Best of 2009: Οι επιλογές των συντακτών του Postwave.gr!
Best of 2009: Οι επιλογές των συντακτών του Postwave.gr!
Tα αργήσαμε λίγο φέτος, κάτι το πάρτι μας που έγινε χριστουγεννιάτικα, κάτι η ασυνενοησία γιατί γίναμε πολλοί, κάτι και το τέλος της δεκαετίας που δεν ξέρω γιατί το ανέφερα ως δικαιολογία για να κάνω λιγότερη δουλειά... Σε αναμονή λοιπόν των αποτελεσμάτων των καθιερωμένων polls του postwave.gr (στα οποία συνεχίζετε να ψηφίζετε μέχρι την 10η Ιανουαρίου) σας παρουσιάζουμε τις λίστες των συντακτών μας, κάποιες με μερικά σχόλια για τη χρονιά που φεύγει. Χωρίς πολλά-πολλά λοιπόν, τα καλύτερα μουσικά και όχι μόνο πράγματα που συνέβησαν το 2009 σύμφωνα με τα παιδιά που γραφουν στο Postwave. Aναλυτικά παρακάτω, το θέμα έχει 4 σελίδες, υπάρχει σχετικό index πάνω δεξιά, ευχόμαστε καλή πρωτοχρονιά σε όλους και τα ξαναλέμε για περισσότερα τη νέα δεκαετία!
Βαγγέλης Γιαννακόπουλος
ΛΙ-ΣΤΕΣ! ΛΙ-ΣΤΕΣ! ΛΙ-ΣΤΕΣ!...εχμ...εννοώ ότι οι λίστες με τα καλύτερα μουσικά πράγματα που μας απασχόλησαν όλη τη χρονιά είναι άστοχες και άδικες, γιατί κάνουν τη μουσική μετρήσιμο μέγεθος χωρίς συναισθηματική αξία κλπ κλπ. Πάμε παρακάτω.
Τα 00's τελειώνουν, και πάλι καλά γιατί αυτά τα δύο μηδενικά, δεν ήταν και πολύ κολακευτικά για δεκαετία (αν και της συγκεκριμένης της αξίζανε). Ομολογώ ότι τα περισσότερα «καινούργια» της κάθε χρονιάς δεν τα πολυπαρακολουθώ, και τα ακούω προς το τέλος της. Αν και πιστεύω ότι φέτος ήταν η χρονιά της επανακυκλοφορίας, περισσότερο από πέρυσι και μάλλον λιγότερο από του χρόνου. Re-issue, re-package, re-package, και γέμισαν εν έτει 2009 τα ράφια με 23 Skidoo, Durutti Column, Passage, Field Mice, Kraftwerk, Feelies, κάτι εθιστικά Bauhaus κουτιά, και αμέτρητα άλλα. Κάτι η εμπιστοσύνη των εταιριών στις σίγουρες λύσεις, κάτι που το πειρατικό του piratebay παρά τις δυσκολίες πάει καλύτερα κι απ'αυτό του Καραγκούνη, κάτι το τέρας της οικονομικής κρίσης, τα πράγματα δυσκόλεψαν κι άλλο για τους μουσικούς. Χωρίς πλάκα, μπράβο σε όσους το παλεύουν.
Τα παρακάτω τα ξεχώρισα για πολλούς λόγους, κυρίως όμως γιατί άντεξαν εντυπωσιακά στα αμέτρητα ανόρεχτα και αγχωμένα ακούσματά μου. Προσθέτω κι ένα κομμάτι που μου έρχεται στο μυαλό απ'το καθένα, αυτό που με οδηγεί στα δυο πρόχειρα σχόλια που ακολουθούν.
A Place to Bury Strangers - Exploding Head
I lived my life to stand in the shadow of your heart
Συγκρότημα και δίσκος που εννοούν όλα όσα υπόσχονται. Οι καλοί θορυβοποιοί ήταν πάντα σπάνιοι, αυτοί με το φετινό τους δίσκο μας ταρακούνησαν με τον πάταγο που κάνουν (και) τα συναισθήματα. Αν δε με πιστεύετε, ρωτήστε το Rodeo.
The Pains of Being Pure at Heart - The Pains of Being Pure at Heart Come SaturdayΣαν ταινία με εφήβους που διασκεδάζουν, ερωτεύονται, απογοητεύονται. Έχει και απ'την ένταση, και απ'τον αυθορμητισμό, και απ'τη μελαγχολία τους. Υπέροχο το pop ντεμπούτο, αλλά ξαναέρχονται τα εφηβικά χρόνια;
Ramona Falls - Intuit Going once, going twiceΑυτούς εδώ τους ανακάλυψα στο τέλος της χρονιάς και με μέσο. Ο ήχος τους έχει τόσα πράγματα που αναμιγνύονται και γίνονται ...pop. Ο δίσκος που ψάχνω ασυναίσθητα κάθε χρόνο (ουφ!). Τελικά με τους Deus παίζει να είχαμε παραασχοληθεί. Ενορχήστρωση που θα κάνει τους Slut να γυρίσουν πίσω και να κάνουν κάποια πράγματα από την αρχή. Τίτλοι κομματιών όπως Melectric και Bellyfulla. Κι εκεί στο τέλος ο Nick Drake θα άκουγε παραξενεμένος αλλά συγκινημένος...
Glen Johnson - Details Not Recorded Details Not RecordedΠροσωπικός δίσκος, όχι μόνο γιατί έχει το όνομά του, αλλά γιατί δεν θα μπορούσε να τον βγάλει κανένας άλλος. Προσωπικό βάθος με σκοτεινά, θλιμμένα, σοκαριστικά ξεκάθαρα για Glen Johnson,τοπία. Ακούς ρε κακομοίρη Julian Plenti;
Piano Magic - Ovations March Of The AtheistsΑν ήταν να το κάνει κάποιος, καλά που το έκαναν αυτοί. We all have our reasons. We all have our doubts. Maybe it's time to get out?
The XX - XX ShelterO Χειμώνας από αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση ως τώρα είναι μάπα. Στις περίεργες,όχι και τόσο κρύες, μεγάλες φετινές νύχτες οι XX τα πάνε άψογα. Τα πιο ελαφριά και στυλάτα μουσικά βήματα της χρονιάς.
The Mary Onettes - Islands Once I was prettyΣαν να σου δείχνει κάποιος όμορφες καρτ-ποστάλ από τα χιονισμένα τοπία της Σκανδιναβίας. Το καθένα μια εικόνα και μια ιστορία, φτιαγμένες όλες με τα ίδια χρώματα. It can make your heart stop, ξανά.
The Veils - Sun Gangs Sit down by the fireΟ Cave προτιμά πια να πηγαίνει κανά σινεμαδάκι απ'το να ακούει και να διηγείται ιστορίες γύρω από μια μεγάλη φωτιά. Ο Finn Andrews τραγουδά σαν να μην μπορεί να πιστέψει πως έγιναν όλα αυτά στους στίχους του. Ακόμα πιο εμπνευσμένο σύνολο απ'τα προηγούμενά τους.
The Horrors - Primary Colours Who can sayΤρόπο να γίνουν πιο τρομαχτικοί δε βρήκαν, αλλά βρήκαν πώς να παίζουν καλύτερα. Τους είχα παρεξηγήσει, δίκαια πιστεύω, αλλά τελικά κάτι καλό κρύβεται πίσω απ'το make - up και το καλοστημένο image. Ψυχεδελικό, σκοτεινό και βρώμικο. Αν είναι να γυρνάμε συνέχεια στα 80's ας το κάνουμε σωστά.
