...για να λήξει ο γάμος μας, θα πρέπει κάποιος από τους δυο να πεθάνει...

Ομολογώ ότι ήταν απρόσμενα αποστομωτική η απάντηση της Alexei Perry για το αν η πορεία της σχέσης τους επηρεάζει το μέλλον των Handsome Furs και θέλοντας να πιστεύω ότι το μοιραίο δεν θα συμβεί πριν την ώρα του, το ντουέτο θα μας απασχολεί για πολλά χρόνια ακόμα. Για όσους δεν έχουν ακόμα ιδιαίτερη επαφή με τους Handsome Furs και την μουσική τους, να σας πω συνοπτικά ότι μας έρχονται από το Μόντρεαλ, έχουν κυκλοφορήσει 2 albums στην Sub Pop, το έταιρο μέλος τους, ο Dan Boeckner, είναι γνωστός μας ως κιθαρίστας και τραγουδιστής των Wolf Parade, ενώ μεθαύριο θα έχουμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε ζωντανά στο Plissken festival. Τα υπόλοιπα θα τα διαβάσετε παρακάτω, και οι 2 τους είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικοί και ευχάριστοι, και αν μη τι άλλο, τιμή και δόξα στην Alexei που αναγνωρίζει ως το καλύτερο Καναδέζικο συγκρότημα όλων των εποχών τους Skinny Puppy! Θα έσκαγα αν δεν το σχολίαζα...

 

Η μουσική σας εξισορροπεί επιδράσεις από punk, indie-rock και synthpop. Ποιά είναι η σχέση σας με αυτά τα είδη?

Alexei: Θεωρώ πως όταν συμμετέχεις σε ένα γκρουπ είναι δύσκολο να έχεις πλήρη επίγνωση όλων των επιρροών που έχεις από τη μουσική κι έτσι πάντα αφήνω στους κριτικούς αυτή την πιο λεπτομερή περιγραφή του πώς ακριβώς ακούγεται ο ήχος μας. Ο Dan κι εγώ ακούγαμε πολύ Clash και The Damned όταν είμαστε οργισμένα νιάτα και εξακολουθούμε να ακούμε ως οργισμένοι ενήλικες, επίσης οι κασέτες που φτιάχναμε στο γυμνάσιο με Sonic Youth, Nirvana και Husker Du σίγουρα έχουν παίξει το ρόλο τους όπως πιστεύω ότι το ενδιαφέρον μας για την ηλεκτρονική μουσική από τους Kraftwerk μέχρι τους γνωστούς dance καλλιτέχνες ενίσχυσαν την ικανότητά μας δημιουργούμε διάφορους ρυθμούς.

Dan: Το μουσικό μου παρελθόν περνάει από τη metal που άκουγα στο γυμνάσιο, τις πρώτες wave indie rock μπάντες (Sonic Youth, Dinosaur Jr) μέχρι τη hardcore που άκουγα όταν ήμουν 20 χρονών. Παρ' όλ'αυτά όμως ενθουσιάστηκα με την ηλεκτρονική μουσική. Για παράδειγμα, στην κατάληψη στην οποία έμενα, μετά από πρόβα με το συγκρότημα, άκουγα κρυφά τους δίσκους του Aphex Twin.

 

Το εξώφυλλο του ‘'Face Control'' έχει έναν σχετικά τρομακτικό σκύλο απ' έξω. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα πίσω από την επιλογή αυτής της εικόνας? Μήπως σχετίζεται με τα πειράματα του Pavlov σε αυτά τα ζώα?

Alexei: Αν προσέξεις την έκφραση του προσώπου του σκύλου, θα δεις ότι δεν είναι τόσο απειλητικός. Νομίζω ότι για την έκφραση αυτή έφταιγε το flash της μηχανής που ενοχλούσε τα μάτια του και το πολύ έντονα κόκκινο σκηνικό που δημιουργεί  τελικά αυτή την αίσθηση τρόμου. Στα δικά μου μάτια, φαίνεται φιλικός. Νομίζω ότι σκιαγραφεί το συγκρότημα αυτή η εικόνα: είμαστε αρκετά ευπρόσιτοι άνθρωποι ενώ ταυτόχρονα έχουμε πολύ οργή για τη ζωή. Παρ' όλ' αυτά, η αλήθεια πίσω από την επιλογή αυτής της εικόνας είναι αρκετά πιο απλή. Ο Φινλανδός φωτογράφος Juoko Lehtola ( ο οποίος πέθανε μέσα στο 2010) έκανε όλη τη φωτογράφιση για το άλμπουμ και είμαστε παθιασμένοι υποστηρικτές του. Θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε όλες του τις φωτογραφίες για το άλμπουμ γιατί αισθανόμαστε ότι τα θέματα με τα οποία ασχολείται ως καλλιτέχνης σχετίζονται με αυτά που κι εμείς προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε μέσω της μουσικής μας, δηλαδή τα ναρκωτικά, ο θάνατος, άσχημα παιδικά χρόνια, κακές πολιτικές, βαρετή ζωή στην πόλη, οι δικές μας αυτοδημιούργητες φυλακές και η περιστασιακή ομορφιά και ευτυχία.

