1. Reflection of the Television/ 2. I Became a
Prostitute/ 3. even Years of Letters/ 4. Made to Disappear/ 5. Scissors/ 6. The
Room/ 7. "That Birthday Present/ 8. Floorboards Under the Bed/ 9.
Interrupted/ 10. The Neighbours Can't Breathe/ 11. At the Burnside

5 October
2009 - Fat Cat

Το ντεμπούτο άλμπουμ των The Twilight Sad απέσπασε από πολύ καλές ως
διθυραμβικές κριτικές. Ανεξάρτητα με το αν αυτές ανταποκρίνονταν πλήρως στην
πραγματικότητα, το Fourteen Autumns and Fifteen Winters περιείχε κάποια τραγούδια που δύσκολα θα μπορούσε να
αγνοήσει κάποιος (That Summer, At Home I Had Become The Invisible Boy, Mapped By What Surrounded Them). Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι ότι το συγκρότημα από
τη Σκωτία δημιούργησε προσδοκίες. Προσδοκίες τις οποίες προσπάθησε να καλύψει
με ένα δεύτερο δίσκο που ακούγεται από κάθε άποψη πιο «μεγάλος».

Οι Twilight Sad ξεκίνησαν την πορεία τους στα τέλη του 2003, αποτελούμενοι
από τους James Graham (φωνή), Craig Orzel (μπάσο), Mark Devine (drums) και τον ταλαντούχο της μπάντας Andy MacFarlane,
ο οποίος εκτός από την ενασχόλησή του με την κιθάρα και το ακορντεόν,
επιμελείται και του θορύβου. Ήδη από τις αρχές ήταν φανερό ότι το μόνο για το
οποίο δε θα μπορούσες να τους κατηγορήσεις θα ήταν η έλλειψη διάθεσης να
αναζητήσουν τον ήχο τους, αφού στις πρώτες τους συναυλίες εμφανίζονταν με πολύ
πειραματικές διαθέσεις. Σε εκείνο το σημείο, βέβαια, αντιλήφθηκαν ότι με
μισάωρα τραγούδια, παιγμένα με ό,τι όργανα έβρισκαν πρόχειρα, δε θα πήγαιναν
απολύτως πουθενά, αρνήθηκαν να κάνουν άμεσα συναυλίες και αποτραβήχτηκαν στο studio, για να προσδιορίσουν
τη μουσική τους. Έτσι, το 2006 κυκλοφόρησαν το EP «The Twilight Sad» και λίγους μήνες
αργότερα το «Fourteen Autumns and Fifteen Winters»- αμφότερα
γνώρισαν θερμή υποδοχή (κυρίως από τους κριτικούς). Ακολούθησαν δύο Eps με κάποια ξαναδουλεμένα
τραγούδια και live εκτελέσεις, καθώς και μια εξαιρετική διασκευή στο «Climbing Up The Wall» των Radiohead
για το tribute άλμπουμ του OK Computer,
για να φτάσουμε στη νέα τους δουλειά «Forget The Night Ahead»

Η συνταγή είναι περίπου η ίδια. Λίγο post rock, λίγο shoegaze τώρα
που είναι και της μόδας να έχεις παραμορφωμένο ήχο, κάποια anthemικά ρεφραίν και οι Twilight Sad είναι
και πάλι εδώ. Αυτό που έχει αλλάξει είναι, όπως προαναφέρθηκε, η προσπάθειά
τους να παρουσιαστούν «μεγαλύτεροι» κι αυτό είναι φανερό σε περισσότερους από
έναν τομείς. Αρχικά, η μουσική τους έχει γίνει πιο ογκώδης, πιο τραχιά. Ενώ στο
«Fourteen Autumns...»
ναι μεν υπήρχαν αρκετά κιθαριστικά ξεσπάσματα, αλλά συνήθως βρίσκονταν σε
ισορροπία με τα πιο ήρεμα μέρη (συμπληρώνοντάς τα ενίοτε), εδώ οτιδήποτε πριν
την κορύφωση ακούγεται σαν προετοιμασία αυτής και όχι ως αυτόνομο μουσικό
μέρος- δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλα τα τραγούδια (εκτός από το «Scissors», το οποίο
όμως είναι στην ουσία γέμισμα) «εκρήγνυνται» σε κάποιο σημείο.

Αλλαγή υπάρχει και στους στίχους του James Graham. Από τα χρονικά της
βασανισμένης εφηβείας του, οδηγούμαστε στα βασανισμένα δύο τελευταία χρόνια της
ζωής του (όπως δηλώνει ο ίδιος) και στο συμπέρασμα ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν
είναι και ο ευτυχέστερος άνθρωπος του πλανήτη.

