Delphic - Acolyte

1. Clarion Call  2.Doubt  3.This Momentary  4.Red Lights 5.Acolyte 6.Halcyon  7.Submission 
8.Counterpoint  9.Ephemera  10.Remain

11 January 2010 - Polydor

Είναι,
πραγματικά, άξιο θαυμασμού το πόσο έχει καταφέρει να διαμορφωθεί η alternative rock
τα τελευταία χρόνια. Οι κιθάρες πια αφήνουν διακριτικά ίχνη στα ηλεκτρονικά samples
και στις μελωδίες των synths. Εξακολουθεί να έχει
τη στιχομυθία της πλήρη, ενώ είναι περιβεβλημένη από εναλλασσόμενες
παραμορφώσεις στα πλήκτρα. Αρκετά επιτυχημένη προσπάθεια για ένα τέτοιο
αποτέλεσμα έκαναν και οι Delphic.

Μία
από τις εκπλήξεις της περασμένης χρονιάς ήταν και το single
τους Counterpoint. Παντού στις λίστες διαφόρων ιντερνετικών
ραδιοφώνων, σε κορυφαίες θέσεις στα charts, θετικές κριτικές,
όπως και το Doubt, συμπλήρωνε μία πολύ καλή αρχική εικόνα .Αποτέλεσε
δείγμα που μας έκανε να προσδοκούμε ένα πολύ ενδιαφέρον album
για αρκετό χρονικό διάστημα σε σημείο ανυπομονησίας και να μετράς τις μέρες. Να
βλέπεις και να ξαναβλέπεις το video clip
του Counterpoint και του Doubt
και το  album  όλο και να καθυστερεί. Κατά καιρούς ενέτινε
την λαχτάρα για όσους τους εκτίμησαν και με το This
Momentary, πιστεύω ικανοποιητικά. Επιτέλους με τη νέα
χρονιά κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους Acolyte, στο οποίο
ξεδιπλώνεται ένα πολύ ενδιαφέρον group.

Κυριαρχεί
γενικά μια νοοτροπία indie με στοιχεία electronica.
Ανθεμικές μελωδίες στα πλήκτρα φτιάχνουν το πλαίσιο όλων των κομματιών ενώ η
κιθαριστικότητα έχει διακριτική παρουσία, συγκρατεί και ελέγχει το ηλεκτρονικό
ύφος μέχρι εκεί που επιτυγχάνεται η ισοβαθμία τους. Επίσης, είναι εκπληκτικό το
ότι σε κομμάτια όπως το Counterpoint και το Halcyon,
διαθέτουν ένα χρόνο προθέρμανσης από εύκολους ρυθμούς ενώ στην πορεία με
διαδοχική σειρά μπαίνει το ένα synth με τα το άλλο. Η
αίσθηση είναι παροδική, καθώς το κομμάτι έχει αποκτήσει εκρηκτικότητα και σε
έχει εκτοξεύσει ήδη είτε σε χορευτική διάθεση, είτε σε ηχητικούς γαλαξίες με
πανδαισίες από πλήκτρα, σε διαστάσεις που περικλείουν κοφτές νότες καθώς και εκτεταμένες
μελωδίες. Σαν εκείνες που υπάρχουν στο Acolyte.
Έχει την χαρακτηριστική αυτοτέλεια να αποτελεί ταξίδι και προορισμό μαζί. Περνά
μέσα από αυτούς τους ηχητικούς γαλαξίες. Ίσως το καταφέρνει καλύτερα από όλα τα
άλλα tracks. Λίγο πριν το τέλος αυτού του ταξιδιού συναντάμε και ένα
ιδιαίτερο παιχνίδισμα, ένα μικρό πανδαιμόνιο από κοφτές νότες που όσο ψηλώνουν,
σε εκτινάσσουν στο τέλος όπου και τελικά αυτό το ταξίδι απορροφά τις σκέψεις
σου και νιώθεις ένα περίεργο τράβηγμα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Μετά την
επαφή με το Acolyte και αφού κοντεύει τα τελειώσει το cd, έρχεται
ένα απρόσμενο δίλεπτο που σε πιάνει πραγματικά απροετοίμαστο. Τα «Εφήμερα» ,
είναι μια κορυφαία δημιουργία που είναι και αυτή συντελεστής σ' αυτό το
καταπληκτικό album και εμπεριέχεται στον επίλογό του για να σου
αφήσει τις καλές εντυπώσεις, δικαιολογημένα.

Δεν
υπάρχει αμφιβολία ότι η τελευταία χρονιά είχε αρκετές αξιόλογες μουσικές
εμφανίσεις. Ας ελπίσουμε ότι η νέα θα βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Οι Delphic
είναι
μια πάρα πολύ καλή αρχή και είναι φανερό ότι η δουλειά τους είναι πολύ
μελετημένη και είναι σίγουρο ότι ως συγκρότημα υπόσχεται πολλά και μας
υπενθυμίζει ότι τα νέα group, για να θεωρηθούν
άξια ακρόασης, οφείλουν να υπηρετούν τη μουσική και όχι τον πανζουρλισμό τον
κυνισμό και την υπερβολή.

Delphic @ Myspace