South Of No North - Lacrimae Christi

01.Fear
/ 02.Madman
/ 03.Another Dead Day
/ 04.10.000 Eyes
/ 05.Down In Hell
/ 06.Silver Memories
/ 07.Suddenly (181281)
/ 08.Lacrimae Christi
/ 09.Surrender With A Smile
 

Dead Scarlet Records /  2005 reissue

(Creep Records 1984)

Πως θα μπορούσε να γραφτεί μια κριτική για έναν δίσκο των South Of No North; Πως
να κριθεί κάτι το οποίο αρκετοί, εδώ και καιρό, έχουν αποθέσει σε μια απ’αυτές
τις ειδικές θέσεις τις καρδιάς τους όπου καταλήγουν να αναπαύονται ευγενικά
πολλά αγαπημένα και ιδιαίτερα πράγματα ;..και ίσως πανω απ’όλα : Ποιος ο λόγος
για να γίνει μια τέτοια διαδικασία όταν πια ο χρόνος έχει ήδη αποδώσει στα
κομμάτια τους, το ρόλο που επιθυμεί για αυτα;Γιατί το νοιώθεις,το άκουσμα ενός
τραγουδιού των South Of No North ανοίγει αμέσως κάποια κρυφή πόρτα απ’όπου
απελευθερώνεται,με αξιοπερίεργη οικειότητα και ..θάρρος ,η νοσταλγία,η διάθεση
για ονειροπόληση σε πλαστές και αληθινές αναμνήσεις.

Κάπου εδώ είχα
αρχίσει να αυτοαναιρούμαι ανησυχητικά,και να μπλέκω σε προβληματισμούς..να
αγγίξω ένα παρελθόν τόσο άγνωστο όσο και μαγευτικό για μένα ή μια παρέμβαση θα
ήταν από άστοχη έως ιερόσυλη;.. Έπεσα όμως πάνω σε ένα απόσπασμα απ’τη
συνέντευξη που είχαν δώσει οι South Of No North στο Εlectrowave.gr…με αφορμή τη
συναυλία που επρόκειτω να παίξουν στο Elfentanz.

"Γυρναμε τωρα να
ξανακανουμε τους South και βλεπουμε οτι εχοντας παρει ολη αυτη την εμπειρια του
ψαξιματος, γυριζουμε στο πρωταρχικο με μια αλλη ματια."**

Επιστροφή
στο παρελθόν!..με αποσκευές αυτή τη φορά...Ποιος δεν το ονειρεύεται αυτό;Τα
παιχνίδια με το χρόνο άλλωστε,είναι το πιο δημοφιλές άθλημα όλων των μουσικών .
Όπως εκείνο το live για τα μέλη του γκρουπ,έτσι και η επανακυκλοφορία του
Lacrimae Christi,του 1ου δίσκου των South Of No North, 20 χρόνια
μετά την πρώτη έκδοσή του είναι μια μοναδική ευκαιρία για τους παλιούς φίλους
τους να «γυρίσουν στο πρωταρχικό με μια άλλη ματιά». Για τους νεότερους φίλους
τους, να ανακαλύψουν τη μαγεία της μουσικής των South,να βιώσουν την
ιδιαιτερότητα των στιγμών που αυτή επενδύει.Και αυτή είναι η πρώτη και τελευταία
φορά που κάνω διάκριση σε παλιούς και νέους ακροατές των South Of No
North..γιατί ακούγονται ήδη οι πρώτες απειλητικές νότες του
Fear..

..........welcome to the mystery land,
the land of
South Of No North.....................once again! **

..όπου
μεταφερόμαστε στο κλίμα τρόμου και μυστηρίου, που θα επιχειρήσει να μας
εγκλωβίσει μέχρι το τέλος του δίσκου.Η ατμόσφαιρα επιβάλλεται από την αρχή,το
ωμό παίξιμο του In The flat field με τη σαρκαστική διάθεση του The sky’s gone
out..Cure,Sound, Joy Division,Bauhaus..Είναι όμως η ιδιαίτερη φωνή που οδηγεί τα
κομμάτια,παθιασμένη,φαντάζεσαι έναν ιδρωμένο τραγουδιστή να κοιτά με αγωνία το
κοινό,..και ταυτόχρονα το βάθος της την κάνει να ακούγεται πιο ασφαλή..μοιάζει
γνωστή.E,είναι και αυτή η Murphy-ικη εκφορά των στίχων που στολίζει περίτεχνα
τις λέξεις καιι τις σημαδεύει με το νόημά τους.

You are a fool ,you are
the game in which I sin-a
You win,you loose it’s the same now for
you.