 

Αν έκανες face-control σε κάποιο club ποιους δε θα άφηνες να μπουν μέσα?

Alexei: Νομίζω ότι αυτός ο ρόλος μας άρεσε ακριβώς γιατί θα επιτρέπαμε σε όλους να μπουν μέσα στο club μας. Φτιάξαμε το ‘Face Control' έχοντας στο μυαλό μας ακριβώς την ειρωνεία του τίτλου σε σχέση με την πρόθεσή μας να αφήσουμε όλα τα παιδιά να μπουν στο club. Πάντα αισθάνομαι πολύ τυχερός με το κοινό που έρχεται στις συναυλίες μας γιατί φαίνεται να αποτελείται από τους ίδιους ανθρώπους που θα γνώριζα στο γυμνάσιο, αυτό με τρελαίνει. Μιλάω για τα ‘φρικιά' που με συμπαθούν, τους τύπους που με συμπαθούσαν γιατί είχα καλά ναρκωτικά, γι' αυτούς που έρχονταν στα party που έκανα στο σπίτι μου για να βάζουν μουσική, για τις κοπέλες που τους αρέσουν να βάζουν τα καλά τους παπούτσια, τις κοινότητες των gay and lesbian, τους γκοθάδες και τους πραγματικά μίζερους ανθρώπους που προσπαθούν να βγάλουν κάποια άκρη από τη ζωή και να μοιραστούν λίγη χαρά ακόμα και αν αυτό είναι φυγή.

Dan: Θα ήταν ένα ανοιχτό club από άποψη αρχών. Ή αλλιώς, ελεύθερη πρόσβαση θα είχε όποιος αφαιρούσε ένα ρούχο του. Για να υπάρχει ισορροπία.

 

Φαντάζομαι πως είστε ευχαριστημένοι με τη Sub Pop, αφού εκεί κάνατε όλα τα άλμπουμ σας με τους Wolf Parade και τους Handsome Furs. Αν υπήρχε μια άλλη προσφορά με μεγαλύτερη οικονομική αξία από κάποια μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία θα σας δελέαζε αρκετά ώστε να εγκαταλείψετε τη Sub Pop?

Alexei: Λαμβάνοντας υπ' όψη ότι και οι δυο προερχόμαστε από την εργατική τάξη, δεν υποτιμώ τη δύναμη του χρήματος. Μόνο οι άνθρωποι που δε χρειάστηκε ποτέ να ανησυχήσουν για τα χρήματα, δεν ενδιαφέρονται γι'αυτά. Δεδομένων των παραπάνω, είμαστε πολύ τυχεροί που αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε για να ζήσουμε και πράγματι αντιμετωπίζουμε το συγκρότημα πολύ σοβαρά, σαν να ήταν δουλειά. Η μόνη διαφορά έγκειται στο ότι δεν ξεκουραζόμαστε τα σαββατοκύριακα. Έτσι ενώ τα πολλά χρήματα θα ήταν δελεαστικά, δεν είμαι τόσο αφελής ώστε να αφήσω μια αιωρούμενη μπανάνα να με μετατρέψει σε ανυπόμονο χιμπατζή. Δε θεωρώ πως οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες πάνε τόσο καλά τελευταία επομένως δύσκολα θα με έπειθε ένα πολλά υποσχόμενο δόλωμα. Και ειλικρινά η Sub Pop είναι σαν οικογένεια για μας, ήρθαν στο γάμο μας και συνεχίζουν να έρχονται στις συναυλίες μας σε όλο τον κόσμο και ακόμα πιστεύω στη δουλειά που κάνει. Μου αρέσει να δουλεύω με ανθρώπους τους οποίους εμπιστεύομαι.