Τέλος, το προαναφερθέν «μεγάλωμα» είναι αντιληπτό μέχρι και
στο artwork του άλμπουμ, όπου τη θέση των παιδιών που κοσμούσαν όλα τις
προηγούμενα εξώφυλλά τους (παιδιά με απορριπτικές μητέρες, παιδιά που πνίγουν
με μαξιλάρι τις απορριπτικές μητέρες τους, παιδιά που το σκάνε από το σπίτι-
αυτό το τελευταίο σε έναν έξυπνο φόρο τιμής στο «Goo» των Sonic Youth), πήρε η ενήλικη, αντρική και
μάλλον ερωτικού περιεχομένου απελπισία.

Ένα άλλο σημείο το οποίο χρήζει προσοχής και πιθανότατα
προειδοποίησης, είναι ο τρόπος που τραγουδάει ο James Graham. Οι ερμηνείες του είναι
αξιοπρεπείς, ενώ και η φωνή του σε ορισμένα σημεία έχει αρκετά γοητευτική
χροιά, αλλά όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία, αν δε μπορέσετε να παραβλέψετε
την βαριά σκωτσέζικη προφορά του. Ακόμα και σε τραγούδια που είναι πραγματικά
αξιόλογα, όπως το «Made To Disappear» ή το «Seven Years Of Letters», η φωνή του
αποτελεί ένα σχεδόν έθνικ στοιχείο, παντελώς αταίριαστο με το μελαγχολικό
ηχητικό υπόβαθρο που προσπαθούν να δημιουργήσουν (ακόμα δε μπορώ να καταλάβω με
ποιο παράλογο σκεπτικό τον έβαλαν να τραγουδάει ακαπέλα για τριάντα ολόκληρα
δευτερόλεπτα στο «Floorboards Under The Sea»).

Ασφαλώς, τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι το «Forget The Night Ahead» δεν έχει καλές
στιγμές. Το άλμπουμ ξεκινάει δυνατά- το εναρκτήριο «Reflection of The Television» οδηγείται
από ένα σκοτεινό μπάσο σε μια αρτιότατη ανάπτυξη, για να κορυφωθεί την
κατάλληλη στιγμή και να σβήσει στη συνέχεια σε ένα κύμα παραμόρφωσης, ενώ το «I Became A Prostitute»
«δανείζεται» την εισαγωγή του «Deception» των iLiKETRAiNS και καταλήγει να
υπενθυμίσει ότι καθόλου δε θα πείραζε τους Twilight Sad αν έγραφαν
κάποιο θλιμμένο «ύμνο» προς μαζική κατανάλωση στα πρότυπα των Editors, για παράδειγμα. Τα υπόλοιπα τραγούδια κινούνται στο
ίδιο ύφος, με τις γνωστές post-rock κιθάρες
να προβάλλουν πάνω από λεπτά στρώματα ελεγχόμενου θορύβου και να ξεσπάνε σε
δυναμικές μεν, αλλά απολύτως προβλέψιμες κορυφώσεις. Εξαίρεση αποτελεί το «That Birthday Present», στο οποίο
όλα τα παραπάνω δείχνουν να λειτουργούν άψογα- καταιγιστικά drums, κιθάρα που κυριαρχεί χωρίς να
καλύπτει τα άλλα όργανα και κυρίως shoegaze παραμορφώσεις που
νοηματοδοτούνται εδώ περισσότερο από κάθε άλλο σημείο του δίσκου.

Εν κατακλείδι, οι Twilight Sad είναι μια
περίπτωση συγκροτήματος που έχει αφομοιώσει τις (πολλές) επιρροές του και έχει
κατορθώσει να τις ενσωματώσει σε ένα δικό της ήχο. Αυτό που δε μπόρεσε να κάνει
όμως είναι να τις εξελίξει, με αποτέλεσμα η μουσική τους στο τέλος να αφήνει
την αίσθηση ότι όλα αυτά κάπου τα έχεις ξανακούσει, αλλά με καλύτερο τρόπο. Όσο
για τη στροφή τους σε έναν πιο ογκώδη ήχο, απλά τους κατατάσσει στην κατηγορία
των συγκροτημάτων που θα ήθελαν να ακούγονται σαν τους Interpol,
αλλά τελικά δεν καταφέρνουν να μοιάσουν ούτε στους Editors.
Ακούστε τους, αν κάποιο απόγευμα επιθυμείτε να μελαγχολήσετε. Για το βράδυ
προτιμήστε κάτι πιο αυθεντικό, όπως το καινούριο των A Place To Bury Strangers.      

Rating: 6,5 / 10
Παναγιώτης Πουλάκης

Twilight Sad - I became a prostitute

 {youtube}g2zgVcP5WYU{/youtube}