«Το The Answer ολοκληρώνει την δισκογραφία των 2L8 και περιέχει όλους τους ήρωες που βρίσκονται σε όλα τα προηγούμενα άλμπουμ. Το ζευγάρι από το He & She, όλα τα ανώνυμα πρόσωπα, όλοι οι απογοητευμένοι ποιητές, όλοι οι απροσάρμοστοι και εκείνοι που λαχταρούσαν ζωή και ελευθερία, όλοι εκείνοι που θα αγωνιστούν για να προστατεύσουν τους αγαπημένους τους, όλοι εκείνοι που είδαν ένα  κόσμο να καταρρέει και αποφάσισαν να αντισταθούν. Τραγουδάμε το ίδιο άλμπουμ με διαφορετικές λέξεις εδώ και πολύ καιρό τώρα. Ήταν καιρός να κάνουμε κάτι διαφορετικό και να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας και σε όλους τους ήρωες μας να ξεκουραστούμε.»

Το πέμπτο ροκ άλμπουμ των 2L8 είναι δεν είναι ένα μηδενιστικό παρανάλωμα πυρός που καίει τα πάντα στο διάβα τους αλλά υγρό παθιασμένο πυρ που εξαπολύεται για να βάλει σε λειτουργία ψυχές.
Μετά την ''Κλωστή'' φαινόταν ότι το σχήμα έχει εξαντλήσει όλες του τις αισθητικές οδούς, όλο του το μουσικό είναι. Μετά την ''Κλωστή'' κάθε άλλο βήμα στην πορεία τους φάνταζε σαν ένα επιπλέον δώρο στην ανθρωπότητα και στους οπαδούς τους. Για έντεκα χρόνια τώρα και χωρίς καμμία καμπή παρά μόνο κλιμακώσεις που κάθε φορά ξεπερνούσαν, ένα επόμενο άλμπουμ μετά από το Ελληνόφωνο αριστούργημα τους θα ήταν είτε ένα συμβιβασμένο με τον ήχο τους ποιοτικό άλμπουμ είτε μια στείρα επανάληψη. Αλλά πάντα θα υπήρχε αυτή η πιθανότητα για τη  σπίθα της επανεφεύρεσης.
Οι πρώτες ακροάσεις του ''The Answer'' με βρήκαν σε γνώριμα τοπία και έκλινα προς την πρώτη πιθανότητα. Δεν υπήρχε σίγουρα η στείρα επανάληψη γιατί αυτή τη φορά η σπίθα της επανεφεύρεσης που ευτυχώς υπάρχει ακόμα ακούει στο όνομα rock 'n' roll. Και μετά από την τρίτη ολοκληρωμένη ακρόαση, πιστεύω ότι οι 2L8 έφτασαν σε νέα ύψη.