Dan: Συμφωνώ. Δεν πιστεύω ότι θα ερχόταν κανείς από τη Warner ή την Epic στο γάμο μας στο Montreal όπως έκανε ο Jon Poneman. Mεγαλώνοντας στον Καναδά βόρεια του Seattle, το μόνο που ήθελα, η μεγαλύτερη μουσική μου φιλοδοξία, ήταν να κυκλοφορήσω ένα 7'' στη Sub Pop.Ακόμα αισθάνομαι απίστευτα χαρούμενος που βρίσκομαι σ'αυτή την εταιρεία.  Όσον αφορά το θέμα με τις μεγάλες δισκογραφικές, θεωρώ ότι ολόκληρο το μοντέλο ως επιχείρηση και αγορά, έχει καταρρεύσει.  Πιστεύω ότι για 1-2 χρόνια ακόμα θα βλέπουμε τις μεγάλες δισκογραφικές να επενδύουν 250.000 $ σε ένα video clip διάρκειας 5' , εκατομμύρια σε ηχογραφήσεις, λιμουζίνες και ξενοδοχεία. Αυτό δεν είναι βιώσιμο. Δεν υπάρχει κάτι το οποίο θα μπορούσε μια μεγάλη δισκογραφική να προσφέρει σ' εμάς...όχι στο είδος της μουσικής που παίζουμε.

 

Dan, πιστεύω ότι είναι πραγματικά δύσκολο να επιλέξεις ανάμεσα στους  Wolf Parade και τους Handsome Furs. Τι διαφοροποιεί το ένα γκρουπ από το άλλο και σε ποιο βαθμό αλληλοσυμπληρώνονται?

Dan:  Οι Furs και οι Wolf Parade είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους στο μυαλό μου σε βαθμό που δεν βλέπω κανενός είδους ανταγωνισμό μεταξύ τους. Το μόνο σημείο στο οποίο ίσως υπάρχει ίσως κάποιος ανταγωνισμός, είναι ο χρόνος, ο οποίος όμως μοιράζεται σχεδόν ισότιμα και στα δυο συγκροτήματα. Όσο περνάει ο καιρός, αισθάνομαι πως οι δυο μπάντες διαχωρίζονται μουσικά όλο και περισσότερο, πράγμα το οποίο είναι καλό. Σημαίνει πως και οι δυο ωριμάζουν. Οι ρυθμοί στους Furs έχουν πρακτικά τριπλασιαστεί σε ταχύτητα σε σχέση με την αρχή του γκρουπ ενώ τα ηλεκτρονικά στοιχεία γίνονται όλο και πιο περίεργα και εμφανή.

 

Δεν έχω ακούσει τίποτα από το παλιό σου συγκρότημα τους Atlas Strategic. Όντας θαυμαστής της δουλειάς των Wolf Parade και Handsome Furs, πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο να αναζητήσω το άλμπουμ που έκανες το 2000 ή ο ήχος είναι τελείως διαφορετικός?

 

Dan: Αν σου αρέσουν οι WP και οι HF, λογικά θα σου αρέσουν και οι Atlas. Είναι δύσκολο για'μένα να το σκεφτώ. Μοιάζει τόσο παλιά σα να πέρασε μια ολόκληρη ζωή. Υπάρχουν σίγουρα στοιχεία από τους Atlas στα πρώτα άλμπουμ των Wolf Parade. Ήταν η πρώτη μου post-hardcore μπάντα...Νομίζω ότι υπάρχουν κοινά και με τα πιο punk στοιχεία των συναυλιών των Handsome Furs.

 

Πέρυσι είχατε μια δίκη με τους New Order για το κομμάτι σου ‘All we want baby is everything'. Τι ακριβώς έγινε και ποια είναι η δική σας εκδοχή για την υπόθεση αυτή? Υπήρχε όντως κάποιου είδους αναφορά στο ‘Temptation' των New Order?

Alexei: Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα σειρά γεγονότων που έληξε σχετικά καλά για εμάς. Το δικό μας τραγούδι ήταν μια ωδή στο ‘Temptation' αλλά με τόσο αφαιρετικό τρόπο που δε φανταζόμασταν ότι θα υπήρχε πρόβλημα, επομένως εκπλαγήκαμε στην αρχή με την αντίδραση που δημιουργήθηκε. Παρ' όλ'αυτά μακροπρόθεσμα, καταλήξαμε να μάθουμε από τους ίδιους τους New Order ότι τους άρεσε η δουλειά μας. Και αυτό ήταν καλό.

