Το να έχει κανείς προνόμια σημαίνει να έχει καταρχάς την επίγνωσή τους και στη συνέχεια την ωριμότητα, τη διάθεση και την υπομονή να ανταποκριθεί στις όποιες υποχρεώσεις αυτά γεννούν. Δυο σχεδόν αντίθετοι καλλιτεχνικοί χώροι, της υποκριτικής και τη μουσικής συναντιούνται και έτσι  δημιουργείται όχι μια ακόμα μπάντα, αλλά μια ομάδα ανθρώπων που προσφέρει μια ξεχωριστή ματιά στα θέματα τα οποία παρουσιάζει. Λίγες φορές υπάρχουν επιρροές έξω από το μουσικό χώρο στα συγκροτήματα και ακόμα λιγότερες τα μέλη τους τις παραδέχονται, τις εξηγούν και τις αναλύουν. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτό συμβαίνει γιατί λίγες φορές μουσικοί έχουν μπει στη διαδικασία να θέλουν να αξιοποιήσουν ουσιαστικά καλλιτεχνικά τις επιρροές αυτές εμπλουτίζοντάς τες με δικά τους στοιχεία. Προσθέστε στα παραπάνω και το παράδοξο αισθητικό συνδυασμό των δυο μελών των Noblesse Oblige και ορισμένες νότες του Ντέμη Ρούσου (!!!!) και έχετε ό,τι ακριβώς εκείνοι επιθυμούν. Την αντίφαση μεταμορφωμένη σε μουσική...

Κάθε φορά που συνυπάρχει σε μια δουλειά η υποκριτική με τη μουσική, το αποτέλεσμα είναι πολύ ενδιαφέρον πόσο μάλλον όταν συνειδητά επιλέγεται η αντίφαση ως κύριο χαρακτηριστικό από αισθητικής, μουσικής και στιχουργικής πλευράς. Ακόμα και το όνομά σας, Noblesse Oblige, προκαλεί διφορούμενα συναισθήματα και απορίες. Πώς προέκυψε αυτό το όνομα και η ιδέα δημιουργίας της μπάντας? Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα θέλατε να αισθάνονται όσοι ακούν το όνομα αυτό?

Sebastian:   Μας αρέσει πολύ το νόημα αυτής της έκφρασης όπως επίσης και το πώς ηχεί στα αυτιά. Διαλέξαμε ως τίτλο του πρώτου μας άλμπουμ το ‘Privilege Entails responsibility' (ή αλλιώς ‘ Τα προνόμια δημιουργούν υποχρεώσεις' γιατί αυτή η φράση αποτελεί την αγγλική μετάφραση του ονόματός μας. Μου αρέσει αυτή η έκφραση αλλά φυσικά στην Αγγλία πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν το νόημά της! Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι για το χαρακτήρα και τις πράξεις μας. Γνωρίζοντας τα προνόμια που διαθέτουμε, είμαστε αρκετά τυχεροί ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε την ελευθερία και την απουσία λογοκρισίας πάνω στο καλλιτεχνικό έργο που παράγουμε. Έχουμε τη δυνατότητα να εκφραζόμαστε και να γράφουμε μουσική όπως ακριβώς θέλουμε, αυτό είναι ένα μεγάλο προνόμιο και έχουμε επίγνωση αυτού. Ορισμένοι καλλιτέχνες σε άλλα μέρη του κόσμου δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Παράλληλα δε μας ενδιαφέρει να περνάμε μηνύματα που γίνονται αντιληπτά μονοσήμαντα. Δε μας αρέσει να ‘υψώνουμε το δάχτυλο' ή να λέμε στον κόσμο τί να σκεφτεί. Μοιραζόμαστε τις καθημερινές μας σκέψεις μέσω της μουσικής και των στίχων και ελπίζουμε ο καθένας να κερδίζει κάτι από αυτή τη διαδικασία.

