Android Lust - The Human Animal

10 August 2010 - Synthellec Music

I've
given you chance after chance after chance after chance
You keep failing

Ποιος να το
έλεγε στην Shikhee,
όταν διάλεξε το όνομα του γκρουπ της, ότι, 12 χρόνια μετά, θα ακουγόταν σαν
σύλλογος φανατικών του λειτουργικού Android; Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη στην
καριέρα της, διότι κατά τα άλλα η εξέλιξή της έχει έναν όμορφο νοικοκυρεμένο
ρυθμό. Όποιος γνωρίζει ήδη τις κυκλοφορίες της δεν θα εκπλαγεί από το Human Animal.

Αν δεν τις
γνωρίζετε, ας προσέχετε: ο ήχος της Android Lust μπορεί να σας αγγίξει βαθιά και να
σας αναστατώσει. Ίσως νιώσετε όπως ένιωσα πριν λιγότερο από ένα χρόνο
ακούγοντας για πρώτη φορά το Devour,
Rise, and Take Flight (παραμένω βραδυφλεγής όσον αφορά τις
κυκλοφορίες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού): μια περιέργεια, που με βοήθησε
να ξεπεράσω την αρχική δυσκολία του ήχου και να φτάσω να με πλημμυρίσει
αισιοδοξία για τον industrial
ήχο. Τον industrial ήχο
που αποκαλεί η, εκ του Μπαγκλαντές προερχόμενη και εκ Νέας Υόρκης ορμώμενη, Shikhee απλά «σκοτεινό και ηλεκτρονικό».

Ένας
χαρακτηρισμός επαρκής για να της αφήσει αρκετά περιθώρια ελιγμών και
πειραματισμού, ώστε να μπορεί να εκφράσει αυτό που θέλει. Πώς να το περιγράψω
στον αναγνώστη... Σκεφτείτε τους Nine
Inch Nails με λιγότερες κιθάρες και περισσότερο
περίεργους ρυθμούς. Προσπαθήστε να φανταστείτε το trip noise της πρώιμης pzychobitch, αν την επιθετικότητά του αντί να την
βγάζει προς τα έξω, την μετέτρεπε σε μια διαταραγμένη εσωστρέφεια, ένα πάθος
χωρίς ενδιαφέρον για αναγνώριση στα dancefloors. Ο ρυθμός είναι όσος χρειάζεται για
να ταξιδέψει ο ακροατής στον κόσμο της Android Lust, και ποτέ κάτι παραπάνω, μερικές
φορές με εκνευριστικό τρόπο, όπως στο τέλος του One World που
φτάνει σε ένα υπνωτικά χορευτικό σημείο για να το κρατήσει για... μισό λεπτό.

Έτσι
λοιπόν ακούγεται το Human
Animal. Το Rub Me Raw,
μάλιστα, θα μπορούσε να είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια του προηγούμενου
άλμπουμ. Σιγά σιγά, όμως, διαφαίνονται οι διαφορές. Οι στίχοι ακούγονται πιο
ζεστοί, ο ήχος κάπως πιο οργανικός. Ακόμα και όταν φαίνεται να έχει σεξουαλικό
περιεχόμενο, συνήθως με λίγη παραπάνω προσοχή καταλαβαίνουμε ότι αναφέρεται συνήθως
σε κάτι διαφορετικό: απάτες, σχέσεις εξουσίας, μοτίβα του ανθρώπινου
υποσυνείδητου, αυταπάτες και αρχέτυπα. Όλα αυτά που θυμίζουν στον άνθρωπο ότι
είναι άλλο ένα ζώο, αλλά και το πόσο περίπλοκο ζώο είναι.

Και
οι αλλαγές συνεχίζονται όσο πιο πολύ πλησιάζουμε το τέλος του άλμπουμ. Η
μελωδία αρχίζει να κυριαρχεί ανάμεσα στους θορύβους. Το Flow (Of Impermanence) με τη lo-fi παραμόρφωσή του φλερτάρει τρομερά με
τις πιο technoid
στιγμές της Ant-Zen και της Hymen, και στο ίδιο ατμοσφαιρικό κλίμα
κινείται και η περιποίηση του God
In
the
Hole από τον Jerome Dillon, πρώην drummer των Nine Inch Nails.

Εν
τέλει, αν και δεν έχει τον ίδιο αριθμό ιδιοφυιών ιδεών με το Devour, Rise, and Take Flight, το Human Animal δεν θα απογοητεύσει τους φαν της
καλλιτέχνιδας. Ίσα ίσα, ακούγεται τόσο δεμένο, εξελίσσεται τόσο ομαλά, που
μπορεί να σας μιλήσει και περισσότερο. Για όσους μαθαίνουν τώρα την Shikhee, δεν μπορώ παρά να προτείνω
οποιοδήποτε από αυτά τα δυο άλμπουμ για να ξεκινήσετε την εξερεύνησή σας. Το
ταξίδι σας θα είναι ίσως δύσκολο, αλλά γεμάτο νέες γεύσεις και καρπούς.

 
Rating: 8 / 10
tec-goblin

 {youtube}HJrDP0GOT7c{/youtube}