Όταν πλέον έφυγε το make-up και έμεινε η μπάντα γυμνή και με όπλο το πάθος, η μουσική τους απόκτησε τη βρωμιά του ροκ και την ηλεκτρική ορμή που μέχρι το ''New Battles..'' κατόρθωναν να τιθασεύουν με ενορχηστρώσεις ελεγχόμενες και ακριβείς στο στο στόχο τους. Η θεατρικότητα αλλά και η έντονη γεύση Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας στο αισθητικό τους οπλοστάσιο απέδιδε τα μέγιστα. Όμως στις μέρες του μνημονίου ένα σχήμα που ζει και αναπνέει την Ελληνική πολιτιστική παρακμή και κοινωνική εξαθλίωση, δεν εμμένει πίσω από το αισθητικό του προσωπείο. Θυμώνει, φτάνει στα όρια των συναισθηματικών αντοχών του και βγαίνει έξω, εξαπολύοντας στίχους και ήχους ενός ηφαιστείου σε δράση. Η ''Κλωστή'' ήταν ένα άλμπουμ που αντικατοπτρίζει αλλά και επικυρώνει την κοινωνική ευαισθησία του σχήματος. Ήταν ένα ντοκουμέντο Ελληνικού Ροκ. Μαχητικού, ευαισθητοποιημένου και στην κόψη.
Με το ''The Answer'' όμως, όλοι οι προηγούμενοι δίσκοι φαίνονται σαν ο βατήρας που εκτοξεύουν τον ήχο του σχήματος στα ύψη. Όπως και το ζευγάρι του ''He & She''.
Με αντιασφυξιογόνες μάσκες πλέον, στο εξώφυλλο, κρατιέται χέρι χέρι απομακρυνόμενο από το μετά-αποκαλυπτικό περιβάλλον και κοιτά εμάς, το μέλλον ή ακόμα καλύτερα· μπροστά..
Το σχήμα έχει στο μάξιμουμ τα πάντα. Κιθάρες, βιολιά, κρουστά, φωνητικά, χορωδιακά. Οι κλιμακώσεις και ο κλασσικός μηχανισμός της ηλεκτρικής ροκ έντασης βρίσκει άλλη μια δημιουργική εφαρμογή του εδώ. Οι κιθάρες έχουν περισσότερο όγκο αλλά το μεγάλο ατού σε αυτό το άλμπουμ είναι τα χορωδιακά φωνητικά που περισσότερο από τα προηγούμενα άλμπουμ σε αυτό το άλμπουμ κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση, δημιουργούν ένα αίσθημα ελέγχου του ηλεκτρικού παραναλώματος του δίσκου και ανταποκρίνονται πλήρως στην έννοια του Χορού όπως και στις Αρχαίες Τραγωδίες.  
Το κόκκινο είναι ένα χρώμα ταιριαστό. Ίσως σε μια υπαρξιακή εκδοχή του Mad Max και με βάση το γεγονός ότι περιέχονται και μουσικά στοιχεία από την υποτιθέμενη νέα No Man's Land το άλμπουμ αυτό να ήταν το ιδανικό soundtrack της τωρινής Ελληνικής ενδοχώρας. Μιας ενδοχώρας με βαριά, σάπια ατμόσφαιρα. Φτιαγμένο από ζωντανά πλάσματα που αλυχτούν και έχουν κρατήσει το πνεύμα αλλά και το άρωμα ενός παλαιού κόσμου. Οι στίχοι για άλλη μια φορά είναι διαφωτιστικοί τα ποιήματα τους είναι παιάνες ζωής σε έναν πεθαμένο κόσμο.
Ξεκινώντας από τις απόκοσμες ψαλμωδίες του ''Oh Hell, They Are Landing Again'' για να μας πουν ότι:
'Τηλεφωνώ για να πω αντίο
Τηλεφωνώ για να μοιραστώ αυτά που βρήκα”
και καταλήγοντας στο επικό φινάλε του ομώνυμου όπου πλέον ξεκινάει ένα νέο ταξίδι από την αρχή, έχει περάσει συναρπαστικό διάστημα στην μουσική ηλεκτρική πανδαισία δυναμικών τραγουδιών που είναι βέβαια εμποτισμένα με τη συνήθη 2L8 αύρα αλλά πλέον έχουν την εμπειρία αλλά και την κατακτημένη γνώση μιας ροκ τραγουδοποιίας που δεν το παίζει «ηρωική», δεν είναι  φτιασιδωμένη και στυλιζαρισμένα θεατρική, είναι χωρίς επιδειξιομανία και οι λέξεις δεν δημαγωγούν.

Το ''The Answer'' είναι οικείο και, ηχητικά, περισσότερο ισχυρό και συμπαγές απ' όλα τα προηγούμενα τους. Δεν είναι ακριβώς κάτι διαφορετικό. Απλά είναι γιορτή μιας μεταποκαλυπτικής ενηλικίωσης που κρατά την αθωότητα και το πάθος αλλά κουβαλά και τις ρυτίδες της Γνώσης και της Μουσικογνωσίας. Ώριμο άλμπουμ το λένε συνήθως ένα τέτοιο άλμπουμ αλλά το ''The Answer'' δεν είναι σαν τα φρούτα που σε λίγο σαπίζουν. Είναι ένα μεγάλο βήμα εξέλιξης και πείρας ενός ήχου αυθεντικού και γνήσιου.
Ο δίσκος κυκλοφορεί κανονικά και στο bandcamp και έχει ξεκινήσει ο μακρύς δρόμος παρουσίασης του σε διάφορες πόλεις... άλλη μια συναρπαστική τουρνέ ξεκινά λοιπόν και δεν πρέπει να τη χάσετε... (15.04.2016 στο s.i.x.dogs για την Αθήνα)

Rating: 9 / 10

Χρήστος Μίχος