Σχεδόν σε όλα σας τα άλμπουμ υπάρχει ένα κοινό στοιχείο, κάτι σαν κάλεσμα σε κάποιου είδους τελετουργικό. Αυτό προκύπτει όχι μόνο από την αισθητική των άλμπουμ όπως αποκαλύπτεται μέσω των εικόνων και φωτογραφιών αλλά κυρίως από τους ρυθμούς των κομματιών και την ερμηνεία των στίχων (π.χ μακρόσυρτα μουρμουρητά μέσα στα τραγούδια τα οποία συνοδεύονται από ρυθμούς με αυξανόμενη δυναμική και ενέργεια). Πώς προέκυψε αυτή η προσέγγιση στη μουσική σας?

Valerie:   Θέλω να πιστεύω πως το κάθε άλμπουμ μας είναι ένα ταξίδι μέσα από τις διάφορες επιρροές μας και ελπίζω πως όταν κάποιος ακούει τα κομμάτια μας δεν ακούει απλά κάποια τραγούδια αλλά αποκτά μια εντύπωση για την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας τους και μια εικόνα υμών ως απλών ανθρώπων. Το να γράφεις ένα άλμπουμ είναι σα να δημιουργείς το δικό σου φανταστικό κόσμο, το να το ακούς είναι σα να ταξιδεύεις μέσα από αυτό το παράλληλο σύμπαν.

Σε ό,τι αφορά τους στίχους, το ‘Malady' ήταν το πρώτο άλμπουμ όπου οι στίχοι γράφτηκαν πριν από τη μουσική. Ήταν εύκολο γιατί δουλεύαμε γύρω από συγκεκριμένα θέματα και κάναμε εκτεταμένη έρευνα γι' αυτά, πριν ξεκινήσουμε. Τα θέματα που επαναλαμβάνονται στους στίχους μας είναι το sex και ο θάνατος γιατί αυτά εμπεριέχουν την ουσία της ζωής για εμάς και γοητεύουν πάντα  τους περισσότερους ανθρώπους.

Το 2011 είστε support group στους IAMX. Ποια είναι η γνώμη σας για τη μουσική τους? Πώς πηγαίνει η περιοδεία ως τώρα? Είστε χαρούμενοι που συμμετέχετε?

Sebastian: Είναι φοβερή εμπειρία η περιοδεία στην Ευρώπη ως special guest των IAMX. Σεβόμαστε η μια μπάντα τη δουλειά της άλλης και έχουμε ως κοινό στοιχείο τη θεατρικότητα στη σκηνή. Είναι μια πολύ ευχάριστη μπάντα για να βρίσκεται κανείς μαζί τους σε περιοδεία και ευχόμαστε να ξαναμοιραστούμε τη σκηνή στο εγγύς μέλλον. Αυτή την περίοδο δουλεύουμε πάνω σε ένα remix για το καινούριο single των IAMX αφού ολοκληρώσαμε άλλο ένα για το single τους με τίτλο ‘Ghosts of Utopia'.

Το τελευταίο σας άλμπουμ με τίτλο ‘Malady' αναδύει μια ‘μυρωδιά' από Σαίξπηρ, τουλάχιστον σε ό, τι αφορά στην εικαστική δουλειά. Ήταν συνειδητό κάτι τέτοιο? Σε επίπεδο συμβολισμών τί υπαινίσσεται  η εικόνα του εξωφύλλου?

Valerie: Ο θάνατος που συμβολίζεται από το κρανίο είναι μια συνθήκη την οποία όλοι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τελικά, είναι ο μεγαλύτερος από όλους τους φόβους! Στον καθρέφτη κοιτάζουμε για να αντικρύσουμε τον πραγματικό μας εαυτό, για να προσδιορίσουμε την ταυτότητά μας. Το εξώφυλλο του άλμπουμ εκφράζει επιπλέον τον αισθησιασμό και το μυστικισμό που υπάρχει στη μουσική μας. Ο Σαίξπηρ ήταν μια διάνοια γιατί η δουλειά του εμπεριείχε κάθε ανθρώπινη τραγωδία. Γι' αυτό το λόγο αισθανθήκαμε ότι θα ήταν ιδανική η αναφορά σ' εκείνον, στο άλμπουμ μας.

