Communist Daughter - Sountrack to the End

1. The Lady Is An Arsonist \ 2. Not The Kid \ 3. Speed Of Sound \ 4.
Oceans \ 5. Northern Lights \ 6. Soundtrack To The End \ 7. Coal Miner \ 8. In The
Park \ 9. Fortunate Son \ 10. Tumbleweed \ 11. Minnesota Girls

6 April 2010 - Grain Belt

Ποιες είναι οι πρώτες εικόνες που έρχονται
στο μυαλό, όταν κάποιος αναφέρει μία μικρή επαρχιακή πόλη (Prescott),
κοντά στη Minneapolis της Minnesota; Να υποθέσω;

Μεγάλα αγροτόσπιτα με βεράντα στην μπροστινή
πόρτα. Ο παπούς/γιαγιά της οικογένειας να κάθεται στην κουνιστή πολυθρόνα δίπλα
στην πόρτα και να αγναντεύει τα παιδιά που παίζουν απέναντι καθώς το σκυλί που
είναι ξαπλωμένο παραδίπλα κουνάει νωχελικά την ουρά του διώχνοντας τις
ενοχλητικές μύγες του καλοκαιριού. Οι έφηβοι να τριγυρνάνε με pickup
trucks. Μία καραμπίνα κρυμμένη πάντα κάτω ή πίσω από το κάθισμα
και η ύπαιθρος να  καλύπτεται από μια
ζεστή και μοναχική ραστώνη. Τόσοι
άνθρωποι και τόσες ιστορίες.

Ο John Solomon
είναι ο συνθέτης/ηγετικό μέλος των φρέσκων Communist Daughter
και έχει ζήσει τέτοιες ιστορίες. Ο ίδιος λέει ότι κατέληξε σε αυτήν την πόλη διότι "...I wanted to leave, but I didn't really want to leave.". Μετά από ένα
διαζύγιο και διάφορα άλλα προσωπικά προβλήματα (εξάρτηση) αγόρασε στην εν λόγω
μικρή πόλη ένα bar (Boxcar το λέει) και όταν
τελειώσει, μαζί με την μπάντα του, μαζεύουν το μαγαζί και ξεκινάνε τις πρόβες.
Πρόβες για τραγούδια γεμάτα από ιστορίες.

Κάποιος είχε πάει να τους δει να παίζουν
μουσική και τον ρώτησε:

"Do you believe in magic? Do you
believe that a band is more than just a band of dudes playing guitars onstage?"

"Of course" απάντησε εκείνος .

"Good"
είπε και συνέχισε η μπάντα το κομμάτι της

Έτσι απλή είναι και η μουσική των Communist Daughter. Κι εδώ είναι η μεγαλύτερη παγίδα. Γιατί
ασχολούνται με ένα είδος που εύκολα μπορεί να  βγάλεις απόλυτα μέτρια έως και κακή μουσική.
Μέσα στην θάλασσα  των συγκροτημάτων της country
folk ακουστική (κυρίως) μουσικής είναι πολύ δύσκολο να γίνεις
εκείνη η σταγόνα που θα ξεχωρίσει. Αλλά το καταφέρνουν. Γι αυτό ασχολούμαστε κι
εμείς εδώ σε μία μακρινή χώρα που μοιάζει σαν επαρχιακή πόλη της Ευρώπης.

Όπως είπαμε και πριν, ο John Solomon έχει ζήσει ιστορίες και στον τόπο που μένει
οι ιστορίες ζούνε από στόμα σε στόμα. Έτσι κάθε τους τραγούδι είναι πολλές
μικρές ιστορίες. Ξεκινώντας με το όμορφο "Not the kid" που αναφέρεται στην παιδική ηλικία. Αυτά τα
απλά χαζά πράγματα που κάναμε ως παιδιά. Την παιδική ηλικία που έχει πεθάνει
μέσα μας. Στον βυθό των "Oceans",
βρίσκεται η καρδιά κάποιου που έχει πληγωθεί και δεν μπορεί να αναδυθεί ξανά...και
το "Speed of Sound" είναι ένα τραγούδι για κάποιον που αδημονεί
να δραπετεύσει από ένα μέρος στο οποίο βρίσκεται πάρα πολύ καιρό.

Την μουσική του "Soundtrack to the End"
θα την βρείτε πλούσια μέσα στην απλότητά της και με καθημερινούς στίχους που θα
μας θύμιζαν την αμεσότητα των δικών μας ρεμπέτικων. Μην προσπαθήσεις να βρεις
το «διαμαντάκι» του δίσκου ή την περίεργη διασκευή που ίσως κρύβεται στο τέλος
του δίσκου (εγώ το κάνω,χεχ). Τα καλύτερα κομμάτια βρίσκονται κυρίως στην αρχή.

Με ένα μπαούλο γεμάτο με τις δυσκολίες της
ζωής ο Solomon σε αφήνει να γνωρίσεις μερικές από της
πτυχές της ζωής του μέσα από το ντεμπούτο άλμπουμ τους.

Υ.γ.:
Αν έχει κανείς περιέργεια να μάθει για το όνομα του συγκροτήματος είναι
εμπνευσμένο από τραγούδι των "Neutral Milk Hotel".

• Communist Daughter @ Myspace