South Of No North - first interview in 10 years!
"welcome to the mystery land.....
.....where obligations are met forever....."
Βρεθηκαμε το 1983, στα τελη του περασμενου αιωνα...xaxaxaxa!!!!
Πηρυνας ηταν ο Μιχαλο-Γιωργος ( PsychoMafia) και ο Φοιβος που τοτε επαιζε στους Ex-Humans. Ετσι απο τους PsychoMafia και τους Ex-Humans δημιουργηθηκαν οι South Of No North. Ο παλιος drummer πηγε μετα στους Yell-o-Yell. Φιλοι ημασταν. Ξεκινησαμε τεσσερις, καταληξαμε εξι και θα βγουμε τωρα στο Elfentanz επτα.
Την Creep τη προσεγγισαμε το 1984, πολυ συντομα σχετικα με τη δραστηριοτητα του γκρουπ. Μετα απο καποιο live ηρθαμε σ’επαφη. Μαθαμε οτι καποιος εχει σε bootleg την συναυλια στη Γκραβα. Ηταν η πρωτη μας συναυλια αυτη. Εκεινη τη χρονια γραψαμε το πρωτο μας αλμπουμ, “lacrimae christi”, που κυκλοφορησε στις αρχες του 1985. Το 1986 βγηκε το “fell frozen”, το 1989 το “south of no north” και τελος το “rajah” το 1992.
Bauhaus, Joy Division, Echo & the Bunnymen, Cure, Sound, Clock DVA, Heaven 17, Duran Duran, D.Bowie, P.Gabriel…. Ενδεικτικα.... Κυριως ακουγαμε dark-wave. Ημασταν αυτου του κινηματος που κυριαρχουσε τοτε στην Ευρωπη.
Ναι? Δεν το ειχαμε ακουσει αυτο!
Κοιτα, αυτες ηταν οι τασεις της εποχης ετσι και αλλιως. Αλλα αν ακουσουμε τη δουλεια των South δεν μπορουμε να πουμε οτι υπαρχει ταυτιση με Bauhaus. Επιρροες ναι, και κυριως στο πρωτο album. Αυτο αλλωστε το ειπαμε και πριν. Τωρα πως ακριβως το εβλεπε η Creep δεν μπορουμε να το ξερουμε.
Παντως, ακομα και ετσι να ηταν, κατι τετοιο μπορει να θεωρηθει πολυ προχωρημενο για την Ελλαδα εκεινη την εποχη.
Ναι, βεβαια! Απο Bukowski.
Οπως το λες το δευτερο ηταν. Δεν ηταν καθολου τυχαια η επιλογη του ονοματος,
Οταν επιλεγεις ενα ονομα για το γκρουπ σου, εισαι επηρρεασμενος απο μια κατασταση εκεινη την στιγμη. Αυτο ηταν!
Γραφαμε ολοι. Στιχους αργοτερα εγραφε κυριως ο τραγουδιστης, με την εννοια οτι εφοσον ειχε τα φωνητικα ηταν πιο βολικο για αυτον να κανει και τους στιχους. Στο ομωνυμο album οι πιο πολλοι στιχοι ειναι δικοι του, αλλα υπηρχαν και στιχοι των υπολοιπων απο τους οποιους επαιρνε ιδεες.
Το ιδιο και με τη μουσικη. Ολοι μαζι. Ποτε δεν ασχοληθηκαμε με το ποιος συνθετει τι και ποιανου ειναι το Χ τραγουδι. Παντα δουλευαμε ομαδικα. Συνηθως το rhythm section εδεινε κατευθυνσεις στην ενoρχηστρωση. Ο καθενας απο τους SONN ειχε συμμετοχη στη συνθεση με τον δικο του τροπο.
Χχμμμ...θα μπορουσε..Το ειχαμε δει τοτε. Ηταν μια ταινια που μας αρεσε πολυ. Υποσυνειδητα ισως.. Δεν εγινε εσκεμενα.
Δεν θα μπορουσαμε να πουμε οτι ημασταν αφωσιομενοι στην ποιηση και την λογοτεχνια, αλλα σαν ανθρωποι ειχαμε επαφη ο καθενας σε προσωπικο επιπεδο. Ο Poe και ο Bukowski ειναι αγαπημενοι, οπως και πολλοι αλλοι.. Εικονες λιγο σκοτεινες, λιγο σχιζοφρενικες... Αυτο το κλιμα που δημιουργουσαν μας αρεσε.
Σαφως και η ποιηση/λογοτεχνια ηταν και ειναι πηγη εμπνευσης για τους SONN, οπως αλλοστε και για αρκετους ανθρωπους σε οτιδηποτε κανουν στη ζωη τους.
