Spoon - Transference

01 Before Destruction / 02 Is Love Forever? / 03 The Mystery Zone / 04 Who Makes Your Money / 05 Written in Reverse / 06 I Saw the Light / 07 Trouble Comes Running / 08 Goodnight Laura / 09 Out Go the Lights / 10 Got Nuffin / 11 Nobody Gets Me But You

19 January 2010 - Merge

Aκούγοντας το εναρκτήριο track («before destruction») διαπιστώνεις οτι ο κύριος Britt Daniel διαθέτει καινούρια τεχνάσματα για να
κάνει ενδιαφερον αυτόν τον δίσκο. Συγκοπτόμενες
μουσικές φράσεις, απόηχοι μελωδιών, ατάκες που κόβονται και συναρμολογούνται
όσο διαρκεί ενα refrain, όλα υπάρχουν εδώ. Η προσπάθεια
για μια πρωτότυπη και προκλητική μουσική δημιουργία απαιτεί φρέσκες ιδέες και
οι Spoon μόνο απαρατήρητοι δεν περνούν με
αυτόν τον δίσκο.

Θα
κολλήσεις σίγουρα με το «mystery zone", ενα κομάτι που υποδηλώνει κατά πολυ το ύφος όλου του album. Μια φωνή με punk καταβολές, στρώσεις απο κιθάρες που θυμίζουν μια πιο indie εκδοχή των Lcd Soundsystem και ενα περιβάλλον απο synths και bleeps που δρα κάτω απο την επιφάνεια, απογειώνοντας στα κρυφα, το ηχητικό
αποτέλεσμα. Εθιστικό track με παρόμοιες αρετές και το «who makes your money» με την κιθάρα να
πρωταγωνιστεί σε ενα βαρυ motorik ρυθμό και τα φωνητικά να
αποσυντιθονται προς το τέλος του κομματιου. Η ατμόσφαιρα του δίσκου εχέι πολυ
καπνό, αποπροσανατολισμένα μυαλά και μια εντονη δυσκολία να βρεις  το δρόμο του γυρισμού για το σπίτι...

Εκπλήξέων συνέχεια...

Η DIY αυτοσχεδιαστική διάθεση του συγκροτήματος ξεχωρίζει σε όλα σχεδόν τα κομάτια. Στο «written in reverse» νομιζεις οτι τζαμάρουν παρέα με
τους White Stripes!. To πιάνο του Britt Daniel  μπαίνει μπροστά  και κάποιες blues διαθέσεις φαίνονται στον ορίζοντα. Οι δραματικές κορυφώσεις και οι
αυτοσχεδιασμοί κόβουν στην μέση ή και παρατείνουν την διάρκεια κάποιων
κομματιών («Ι saw the light»). Καποιες φορές θυμίζουν κινηματογραφικο διάλλειμα και σύντομη αναδρομή
στο παρελθον, κάτι που μπορεί να μπερδέψει όσον αφορά το ηχητικό στίγμα του group. Παρ`ολα αυτά, άκου τα πρώτα δευτερόλεπτα του «trouble comes running» και θα νομιζεις ότι παρακολουθείς το group την ώρα που κουρδίζουν τα όργανα στο στούντιο.

Η
μοναξιά, η δυσλειτουργία των προσωπικών σχέσεων, ισως η διάθεση να πεις
καληνύχτα σε κάποιον που θες να ξαναδείς το επόμενο πρωί, κομμάτια όλα τους
μιας διακριτικής εσωστρέφειας και μελαγχολίας που απλώνεται σαν πρωινή ομίχλη
απο την αρχή εως το τέλος του δίσκου. Στις χαμηλότονες στιγμές («Goodnight Laura») αλλα και στις πιο δυναμικές όπως
το «got nuffin», υπάρχει η ιδέα
μιας μοναξιάς βαριάς και ασήκωτης που δεν εγκαταλείπεται εύκολα, αλλά υπάρχει
πάντα η ελπίδα για κάτι καλύτερο, γιατί πολυ απλά κανείς δεν έχει τίποτα να
χάσει («I got nothing to lose but darkness and shadows»)

Συνοψίζοντας
, η νύχτα έιναι ακόμα νεα σ`αυτόν τον δίσκο. Η  punk rock /new wave μελαγχολια που υπάρχει διάχυτη παντού, καταφέρνει να
βάλει μπρος το όχημα για κάτι καινουριο, μια νέα τάση, η απλούστερα κάτι
αξιόλογο για να μας απασχολήσει τα αυτιά
στο χλωμό δισκογραφικά, ξεκίνημα της νέας χρονιάς. Υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες
«παραξενιές» και κάποιες άλλες που θα μπορούσαν να λείπουν. Το σίγουρο είναι
ότι αν οι ερινύες στο μυαλό του Britt Daniel  συνεχίσουν
να  παραμιλούν με αυτόν τον διακοπτώμενο,
παραμορφωτικό τρόπο που ακούγονται στο απόλυτο hit single του album, τότε έχουμε να ακούσουμε
συγκλονιστικά πραγματα στο μελλον... Τι; ποιο είναι το hit single, θα το βρείτε εύκολα, είμαι σίγουρος...

Rating: 8 / 10
Γιάννης Δημητρέλλος

 {youtube}IHYi-CpzhBU{/youtube}