1. Give/
2.Welcome To England/ 3.Strong Black Vine/ 4. Flavor/ 5.Not Dying Today/
6.Maybe California/ 7.Curtain Call/ 8.Fire To Your Plain/ 9.Police Me/ 10.That
Guy/ 11.Abnormally Attracted To Sin/ 12.500 Miles/ 13.Mary Jane/ 14. Starling/ 15.Fast Horse/ 16.Ophelia/ 17.Lady In
Blue

19 May 2009 - Universal Republic Records

Είναι
αρκετά δύσκολο να έρχεσαι αντιμέτωπος με την αντικειμενική ματιά κρίνοντας μία
από τις αγαπημένες σου καλλιτέχνιδες σε μία καινούρια δουλειά. Το Abnormally Attracted To Sin δεν θυμίζει μουσικά τόσο πολύ το The Beekeeper, ούτε καν το American Doll Posse. Για να είμαι ακριβής, το album συνολικά δεν θυμίζει κάτι από τις πρόσφατες
προηγούμενες δουλειές της. Στοιχεία του μόνο έχουν κάτι από την Tori του From the Choirgirl Hotel και του To Venus And Back. Αλλά αυτό κάθε άλλο παρά κακό θα
μπορούσε να είναι.

Ο
τίτλος του album
είναι επηρεασμένος από το γνωστό musical του 1955, Guys and Dolls με τους Marlon Brando, Jean Simmons και Frank Sinatra μεταξύ άλλων. Άλλο ένα concept album από την Tori, που εξερευνά θέματα που την έχουν
απασχολήσει στο παρελθόν όπως η θρησκεία, ο έλεγχος, τα πάθη, η εσωτερική
δύναμη, οι σχέσεις μεταξύ των γυναικών κτλ. Το artwork του album είναι πολύ ενδιαφέρον, με φωτογραφίες
της Amos από τον διάσημο φωτογράφο Karen Collins στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου
επηρεασμένες από ηδονοβλεπτικές και σαδομαζοχιστικές τάσεις. Η πρόκληση είναι η
δύναμη που κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται και μετέπειτα να δρουν, έστω και
αν αυτό γίνεται έμμεσα. Αυτό φαίνεται να είναι το motto της Tori Amos. Ένα motto που γίνεται αυτοσκοπός της με τα
χρόνια. Το album
συνοδεύεται σε limited edition
με ένα DVD
υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Christian Lamb με ποικίλες σκηνές γυρισμένες από την
προηγούμενη της περιοδεία.

Το
album είναι
ηχογραφημένο στο studio
της Amos και του άντρα
της στην Αγγλία και το πρώτο της καριέρας της με την Universal Music.
Πάντα τα album
της με κάνουν να φαντάζομαι μικρές ιστορίες που συμβαίνουν εκείνη την ώρα κάπου
στον κόσμο ή ακόμα και έξω από αυτόν. Ζεις το κάθε τραγούδι σαν να διαβάζεις τη
σελίδα ενός βιβλίου. Ίσως ενός παλιού, ξεχασμένου βιβλίου που σε μεταφέρει σε
άλλους κόσμους μακριά από την καθημερινότητά σου έχοντας στο νου σου μια
βελούδινη φωνή που, ενώ μπορεί να μιλάει για τους χειρότερούς σου εφιάλτες, στο
τέλος κατά κάποιο τρόπο σου προσφέρει μία λύση, λέγοντάς σου εσωτερικά αλλά
αποφασισμένα "I
can
play
too". Εσύ μπορείς;

Πρώτο
τραγούδι στο album
το Give, ένα από
τα -κατά γενική ομολογία- πιο sexy
τραγούδια της εδώ και χρόνια. Trip-Hop αισθητική, που σου θυμίζει τις ένδοξες
μέρες των Portishead και
των Massive Attack πίσω στα 90's. Κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικό opening track που σε προϊδεάζει για το τι
ακολουθεί.. Με αυτό ανοίγει και τις συναυλίες της αυτή την περίοδο. Ένα κομμάτι
που δείχνει ότι ο τίτλος «μουσική
ιδιοφυία» που της έχει δοθεί κάθε άλλο παρά άδικος είναι.