Άγγελος Κουκλάκης
TOP 10 albums
1. Flaming Lips - "Embryonic"
2. Bear in Heaven - "Beast Rest Forth Mouth"
3. Arctic Monkeys - "Humbug"
4. Timber Timbre - "Timber Timbre"
5. A Place To Bury Strangers - "Exploding Head"
6. Mono - "Hymn To The Immortal Wind"
7. Isis - "Wavering Radiant"
8. Circlesquare - "Songs About Dancing and Drugs"
9. Dead Man's Bones - "Dead Man's Bones"
10.Bill Callahan - "Sometimes I Wish We Were An Eagle"
Worth Buying: Fanfarlo - "Reservoir", Marillion - "Less Is More", DJ Hell - "Teufelswerk", Vieux Farka Toure - "Fondo", Antony and The Johnsons - "The Crying Light", Iron and Wine - "-Around The Well", Health - "Get Color"
Τζάμπα χαμός: Girls - "Album"
Απογοήτευση: Muse - "The Resistance"
Debut Albums: Pains Of Being Pure At Heart - s/t, Major Lazer - "Guns don't Kill Peaple-Lazers Do", Florence & The Machine "Lungs", Soap and Skin - "Lovetune For Vacuum"
Great Songs
1. Pet Shop Boys - love etc. 2. The Dead Weather - Treat Me Like Your Mother 3. Health - Die Slow 4. Jamie T. - The Man's Machine 5. UUVVWWZ - Berry Can 6. Alice in Chains - Check My Brain 7. The Clientele - I Wonder Who We Are 8. Fever Ray - Keep The Streets Empty For Me 9. Hatcham Social - Murder In The Dark 10. Trail of Tears - Inland SeaΘα 'θελα να μην είχα ακούσει ποτέ: Pussy - Rammstein
Από τις ελληνικές κυκλοφορίες ξεχωρίζω το "Please Make Me Dance" του The Boy και με εντυπωσιάζει η συνεργασία του Merzbow με την δικιά μας Low Impedance Recordings για το "Somei". Γέλασα απίστευτα με την φιγούρα του Jeff Apruzzese, μπασίστα των Passion Pit και πέρασα υπέροχα στις συναυλίες των AC/DC, Isis, Archive, My Brightest Diamond - ναι έχασα τους NIN. Καλύτερη ταινία της χρονιάς, μακράν η "Λευκή Κορδέλα" του Μίκαελ Χάνεκε και η πολύ ιδιαίτερη ιρανική ταινία "Τι απέγινε η Έλι".
Λυδία Οικονόμου
And the winner is... Point 7 - What?
Χωρίς δεύτερη σκέψη, η 1η θέση ανήκει στον Chris Cunningham και το project του. Όποιος το έχει ακούσει, γνωρίζει πολύ καλά το γιατί. Τα υπόλοιπα σε αλφαβητική σειρά γιατί καλύπτουν διαφορετικά είδη και δεν μπορώ να τα συγκρίνω μεταξύ τους.
1. Ahnst Anders - Many Ways
2. Clark - Totems Flare
3. Kettel - Myam James 2
4. Millipede - All My Best Intentions
5. Nordvargr - Evolution
6. Stendeck - Sonnambula
7. The Qemists - Join The Q (κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του '08 και οριακά το συμπεριλαμβάνω στη φετινή λίστα)
8. Tonikom - The Sniper's Veil
9. Von Thronstahl - Germanium Metallicum
Καταχρηστικά, θα αναφέρω και 2 συλλογές. Υπέροχες και οι δυο και αντιπροσωπευτικές μιας σκηνής που βρίσκεται σε άνθιση και σταδιακά αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση (τώρα αυτό δεν ξέρω αν είναι για καλό και που τελικά θα οδηγήσει αλλά δεν έχει σημασία -τουλάχιστον όχι τώρα-).
1. Emerging Organisms Vol.2 (Tympanik Audio)
2. Miwak Twelve (Hymen Records)
Γιώργος Λεονταρίτης
best albums of 2009
1. This Immortal Coil - The Dark Age of Love 2. Black Heart Procession - Six 3. Vic Chesnutt - At the Cut 4. Lightning Bolt - Earthly Delights 5. Richard Youngs - Under Stellar Stream 6. Sunset Rubdown - Dragonslayer 7. Venetian Snares - Filth 8. Flaming Lips - Embryonic 9. Boy - Please Make Me Dance 10. Arvo Part- In PrincipioΚώστας Μπρέλλας
Νομίζω ότι ήταν η χειρότερή μου χρονιά για αυτή τη δεκαετία, αλλά με μερικές δεκάδες δίσκους να μην έχουν βρει ακόμα τον δρόμο προς το cd-player, πιθανότατα σε μερικούς μήνες να έχω αλλάξει γνώμη. Δυσκολευόμουν πολύ να βγάλω τοπ-10, οπότε τα χώρισα σε recycle -reproduce κατηγορίες...
Reproducing the 80's top-7
1. White Lies - to lose my life : η πιο φρέσκια ανακύκλωση, συμπαθέστατα πιτσιρίκια που μοιάζουν να έχουν προοπτική για το επόμενo. Χωρίς concept, αλλά άλμπουμ με μισή ντουζίνα χιτάκια είχαμε καιρό να ακούσουμε.
2. A Place To Bury Strangers - Exploding Head : λιγότερο, ή μάλλον πιο γυαλισμένο fuzz, περισσότερη μελωδία, αλλά αφού σε κάθε νότα θυμόμουν μία ακόμα από το psychocandy, χάνουν την πρώτη θέση στο νήμα.
3. Editors - in this light and on this evening : Ηταν η πιο τολμηρή κίνηση της χρονιάς, και παρόλο που στο σύνολό του δεν είναι σπουδαίο θα επικροτήσω την προσπάθεια. Στην παραγωγή το φάντασμα του Martin Hannett...
4. Piano Magic - ovations : συγκρότημα με τεράστια προσωπικότητα, ξαφνικά στο 10ο άλμπουμ του μοιάζει με tribute band των πρώιμων Dead Can Dance. Mπαίνει εδώ, και όχι στις απογοητεύσεις, επειδή λατρεύω και τους Dead Can Dance..
5. The Mary Onettes - islands : Aν οι Echo & the Bunnymen άκουγαν τις μελαγχολικές μπαλάντες των A-ha... Κατώτερο από το ντεμπούτο τους, αλλά το έβαλα στη λίστα αμέσως μόλις άκουσα το τελευταίο των Bunnymen...
6. The Horrors - primary colours : Στην αρχή ενθουσιάστηκα με τον ήχο, στην πορεία το ξέχασα... Η επιλογή του mr. Portishead στην παραγωγή έσωσε το παιχνίδι, τι θα κάνουν όμως στο επόμενο?
7. Yeah Yeah Yeahs - it's blitz : Αφού θυμήθηκαν τον Giorgio Moroder και θέλουν να γίνουν οι Blondie του σήμερα, το τιμώ σαν άποψη και όχι τόσο ως αποτέλεσμα.
Reproducing themselves top-7
1. The Prodigy - invaders must die
2. IAMX - kingdom of welcome addiction
3. Mesh - a perfect solution
4. Franz Ferdinand - tonight
5. Kent - rod
6. Placebo - battle for the sun
7. Crossover - space death
Όλα τα παραπάνω μου άρεσαν, αλλά κάτι έλειπε ή μάλλον τίποτα δεν προστέθηκε. Σαν να τα είχα ξανακούσει, αξιοπρεπέστατα αναμασήματα, οπότε δύσκολα θα επανέλθω. 2 ακροάσεις, καλό δισκάκι, μπράβο και στο ράφι..
Προβληματισμοί τοπ-3
1. Τhe Flaming Lips - embryonic : ενα παράξενο πράγμα με αυτόν τον δίσκο.. Πιθανότατα είναι ότι πιο ενδιαφέρον κυκλοφόρησε φέτος, αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να το ακούσω μέχρι το τέλος... Που θα μου πάει...
2. Julian Plenti - ...is skyscraper : Από αριστούργημα ως αδιάφορο. Μία έτσι, μία αλλιώς. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλήξω.
3. Bat For Lashes - two suns : διαφορετική περίπτωση. Μου άρεσε πολύ, αλλά πάντα βαριέμαι να το ακούσω.
Απογοητεύσεις:
The Depeche Mode guys, the New Order guys, the Suede guy......
Κίκο Παπαδόπουλος
Κατά σειρά προτίμησης
01. Franz Ferdinand - Tonight Γιατί απλά είναι ΔΙΣΚΑΡΑ, και ας μην του φαίνεται από το πρώτο άκουσμα.
02. Yeah Yeah Yeahs - It's a Blitz! Γιατί είναι πολύ μεγάλη μαγκιά για ένα γκρούπ να αλλάζει τόσο πολύ τον ήχο του και παρ'όλα αυτά να βγάζει κάτι τόσο αξιόλογο. Και επειδή δεν μπορεί με τίποτα να φύγει η φωνή της Karen O από το κεφάλι μου.