Καποιος απο εμας συνηθως ερχοταν και ελεγε “εχω αυτη την ιδεα!”. Δεν υπηρχε καποιος γραφιστας που ασχολιοταν με αυτο.
Γινοταν καπως μαγικα. Το συναντουσες μπροστα σου το εξωφυλλο. Πηγαινες να γραψεις εναν δισκο, ειχε ενα κλιμα, εναν τιτλο, και ξαφνικα εβρισκες το καταλληλο εξωφυλλο μπροστα σου μαγικα και ελεγες : “ Aυτο ειναι!!”
Να βγαλαμε χρηματα?? Οχι. Οτι λεφτα παιρναμε απο τα live τα ριχναμε στο studio για την παραγωγη των δισκων μας. Εμεις καναμε την παραγωγη και ειχαμε το υλικο ετοιμο. Η εταιρεια εκανε την κοπη.
Ναι, πηγαμε. Δωσαμε καποια demo. Δε νομιζω ν’ασχοληθηκε ποτε κανεις με αυτα. Δεν πηραμε καμια απαντηση. Χρειαζεται να εχεις κατι περισσοτερο απο καλα τραγουδια για να κατσει καποιος εστω απλα ν’ακουσει το demo σου...
Σαν κατι που δεν θα καναμε ΠΟΤΕ, ναι, το σκεφτηκαμε.
Ο λογος ειναι οτι θελουμε να ακουμε κιολας αυτα που παιζουμε. Θελουμε να μας αρεσει. Δεν γινεται αισθητικα για μας σε αυτη τη μουσικη να εχεις ελληνικο στιχο.
Δεν ειμαστε εναντιον. Αν καναμε κατι αλλο ισως να δοκιμαζαμε. Για τους South Of No North ομως, ΟΧΙ!
Tη συναυλια στο Βεακειο στον Πειραια. Το 1988. Ηταν ενα live που ειχε ολες τις προδιαγραφες. Πολυ καλο ηχο, πολυ καλους χωρους και πολυ λιγο κοσμο..χαχαχαχα!!!
Εμεις παιζαμε γενικα. Οι South εκαναν διαφορα πραγματα επιμερους. Δεν ηταν αδρανεις. Καναμε μουσικη, αλλα οχι ολοι μαζι.
Υπηρχε δηλαδη το υβριδιο των South, οι ROCK XEROX, στους οποιυς ηταν 4 μελη των South οπως θα εμφανιστουν σημερα, αλλα με μια πιο “rock” μεταμφιεση.
Στην ουσια τη μουσικη δεν την αφησαμε καθολου.
Ειμαστε πολυ χαρουμενοι που θα παιξουμε ξανα ως South Of No North. Στο διαστημα που μεσολαβησε ψαξαμε και αλλα πραγματα, πηραμε εμπειριες. Γυρναμε τωρα να ξανακανουμε τους South και βλεπουμε οτι εχοντας παρει ολη αυτη την εμπειρια του ψαξιματος, γυριζουμε στο πρωταρχικο με μια αλλη ματια.
Ισως να μπορει να βγει τωρα οπως ακριβως θελαμε τοτε.
Η τωρινη συνθεση των South Of No North ειναι η ιδια με την παλια, συν ενας κιθαριστας και καινουριος τραγουδιστης. Καινουριος μονο για οσους μας γνωριζουν απο την δισκογραφια, μια και ο Δανιηλ ηταν μαζι μας απο τις παλιες μερες των South, καθως και στους Rock Xerox. Για οσους ανησυχουν για την αποδοση των τραγουδιων, ο Δανιηλ περα απο το οτι ειναι πολυ καλος τραγουδιστης, ειναι αδερφος του Αντρεα και εχουν σχεδον ιδια φωνη. Προσωπικη μας γνωμη ειναι οτι για τους South μπορει να λειτουργησει καλυτερα και ως performer. Αυτος και ο Αντρεας ειναι οι μονοι που δικαιουνται να τραγουδανε South Of No North.
Θα παιξουμε ολα τα χαρακτηριστικα τραγουδια των South και απο τους 4 δισκους μας, συν καποια καινουρια. Οταν κανεις ενα comeback, δεν εχεις πολλα να πεις γι αυτο. Εχεις μια ιστορια, καποιους δισκους πισω σου. Ο κοσμος που θα ερθει να σε δει περιμενει ν’ακουσει καποια συγκεκριμενα κομματια. Αυτα θ’ακουσει!
Προσπαθουμε οχι.