Παραμένουμε σ' αυτό το άλμπουμ. Σε ό, τι αφορά τους ρυθμούς υπάρχουν ήχοι που κάνουν αναφορά σε τελετουργίες διάφορων φυλών. Για παράδειγμα στα κομμάτια ‘Beck &Call', ‘Moonchild' και στο τελευταίο του άλμπουμ ‘May they come with spears and knives', (το αγαπημένο μου από το δίσκο), τα κρουστά κυριαρχούν και σχεδόν καθορίζουν το χαρακτήρα του κομματιού. Ήταν συνειδητό αυτό? Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για τον οποίο αυτά τα τραγούδια ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο δίσκο?

Sebastian: Γράφουμε μουσική με ένα εντελώς ενστικτώδη τρόπο ξεκινώντας για κάθε κομμάτι από άλλη βάση η οποία δεν είναι απαραίτητα μια μελωδία. Κάποιες φορές ένας ρυθμός ή μια διάθεση έχει τη συγκεκριμένη ποιότητα που θέλουμε να μεταδώσουμε. Για παράδειγμα το κομμάτι ‘May They Come with spears and knives' είναι μια κατάρα, ένα μαγικό, ένας trance παλμός που καλεί τα δυνατά πνεύματα. Τέτοια κομμάτια έχουν κάτι το αρχέγονο και μιλούν για τη σύνδεση ανάμεσα στην εσωτερική μας δύναμη και στο άγνωστο.

Πώς πάει η συνεργασία μεταξύ σας? Υπάρχουν εντάσεις που οφείλονται για παράδειγμα στο γεγονός ότι ο Sebastian είναι μουσικός παραγωγός και εσύ είσαι και ηθοποιός?

Valerie:  Το ότι είμαστε καλοί φίλοι, μας βοηθάει στο να κατανοούμε ο ένας τη δημιουργική διαδικασία του άλλου. Το δυνατό στοιχείο του καθένα μας έγκειται σε διαφορετικά επίπεδα και αυτό ευτυχώς συντελεί στο να αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Αυτό το τελευταίο, από μόνο του είναι κάτι το αξιόλογο. Εμπνέουμε, εκπλήσσουμε και παρακινούμε ο ένας τον άλλον φέρνοντας συνεχώς για επεξεργασία κατά τη διάρκεια της σύνθεσης, στοιχεία του εξωτερικού (σε σχέση με το συγκρότημα) κόσμου ενώ έχουμε και παρόμοια ενδιαφέροντα. Διαφωνούμε, γελάμε, μεθάμε και βλέπουμε αρκετές ταινίες μαζί και όλ' αυτά μας βοηθούν να γράφουμε μουσική μαζί. Κάθε μορφή τέχνης επιτρέπει στους ανθρώπους να εκφράζονται, η υποκριτική, η μουσική σύνθεση, η συγγραφή, η φωτογραφία κλπ όλες οι τέχνες συντελούν στο να κατανοήσουμε τον κόσμο αυτό. Το ότι είμαι ηθοποιός μου δίνει τη δυνατότητα να μπορώ να μοιραστώ με τον κόσμο μια ιδέα.

Ποιά ήταν η καλύτερη συναυλία στην οποία πήγες πρόσφατα?

Sebastian: Είτε το πιστεύεις είτε όχι, χάρηκα πολύ την πρόσφατη συναυλία του Ντέμη Ρούσου στη Θεσσαλονίκη. Πέρυσι το καλοκαίρι επισκεπτόμουν ένα φίλο μου εκεί όταν διαπίστωσα ότι ο Ντέμης Ρούσος έδινε συναυλία στην πόλη και αισθάνθηκα ότι έπρεπε να πάω να τον ακούσω. Μου αρέσουν κάποια από τα τραγούδια του και φυσικά το άλμπουμ ‘Aphrodite's Child'. Εντυπωσιάστηκα με το πόσο υπέροχη είναι ακόμα και σήμερα η φωνή του και για' μένα αυτή η συναυλία είχε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα καθότι έγινε σ' ένα κλασσικό ανοιχτό αμφιθέατρο. Αυτή η συναυλία ήταν αυτό που λέμε ‘η αληθινή ελληνική εμπειρία' !

Στο παρελθόν είχατε εμφανιστεί στη ζωντανά και με τους Dresden Dolls μεταξύ άλλων. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία? Σας αρέσει η μουσική τους? Ποια είναι η γνώμη σας για τις solo δουλειές της Amanda και του Brian?