03. Bombay Bicycle Club - I had the Blues but i shook them loose Γιατί έχει ένα από καλύτερα τραγούδια της χρονιάς (Dust on the Ground). Όχι βέβαια οτί τα άλλα κομμάτια του album πάνε πισω...
04. ΙΑΜΧ - Kingdom of Welcome Addiction Γιατί έχει υπέροχες συνθέσεις όπως πάντα. Βασικότερα όμως γιατι ο Chris Corner μας θυμίζει με κάθε του album οτι η μουσική μπορεί (και πρέπει) να είναι και κατάθεση ψυχής.
05. Fever Ray - Fever Ray Γιατί ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη. Γιατί ήταν ενά τόσο ιδιαίτερο album. Γιατί και το σκοτάδι, δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο!
06. A Place to bury Strangers - Exploding Head Γιατί μου αρέσουν οι άνθρωποι που τηρούν τις υποσχέσεις τους και τα συγκροτήματα που τηρούν τους τίτλους των album τους!
07. The Prodigy - Invaders Must Die Γιατί το έχουν ακόμα. Απλά!
08. White Lies - To lose my life... Γιατί παρόλα τα κλισέ που συγκεντρώνει ο ήχος τους, δεν γίνεται να ξεκολλήσουν από την playlist μου!Γιατί δύσκολα βρίσκεις πλέον τόσα ωραία κομμάτια μαζεμένα σε έναν δίσκο.
09. The Horrors - Primary Colours Γιατί επαληθεύσαν με τον πιο πειστικό τρόπο τις (υψηλές) απαιτήσεις και τις προσδοκίες που οι ίδιοι δημιούργησαν με τον πρώτο τους δίσκο.
10. Editors - In this Light and on this Evening Γιατί παρόλο που δεν το πολυκατάλαβα το όλο εγχείρημα με τον ηλεκτρονικό ήχο (ίσως να μην τους βγήκε όπως το περίμεναν), παραμένει ένας πολύ καλός δίσκος με μερικές εξαιρετικές στιγμές.
Aναπληρωματικά :
The Pains of Being Pure At Heart - s/t , Archive - Controlling Crowds, Antony & the Johnsons - The Crying Light, Bat For Lashes - Two Suns, Sonic Youth - The Eternal, Soap and Skin - Lovetune for the Vacuum, My Latest Novel - Death and Entrances, The Qemists - Join The Q, Beirut - March of the Zapotec, Muse - The Resistance, Mt St. Helens Vietnam Band - s/t, And you will know us by The Trail of Dead - The Century of Self, The Veils - Sun Gangs, The Von Bondies - Love, Hate and then there is you, Wavvves - s/t , Andrew Bird - Noble Beast , Julian Plenti - Skycraper
Εκτός συναγωνισμού:
00. Morrissey - Years of Refusal Γιατί είναι Morrissey.
Χειρότερα του 2009 :
01. Depeche Mode - Sound of the Universe Wroooooooooooooooooooooonggg....
02. Apoptygma Berzerk - Rocket Science Mazzoo and the Zoo στην καλύτερη...
03. Fisherspooner - Entertainment Μετά την προηγούμενη δισκάρα, αυτο...ΓΙΑΤΙ;
04. Air - Love 2 Ή εμένα αλάξαν τόσο πολύ τα μουσικά μου γούστα, ή αυτοι σταμάτησαν να γράφουν καλή μουσική (ή τουλάχιστον όσο καλή συνήθηζαν να γράφουν)...
05. Starsailors - All the Plans Έλεος με τους γλυκανάλατους...
Κωνσταντίνος Γούλας
Δεν είναι απλά ο καλύτερος μέχρι στιγμής δίσκος τους. Είναι μία οριακή, μεγαλοφυής κυκλοφορία, γεμάτη μεχρι τα αυτιά με ιδέες, μελωδίες, συναίσθημα και ψυχή. Απλά, ένα αριστούργημα που χαίρεσαι να το ακούς.
2.Fuck Buttons - Tarot Sport
Προς τιμήν τους, δεν επαναπαύτηκαν στις δάφνες και την εξαιρετική αποδοχή που γνώρισε το περσινό ντεμπούτο τους αλλά βάλθηκαν να το ξεπεράσουν - και παραδόξως το κατάφεραν. Και επίσης το Surf Solar είναι ένα από τα καλύτερα driving songs ever.
3.Isis - Wavering Radiant
Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος δίσκος τους, παραμένει όμως μία σημαντικότατη κυκλοφορία ενός από τα κορυφαία συγκροτήματα του σκληρού ήχου. Μπορεί να στερείται πειραματικής διάθεσης, είναι όμως άμεσο, είναι ογκώδες και είναι τρομερά δουλεμένο. Οι Isis αποτελούν πλέον ένα σίγουρο χαρτί και αυτό το έχουν καταλάβει και οι πιο δύσπιστοι.
4.A Place to Bury Strangers - Exploding Head
Ακούν πολύ Jesus & Mary Chain και μαγκιά τους. Μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς.
5.Lightning Bolt - Earthly Delights
Απέδειξαν ότι έχουν ψυχή τα τσογλάνια και ότι δε σκοπεύουν ποτέ να στερέψουν από ιδέες και πάθος. Ούτε να βάλουν μυαλό στο κεφάλι τους, οι θεόμουρλοι. Και πολύ καλά κάνουν.
6.Sunn O))) - Monoliths and Dimensions
Δύσκολο, επιβλητικό, πομπώδες, ενδοσκοπικό, μεγαλεπίβολο, κλειστοφοβικό, σατανικό, αιθέρειο... Και όσα επίθετα να χρησιμοποιήσει κανείς είναι δύσκολο να ορίσει και να περιγράψει ένα τόσο ακραία όμορφο, γοητευτικό και απρόσιτο δημιούργημα, Μόνο για αποφασισμένους...
7.Nirvana - Live at Reading
Ποτέ δεν ήμουν ο μεγαλύτερος fan των Nirvana (αν και θεωρώ το Nevermind αντικειμενικά άψογο άλμπουμ) και ποτέ δε με συγκίνησε όλη η φιλολογία γύρω από την αυτοκτονία του Kurt, την εύθυμη χήρα του κλπ κλπ. Ακούγοντας όμως αυτό το ετεροχρονισμένο live με κατέκλυσε ένα πρωτόγνωρα δυνατό συναίσθημα άγριας νοσταλγίας - και ακόμα δεν έχω μπορέσει να προσδιορίσω γιατί. Μια φωνή από το παρελθόν μπορεί, τελικά, να ακούγεται άμεση και δυνατή...
8.Doves - Kingdom of Rust
Η πρώτη τους κυκλοφορία που με έκανε πραγματικά να κολλήσω - και να σημειωθεί ότι εκτιμώ ιδιαίτερα τις προηγούμενες δουλεές τους...
9.John Frusciante - The Empyrean
Μερικές κουβέντες από έναν παλιόφιλο είναι πάντοτε ευπρόσδεκτες - και ο κύριος Frusciante ξέρει να κάνει τη δουλειά του πολύ καλά...
10.2econd Class Citizen - A World Without
Δεν χρειάζονται πολλές κουβέντες - απλά να παραδοθεί κανείς στη μαγεία και τη μελωδικότητα ενός από τα outsider της χρονιάς!
