IAMX - Volatile Times

1. I Salute You
Christopher / 2. Music People / 3. Volatile Times / 4. Fire and Whispers / 5.
Dance With Me 6. Bernadette / 7. Ghosts of Utopia / 8. Commanded By Voices / 9.
Into Asylum / 10. Cold Red Light / 11. Oh Beautiful Town

18 March 2011 - 61 Seconds

Το χει πάρει κατάκαρδα ο Corner με τη μουσική ως μέσο για να
ενσαρκώσει τις ιδέες του και να μιλήσει για τον εαυτό του. Λέει πολλά, ίσως
παραπάνω απ΄όσο πρέπει. Σε σημείο να "υπνωτίζει" και να "καθοδηγεί". Όχι με
κακό σκοπό. Εννοώ ότι με τα προηγούμενα δημιουργήματά του κατάφερε να
διαμορφώσει μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα γύρω απ' το είναι του, ώστε με το Volatile Times να εντάξει και τον ακροατή στα "ιδιαίτερά" του.
Ποτέ δεν πίστευα οτί όσο μιλούσε μέσα από τη μουσική του δεν ήξερε τι έκανε.
Πάντα ήξερε, αλλά μετρίαζε τα ξεσπάσματά του. Τώρα όμως εκδηλώνεται όπως ίσως
ποτέ άλλοτε. Είναι χαρακτηριστικό του ότι του αρέσει να αναπολλεί τα διάφορα
βιώματά του, το ίδιο κάνει και τώρα αλλά αυτή τη φορά ξεγυμνώνει το μεγαλύτερο
μέρος από την ιστορία του την οποία κρατάει σε "βιτρίνα ασφαλείας". Την
κουβαλάει παντού όπου πάει, την λατρεύει όσο τίποτα άλλο, την έχει κάνει είδωλο
με μεταφορικά στολίδια.

Με μία τολμηρή εισαγώγή κάνει
την είσοδό του, το "I Salute You Christopher"  στο οποίο λίγο πολύ "ανακυρίττει" τον εαυτό
του "βασιλιά" με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση. Όμως τι τύπου βασιλιάς είναι
όταν δεν μιλάει για το αντισταθμικό του βασίλειο; Εκ πρώτης όψεως διακρίνεται
μια αλαζονεία, σχεδόν χωρίς λόγο, όμως κατα βάθος εξυμνεί τον εαυτό του για την
ωμή προσβολή στα κοινωνικοπολιτικά τέρατα της ανθρωπότητας και την προσπάθειά
του να βγάλει τον εαυτό του έξω από όλα. Να δηλώσει την ανεξαρτησία του στον
τρόπο ζωής και κατ' επέκταση στην μουσική που γράφει. Άλλοτε κάτω από το πέπλο
της "Bernadette", περιγράφει τον θεατρινισμό του κάνοντας έτσι τα
διάφορα σχόλιά του για τα αγνά ανθρώπινα πράγματα που μεταφράζονται είτε ως
ελλατώματα είτε ως χαρίσματα, ακόμα και ως αμαρτήματα.

Όσον αφορά τη μουσική του Volatile Times είναι αρκετά αντιπροσωπευτική του Corner αλλά όχι αναμασημένη. Είναι
ένα εύστοχο αποτέλεσμα πειραμάτων και ιδεών όλων αυτών των χρόνων πράγμα που
σημαίνει ότι ο ίδιος είναι απτόητος παρατηρητής, δημιουργός, μουσικός και όχι
"οργανοπαίκτης" καθώς και ένα ονειροπόλο πνεύμα με εύλογη φαντασιοπληξία.
Αγγίζει κάτι το δραμματοποιημένο, τη δυσφορία σε συνδυασμό με την οργή και την
εκρηκτικότητα. Κοντά πάντα στο ανθρώπινο, το περιοδικό, το θνητό, πράγμα που
αποδίδει με τους ζωηρούς ρυθμούς. Η απόδοσή του αυτή είναι τέτοια που καταφέρνει
να θεοποιήσει τα "φθαρτά" και να τους δώσει μια ευγενή διάσταση. Δίνει στα
"ασταθή" συνθετικότητα. Αυτή είναι και η ιδιαιτερότητά του, που τον κάνει να
μην μοιάζει με κανέναν άλλον μουσικό. Και αυτό γιατί δεν έχει σκοπό να κάνει
κάτι εύπεπτο, αποδεκτό, εμπορικά προκλητικό, ούτε και καινοτόμο. Είναι μια
προσωπική αφήγηση, που εκφράζεται με μουσική, στίχους και διαλλακτικές
συμπεριφορές.

Είναι πραγματικά αξιέπαινο το ότι δεν καταχράστηκε τις μουσικές του
ικανότητες και γνωρίζοντας τη μη επιβίωσή του αν διέπραττε το αντιθετο στο
Λονδίνο, κατέφυγε στο Βερολίνο όχι για τη σίγουρη αποδοχή και την κερδοσκοπία
αλλά γιατί ως πνευματικά απελευθερωμένο άτομο αρνήθηκε τις κατευθυνόμενες
λογοκρισίες των μέσων και της συμπεριφοράς της ευτελους-μουσικής βιομηχανίας.

IAMX official