Valerie: Η περιοδεία με τους Dresden Dolls ήταν φανταστική. Έγινε στην αρχή της καριέρας μας και μας βοήθησε πολύ στο να ακουστούμε σε μεγάλο κοινό για πρώτη φορά.  Μου άρεσε πολύ το πρώτο τους άλμπουμ και αισθανόμασταν τιμή να περιοδεύουμε μαζί τους. Μου αρέσουν πολύ οι συναυλίες τους, το πώς οι δυο τους δημιουργούν ένα εκρηκτικό ήχο πάνω στη σκηνή, όπως και η τοποθέτηση στη σκηνή μόνο των ντραμς και του πιάνου. Είναι κρίμα που χώρισαν γιατί πιστεύω πως η ενέργεια που έβγαζαν σε συνδυασμό ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο.

Έχετε δώσει συναυλίες και στη Νότια Αμερική εκτός από την Ευρώπη. Διαπιστώσατε διαφορές στον τρόπο που το κοινό εκεί εισέπραξε τη μουσική σας? Ειδικά δεδομένων των διακριτών χαρακτηριστικών της μουσικής κουλτούρας σε κάθε ήπειρο?

Sebastian: Η συναυλία μας στη Βραζιλία ήταν μια από τις καλύτερες εμπειρίες ως τώρα. Δε μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι ο κόσμος τραγουδούσε μαζί μας τα κομμάτια, τα ήξεραν απ ‘ έξω! Αισθάνθηκα ότι αυτή η κλισέ εικόνα για τους Νοτιαμερικανούς ότι δηλαδή είναι από τους πιο ενθουσιώδεις, θερμούς και ευχάριστους ακροατές για να παίζει κανείς ζωντανά και να περνάει όμορφα, είναι απόλυτα σωστή.

Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα για το event που ονομαζόταν ‘Caligula? Πότε γινόταν? Σε ποια χώρα? Για πόσο διάστημα? Διοργανώνεται ακόμα? Υπάρχουν σχέδια για κάτι παρόμοιο στο εγγύς μέλλον?

Sebastian:  Για αρκετά χρόνια διοργανώναμε τα δικά μας party στο Λονδίνο που είχαν το όνομα Caligula. Το όνομα αυτό επιλέχτηκε ως φόρος τιμής στην πιο αγαπητή μας ομώνυμη ταινία του Tinto Brass. Το θέμα του party ήταν πάντα η ρωμαϊκή παρακμή και είχαμε ακόμα και άτομα ντυμένα με τηβέννους τα οποία πρόσφεραν σταφύλια στους καλεσμένους. Καλούσαμε διάφορους φίλους καλλιτέχνες για να δώσουν παραστάσεις και να κάνουν dj sets ενώ κάναμε και εμείς διάφορα dj sets. Δυστυχώς έπρεπε να σταματήσουμε αυτά τα party όταν μετακομίσαμε στο Βερολίνο, καθότι ασχολούμασταν αποκλειστικά με την ηχογράφηση μουσικής. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις... μπορεί να αναβιώσουμε τη βραδιά αυτή στο Βερολίνο κάποια στιγμή στο μέλλον!

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον? Υπάρχει νέο υλικό το οποίο θα διαμορφωθεί σύντομα σε νέο άλμπουμ?

Valerie: Αυτό το διάστημα συλλέγουμε ιδέες και προγραμματίζουμε να αρχίσουμε την ηχογράφηση πολύ σύντομα. Έχουμε ορισμένα μουσικά όργανα στο σπίτι, πράγμα το οποίο μας επιτρέπει να δοκιμάζουμε συνεχώς νέες ιδέες ακόμα και όταν δε βρίσκουμε χρόνο να πάμε στο στούντιο για πρόβες. Έτσι δουλεύουμε διαρκώς πάνω σε νέα τραγούδια και συζητάμε διαφορετικές πιθανότητες. Στο παρελθόν είμαστε αρκετά συνεπείς στο να έχουμε νέο άλμπουμ κάθε δυο χρόνια. Είναι σημαντικό το να συνθέτει κανείς και να γράφει διαρκώς για να εξελίσσεται και να μην επαναπαύεται.

Συνέντευξη: Νάντια Σαββοπούλου

Noblesse Oblige official