Θρασύβουλος Μπαρκούζος
TOP 10 ALBUMS 2009
10. Beacons of Ancestorship – Tortoise
9. Waving radiant - Isis
8. Inle – Fall of Efrafa
7. Above The Earth, Below The Sky - If These Trees Could Talk
6. Monoliths & Dimensions—Sun O)))
5. Geneva – Russian Circles
4. 200 Tons of Bad Luck – Crippled Black Phoenix
3. Axe to Fall – Converge
2. God is Good – Om
1. What We All Come to Need - Pelican
TOP 10 ALBUMS ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΑ ΤΟ 2009
10. You Are There - Mono
9. Inle - Fall of Efrafa
8. Destroy all Astromen – Man or Astroman
7. A Sun That Never Sets- Neurosis
6. Gebel Barkal - OM
5. The Last Resort - Trentemøller
4. Bastardiser – Knut
3.Blues for the red sun – Kyuss
2.And the circus leaves town – Kyuss
1. An Anthology Of Previously Released Songs - Lvmen
Tec Goblin
1. VNV Nation - Of Faith, Power and Glory
Το υποψιαζόμουν από πέρυσι ότι το 2009 θα είναι για μένα περίπου το νέο 1999. Ένα σοβαρό μοντέλο ηλεκτρονικής διανομής έφτασε στην Ευρώπη, και πρέπει να είναι η χρονιά που άκουσα την περισσότερη μουσική, και πρώτη φορά που αντί για δεκάδα, θέλω να φτιάξω εικοσιπεντάδα! Τα πειραματικότερα/ατμοσφαιρικότερα συγκροτήματα (100Blumen, Black Lung, Defrag, Empusae, Lingouf, Stendeck) επωφελήθηκαν από αυτό, προσφέροντας πολύ αξιόλογες κυκλοφορίες, ενώ ακόμα και κλασσικές δυνάμεις (Ayumi Hamasaki, Blutengel, Nachtmahr, Noisuf-X, Rotersand και :Wumpscut:) είχαν καλύτερες επιδόσεις φέτος, και μου χάρισαν στιγμές καλής διασκέδασης. Αν και η λίστα μου κυριαρχήθηκε από τις κυκλοφορίες που με άγγιξαν περισσότερο, θα ήταν άδικο να μην αναφέρω πόσο μου άρεσαν και οι δουλειές των 13th Monkey, Current 93 και Infected Mushroom. Πρέπει να ακούσω και το τελευταίο του IAMX... Αχ, πόση μουσική να αντέξει ένας καλικάντζαρος!
Βαγγέλης Τόμπρας
Η χρονιά που κλείνει την πρώτη δεκαετία της χιλιετίας , αν και ήταν η χρονιά που για πρώτη φορά στη ιστορία ανέλαβε καθήκοντα έγχρωμος πρόεδρος στην Αμερική, δεν ήταν ανάλογα πρωτοποριακή στις μουσικές της κυκλοφορίες. Μπορεί το 2009 η μουσική να μην πέρασε την μεγάλη κρίση, αντίστοιχη με την μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση (η οποία κορυφώθηκε φέτος και δεν λέει να κοπάσει), αλλά δεν πέρασε και περίοδο άνθησης. Μάλλον έχει κολλήσει την (όχι και τόσο επικίνδυνη τελικά) νέα γρίπη Η1Ν1 και βρίσκεται σε φάση ανάρρωσης. Πέρα από την γκρίνια, όμως, καλές κυκλοφορίες υπήρξαν το 2009. Ίσως όχι τόσες πολλές που να μην ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις, δεν κυκλοφόρησαν ξεκάθαρα Νο 1, αλλά τελικά είδαμε αρκετές αξιόλογες και αξιοπρεπείς δουλειές. Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ιδού το φετινό μου Top 10 (χωρίς απαραίτητα να ισχύει η σειρά):
Ενώ το "Χρυσό Βατόμουρο" της χρονιάς πάει στο ... Scream του Chris Cornell.
Angelique Prague
Αυθαίρετα και με γνώμονα τον αριθμό:
1. A Place To Bury Strangers - Exploding Head
2. PJ Harvey & John Parish - A Woman A Man Walked By
3. D'Agostino/Foxx/Jansen - A Secret Life
4. Steve Roach - Dynamic Stillness
5. Health - Get Control
6. John Frusciante - The Empyrean
7. The Boy - Please Make Me Dance
Παράλληλα: Η Charlotte Gainsbourgh χτυπάει το αλλόκοτα όμορφο κεφάλι της, κάνει τη μία μαγνητική μετά την άλλη, εν τέλει συναντιέται με τον Beck και βγάζει το δεύτερό της άλμπουμ, IRM. Το "Trick Pony" αποδεικνύει πως άξιζε η ταλαιπωρία.
Παραλειπόμενα: Οι VNV Nation βγάζουν καινούριο δίσκο, το ίδιο οι Tori Amos και Brett Anderson. Έχουν βγάλει και καλύτερους, μα τα ‘καλύτερα' και τα ‘χειρότερα' είναι συγκυριακοί χαρακτηρισμοί, χωρίς σημασία. Στο "Sounds Of The Universe" των Depeche Mode η πρώτη αντίδραση είναι "Wrong". Οι Faith Νo More ξαναμαζεύονται και παίρνουν τους δρόμους, μαθαίνω πως αφήνουν πίσω τους (ενθουσιασμένα) συντρίμμια. Οι Oasis το παίρνουν απόφαση (επιτέλους) και διαλύουν το μαγαζί.
Memento Mori: Στις 4 Φεβρουαρίου αποχαιρετά τον μάταιο τούτο κόσμο ο Lux Interior, στις 24 Μαρτίου ο Maurice Jarre και μέσ'στην κάψα του καλοκαιριού ο Les Paul. Ο Michael Jackson υποκύπτει στα τραύματά του.
Κινηματογράφος: Ο Μαέστρος Michael Haneke λαμβάνει τον Χρυσό Φοίνικα για το "Das weisse Band - Eine deutsche Kindergeschichte" και ο Lars von Trier δίνει λίγες ημέρες πριν μια απολαυστική συνέντευξη τύπου για το "Antichrist". Η ομορφιά της Farrah Fawcett καταλήγει εκεί όπου θα καταλήξουν όλοι, εκτός από τους δωρητές σώματος.
Βιβλία: Μεταξύ των άλλων, ο Tim μου κάνει δώρο το "Le corps au bord des levres" του Alain Montandon (Το Φιλί, Εκδ.Γνώση, 2009) και ο Nap το "Ομορφιά και Θλίψη" του Yasunari Kawabata (Εκδ.Καστανιώτη, 2009).
Αθλητικά: Ο Brian Joubert κερδίζει το χρυσό στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Καλλιτεχνικού Πατινάζ και το χάλκινο στο Παγκόσμιο. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κολύμβησης δύο Ολλανδές, οι Inge Dekker και Hinkelien Schreuder, τερματίζουν μαζί μετά από 25.00 δεύτερα για το χρυσό στα 100 μ ελεύθερο.
2009 παραγγελιές
Απρίλιος - Sad Lovers and Giants. Δεν παίζουν το "50-50" μα δεν πειράζει.
Νοέμβριος - ULVER. Οι Νορβηγοί που μέχρι πρότινος ούτε να ακούσουν για live έρχονται στην Αθήνα. Πενήντα λεπτά δεν είναι καθόλου άσχημα για μία μπάντα που λίγο καιρό πριν δεν έπαιζε παρά μόνο μέσα στους τέσσερις τοίχους του studio. Αν διάφορα περιφερειακά δεν ήταν τόσο αντίξοα, θα χρησιμοποιούσα μέχρι και τη λέξη "μέθεξη".
Δεκέμβριος - A Place To Bury Strangers. Για δύο βραδιές στο Rodeo ένα από τα δύο καλύτερα συγκροτήματα που έχουν εμφανιστεί εδώ και χρόνια, στα αυτιά μου, παίζει ανάμεσα στους ενισχυτές και τα καλώδιά του αυτό που ονομάζω "κυριολεκτική μουσική τώρα". Πηγαίνω, είμαι σε πλήρη ευθυμία κι ευεξία, βγαίνουμε μετά μαζί, πηγαίνουμε στο after show party τους - όπου δεν είναι σχεδόν κανείς - τους αποχαιρετώ προς το ξημέρωμα. Έπειτα το μαύρο φίδι της δηλητηρίασης τρώει το κείμενο που είχα τάξει για αυτή τη βραδιά.
21 Ιουλίου 2009, Δευτέρα. Θέατρο Βράχων, Βύρωνας. Οι Nine Inch Nails ‘αποχαιρετούν' με μια συναυλία που δεν έχει προηγούμενο (ή επόμενο), που δεν έχει ούτε συνέχεια ούτε επιστροφή. Ο Trent Reznor δίνει τον σφοδρότερο ορισμό στο Κύκνειο Άσμα και αποχωρεί χωρίς encore. Το Τέλειο Φάρμακο. Είμαι Ευτυχισμένη. Και μετά ξύπνησα.
