Mπορεί να σας εκπλήσει ότι ασχολούμαστε με ένα computer game για πρώτη φορά, αλλά η αφορμή είναι καθ' όλα ηχητική. Καλό χρυσό το Guitar Hero, αλλά ανάθεμα κι αν έχει κάθε έκδοση δυο κομμάτια με τα οποία θα ασχολιόμασταν στο postwave.gr. Χώρια τα λεφτά για κονσόλα/τηλεόραση/πλαστική κιθάρα. Και να που έρχεται το audiosurf που μας επιτρέπει να παίξουμε από Εditors ως Μerzbow. Απόλαυση! Το audiosurf είναι κάτι σαν τέτρις με ρυθμό. Διαλέγεις οποιοδήποτε κομμάτι από το σκληρό σου (ή από αυτά που έχει μαζί του, όπως ακυκλοφόρητα κομμάτια από το soundtrack του Half Life 2), αναλύει το ρυθμό του και παίζεις...

Για την ακρίβεια, διαλέγεις και χαρακτήρα – κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό διαστημοπλοιάκι, και παρουσιάζει διαφορετικές επιλογές. Ανάλογα με το συνδυασμό, το παιχνίδι υπολογίζει πόσους πόντους χρειάζεσαι για να πάρεις χάλκινο, ασημένιο ή χρυσό μετάλλιο. Και, για όσους δεν το κατάλαβαν, οι συνδυασμοί είναι απεριόριστοι.
Για να εξηγηθούμε: μπορούμε για παίξουμε κάτι σε mono, αν θέλουμε λίγη στρατηγική και πολλά αντανακλαστικά: αρκεί να αποφεύγουμε τα γκρίζα τετράγωνα και να χτυπάμε τα χρωματιστά. Ένα αργό κομματάκι σαν το fall apart των Death In June στο εύκολο επίπεδο είναι εγγυημένη στρατηγική για να πάρουμε πολλά χρυσά μετάλλια, αλλά με κάτι πιο γρήγορο στο ninja mono, γρήγορα γίνεται επώδυνο ;).
Φυσικά, μπορεί να εκτιμάτε και τη στρατηγική. Πάρτε για παράδειγμα τον eraser elite που σας επιτρέπει να σβήνετε τα τετραγωνάκια ενός χρώματος που έχετε διαλέξει. Σκοπός είναι να σχηματίσετε τριάδες ή μεγαλύτερα μπλοκ από το ίδιο χρώμα (όσο μεγαλύτερα, τόσο πιο πολλοί πόντοι – εκθετικά). Όταν το κομμάτι είναι αργό, είστε σε ανηφόρα και οργανώνετε τη στρατηγική σας, όταν πάει γρήγορα είναι κατηφόρα και μαζεύετε κουτάκια. Φυσικά, κάποια κομμάτια έχουν ιδιότυπο ρυθμό, όπως το χοροπηδηχτό das Sternenkind των welle: erdball,  που μπερδεύει το παιχνίδι και δημιουργεί μια πίστα όλο σκαμπανευάσματα. Πάρτε δραμαμίνες και δοκιμάστε ξανά ;).

Ένα καλό παιχνίδι για να ξεκουραζόμαστε, λοιπόν; Κάτι παραπάνω. Ένα καλό παιχνίδι για παρέα επίσης – επωφελούμενο από όλους τους μηχανισμούς του steam community, το audiosurf μας επιτρέπει να συγκρίνουμε τα σκορ μας σε κάθε κομμάτι με τους φίλους μας ή με όλη την κοινότητα, να βλέπουμε τι  ακούνε οι φίλοι μας και να παίρνουμε  διάφορα «παράσημα» ανάλογα με τα κατορθώματά μας. Κάποια από αυτά, όπως οι 30000 πόντοι ανά λεπτό κομματιού, είναι για τους πραγματικούς δεξιοτέχνες, που μπορούν να δαμάσουν ένα κομμάτι breakcore χωρίς λάθη. Κάποια άλλα, είναι περισσότερο θέμα γρίφου και επιλογής του σωστού κομματιού (κάποιοι το αποκαλούν κλέψιμο. Τς τς τς… Ποιο είναι το πρόβλημα αν παίρνω ninja stealth achievement επειδή έπαιξα κάτι από τα τελευταία των m²; Ξέρετε… ένα λεπτό σιωπής, πάω στην τουαλέτα, γυρίζω, το παιχνίδι προχωρά ακόμα κλπ :P).

Δεν είναι λοιπόν έκπληξη ότι το Audiosurf προτάθηκε για 3 βραβεία ως ανεξάρτητο παιχνίδι της χρονιάς. Μόνο αυτό περί «technical excellence» με εκπλήσσει, αφού, ναι μεν μπορεί να τρέξει σε κάποια ανάλυση σε οποιοδήποτε πρακτικά μηχάνημα, χρειάζεται μια απλά αξιοπρεπή κάρτα γραφικών για να παρουσιάσει κάτι χαριτωμένο, ενώ για να δείξει όλες του τις δυνατότητες (που δεν είναι και πολλές) απαιτεί μια πραγματικά σοβαρή κάρτα. Χώρια που οι server για να μοιραζόμαστε τα σκορ μας ανά τραγούδι κάνουν ακόμα νερά…

Γενικά πάντως, είναι μια επένδυση 8 ευρώ που είναι πρακτικά αδύνατο να μετανιώσουμε. Θα το έβρισκα μάλιστα ιδιαίτερα διασκεδαστικό αν αρχίζαμε μεταξύ μας τις κόντρες πάνω στα κομμάτια του εκάστοτε τελευταίου άλμπουμ στο οποίο έγινε κριτική στο Postwave;).

Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 8 Φεβρουαρίου 2008
Διανομή: Valve Entertainment (μέσω του Steam, το κατεβάζετε με 8 ευρουλάκια)
Προγραμματιστής: Dylan Fitterer

Γραφικά: 6
Ήχος: 10. Τον διαλέγουμε εμείς ;).
Gameplay: 9,4
Αντοχή στο Χρόνο: 9. Σκεφτείτε το αιώνιο τέτρις. Βάλτε του διαφορετικά επίπεδα με κάθε καινούριο κομμάτι που μπαίνει στη βιβλιοθήκη σας

Tec-goblin