Δεύτερο
κομμάτι και πρώτο single
το Welcome
To
England,
πιο rock και ίσως μία σοφή επιλογή για να
προμοτάρει το album.
Ένα τραγούδι αρκετά catchy
που πάνω κάτω υποστηρίζει ότι κάθε γυναίκα πρέπει να σταθεί στα πόδια της και
να κάνει ακριβώς ότι την κάνει ευτυχισμένη. Υπέρμαχος των κοινωνικών μηνυμάτων
και αν μη τι άλλο πάντα με στυλ.

Strong Black Vine για τη συνέχεια και βλέπουμε την
αδελφοποίηση εγχόρδων-πιάνο και μας αρέσει πολύ. Από τα δυνατά κομμάτια, κυρίως
λόγω του feeling
που σου αφήνουν οι στίχοι. Δύναμη, αποφασιστικότητα και μία Tori που επιθυμεί να μας σώσει - με έναν
μάλλον ανορθόδοξο τρόπο - από την θρησκεία που κατατρώει την ελευθερία μας. At least tempting, όπως θα έλεγαν και οι Άγγλοι.

Flavor για τη συνέχεια και ένα μέτριο
τραγούδι σχετικά. Μονότονος ρυθμός, λίγο ενοχλητικές επαναλήψεις και κατά βάση
ανέμπνευστο.

Πέμπτο
τραγούδι το Not
Dying
Today. Αν
και έχει ακουστεί κατά κόρον, δεν μπορώ να μην θέσω το πόσο μου θύμισε Kate Bush το εν λόγω κομμάτι. Μουσική, φωνή, τα
πάντα. Αρκετά καλό τραγούδι με up-tempo ρυθμό που σου αφήνει μία γλυκιά
αίσθηση όταν τελειώνει. Να προσθέσω πως ο παραλληλισμός με την Kate Bush προσωπικά με κάνει και χαίρομαι μιας
και τυγχάνει να εκτιμώ πολύ την ίδια. Προσωπικά δεν βλέπω ότι η Tori δεν είναι κλώνος της Kate. Έτσι και αλλιώς παρθενογένεση στη
μουσική...την ξέρετε τη συνέχεια.

Πάμε
τώρα σε ένα πανέμορφο τραγούδι, το Maybe California..Η ίδια είπε πως το συγκεκριμένο
τραγούδι γράφτηκε σε μία περίοδο που δεν ήταν και τόσο εύκολη για αυτή.
Πεσιμιστικό, αέρινο και τελικά λυτρωτικό. Και ναι, τα έγχορδα της ταιριάζουν
πολύ.

Curtain Call και άλλο ένα τραγούδι για τη δύναμη
που κρύβει ο καθένας μέσα του. Μαγικό άκουσμα συνδυασμένο άπταιστα με τα
αιθέρια φωνητικά της Tori
Amos. Ένα από τα
κομμάτια που ακούς όταν θέλεις να χαλαρώσεις και να αποκτήσεις λίγο θάρρος όταν
σου χρειάζεται πραγματικά. Φύγαμε για το επόμενο.

Πολύ όμορφο το Fire To Your Plain. Μου
άφησε παρόμοια αίσθηση με το Not
Dying
Today ως
προς την γλυκύτητα. Ρομαντικό άκουσμα με τα φωνητικά από πίσω να είναι ακριβώς
ό,τι  χρειάζεται το τραγούδι για να κάνει
τη διαφορά.

Police Me μας λέει η καλλιτέχνις και εμείς
ερχόμαστε σε επαφή με ένα κομμάτι με αρκετές εναλλαγές από έναν «βρώμικο» ήχο
σε έναν πιο ονειρικό, με τη μαστοριά που διακατέχει την ίδια. Τα βιολιά σε
σημεία μου θύμισαν αρκετά Bjork
επί εποχής Homogenic.

Φαντάζεσαι
τον εαυτό σου ως πρωταγωνιστή σε κάποια ταινία τύπου James Bond με το dry martini και όλες τις κοπελιές δίπλα να
λιώνουν ή αντίστοιχα ως την απόλυτη 50's diva που όλοι παραληρούν στο πέρασμά σου;
Τότε το That
Guy είναι
φτιαγμένο για σένα. Τραγούδι «υπερπαραγωγής», αισθητική Hollywood, λεφτά, δόξα και τα συναφή, έντεχνα
συνδυασμένα σε αυτό το τραγούδι. Ξέρω ότι το' χεις σκεφτεί και εσύ.. My name is Kouloumpasis. Agamemnwn
Kouloumpasis. You can do it.