Ερμής Κουκάρης
2009 Music Top 10
1. Rammstein - Liebe ist für alle da
2. In[toxin] - UFO Rave
3. Displacer - X Was Never Like his
4. Point 7 - What?
5. Χρώματα - Χρώματα
6. Tonikom - The Sniper's Veil
7. Motor - Metal Machine
8. Biosphere - Wireless- Live at the Arnolfini, Bristol
Συμπαθητική χρονιά δισκογραφικά, με μεγάλη χαρά η επιστροφή των Rammstein συνοδεύτηκε από έναν πραγματικά καλό δίσκο, και γενικότερα υπήρξαν φέτος καλές κυκλοφορίες. Στις εκπλήξεις, οι (ο) In[toxin] με έναν δίσκο που ακροβατεί στην trance και στην Industrial, η δουλειά των (του) Displacer που ξέφυγε από τον ήχο τους και προσφέρει πολλά παραπάνω, όπως και τα Χρώματα, ένας δίσκος που βγαίνει από τις καλύτερες στιγμές του Σείριου (δισκογραφική εταιρία του Μ.Χατζιδάκη), με ένα ηλεκτρονικό twist. Συμπαθητική η επάνοδος των Prodigy, χωρίς κρότο όμως, μέτριος ο Moby (όπως μας έχει συνηθίσει τελευταία).
Νίκος Δρίβας
Καλύτερα 10 + 1 album της χρονιάς
1. IAMX - Kingdom of Welcome Addiction
2. Julian Plenti - Julian Plenti is... skyscraper
3. Moby - Wait for me
4. Air - Love 2
5. Etten - I Know You're Behind Me But I'm Not Scared
6. Rammstein - Liebe ist für Alle da
7. Dolores O'Riordan - No Baggage
8. Yeah Yeah Yeahs - It's Blitz!
9. White Lies - To Lose My Life...
10. The Big Pink - A Brief History of Love
11. VNV Nation - Of Faith, Power and Glory
Όπως και πέρυσι δεν ακούσαμε ούτε και φέτος τον δίσκο αποκάλυψη. Είχαμε όμως πολύ καλές στιγμές. Με τον τρίτο τους δίσκο οι IAMX μας χάρισαν την καλύτερη ολοκληρωμένη δουλειά της χρονιάς, με τη σφραγίδα του χαρισματικού Chris Corner. Ο Paul Banks των Interpol, κάτω από το όνομα Julian Plenti, μας συγκλονίζει με την φωνή και τις ιστορίες του, που διαδραματίζονται μέσα και έξω από ουρανοξύστες! Ο Moby επέστρεψε με έναν δίσκο αντάξιο του ονόματος του, ενώ οι Air πατώντας μεν στο γνώριμο ύφος τους, έδωσαν έναν νέο αέρα στο καινούργιο τους άλμπουμ. Η δική μας Etten παρουσίασε ένα δίσκο τόσο φρέσκο και ιδιαίτερο που δύσκολα θα άφηνε κάποιον ασυγκίνητο. Οι Rammstein αποτελούν μεγάλη αδυναμία και με τραγούδια σαν το "Fruhling In Paris" δεν μπορεί κανείς παρά να παραδεχτεί το πόσο μεγάλο συγκρότημα είναι. Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται ειδικά όταν συνεχίζουν να δημιουργούν καλούς δίσκους, όπως κάνει η Dolores O'Riordan. Οι Yeah Yeah Yeahs γίνονται όλο και καλύτεροι και η Karen O μου θυμίζει όλο και πιο πολύ την Siouxsie (φωνητικά). Το νέο όνομα της χρονιάς οι White Lies, έδωσαν μια νέα φρεσκάδα στο post-punk ιδίωμα, και οι The Big Pink, το νέο απόκτημα της 4AD, προσθέτουν την απαραίτητη underground νότα στα ακούσματα της χρονιάς.
Απογοήτευση της χρονιάς
Editors - In This Light and On This Evening Depeche Mode - Sounds of the UniverseΈνα καλό σίνγκλ και ένα ακόμα τραγούδι δεν φτάνει. Και δυστυχώς οι Editors και οι Depeche Mode, παρά τα πολύ καλά "Papillon" και "Wrong" αντίστοιχα, δεν κατάφεραν να μας πείσουν με τις νέες τους δουλειές. Στην περίπτωση των Editors η απόπειρα να βγάλουν μπροστά τα synths και να ελαττώσουν τις κιθάρες δεν δούλεψε κατά τη γνώμη μου. Οι Depeche Mode...απλά μπορούν πολύ καλύτερα. Ξεχώρισα, εκτός από το σίνγκλ, το "Fragile Tension" αλλά από εκεί και πέρα τίποτα.
Καλύτερα 10 τραγούδια (που δεν βρίσκονται μέσα στα top 10 album)
1. Lisa Gerrard - Tell It From The Mountain 2. The Gossip - Heavy Cross 3. U2 - Magnificent 4. Royksopp - You Don't Have a Clue 5. Death Cab For Cutie - Met Me On The Equinox 6. Morrissey - I'm Throwing My Arms Around Paris 7. Depeche Mode - Oh Well 8. Bad Lieutenant - Sink Or Swim 9. Diary Of Dreams - The Wedding 10. Clan Of Xymox - EmilyΕδώ απλά να σημειώσω ότι τα remix του έκανε ο Fred Falke στα "Heavy Cross" και "Magnificent" βοήθησαν πάρα πολύ τα συγκεκριμένα κομμάτια, που ξεχώρισαν με διαφορά μέσα στο καλοκαίρι. Επίσης το "Oh Well" των Depeche Mode που είναι b-side, απλά αποδεικνύει την αδυναμία του άλμπουμ "Sounds of the Universe", το οποίο θα ήταν πολύ καλύτερο αν το περιείχε.
Καλύτερες 10 Ταινίες
1. The Reader 2. Revolutionary Road 3. Anonyma - Eine Frau in Berlin 4. The International 5. Berlin Calling 6. Let the Right One In 7. Twilight 8. Slumdog Millionaire 9. Angels & Demons 10. The HangoverΚαταπληκτική η Kate Winslet στις δύο πρώτες ταινίες της λίστας. Επίσης πολύ καλός ο Clive Owen στο The International. Ανέλπιστα καλός ο dj Paul Kalkbrenner που πρωταγωνιστεί στο Berlin Calling και έχει κάνει και το soundtrack. Πάντα μου άρεσαν ταινίες με βρυκόλακες είτε είναι από Σκανδιναβία (Let the Right One In) είτε από Χόλυγουντ (Twilight). Βέβαια, μπορεί κάποιες από αυτές τις ταινίες να έχουν έτος παραγωγής 2008, αλλά στην χώρα μας προβλήθηκαν επίσημα φέτος.
μκ
Είναι λογικό όταν μια δεκαετία φτάνει στο τέλος της (πόσο μάλλον όταν αποτελείται από πολύ formative years) να κάνεις μια γενικότερη αναδρομή και ανασκόπηση και στη μουσική της. Στην περίπτωση μου όχι ψάχνοντας εκείνα που άκουσα περισσότερο και αγάπησα αλλά αυτά που δεν άκουσα, όσα έχασα και δεν με βρήκαν. Δηλ υπήρχε πολλή μουσική το ‘09 αλλά σε αρκετά μεγάλο ποσοστό ήταν κυκλοφορίες γενικότερα των 00s. Οπότε ναι μεν ανακάλυψα και εκτίμησα πολλά πράγματα (κυρίως από την άλλη όχθη του Ατλαντικού) αλλά αυτά δεν έχουν θέση εδώ. Επιπλέον, όταν το εν λόγω τέλος συνοδεύεται και από άλλα φινάλε και new beginnings ‘n stuff είναι φυσικό επακόλουθο και το σχετικό regression, λέγε με 90s. Είναι πολλά τα albums που περιμένουν υπομονετικά μίας ακρόασης, θα γίνουν σίγουρα ακόμα περισσότερα όταν ολοκληρωθούν οι year-end-lists από κάποιους που περιμένω αλλά θα ήταν σίγουρα και πολύ λιγότερα αν δεν υπήρχαν τα κολλήματα της χρονιάς. Λίστα της προκοπής μου είναι αδύνατο να φτιάξω οπότε ακολουθεί chaos reigns πολυσχιδές συνονθύλευμα εν είδει αυτής.
