Death In June - Peaceful Snow / Lounge Corps

CD1 : Peaceful Snow
Murder Made History / Fire Feast / Peaceful Snow / Life Under Siege / A Nausea / Wolf Rose / The Scents of Genocide / Red Odin Day / My Company of Corpses / Cemetery Cove / Our Ghosts Gather / Neutralize Decay / The Maverick Chamber

CD2 : Lounge Corps
Leopard Flowers / Hail! the White Grain / Break the Black Ice / The Glass Coffin / Kameradschaft / Luther's Army / She Said Destroy / Heaven Street / Jesus, Junk and the Jurisdiction / Runes and Men / But, What Ends When the Symbols Shatter? / The Enemy Within / Fall Apart / Rose Clouds of Holocaust / Idolatry / Golden Wedding of Sorrow / To Drown A Rose

November 2010 - NER

Σε ποιον πλέον απευθύνεται ο Douglas P. σήμερα; Τι έχει να μας πει μετά από μια τόσο μακρά πορεία μέσα στα χρόνια; Από το punk μέχρι σήμερα, έχει πολλαπλές κυκλοφορίες με διαφοροποιήσεις ανά καιρούς, εντρυφώντας σε punk, post punk, darkwave και electro πειραματισμούς δημιουργώντας τελικά το λεγόμενο neofolk / apocalyptic folk.

Στην προηγούμενη τους δουλειά, το καλούτσικο "The Rule of Thirds" του 2008, είχαμε μια τελείως απογυμνωμένη προσέγγιση στα τραγούδια με μόνη συνοδεία της φωνής μια ακουστική κιθάρα. Και εκεί που νόμιζες ότι ο Douglas P. έφτασε σε τέλμα, τραβάει έναν άσσο από το μανίκι του και μας παρουσιάζει το 13^ο άλμπουμ των Death In June με 13 νέες λιτές συνθέσεις. "Peaceful Snow": η φωνή του και ένα πιάνο! Σε συνεργασία με τον Σλοβάκο πιανίστα Miro Snejdr (τον οποίο ανακάλυψε από το internet, όταν ο Miro ανέβαζε στο Youtube τραγούδια των Death In June παιγμένα με πιάνο). Με μόνη αυτή τη διαφοροποίηση, δηλαδή την αντικατάσταση του βασικού οργάνου, και γενικά χωρίς καμία αλλαγή στο ύφος του, ο Douglas P. κατάφερε να κάνει κάτι τόσο διαφορετικό αλλά συνάμα το ίδιο. Η αρχική σύνθεση έγινε σε κιθάρα και keyboards ενώ στην συνέχεια ο Miro τα προσάρμοσε στο πιάνο. Μια διαδικασία που έγινε εξ αποστάσεως με τις ηχογραφήσεις να ολοκληρώνονται στα Big Sound Studios στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας και στα Dirty Martini Studios στην Μπρατισλάβα της Σλοβακίας.

Ακούγοντας το δίσκο δημιουργούνται στο μυαλό εικόνες. Καταλαβαίνει κανείς ότι θα ήταν το ιδανικό σάουντρακ σε κινηματογραφικά ταινία. Η μουσική επένδυση σκηνών που διαδραματίζονται σε ένα πιάνο μπαρ με μοναδικούς θαμώνες τον Douglas P. να ερμηνεύει και τον Miro Snejdr στο πιάνο κάτω από το σιωπηλό βλέμμα ενός αμίλητου μπάρμαν. Η μουσική σε παρασύρει σε κάποια χιονισμένη άκρη των Βαλκανίων, με το απόηχο του κροατικού εμφυλίου να αιωρείται ακόμα στην ατμόσφαιρα. Σε αυτό το σκηνικό μεταφερόμαστε, ένα μέρος μοναχικό, ελαφρά μελαγχολικό και νοσταλγικό, ένα σκηνικό παραίτησης, αυτοεγκατάλειψης και μοιρολατρίας όπου μόνο με μπόλικη υπομονή και αυτοπειθαρχία θα μπορούσε κάποιος να αντεπεξέλθει.

Ίσως κουράσουν τα 13 συνολικά τραγούδια του δίσκου. Γενικότερα τα τελευταία χρόνια έχω ένα θέμα με τα CD που έχουν μεγάλη διάρκεια. Οι πολλές συνθέσεις κουράζουν και αποπροσανατολίζουν τον ακροατή. Μπορεί να λειτουργούσε διαφορετικά το "Peaceful Snow" ως extended play για παράδειγμα, μιας και ο ήχος όλων των τραγουδιών είναι ίδιος. Έχει όμως και τις στιγμές του, όπως τα "Murder Made History" και το ομώνυμο "Peaceful Snow" που είχε προηγηθεί ως σινγκλ. Κάτι ξεχωριστό προσδίδει στο σύνολο το "Neutralize Decay" από τις πρώτες κιόλας φωτεινές νότες που ξεπηδούν από τα πλήκτρα του πιάνου, καθώς φέρνει μια πιο αισιόδοξη πτυχή στο δίσκο με τον Douglas P. να τραγουδά "If we don't neutralize decay, we may run out of tomorrow...".

Οι δαίμονες του Douglas P. τον ακολουθούν όπως πάντα, με τους στίχους να κινούνται στην γνώριμη θεματολογία κάτι που γίνεται αντιληπτό ακόμα και από τους τίτλους των κομματιών. Έτσι αυτή η λίγο αινιγματική περσόνα, που έχει πλέον μιλήσει ανοιχτά για την ομοφυλοφιλία του, εκπλήσσοντας πολλούς που τον θεωρούσαν τίποτα άλλο παρά μόνο ένα ακροδεξιό κάθαρμα, συνεχίζει το έργο των Death In June πάντα με τις συγκεκριμένες εμμονές και φετίχ.

Κάπως έτσι φτάνουμε στο τέλος αυτής της κριτικής και το ερώτημα παραμένει. Σε ποιόν άραγε απευθύνεται ο Douglas P. σήμερα; Εγώ θα έλεγα στους οικείους του ακροατές που κατά καιρούς έχουν μαγνητιστεί από τους Death In June, όχι τόσο της αρχικής περιόδου αλλά της μετέπειτα μοναχικής πορείας τους Douglas P. Και πάλι, για όσους τελικά τολμήσουν θα πρέπει να έχουν την κατάλληλη διάθεση, αφού ο δίσκος είναι αρκετά moody.

Τα πρώτα 3,000 αντίτυπα του δίσκου περιλαμβάνουν το bonus CD "Lounge Corps", που περιέχει πιάνο εκτελέσεις κλασικών κομματιών των Death In June παιγμένα φυσικά από τον Miro Snejdr. Ένα ενδιαφέρον εγχείρημα, που μάλιστα στάθηκε και το αρχικό έναυσμα για την κατεύθυνση που οδήγησε στο "Peaceful Snow". Ιδανικό για ήρεμες, χαλαρωτικές καταστάσεις με την συνοδεία ενός καλού κρασιού (κατά προτίμηση από την περιοχή του Ρήνου).

 Rating: 5,8 / 10
Νίκος Δρίβας

 {youtube}wnalWu8cHoU{/youtube}