 

Στο ‘Face Control' υπάρχει ένα τραγούδι που έχει ένα πολύ ενδιαφέρων τίτλο ‘Officer of Hearts'. Ποιό είναι το θέμα του κομματιού? Ποιός θα μπορούσε να γίνει ένας ‘αξιωματικός της καρδιάς' και ποια θα ήταν τα καθήκοντα του/ της ?

 

Αlexei: Το κομμάτι αυτό είναι για τον έρωτα σαν να παίρνεις μέρος σε πόλεμο. Ορισμένες φορές χρειάζεται να πολεμήσεις, άλλες φορές να παραμένεις στωικός ελπίζοντας ότι ο άλλος δε θα σου πετάξει χειροβομβίδα. Υπάρχει ταυτόχρονα κάτι μοιρολατρικό και τραγικό σε αυτό τον τίτλο. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε παραδίδεται/αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στην αγάπη. Τα καθήκοντα περιλαμβάνουν: στωικότητα, πολεμική όταν απαιτείται, γυάλισμα της στολής, αγορά τριαντάφυλλων, το να κάθεσαι έξω από το παράθυρο το βράδυ και να τραγουδάς.

 

Αν κάτι δεν πάει καλά στο γάμο σας (το απεύχομαι), αυτό θα σημάνει και το τέλος των Handsome Furs? Επίσης, όντας ένα παντρεμένο ζευγάρι είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν οι ερωτοχτυπημένοι θαυμαστές?

Alexei: Θεωρώντας ότι για να λήξει ο γάμος μας θα πρέπει κάποιος από τους δυο να πεθάνει, πιστεύω πως και το συγκρότημα θα σταματούσε να υφίσταται. Θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για ένα συγκρότημα που αποτελείται από δυο μέλη, να συνεχίσει χωρίς τον έναν από τους δυο. Όσον αφορά τους ερωτοχτυπημένους θαυμαστές, τίποτα δε θα με χαροποιούσε περισσότερο. Με κάνει περήφανη το να βλέπω το Dan περιτριγυρισμένο από όμορφα κορίτσια γιατί αυτό μου επιτρέπει να ανακαλύψω και πάλι τα χαρίσματα που με έκαναν να τον ερωτευτώ και να εξακολουθώ να τον ερωτεύομαι καθημερινά. Η σεξουαλικότητα είναι διεγερτική και δε θεωρώ την  αγάπη δεδομένη. Θέλω να τη βλέπω να υλοποιείται.

Dan:  Δε θα μπορούσα να απαντήσω καλύτερα....

 

Το image μοιάζει αρκετά σημαντικό για τους Handsome Furs. Μου βγάζει μια παράξενη μίξη punk αισθητικής και κομψότητας. Ποιος είναι υπεύθυνος για την εικόνα σας? Τρομερές φωτογραφιές, btw...

 

Alexei: Προσπαθούμε να δείχνουμε τους εαυτούς μας όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται - κάποιες φορές με μια δόση χιούμορ. Τρελαινόμαστε για αυταπάτες μεγαλοπρέπειας.  Έχουμε όνειρα και μας αρέσει η λάμψη, αλλά η καρδιά μου παραμένει πιστή στην punk λιτότητα. Μου αρέσει να αρπάζω και να απολαμβάνω οτιδήποτε μπορεί να σου προσφέρει η ζωή, είτε είναι καλαίσθητο, είτε εξαιρετικά σκληρό. Τις τελευταίες φωτογραφίες τις τράβηξε ο καλός μου φίλος, Lian Maloney, που συνήθως είναι φωτογράφος πολεμικών ανταποκρίσεων. Είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους που ξέρω, αιχμαλωτίζει την ουσία του καθένα. Είχαμε πάει σε εκείνο το παλιό πορνο-ξενοδοχείο ανατολικά του Μοντρεαλ και μείναμε για λίγες μέρες περνώτνας ωραία και κάνοντας ασωτείες. Ο Liam τα φωτογράφιζε όλα αυτά.

 

Φαίνεται ότι φροντίζετε πολύ όλα τα «προιόντα» σας. Εκείνο το video για το I'm Confused ήταν πραγματικά καλό. To κάνατε με τον Scott Coffey αν θυμάμαι καλά...