Albums
A Place To Bury Strangers - Exploding Head (Το ranking δεν το αντέχω με την καμία αλλά μπορώ πολύ εύκολα να απαντήσω σε οποιαδήποτε ερώτηση τύπου «Ποιος/ποια/τι είναι ο πιο μπλα μπλα μπλα?». Ο πιο γαμάτος δίσκος της χρονιάς. Με πολύ λίγα πράγματα συγκρίνεται το rush του.
and the rest of my best in heavy rotation
Danger Mouse and Sparklehorse present: Dark Night Of The Soul (μουσική βιομηχανία όποιο μαύρο και άραχνο μέλλον σου επιφυλάσσει η μοίρα, σου αξίζει), The Pains Of Being Pure At Heart - s/t, White Lies - To Lose My Life..., Cold Cave - Love Comes Close, Japandroids - Post Nothing, The Longcut - Open Hearts (κομματάρα το ομώνυμο), The Dead Weather - Horehound, Ramona Falls - Intuit, Broken Records - Until The Earth Begins To Part, Black Heart Procession - Six, Crippled Black Phoenix - The Resurrectionists/Night Raider, Piano Magic - Ovations (είναι λίγο περίεργα τα πράγματα εδώ. Μου φτιάχνεις τον τέλειο δίσκο, ξενερώνω. Μου ξαναφέρνεις - και γαμώ τους - guest, πάλι ξενερώνω. Μου λείπει το συναίσθημα αλλά εξακολουθώ να σε αγαπάω και να σε στηρίζω, just like a proper long-term relationship), The Antlers - Hospice, Phantogram - Eyelid Movies, Bat For Lashes - Two Suns, Fever Ray - s/t, Prodigy - Invaders Must Die (this time around it worked αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι στραβό στην παραγωγή πάλι. wtf Liam, you were the king of the studio), Clark - Totems Flare (κομματάρα το Growls Garden. Warp still delivers), Vitalic - Flashmob (και ειδικά το Second Lives), Fuck Buttons - Tarot Sport, Telefon Tel Aviv - Immolate Yourself (thanx captain), Archive - Controlling Crowds (parts i-iv), port-royal - Dying in Time (λίγο από σπόντα για το body of work τους αλλά και το φετινό ήταν πολύ καλό), Russian Circles - Geneva (το υποχρεωτικό ετήσιο instrumental/post κτλ. εξαιρετικό!), And So I Watch You From Afar - s/t (παρομοίως. αγχολυτικό), BlakRoc - s/t, Themselves- Crownsdown
Είχαν καλές στιγμές αλλά με κούρασαν και κατέληξαν σε love the song κατάσταση
the XX (μόνο το Intro και μετά το top model και γενικά και πάντα), Gossip (Heavy Cross), Florence (Rabbit Heart, για το You Got The Love τα ξέρουμε χρόνια τώρα), Editors (Papillion, You Don't Know Love), Silversun Pickups (Growing Old Is Getting Old), Julian Plenti (Skyscraper),
Bonus τα τραγουδάκια της Italians Do It Better (δεν έχω κουράγιο να ψάξω ποια είναι φετινά, good fun stuff though)
Let-downs
Arctic Monkeys Περίμενα τόσο πολύ περισσότερα και θέλω να πιστεύω ότι έρχονται.
ΙΑΜΧ Χμμφ... καλός και χρυσός ο δίσκος, δεν λέω, και το ταλέντο το έχει ο καλλιτέχνης αλλά να, αν δεν εξελίσσεσαι έστω και λίγο κινδυνεύεις να γίνεις καρικατούρα. Look at mother fucking Bowie λέμε.
Το τοπ 2 των albums του pitchfork. FFS...
Gigs
...are fun! White Lies για τη φρεσκαδούρα, Pixies για το χοροπηδητό και το Hey, Antony και Archive για το artistry, NIN για την τελειότητα, Faith No More για τον υπαρκτό σουρεαλισμό, Diamanda για την εμπειρία και την εσωτερική σύγκρουση, Sivert Hoyem για τη ακατανόητη συγκίνηση, dm για τα χαστούκια, APTBS για την κορύφωση. Huge mistake που δεν είδα Murphy.
Guilty Pleasure Of The Year
Rihanna (θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερο, έτσι? Λαίδη Γκαγκα πχ.) και «Εξαιρέσεις» (ok, μου άρεσε το ομολογώ αλλά έχουμε και μια εικόνα να διατηρήσουμε, ναι?).
Movies and tv
Πάρα πολλές και πολύ καλές ταινίες. Πολύ έμπνευση ρε παιδί μου. Αλλά θα διαλέξω τις δύο που αποτέλεσαν σημείο αναφοράς και έναυσμα για τις περισσότερες συζητήσεις, με όλη τη σημασία της λέξης. Ο Κυνόδοντας και ο Αντίχριστος.
Lost και Californication, their reign just won't let up. Απόλυτη λατρεία και respect στο BSG.
Book
The Death Of Bunny Monroe, το οποίο δεν το έχω διαβάσει ακόμα αλλά τέλειωσα το And The Ass Saw The Angel μετά από σχεδόν δύο (2) χρόνια κατά τα οποία παλεύαμε σε κρεβάτια, καναπέδες, γραφεία, λεωφορεία, παραλίες κτλ, περίπου την ημέρα που κυκλοφόρησε. Οπότε bring it on, Nick!
Και το ‘10? Το καλό? Interpol, Radiohead, Massive Attack, Cat Power, National, Arcade Fire, Gorillaz, Justice, o Jonsi, η Amy, τα project του Fatboy Slim, του Doom και του Dangermouse... Καλό φαίνεται.
Παναγιώτης Πουλάκης
Top 10 2009
10) Bear In Heaven- Beast Rest Forth Mouth
9) Black Heart Procession- Six
8) Animal Collective- Merriweather Post Pavilion
7) St. Vincent- Actor
6) Lighting Bolt- Earthly Delights
5) This Immortal Coil- The Dark Age Of Love
4) Flaming Lips- Embryonic
3) Nosaj Thing- Drift
2) Antlers- Hospice
1) Vic Chesnutt- At The Cut
Νίκος Τσίνος
Το έτος που πέρασε, μας άφησε κληρονομιά μερικά άλμπουμς που στο διηνεκές θα φανεί εάν άξιζε ο κόπος που ασχοληθήκαμε μαζί τους - θέλω να πιστεύω ότι άξιζε, τουλάχιστον για πολλά από αυτά.
Οι Telefon Tel Aviv με το "Immolate Yourself", δικαιωματικά παίρνουν την πρώτη θέση, μιας και με το εν λόγω άλμπουμ έφτασαν στην κορύφωση της συνθετικής τους έκφρασης -ή όχι; Ο χρόνος θα δείξει... Ο άλλος λόγος για την πρώτη θέση είναι για τον Charlie Cooper -ένα από τα δύο μέλη του γκρουπ- που στις πρώτες στιγμές του '09, μας άφησε...
Στην δεύτερη θέση θα βρούμε τους Epic45 με το "In All The Empty Houses". Είδηση θα ήταν να μην τους βλέπαμε στην 10άδα, αφού όλα αυτά τα χρόνια, οι συμπαθείς Βρετανοί μας έχουν συνηθίσει σε πολύ ποιοτικές δουλειές.
