The Sight Below - It All Falls Apart

1. Shimmer / 2. Fervent / 3. Through The Gaps In The Land / 4. Burn Me Out From The Inside / 5. It All Falls Apart / 6. New Dawn Fades / 7. Stagger
 

6 April 2010 - Ghostly International

Φανταστείτε τι απόδοση θα έδινε
το γραφείο στοιχημάτων William Hill,
για να βγει καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς το It All Falls Apart...!
Σίγουρα θα ήταν πολύ υψηλή... Επειδή όμως δεν μας απασχολεί η συγκεκριμένη
εταιρεία στοιχημάτων, αφού αποκλείεται να έχει σκεφτεί το παραπάνω, εκτός και αν
πάει ο υπογράφων και στοιχηματίσει για το συγκεκριμένο άλμπουμ, χάνοντας
αυτομάτως και το ποσό που θα τζογάρει.

Έπρεπε να κυκλοφορήσει λοιπόν το
παραπάνω άλμπουμ για να αποδειχθεί ποια είναι η ταυτότητα του καλλιτέχνη, αφού στο
ντεμπούτο του με τον τίτλο Glider το 2008, δεν
αποκάλυπτε απολύτως τίποτα για το ποιος ή ποιοι κρύβονται πίσω από το όνομα The Sight Below. Ένας είναι αυτός που
βρίσκεται στο τιμόνι του project αυτού, και δεν είναι άλλος από τον Rafael Anton Irisarri,
ο οποίος είναι γνωστός από την Miasmah με το Daydreaming του '07, μία δουλειά που ακροβατούσε ανάμεσα στην
ambient και στο modern classical,
όπως και οι μετέπειτα κυκλοφορίες του στην Immune. Φτάνοντας έτσι
στο project του The Sight Below,
διαπιστώνουμε μία αλλαγή στο ήχο του σε σχέση με την πρώτη του δουλεία, η οποία
και χαρακτηρίζεται από την σφραγίδα του Wolfgang Voigt ως Gas, αλλά και
του Low Light Dreams των Signer, δηλαδή από μακρόσυρτα ambient ηχοτοπία,
συνδεόμενα από υπόκωφα 4/4 beats.
Οι αλλαγές που ενυπάρχουν στο It All Falls Apart, είναι αρκετές και σημαντικές,
κάνοντας έτσι το εν λόγω άλμπουμ να ξεφεύγει από οποιαδήποτε άλλα αντίστοιχα
του συγκεκριμένου χώρο -μιας και έχει κατακλυστεί από διάφορους...- και να μην
πέφτει στην παγίδα του επαναλαμβανόμενου, με κίνδυνο να τελματωθεί και να
ξεχαστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ο Irissari, μπορεί να μένει στο Seattle και
να πέρασε τα χρόνια της εφηβείας του βιώνοντας την άνθηση του grunge, όμως με τις ως τώρα δουλειές του
μας φανερώνει ότι τα δικά του βιώματα ήταν εντελώς διαφορετικά, ξεκινώντας από
τον Brian Eno και
φτάνοντας μέχρις και τους Joy Division... Με τις πρώτες νότες του Shimmer να
σε κατακλύζουν, καταλαβαίνεις για το τι επρόκειτο να επακολουθήσει. Μία ακολουθία
ήχων, που σε απογειώνουν από το έδαφος χωρίς κάποιο beat -εξαιρουμένου των Through The Gaps In The Land και Burn Me Out From The Inside- να συνοδεύει το περιβάλλων
χώρο που έχει κατακλυστεί από αναρίθμητες εικόνες, οι οποίες παραπέμπουν σε
ιστορίες του Άρθουρ Κλαρκ και του Φίλιπ Ντικ. Αυτή η διαφυγή από την πραγματικότητα,
κάνει μία μικρή στάση στο New Dawn Fades, το
οποίο δεν είναι άλλο από το γνωστό κομμάτι των Joy Division, όπου στα φωνητικά
βρίσκουμε την Jesy Fortino 
-ακόμα μία καλλιτέχνη από το Seattle- να προσδίδει μία άλλη αίσθηση στα κλασσικά φωνητικά του Curtis, που σε συνδυασμό με την κιθάρα του Irissari, κάνει το κομμάτι ουσιαστικά
«δικό του» -με όλο τον σεβασμό προς τους απανταχού οπαδούς των Joy Division. Οι
εκπλήξεις όμως δεν σταματάνε εκεί, αφού στο It All Falls Apart
υπάρχει και η συμμετοχή -σε αρκετά μάλιστα κομμάτια- του Simon Scott,
ντράμερ των θρυλικών Slowdive, που επηρέασαν και άνοιξαν
καινούργιους μουσικούς δρόμους σε τόσα σύγχρονα συγκροτήματα. Ο Rafael Anton Irisarri είναι ένας από
τους οπαδούς αυτού του Βρετανικού γκρουπ και όπως είχε δηλώσει, ούτε στα πιο
τρελά του όνειρα δεν θα μπορούσε να φανταστεί μία συνεργασία με ένα μέλος από
το αγαπημένο του συγκρότημα! Ίσως έπαιξε ρόλο και το προσωπικό περυσινό άλμπουμ
του Scott στην Miasmah με τίτλο Navigare, όπου ο Irisarri συμμετείχε,
ενώ και ο ήχος του συγκλίνει με τις ιδέες του τελευταίου.

Τέλος η ουσία είναι
ότι ο ήχος των The Sight Below στην τελευταία τους δουλειά, μπορεί να ανήκει στον ευρύ χώρο της ambient μουσικής, αλλά έχει την δική του σφραγίδα. Ακούγοντάς το, δεν θα νοιώσουμε
την αποξένωση των Biosphere φερ' ειπείν, ούτε και την αίσθηση που προσδίδει ο Lustmord, μία αίσθηση που σε κάνει να θέλεις να ανακαλύψεις σκοτεινά μονοπάτια,
αλλά ούτε και την απλότητα που βρίσκει κανείς ακούγοντας τους Stars Of The Lid. Για το τι ανακαλύπτεις ακούγοντας το It All Falls Apart... το αφήνω σε ‘σας... Όσον αφορά εμένα για το αν θα το ψήφιζα καλύτερο
άλμπουμ της χρονιάς... no bet.

Νίκος Τσίνος

 {youtube}ByXuJ79v258{/youtube}