Τις κατάρες του Fear διαδέχεται ίσως το πιο κλειστοφοβικό κομμάτι
του δίσκου,το Madman,που θυμίζει πολύ τις ..πορνογραφικές ανησυχίες του Robert
Smith. Διαδοχή θλιμμένων και σκληρών εικόνων ενώ οι κιθάρες μπαίνουν και
βγαίνουν απ’το τοπίο,και με τη φωνή να τονίζει την ανισσοροπία των στιγμών με
αξιοθαύμαστη ωριμότητα. Οι South δείχνουν από τώρα πως γνωρίζουν αρκετά καλά τα
μονοπάτια της μουσικής που έχουν στο μυαλό τους..Άλλωστε από τη μετέπειτα πορεία
τους ,ξεχώρισε και αυτή η ικανότητα για αποτύπωση της προσωπικότητας της
μουσικής τους σε κομμάτια που χαρακτηρίζουν αβίαστα τον ήχο τους..(κάτι τέτοιο
πρέπει να είναι «η άλλη ματιά»).Δεν ξέρω αν αυτό έχει να κάνει με όλα εκείνα
περί αφομοίωσης επηροών και μουσικής...άποψης.Δε δίνουμε πολύ χώρο για
προβληματισμό όσο όλα αυτά τα κομμάτια του Lacrimae Christi ανοίγουν ξεχασμένες
ή νέες συναισθηματικές πύλες..the darkest entries!

Another dead
daa-a-ay, another dead daaaaay!!

Ένας μεγάλος αριθμός συγκροτημάτων
επιχειρούσαν να αποτυπώσουν τα αδιέξοδα της εποχής,την πνιγηρή ατμόσφαιρα της
πόλης,την αποξένωση όσο και τις μάχες με τα προσωπικά φαντάσματα του καθενός..Μα
επιτρέψτε μου να πω πως λίγα έχουν την εκφραστικότητα του Another Dead
Day.Αμεσότητα με μία αγωνιώδη στροφή που ελάχιστα παραλλάσσεται,σαν από
αυθορμητισμό,και τη μουσική σχεδόν να τρέχει να την προλάβει!Κάτι σαν ένα από
εκείνα τα αιρετικά προσωπικά μανιφέστα του Lou Reed αλλά με την εκρηκτικότητα
και τις αντιθέσεις του Isolation των Joy Division.

Η παραγωγή του δίσκου
δεν είναι σίγουρα από τα δυνατά του σημεία..και σε κάποια σημεία οι δανεισμένες
μουσικές “φόρμες”,μοιάζουν να εγκλωβίζουν τα κομμάτια. Οι South Of No North τον
κυκλοφόρησαν κάτω από τις δυσκολίες μιας,ίσως πιο αθώας δισκογραφικά,μα εξίσου
δύσκολης εποχής για τα συγκροτήματα..και σε χώρα αφιλόξενη για τέτοιου είδους
εμπνεύσεις.Εξάλλου,η απλότητα μέσα από τον αυθορμητισμό, και όλοι εκείνοι οι
πολύπλοκοι ισχυροί δεσμοί που εκφράζονται στα κομμάτια του δίσκου είναι που τον
κάνουν να σταθεί στο χρόνο.

Η ένταση αυξομειώνεται...ο γρήγορος ρυθμός
του καταιγιστικού Down In Hell πριν τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες του
Silver Memories.Η συνοχή δε χάνεται,αντίθετα οι εικόνες εμπλουτίζονται,ή
ανασχηματίζονται με τα ίδια λιτά χρώματα..Μέχρι το ομώνυμο κομμάτι,που σου δίνει
την αίσθηση ότι ακούς κάτι καινούργιο..!Χαμηλοί τόνοι με ξεχωριστή πηγαία
δύναμη..Θέλησαν άραγε να εντυπωσιάσουν κι άλλο λίγο πριν το τέλος, ή απλά να
χαμογελάσουν δείχνοντας προς το ακόμα πιο εντυπωσιακό τους μέλλον; Σημασία έχει
ότι έγιναν και τα δύο.
Το Lacrimae Christi ολοκληρώνεται με το ..ημιτελές
Surrender with a smile.Σβήνει σιγά σιγά,σαν να αφήνει μια
υπόσχεση..and just deadly melodies.

..όσοι απ’αυτούς που κατέβασαν
αυτό το σκονισμένο βιβλίο των South Of No North,το ξαναδιάβασαν,ίσως να βρήκαν
νέους ήρωες με νέες αφορμές,να αγάπησαν ή να περιφρόνησαν ακόμα περισσότερο τους
παλιούς..Ακόμα και ένα διαφορετικό τέλος;..Οι υπόλοιποι θα έμειναν στις
συγκινητικές αναμνήσεις που φέρνει μια γρήγορη,αγχωμένη ματιά στο εξώφυλλο..και
προσωπικά..μάλλον αυτούς τους νοιώθω περισσότερο..Όπως και να ‘χει..the
voices will continue to echo in your ears.. (suddenly 181281)

**αποσπάσματα από τη συνέντευξη των South Of No North το 2003