Όταν κυκλοφορεί νέα του δουλειά ο Sasu Rippatti -με κάποιο από τα projects του ή με κάποια συνεργασία- είναι ασφαλώς κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Έτσι και το "Tummaa" που κυκλοφόρησε ως Vladislav Delay βρίσκετε στις υψηλές θέσεις των προτιμήσεών μου -και όχι μόνο θέλω να πιστεύω. Δεν σας εξιτάρει το γεγονός να ακούσετε τον Delay στα drums, τον Craig Armstrong στο πιάνο και τον Lucio Caprece στα πνευστά;
Από εκεί και ύστερα υπάρχει μια πλειάδα από δουλειές που θα μπορούσαν και αυτές να βρίσκονται στα δέκα καλύτερα άλμπουμς της χρονιάς, αλλά θα αδικούσα κάποια άλλα. Παρ' όλα αυτά, δεν πρέπει να περάσουν στα ψιλά μουσικές όπως το "Black Telephone Of Matter" του Mika Vainio, το "Without Sinking" του Hildur Gudnadottir ή το "Liedgut" από τον Atom TM. Και ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος με τις δουλειές του Ben Frost, του SND, των Sunn 0))), του Matias Aguayo, του Klimek, του Dub Tractor και τόσων άλλων ακόμη σημαντικών καλλιτεχνών.
Last but not least, δεν μπορούν να αγνοηθούν δύο σημαντικά Box Set. Το ένα από την Warp, το Warp20, με 4 CD και 5 10'' και το άλλο από τους Eluvium, με τίτλο "Life Through Bombardment", που περιέχει επτά βινύλια.
Albums
1) TELEFON TEL AVIV - Immolate Yourself (Bpitch Control)
Tracks
Movies
Books
Γιάννης Δημητρέλλος
Τελείωσε και το 2009. Υπήρξαν και φέτος μουσικές , ταινίες, dvd,βιβλία και άλλα πολιτιστικά καλούδια που μας τράβηξαν την προσοχή , θετικά και αρνητικά. Στην χρονιά αυτή , τα cd κρεμάστηκαν στα μανταλάκια των περιπτέρων, οι εφημερίδες εξελίχθηκαν σε ένα είδος πολιτικοκοινωνικού χυλού για να ξεχαρμανιάζουν οι μοναχικοί του Σαββατοκύριακου (και όχι μόνο) και τα torrent sites προσφέρουν, αβασάνιστα ,τα πάντα όλα . Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Light και ο αχταρμάς επιδιώκουν να γίνουν ένα νέο σύστημα αξιών που με βάση αυτό θα καθορίζονται τα αγαθά που παράγονται από την τέχνη. Ποια ήταν λοιπόν τα διαμαντάκια αυτά , που κατά την ταπεινή μου γνώμη στέκουν λίγο πάνω από το σωρό;
Top 10 records
Μερικά σκόρπια σχόλια :
Η Florence θεωρώ ότι είναι η performer της χρονιάς . Γυναικάρα, δοσμένη ατέλειωτα σ` ότι τραγουδάει. Ο Αlex Turner με το νέο δίσκο των Monkeys, δείχνει ότι είναι ο απόλυτος rock ποιητής της γενιάς του. Oι Phoenix, Big Pink πειραματίζονται με τις δομές της pop, δημιουργώντας τον ήχο της επόμενης δεκαετίας. Ο Tom Waits στο live album της περυσινής του περιοδείας, παίρνει παλιά του κομμάτια και πιο πρόσφατα και τα κάνει να ακούγονται αγνώριστα. Ο τρόπος που αυτοσχεδιάζει επάνω στην σκηνή , μόνο με μια λέξη χαρακτηρίζεται : διαολεμένος. Οι Concords με την υπέρμετρα σουρεαλιστική τους σάτιρα, απέδειξαν πόσο πολύ αγαπούν όλο το φάσμα της σύγχρονης pop μουσικής . Βρείτε οπωσδήποτε το επεισόδιο του πρώτου κύκλου της σειράς, όπου ένα πνεύμα με την μορφή του Bowie ,εμφανίζεται στα όνειρα του ενός από τους δυο Concords, του Μπρετ. Kλείνοντας, οι Archive, με ή χωρίς τον Graig Walker, βγάζουν επικούς δίσκους. Οι Soulsavers του Μark Lanegan ψάχνουν το φως και την λύτρωση , μέσα από ένα πανέμορφο σκοτάδι, το όποιο εκρήγνυται στο άκουσμα της κιθαριστικής έκρηξης των Α place to bury strangers. Ο rock ήχος του μέλλοντος, η καλύτερη μπάντα της χρονιάς.
Ταινίες :
1. Whatever Works- Woody Allen
-Ο Woody σε μεγάλα κέφια, στήνει ένα γαιτανάκι θεότρελών χαρακτήρων που στο τέλος αποδεικνύει πόσο μικρή είναι η ζωή και ποσο αναγκαίο είναι για τον άνθρωπο να μην υποκύπτει σε συμβιβασμούς και προκαταλήψεις και να ζει όπως ορίζει εκέινος.
2. Synecdoche of New York- Charlie Kaufman
-Η σωτηρία της ψυχής μπορεί να επιτευχθεί ακόμα κι όταν αυτή τελικά αποχωριστεί το σώμα
3. Nick and Norah`s infinite playlist
-Σε αναζήτηση του τέλειου party , του τέλειου gig οδηγώντας ένα σαραβαλάκι. Eνας έρωτας που έρχεται εντελώς τυχαία και άβολα, μέσα σε ένα στούντιο ηχογραφήσεων. Μια παρέα από straight, gay και κανείς δεν νοιώθει περίεργα. Feel good κωμωδία, εντελώς ακομπλεξάριστη, που στην Ελλάδα βγήκε κατευθείαν σε dvd.
Συναυλίες..δυστυχώς δεν έχω να βάλω καμια. Ο ελληνικός στρατός με «ανέθρεψε» για 10 μήνες και που χρόνος και διάθεση...
Μπορώ βέβαια να τοποθετήσω στις απογοητεύσεις της χρονιάς την συνολική παρουσία των Depeche Mode,από τον δίσκο έως το Live του περασμένου Μάιου. Επίσης , σίγουρα, οι U2 , O Dan Brown με το τελευταίο του βιβλίο, ο βαρετός πια , Ιαn Rankin, η δίχως λόγο επιστροφή της «βαριάς» Λένας Πλάτωνος ( α ναι! Αυτή ήταν η συναυλία που πήγα φέτος) και η μεγαλύτερη απογοήτευση όλων, το πόσο ανόρεχτα πλέον , χορεύει και διασκεδάζει ο κόσμος σε μεγάλο κομμάτι της νυχτερινής Αθήνας. Ευτυχώς ακόμα υπάρχουν εξαιρέσεις...
Παναγιώτης Ιωαννίδης
η σειρά από 10 έως 2 είναι τυχαία
1. AND ALSO THE TREES - WHEN THE RAINS COME Δε ξέρω αν είναι «πρέπον» για ένα ΤΟP10 του 2009 αυτό, πάντως δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Ο δίσκος περιέχει ένα μόλις καινούριο κομμάτι και τα υπόλοιπα είναι ακουστικές εκτελέσεις συνθέσεων από το ένδοξο παρελθόν μιας μπάντας που δεν έγραψε ούτε ένα hit . Eυτυχώς , γιατί συνέχισαν όλα τα χρόνια να βγάζουν πανέμορφους δίσκους που μια πιθανή super επιτυχία ίσως, λέω ίσως, να τους αλλοίωνε. Ανατριχιαστικός δίσκος.
2.ΜΟΝΟ- ΗΥΜΝ ΤΟ THE IMMORTAL To απόλυτο soundtrack για κάθε νύχτα, κάθε ταξίδι αυτής της χρονιάς
3 YEAH YEAH YEAHS-ITS BLITZ! Από τα πιο φρέσκα ακούσματα της χρονιάς. Κάθε κυκλοφορία τους και μια ευχάριστη έκπληξη. Και μια από τις καλύτερες φωνές στο χώρο του ευρύτερου rock.
4. EDITORS - IN THIS LIGHT AND ON THIS EVENING Θεαματική στροφή σε πιο electro μονοπάτια που ή θα τη λατρέψεις ή θα φύγεις τρέχοντας. Εγώ τη λάτρεψα πάντως, το δε ομώνυμο κομμάτι το θεωρώ ως το καλύτερο της χρονιάς .
5. WHITE LIES - TO LOSE MY LIFE OK! To ακούσαμε πάρα πολύ φέτος, χιλιοπαίχτηκε σε ραδιόφωνα,bars κλπ αλλά πώς να το κάνουμε. Είναι δισκάρα , ειδικά για το rock του σήμερα που δε θα έλεγα ότι ζει τις μεγαλύτερες στιγμές του .Και ας κλείνει το μάτι στο παρελθόν και σε κάποιους JOY..