Alexei: Βάζουμε το χεράκι μας σε όλα τα στάδια της δημιουργίας - δουλεύουμε πολύ σκληρά για τα Videos, τα εξώφυλλα, ακόμα και για το merchandise με την βοήθεια κι άλλων ανθρώπων-  και είμαστε αρκετά τυχεροί που έτυχε να γνωρίζουμε κάποιους εξωφρενικά ταλαντούχους καλλιτέχνες. Για το video του I'm Confused, ο Scott επικοινώνησε προσωπικά μαζί μου, μου έστειλε την σύνοψη του και στο τέλος της βδομάδας βρέθηκα να συντάσω και να διορθώνω το σενάριο του για μια ταινία, επειδή και οι δύο ερωτευτήκαμε, ο ένας το μυα λό του άλλου. Λατρεύω τις ιδέες του και σκοτώνεται στην δουλειά για πολύ λίγα χρήματα. Είμαστε πολύ κοντά εγκεφαλικά και ανυπομονώ να ξαναδουλέψω μαζί του!

 

Νιώσατε ποτέ ότι σπαταλάτε το ταλέντο σας για μια άδικη (σε ανταποδοτικότητα) τέχνη?

 

Alexei: Θεέ μου, άπειρες φορές. Και για τις δύο μου ασχολίες, το γράψιμο και την μουσική, αναρωτιέμαι ατελείωτα τους λόγους για τους οποίους το κάνω. Αλλά δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο που θα προσέγγιζε την ευτυχία που μου δίνουν αυτές οι δύο δουλειές. Θα ήταν αδύνατο να υπολογίσω τον μόχθο (πνευματικό και πραγματικό) που καταβάλουμε σε σχέση με την ανταπόδωση και την προσοχή που τελικά παίρνουμε. Απλά ξέρω ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο που να θέλω να κάνω και από αυτή τη σκοπιά αξίζει τον κόπο. Νομίζω υπάρχουν 2 δρόμοι για να επιλέξεις την καριέρα σου: 1. Να κάνεις μια δουλειά για να φτιάξεις μια ευτυχισμένη ζωή ( σταθερότητα, ανέσεις, ελεύθερο χρόνο, κτλ) και 2. Να έχεις μια δουλειά που προσδιορίζει την ταυτότητα και προσωπικότητά σου, και να προσπαθείς μέσα από μίζερες καταστάσεις να βρεις μια άισθηση χαράς για τον πραγματικό σου εαυτό. Διάλεξα το δεύτερο και δεν θα το εγκαταλείψω ποτέ. Θα δουλεύω γι αυτό μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής μου.

Dan: Πραγματικά δεν έχω άλλες επιλογές. Καλώς ή κακώς, αυτό είναι που μπορώ να κάνω. Σιγουρα θα ήταν καλύτερα για μένα αν το πάθος μου ήταν το εμπόριο ή η μηχανολογία, ή ακόμα και ένα είδος μουσικής που θα ήταν πιο εύκολα αποδεκτό εμπορικά, αλλά γάμα το... Είμαι σχεδόν σίγουρος, ότι αν είχα πάθος με οτιδήποτε άλλο, αυτή τη στιγμη δεν θα οδηγούσα μέσα από το χιονισμένο Maribor της Σλοβενίας και δεν θα έβλεπα αυτό το υπέροχο τοπίο στον δρόμο για τη συναυλία μας στη Λιουμπλιάνα.

 

Στην Αθήνα θα παίξετε με μια ντουζίνα ακόμα συγκροτήματα, τα περισσότερα αρκετά καινούρια. Έχετε άποψη για το line-up του Plissken festival?

Alexei: Φαίνεται υπέροχο φεστιβάλ και μας το λένε αρκετοί άνθρωποι σε διαφορετικές πόλεις, προτείνοντάς μας συγκροτήματα που δεν πρέπει να χάσουμε! Είμαι ενθουσιασμένη, συν το γεγονός ότι είναι η πρώτη μας επίσκεψη στην Αθήνα και στην Ελλάδα γενικά. Ελπίζω να συναντήσουμε μερικούς fans και να κάνουμε καινούριους. Νομίζω ότι θα περάσουμε εξαιρετικά και πραγματικά ανυπομονώ..

 

Καλύτερο Καναδέζικο συγκρότημα όλων των εποχών?

