταφέρνουν
αρκετά χειρότερα από ό,τι το κάθε μέλος
χωριστά στις προηγούμενες δουλείες του.
Κάτι τέτοιο μάλλον είναι αναμενόμενο,
μιας και η συνύπαρξη πολλών έντονων προσωπικοτήτων
σε επαγγελματικές ή και απλές συναναστροφές
μπορεί να καταλήξει σε ένα σιωπηλό ανταγωνισμό
για το ποιος θα κυριαρχήσει, ασχέτως αν
ξεκινάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις.
Κρίνοντας από το αποτέλεσμα (το ομώνυμο
album) οι Them Crooked Vultures δεν ανήκουν στην παραπάνω
κατηγορία. Δεν κυκλοφόρησαν μια δουλειά
ετερόκλητη, με ένα-δυο πιασιάρικα κομμάτια
και με στόχο να πουλήσουν εξαιτίας των
μεγάλων ονομάτων τους και μόνο. Κυκλοφόρησαν
μια δουλειά ολοκληρωμένη, που φιγουράρει
σε αρκετές λίστες με τα καλύτερα του 2009,
αν και κυκλοφόρησε προς το τέλος της χρονιάς.
Μια δουλειά, πάντως, που θα μπορούσε εύκολα
να κυκλοφορήσει και σαν το νέο album των
Queens of the Stone Age αποκαλύπτοντας πως τελικά
η επιρροή του Josh Homme είναι τελικά η μεγαλύτερη
στο αποτέλεσμα του σχήματος (δεδομένου
ότι ο Dave Grohl είναι και αυτός ένα κομμάτι
από τους Queens of the Stone Age μιας και έπαιζε
drums στο Songs for the Deaf). Αναμφισβήτητα και
η επιρροή του Jones δεν περνάει απαρατήρητη,
χωρίς όμως να είναι καταλυτική.  

Ο δίσκος ενώ
ξεκινάει διερευνητικά με το "No
One Loves Me & Neither Do I", δείχνει τα δόντια
του από νωρίς με τη βόμβα "Mind Eraser, No
Chaser" και συνεχίζει με το κοφτό πρώτο
single "New Fang" και τη ζαλισμένη ενέργεια
του "Dead End Friends". Το επτάλεπτο "Elephants"
είναι γεμάτο από άρτια δεμένες εναλλαγές
και δείχνει να συμπυκνώνει συμμετρικά
το ταλέντο και των τριών. Οι ομαλές μεταβάσεις
από τα funk παιξίματα του Jones στα σαρωτικά
refrain του Homme είναι παρούσες και στo "Scumbag
Blues". Η μείωση του ακουστικού ενδιαφέροντος
μετά και το σκοτεινό "Bandoliers" είναι
αισθητή αλλά όχι ενοχλητική. Αξιοπρόσεκτα
είναι, ωστόσο, τα ψυχεδελικά πειράματα
του "Interlude With Ludes", οι επιτυχημένες
αναμίξεις των blues solos και της απόμακρης
και σκοτεινής φωνή του Homme με τις χορωδιακές
πινελιές στο οχτάλεπτο "Warsaw
or the First Breath You Take After
You Give Up", οι αλλαγές πορείας του "Caligulove",
το άλλοτε ατμοσφαιρικό και άλλοτε dance
"Gunman" και το άξαφνο τελείωμα του μέχρι
τότε αδιάφορου "Spinning In Daffodils".     

Οι Them Crooked Vultures
τελικά κατόρθωσαν και βρήκαν την ισορροπία
μεταξύ τους. Oι τρεις superstars συνδυάζονται
αρμονικά και ο καθένας δείχνει να έχει
βρει τη μουσική του θέση στο σύμπλεγμα
που προσπάθησαν να φτιάξουν. Το album είναι
πλημμυρισμένο από εναλλαγές βρώμικων
riffs και δυναμικών μελωδιών, ενώ στα σημεία
που κάνει κοιλιά προσπαθεί να ανακάμψει
με εναλλαγές που εκπλήσσουν. Το συνολικό
αποτέλεσμα χάνει τελικά μόνο από την
μεγάλη του διάρκεια, που μοιραία οδηγεί
σε κενά διαστήματα, ιδίως στο δεύτερο
μισό του δίσκου. 

Τα supergroups συνήθως
αντέχουν για 1-2 album. Ύστερα από το αρχοντικό
πρώτο δείγμα δουλειάς το στοίχημα πλέον
για τους Them Crooked Vultures είναι αν θα αντέξουν
παραπάνω. Όχι για τους ίδιους, αυτοί δεν
έχουν να αποδείξουν τίποτα. Για εμάς,
τους αδημονούντες ακροατές τους! 

Rating: 8 / 10
Βαγγέλης Τόμπρας

 {youtube}x1ISnz7LQDk{/youtube}