Το ομότιτλο είναι απλά υπέροχο. Σε βυθίζει σε μία δίνη πειρασμών που
ξέρεις ότι δεν μπορείς να ξεφύγεις και κατά πάσα πιθανότητα δεν θέλεις να
ξεφύγεις. Sexy
Tori σε ένα track που θέλεις να είναι το soundtrack του πιο γλυκού σου πειρασμού. Give it a try. Επίσης ανέφερα ότι τα έγχορδα της
πάνε πολύ ε;

500
Miles.
Η εισαγωγή για
κάποιο λόγο μου θύμισε Siouxsie
and
the
Banshees. Και χάρηκα. Πολύ. Μέχρι που το
άκουσα όλο και δεν έμεινα με την ίδια χαρά είναι η αλήθεια. Ένα πέρασμα από τις
λιγότερο καλές εποχές της και ένα τραγούδι που δεν μπορώ να το συνηθίσω ακόμα
και μετά από αρκετά ακούσματα. Μέτριο.

Το
τυχερό 13άρι έχει τον τίτλο Mary Jane. Και μιλάμε για μία κοπέλα, προς
αποφυγή παρεξηγήσεων. Η ιστορία ενός αγοριού που θέλει επιτέλους και αυτό να
συνευρεθεί με αυτή τη Mary Jane. Τίποτα μεμπτό. Μια λίγο old-fashioned ιστοριούλα που δεν καταλαβαίνεις
γιατί τόσος ντόρος πια για ένα... για μια συνουσία τέλος πάντων. Όμορφο
τραγουδάκι που θυμίζει το Mr.
Zebra και
το  Way Down από το Boys for Pele.
Κολλητικό.

Νούμερο
14 και Starling.
Ένα ok κομμάτι, όχι να
τρελαθείς αλλά σίγουρα όχι για να το αγνοήσεις. Συμπαθητική μουσική και κάποιες
εναλλαγές που σε κάνουν να σκεφτείς ότι τουλάχιστον δεν έφαγες άδικα το χρόνο
σου.

Επόμενο
κομμάτι το Fast
Horse.
Ωραία παραγωγή και άλλο ένα ok
κομμάτι, καλύτερο από το προηγούμενο παρ' όλα αυτά. Πολύ ωραίο το πιάνο, όμορφα
φωνητικά, αλλά του λείπει αυτό το «κάτι» όπως είχε τραγουδήσει γνωστή λαϊκή
αοιδός κάποια χρόνια πριν. Θα σοβαρευτώ όμως για τα 2 επόμενα. Υπόσχομαι.

Εξαιρετικό
το Ophelia,
σου κόβει την ανάσα. Πολύ καλοί στίχοι και ένα τραγούδι που θα μπορούσε να
έρχεται κατευθείαν μέσα από την καρδιά της Tori προς το κοινό της. Θα μπορούσε να
είχε γραφτεί χρόνια πριν και να ήταν στην ίδια θέση με μεγάλες επιτυχίες της. Ophelia you must break the chain..

Τελευταίο τραγούδι για το album το καταπληκτικό Lady In Blue. Από την πρώτη στιγμή το κομμάτι με τράβηξε μέσα
στην ιστορία του που ξετυλίγεται αργά με μουσικές που σε ταξιδεύουν κάπου
σίγουρα μακριά. Μου θύμισε εξαιρετικά πολύ ταινίες του David Lynch κάτω από
ήχους του Angelo Badalamenti. Σκοτεινό, μεθυστικό και άκρως επιβλητικό σου υπενθυμίζει πως η Tori Amos ήταν εδώ, είναι εδώ και ευτυχώς θα παραμείνει.
Γιατί όπως είπαμε...she can play too. 

Rating: 8,2 / 10
Αλέξανδρος Πόπης

Tori Amos - Give

 {youtube}o89ayISKDgM{/youtube}