Alexei: Οι Skinny Puppy! Επίσης μου αρέσει πολύ ο Neil Young και μεγάλωσα σιγοτραγουδώντας τραγούδια του Leonard Cohen. Αυτή τη στιγμή λατρεύω το νέο album των Crystal Castles.

 

Πώς είναι η ζωή στο Montreal? Υπάρχει κάποιο μέρος όπου θα ήθελες πολύ να ζήσεις?

Alexei: Υπάρχουν αρκετά μέρη όπου θα ήθελα να μένω μεταξύ των οποίων είναι το Πεκίνο, το Βουκουρέστι, το Ελσίνκι, το Βελιγράδι, η Γιαγκόν, η Νέα Υόρκη, η Wuhan στην Κίνα. Και αυτά είναι μόνο μερικά. Αλλά πάντα θα αγαπώ το Montreal γιατί εδώ μεγάλωσα και καθόμουν σ'αυτό εκεί το σημείο στο συγκεκριμένο φούρνο! Είναι μια πόλη με ιδιαίτερους χαρακτήρες τους οποίους αγαπώ πολύ, όπως οι Λιβανέζοι ιδιοκτήτες του μαγαζιού με τα ψιλικά, οι Ιταλοί που δουλεύουν στην καφετέρια, το Πολωνικό μαγαζί με τις διάφορες πίτες, οι γείτονές μας που συνέχεια μαγειρεύουν γίδα με κάρυ, ο Αιθίοπας μάστορας, ο Έλληνας σπιτονοικοκύρης, ο Κινέζος οργανωτής των πάρτυ μας και οι χιλιάδες εξαιρετικά ταλαντούχοι στη μουσική και στις τέχνες, φίλοι μας. Σπάνια βρισκόμαστε στο σπίτι μας, αλλά όποτε είμαστε, το κρεβάτι μας είναι γεμάτο από αγαπημένα βιβλία και από την κουζίνα έρχονται μυρωδιές από ένα κινέζικο πιπέρι και πιπεριές από τη Sichuan στην Κίνα. Το να είμαστε σπίτι μας είναι καλό αλλά είμαστε και τυχεροί που μπορούμε να ‘παίρνουμε το σπίτι' μαζί μας όπου πάμε.

 

Τί επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον για τους Handsome Furs?

Alexei: Μετά από αυτή την περιοδεία θα πάμε στην Aruba για τα Χριστούγεννα να επισκεφτούμε τον πατέρα μου και θα είναι η πρώτη φορά που όλοι από την πλευρά της οικογένειάς μου που έχει ρίζες την Κούβα, θα μαζευτούν στο σπίτι του, έτσι προβλέπω ότι θα μεθύσουμε όλοι σε βαθμό γελοιοποίησης από το ρούμι. Και αμέσως μετά από αυτές τις σύντομες διακοπές θα μπούμε στο στούντιο να ηχογραφήσουμε τον επόμενο δίσκο.

 

Το μέλλον της μουσικής ως τέχνη?

Alexei: Με εντάσεις, κυκλοθυμικό και αβέβαιο, όπως πάντα άλλωστε. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να δημιουργούν μουσική με τους καλύτερους τρόπους.

 

Το μέλλον της μουσικής βιομηχανίας?

Alexei: Και πάλι αβέβαιο όπως ήταν πάντα αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους: πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα προσπαθούν να πάρουν τον έλεγχο από τους καλλιτέχνες με όλους τους κακούς τρόπους.

 

Το μέλλον του κόσμου?

Alexei: Μοιάζει σα να έρχεται το τέλος, ορισμένες φορές. Όλα μοιάζουν να διαλύονται, οι άνθρωποι παλεύουν σε όλο τον κόσμο και μοιάζει δύσκολο το μέλλον πέραν όλης αυτής της κατάστασης. Όλα φαίνονται να είναι καταραμένα. Τουλάχιστον λίγοι από μας το αντιμετωπίζουν όλο αυτό μαζί ως ομάδα. Και παρ' ό,τι αισθανόμαστε εντελώς αβοήθητοι σε ό,τι αφορά το πώς έχουν τα πράγματα, το δικό μου ένστικτο της επιβίωσης πάντα αποδεικνύεται ισχυρό και παρόν.

 

Συνέντευξη:  Κώστας Μπρέλλας - Άγγελος Κουκλάκης

intro text: Κ. Μπρέλλας