P J Harvey - White Chalk

1. The Devil / 2. Dear Darkness / 3. Grow Grow Grow / 4. When Under
Ether / 5. White Chalk / 6. Broken Harp / 7. Silence / 8. To Talk To
You / 9. The Piano / 10. Before Departure / 11. The Mountain
 

21 September 2007 / Island 

Η πολυαγαπημένη μας Polly Jean επιστρέφει
μετά από τρία χρόνια απουσίας (πέρα από κάποια projects στα οποία πήρε
μέρος όπως το Desert Sessions, την συμμετοχή
της στον νέο δίσκο του Mark Lanegan και στη
συλλογή John Peel Sessions), κι αυτή τη
φορά είναι ντυμένη στα λευκά. Η PJ δεν είναι από τους καλλιτέχνες
που καθησυχάζουν τους θαυμαστές τους, αφού σε κάθε άλμπουμ καταφέρνει να φέρει
κάτι καινούργιο. Ωστόσο πάντα είχε ένα στυλ, μια αισθητική που καθόριζε και το
κοινό της άλλωστε.

Στο “White Chalk” δεν υπάρχουν
στριγγλιές ή ουρλιαχτά, δεν εμπνέεται η απόγνωση και η οργή, δεν είναι ένας
δίσκος που θ’ ανατριχιάσει τον ακροατή του όπως το “Is This Desire?”, ούτε έχει
τον ωμό, σκληρό ήχο του προτελευταίου “Uh-Huh-Her”. Όσον αφορά
την δημιουργία του δίσκου, είναι καθοριστική η συμμετοχή των Flood και John Parish, παραγωγοί με
τους οποίους συνεργάστηκε στα “Is This Desire?” και “To Bring You My Love”. Συμβάλλοντας
με ισάξιο ποσοστό σε μια μεγάλη ποικιλία οργάνων, θα μπορούσε
κανείς να είναι προετοιμασμένος για το αποτέλεσμα. Το White Chalk όμως δεν
μοιάζει με τίποτα προηγούμενο.

Ο δίσκος ολόκληρος έχει διάρκεια 33:57’ και η παραγωγή παραμένει απλή και basic όπως συνήθως,
όμως με μερικά χαρακτηριστικά που κάνουν το σύνολό του αγνώριστο: Τα percussions είναι αμελητέα
– η πιο προφανής παρουσία drums είναι στο ‘Silence’ όπου
χρησιμοποιούνται σκουπάκια αντί για κανονικές μπαγκέτες. Η PJ δοκιμάζει άλλες
τεχνικές όπως πιό ψηλές νότες με χαμηλή δυναμική και ένταση, ενώ στην παραγωγή
παρουσιάζεται πιο αέρινη και με πολύ πιο έντονη την παρουσία του reverb, απ' ότι την  είχαμε συνηθίσει.

Κατά την διάρκεια της απουσίας της υπήρξαν φήμες ότι η μικροσκοπική
τραγουδοποιός από το Ηνωμένο Βασίλειο θα αποσύρονταν. Παρόλο που δεν ευσταθούσε
αυτή η φήμη τελικά, η ίδια έκανε τέτοια στροφή που ο ‘παλιός της εαυτός’ μάλλον
ζει με σύνταξη μακριά από τη δισκογραφία. Εδώ έχουμε μια Polly που μας
παρουσιάζεται περισσότερο θλιμμένη παρά άγρια όπως παλιά. Πρώτο δείγμα αυτής
της κατάστασης, είναι ότι δοκιμάζει το πιάνο για πρώτη φορά (δεν ήξερε να
παίζει πριν από το White Chalk) και
πειραματίζεται μ’αυτό παραγκωνίζοντας την κιθάρα με την οποία ήταν τόσο δεμένη
στο παρελθόν, ερμηνεύοντας απλές και επαναλαμβανόμενες μελωδίες μέσα σε σύντομα
κομμάτια. Στιχουργικά, τα τραγούδια της μιλάνε για συγχώρεση που την ζητάει στα
‘Before Departure’ (…/Forgive my weakness/…) και ‘Broken Harp’ (…/Can you/can you forgive me?/Forgive me/…) ενώ σε άλλα
κομμάτια εμφανίζεται μόνη όπως στο ‘Silence’ (…/Freed myself/and remained alone/…) και το ‘Talk To You’ (.../Oh Grandmother/I’m so lonely/All my life/…), ή περιμένει
κάποιον σε απόγνωση όπως στο ‘Devil’ (.../I go out/To theold milestone/Insanely expecting/You to come there/Knowing that I wait for you there/That I wait foryouthere/... ).

Μεταμορφώθηκε η PJ; Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος,
καθ’ότι όπως έχει αποδείξει μπορεί 
σ’έναν επόμενο δίσκο να μας αποκαλύψει μια καινούργια πτυχή του εαυτού
της. Τώρα όμως, είναι απλά μόνη, ήρεμη, και προφανώς δεν θέλει να μας ταράξει. Σε
έναν θαυμαστή της PJ Harvey, το White Chalk στην πρώτη
ακρόαση μπορεί να φανεί απόμακρο και δυσνόητο. Αν όμως
ξαναπροσπαθήσει μερικές φορές με την κατάλληλη διάθεση, είναι πολύ πιθανό να
βρεί ένα ‘σημείο επαφής’. Σε κάποιον αμύητο στον κόσμο της όμως, ίσως αυτό το σημείο
επαφής να είναι ακόμα πιό δυσεύρετο.

Rating: 7 / 10
Ηλιάνα Κεφαλοπούλου

PJ Harvey - under ether Live in Copenhagen Opera

 {youtube}6rKNOBPpeg8{/youtube}