Τωρα, να παρεις και να χρησιμοποιησεις καποιους ηχους για τα πληκτρα, ναι σαφως. Αλλα σαν group οτι θ’αλλαξουμε χαρακτηρα λογω της τεχνολογιας, οχι, δεν υπαρχει τετοια περιπτωση. Δεν σκοπευουμε να χρησιμοποιησουμε προηχογραφημενα στα live μας, ουτε drum machines. Ειμαστε ενα group που παιζει live και μαλιστα καποια τραγουδια που γραφτηκαν πριν απο 15 χρονια. Δεν θα προσπαθησουμε να βγαλουμε ενα προσωπο South Of No North “συγχρονο” που παιζει κατι αλλο.. Αλλωστε, τι θα πει συγχρονο? Αν ‘συγχρονο’ ειναι να παιζεις με computers, ok, το εχουμε δει και αυτο το εργο. Εχουμε δουλεψει και με αυτον τον τροπο, αλλα αυτο που θελουμε να κανουμε τωρα ως South Of No North ειναι οι SOUTH OF NO NORTH!
Οχι, θα ειναι οπως παλια.
Κατ’αρχην να κανουμε ενα πολυ καλο live στο elfentanz και ισως επιτελους κυκλοφορησουμε εκεινο το album που εχει γραφτει απο παλαιοτερα, αλλα δεν βγηκε ποτε.
Υπαρχει περιπτωση, ναι! Δεν ειναι ομως κατι που τρεχει αμεσα,. Για την ωρα θελουμε να βγουμε να παιξουμε live. Ειμαστε επικεντρωμενοι σ’αυτο.
Παντα ημασταν ανοιχτοι σε νεα ακουσματα. Τωρα αν εχουν αλλαξει...Σαφως και σε ολο αυτο διαστημα προχωρας και παρακατω. Ακους καινουρια πραγματα, δεν μπορεις ν’ακους τα ιδια που ακουγες πριν απο 20 χρονια.
Απλως δεν βλεπουμε κατι εντυπωσιακο. Δεν νομιζω οτι γινεται κατι φοβερο στη μουσικη σημερα οπως συνεβη με το post-punk και το dark-wave στο πρωτο μισο των 80’s.
Προσπαθουμε ν’ακουμε και σημερα τα καλα, οπου και αν ανηκουν αυτα. Μας αρεσουν αρκετα οι Massive Attack ή ας πουμε ο Jah Wobble. Ομως σαν κατασταση, δεν βλεπουμε να πηγαινει καπου το πραγμα. Υπαρχουν καποια peaks με μερικους πολυ καλους δισκους, αλλα ως εκει.
Οχι, σχεδον καθολου. Ακουσαμε ενα τραγουδι τις προαλλες των Neuroticfish. Καλο ηταν, μας αρεσε. Ξερουμε απλα οτι τα 2 ξενα συγκροτηματα του festival εχουν κατα βαση ηλεκτρονικο ηχο.
Γιωργος: το “house of breath” απο το τριτο μας album. Αυτο επιλεγω και σαν δισκο. Ειναι ενα album που εξεφραζε ακριβως τον χρονο που εγινε, και εγινε οπως ακριβως επρεπε να γινει.
Φοιβος: πραγματικα δεν ξερω τι να απαντησω. Δεν το’χω σκεφτει ποτε. Αν ηθελα παντως ν’ακουσω SONN τωρα, μαλλον θα εβαζα και εγω ν’ακουσω το τριτο ή το Rajah.
Ναι, αισιοδοξο ειναι. Καταλαβαινω πως το ρωτας. Εν τελη ομως, μια ηττα σηματοδοτει μια νικη...
Δεν το σκεφτηκαμε καθολου αυτο. Δεν μας απασχολει ειτε βγουμε πρωτοι, ειτε δευτεροι, ειτε τελευταιοι. Εμεις θα κανουμε αυτο που ειναι να κανουμε. Πιστευουμε σε αυτο που θα γινει και δεν μπαινουμε στην λογικη του headliner. Ουτε μας φουσκωνει, ουτε μας αγχωνει κατι τετοιο.
Οι South Of No North δεν ειναι κατι που γινεται τωρα. Ειναι κατι που υπηρχε καποτε και θα συμβει παλι. Καποιοι θα ερθουν και ξερουν τι θα δουν, καποιοι δεν ξερουν... και θα δουν..
Πως εξηγειτε τον “μυθο” που εχει δημιουργηθει για τους South Of No North?
Δεν το εξηγουμε. Αν το εξηγουσαμε, θα αυτοαναιρουμεθα....
the land of South Of No North.......... once again!
- Lacrimae Christi - 1984 Creep
- Fell frozen - 1986 Creep
- South Of No North - 1989 Wipe Out
- Rajah - 1992 Wipe Out