An Orange End - Lego

1.Lego / 2.La Song / 3.Love Just Is / 4.6:58 / 5.Dance / 6.Homo Consumers / 7.Deny The Ground / 8.Margaret's Question / 9.Cassette / 10.How Long / 11.Electrify / 12.Industrial / 13.Swan Song

March 2009 - Inner Ear

Ήταν καλοκαίρι του 2007 όταν έπεσε στα χέρια μου το CD με τη συλλογή από τα νέα ταλέντα
που διακρίθηκαν στο Coca Cola Soundwave Vol.1. Λίγα ακούσματα χρειάστηκαν για
να κολλήσει το repeat του CD player στο ταξιδιάρικο "Dance" των An Orange End. Εκείνο το καλοκαίρι, λοιπόν, κάθε
άκουσμα του "Dance" με έστελνε εικονικά μελαγχολικά ταξίδια σε σιωπηλά ηλιοβασιλέματα
δίπλα στη θάλασσα και με γυρνούσε νοσταλγικά πίσω σε μια ξένοιαστη πρώτη εφηβεία...
Ακόμα και το ίδιο το όνομα του συγκροτήματος είναι από μόνο του μελαγχολικά ταξιδιάρικο,
μιας και (όπως τα παιδιά του group δήλωσαν σε συνέντευξή τους) προέκυψε από τον
πορτοκαλί ορίζοντα που αντίκρισαν γυρνώντας με το πλοίο στον Πειραιά από
διακοπές στη Σέριφο, ενώ κολυμπούσαν στο μυαλό τους "όλες εκείνες οι σκέψεις
που σε συγκινούν, σε μπερδεύουν και σε ταξιδεύουν!". Το "Dance" δεν άγγιξε μόνο εμένα, πάντως,
μιας και άρπαξε την πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Coca Cola Soundwave εκείνης της χρονιάς!

Οι An Orange End παίζουν κιθαριστική pop και είναι μια παρέα νέων παιδιών από
την πρωτεύουσα της Αρκαδίας, την Τρίπολη. Ήδη από το 2006 είχαν κυκλοφορήσει
ένα single με τίτλο "Skyline Playgrounds" που περιείχε τα "Murder the Lonely" και "Urban Sights". Ωστόσο, μετά από την επιτυχία του "Dance" ανοιχτήκαν μπροστά τους διάπλατοι
πολύχρωμοι ορίζοντες και όχι μόνο πορτοκαλί. Διακρίσεις, διεθνείς συνεργασίες, έντυπες
και ηλεκτρονικές συνεντεύξεις και αφιερώματα, συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Αποκορύφωμα ήταν η παρουσία τους στο In The City Festival του Manchester, στο οποίο έχουν κάνει τα πρώτα
τους βήματα ονόματα που μετέπειτα έκαναν μεγάλη καριέρα, όπως οι Radiohead. Φυσιολογική εξέλιξη όλων αυτών ήταν
η κυκλοφορία της πρώτης τους ολοκληρωμένης δουλειάς "Lego" το 2009.

"Lego" ονομάζεται και το πρώτο κομμάτι
του album, μια μελωδία που μας εισάγει στο ταξίδι που ακολουθεί. Ένα ταξίδι θλιμμένο
και ταυτόχρονα αισιόδοξο. Με κομμάτια που μοιάζουν σαν να έχουν δραπετεύσει από
κάποιο album των Raining Pleasure. Με κομμάτια που ξεχωρίζουν περισσότερο από τα άλλα, το "La Song", το "Love Just Is" και
φυσικά το "Dance" (σε πιο εύθυμη και "χορευτική"
εκτέλεση από αυτή του 2007) που όσες φορές και να το ακούσεις σε τόσα
διαφορετικά τοπία θα σε στείλει. Ένα album που σε όλη την διάρκειά του ακούγεται μελαγχολικά χαρούμενο
προσπαθώντας αχνά και σε λίγα σημεία να γίνει και λίγο πιο βρώμικο ("6.58", "Homo Consumers", "Margaret's Question" ). Ένα album που ωστόσο θα έπρεπε, είτε να περιέχει λιγότερα τραγούδια (από τα 13),
είτε να αλλάζει λίγο το ύφος του σε συγκεκριμένα σημεία. Η διάρκειά του και η
ομοιότητα των τραγουδιών μεταξύ τους κάνει το album λίγο
κουραστικό στο τελείωμά του.

Οι επιρροές των An Orange End από τους Raining Pleasure είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Τα
δύο συγκροτήματα, μάλιστα, έχουν περιοδεύσει μαζί, ενώ την παραγωγή του "Lego" επιμελήθηκε ο Sak (το μπάσο των
Raining Pleasure). Στα φωνητικά έχει βοηθήσει και η Evira των Abbie Gale. Οι An Orange End είναι άλλο ένα εξαιρετικό group από την Πελοπόννησο που συντηρεί
μια αξιόλογη σκηνή, με έδρα την Πάτρα. Σίγουρα δεν είναι συγκρότημα που θα
ξεσηκώσει τα πλήθη στα live του, και ο ήχος του (που δεν είναι πρωτότυπος) έχει
σαν κέντρο την ανάπτυξη της μελωδίας. Μιας μελωδίας που βγαίνει κατευθείαν από
την ψυχή τους. Αν, επιπλέον, καταφέρουν στις επόμενες δουλειές τους να βγάλουν και
ένα δικό τους πιο χαρακτηριστικό ήχο θα αργήσουμε πολύ να τους ξεχάσουμε. 

Οι An Orange End τραγουδούν για την γλυκιά μελαγχολία
που ζωγραφίζεται στο χαμόγελό μας όταν αναπολούμε τα παιδικά μας χρόνια. Όταν
λένε Lego στη Σκανδιναβία εννοούν "ας παίξουμε". Lego είναι και τα τουβλάκια που παίζαμε
μικροί. Μας προτρέπουν, τελικά, τόσο με τους στίχους όσο και με τη μουσική τους
να γυρίσουμε εκεί, στην αθώα και αγνή παιδική μας ηλικία και τον αυθορμητισμό
της. Η μουσική των An Orange End μας υπενθυμίζει πως κάθε δύσκολη και στενάχωρη νύχτα
καταλήγει σε μια πορτοκαλί αισιόδοξη αυγή. Συνεχίστε παιδιά! Ρουφάμε κάθε νότα,
κάθε μελωδία του "Lego" και κοιτάμε ανυπόμονα στο μέλλον για τα καινούρια σας
(μας) μελαγχολικά ταξίδια...!

Rating: 7,3 / 10
Βαγγέλης Τόμπρας

 {youtube}6KYh00Ev0Ks{/youtube}