6. THE DECEMBERISTS -THE HAZZARDS OF LOVE Πάντα μ'άρεσαν αυτοί οι τύποι τούτος εδώ όμως είναι μακράν ο πιο ολοκληρωμένος τους δίσκος. Δεμένο συγκρότημα, πολλά σημεία με γυναικεία φωνητικά- σπάνε κάπως την μονότονη(ίσως κάποιες φορές) φωνή του βασικού τραγουδιστή . Ένα σπουδαίο concept άλμπουμ που το «έλιωσα» φέτος. Εμπνευσμένο!
7. JULIAN PLENTY -IS SKYSCRAPER Γιατί ενώ τον λατρεύω στους INTERPOL, κατάφερε και έφτιαξε ένα δίσκο που μόνο η φωνή του -άντε και κάνα 2 κομμάτια - τους θυμίζουν. Και πολύ ωραίο δίσκο μάλιστα.
8. SIEBEN -AS THEY SHOULD SOUND το απόλυτο electro-folk, ακριβώς όπως "πρέπει να ακούγεται".
9. ARCHIVE - CONTROLLING CROWDS η έμπνευση δε σταματά ποτέ- ή "τοχεις" ή δε "τοχεις" τελικά.
10. JON HOPKINS- INSIDES μεθυστικό , με πολύ πιανάκι -όπως στα 90ς- και με καθόλου δήθεν -wanna be hit- διάθεση! Διακρίνω πολλές καλές επιρροές εδώ μέσα, με τον william orbit πρώτο απ΄όλους.
Χάσανε το ΤΟP πάνω στο ..νήμα: FRANZ FERDINAND (Πάντα βγάζουν ωραίους δίσκους ,πάντα για κάποιο λόγο δε μπαίνουν στη δεκάδα μου), SONIC YOUTH (γιατί δυστυχώς δε πρόλαβα να τους ακούσω πολύ) ISIS (ισχύει ότι και με τους sonics) PORCUPINE TREE (Γιατί όταν είσαι οπαδός περιμένεις πάντα το καλύτερο) ΜUSE (E! Είπαμε ας μείνουν και μια φορά εκτός top10!Αν και ..δε το αξίζουν!..χμ)
Καλύτεροι ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ-ΑΓΓΛΟΦΩΝΟΙ- δίσκοι
1.LOLEK - ALONE
2.INFIDELITY - IN THE CITY
Καλύτερες συναυλίες της χρονιάς
1. UNDERWOLD - METROPOLIS-MONTREAL(CANADA) Ένα όνειρο χρόνων έγινε φέτος πραγματικότητα.Και ήταν ίσως καλύτερα και από τη φαντασία. Δυστυχώς κάποιοι στην Ελλάδα δε μας επέτρεψαν να τους δούμε πριν λίγα καλοκαίρια.Αλλα μη τα ξαναλέμε για τα καλοκαιρινά φεστιβάλ στην Ελλάδα. Χρονιάρες μέρες ας μη μελαγχολούμε...
2.MERCURY REV- ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΠΑΠΑΓΟΥ Mε ελάχιστο κόσμο, ένα άψογο μέρος για συναυλίες και ειδικά με μουσικό ύφος σαν αυτό των Αγαπημένων mercury rev. Όσοι ήταν εκεί ξέρουν για τί ακριβώς μιλάω.
3. DAVID BYRNE- BADMINTON ΤΗΕΑΤRE Δεν είχε τύχει να τον δω τόσα χρόνια και πάντα ήταν αποθυμένο...Από ένα σημείο και μετά η συναυλία έγινε ένα ατελείωτο πάρτι με όλο τον κόσμο όρθιο να χορεύει στο κατά 1/3 γεμάτο BADMINGTON. Δε μέτρησα τελικά πόσα encore έκανε o εκστασιασμένος David..νομίζω ακόμα βγαίνει....
4. ACDC - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΘΗΝΑΣ Χωρίς Πολλά σχόλια -ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ.
Χειρότερες συναυλίες της χρονιάς
1. ΜΑΚΡΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ . ARCHIVE- BADMINTON THEATRE
Είπαμε χωρίς τσιγάρο, οκ δεκτό είπαμε με χαλάκια κλπ και ωραίες καρεκλίτσες και και,...οκ δεκτά και αυτά...αλλά να ακούς archive, να έχεις πωρωθεί και να πρέπει να σε έχουν δεμένο σε μια καρεκλά..sorry δε θα το δεχτώ ποτέ! Από τη μέση και μετά σηκώθηκα και πήγα σε μια ακρούλα να χορέψω αλλά το..κακό είχε γίνει!
2 ΟΣΕΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ...ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ...ΔΕΝ
Ευτυχώς δεν επρόκειτο να πάω σε καμία από αυτές αλλά ήταν τελείως τυχαίο. Επειδή μου έχει τύχει, το θεωρώ απαράδεκτο. Ειδικά όταν το πληρώνω και πολύ ακριβότερα απ'όσο θα έπρεπε.
Φωτεινή Κολαΐτη
TOP 10 ALBUMS
1 .THE BIG PINK -A BRIEF HISTORY OF LOVE
2. WHITE LIES - TO LOSE MY LIFE...
3. IAMX- KINGDOM OF WELCOME ADDICTION
4. EDITORS-IN THIS LIGHT AND ON THIS EVENING
5. THE HORRORS - PRIMARY COLOURS
6. MOBY-WAIT FOR ME
7. ROYKSOPP- JUNIOR
8. ARCTIC MONKEYS - HUMBUG
9. THE BOY- PLEASE MAKE ME DANCE
10. BOYS NOISE-POWER
TOP 10 TRACKS
1. FRIENDLY FIRES - PARIS (AEROPLANE REMIX) 2. ROYKSOPP- THE GIRL AND THE ROBOT 3. WHITE LIES - DEATH (CRYSTAL CASTLES REMIX) 4. YEAH YEAH YEAHS - HEADS WILL ROLL 5. DELPHIC - COUNTERPOINT 6. ROYKSOPP - TRICKY TRICKY 7. MOBY- PALE HORSES 8. PEACHES-I FEEL CREAM 9. EDITORS-PAPILLON 10. ARCTIC MONKEYS-CORNERSTONETOP FESTIVAL
SYNCH FESTIVAL
TOP 6 LIVES
1. IAMX 2. LADYTRON 3. 65 DAYS OF STATIC 4. THE FUTURE SOUND OF LONDON 5. 2MANYDJS ( EJEKT FESTIVAL ) 6. BLOC PARTYΚΑΤΗΓΟΡΙΑ "ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟ DEBUT " :
1. THE BIG PINK- BRIEF HISTORY OF LOVE 2. FLORENCE AND THE MACHINE - LUNGS 3. THE XX-XXΚΑΤΗΓΟΡΙΑ "SOLD OUT"
LA ROUX - LA ROUX DEPECHE MODE - WRONG CALVIN HARRIS - I CREATED DISCO FOR WHAT IS WORTH- PLACEBOΚΑΤΗΓΟΡΙΑ " DIFFERENCE WORKED"
1. THE HORRORS - PRIMARY COLOURS 2. EDITORS-IN THIS LIGHT AND ON THIS EVENING 3. ARCTIC MONKEYS- HUMBUGΚΑΤΗΓΟΡΙΑ "DIFFERENCE DID NOT WORKED"
1. MUSE- THE RESISTANCE 2. FRANZ FERDINAND - TONIGHT 3. PLACEBO- BATTLE FOR THE SUN 4. JULIAN CASABLANCAS - PHRAZES FOR THE YOUNGΚΑΤΗΓΟΡΙΑ " ΑΔΙΑΦΟΡΑ"
1. GOSSIP-MUSIC FOR MEN 2. KASABIAN- WEST RYDER PAUPER LUNATIC ASYLUM 3. REVEREND AND THE MAKERS- A FRENCH KISS IN THE CHAOSΚΑΤΗΓΟΡΙΑ "GENIUSES"
1. MOBY- WAIT FOR ME 2 .THE BIG PINK - A BRIEF HISTORY OF LOVE 3. EDITORS- IN THIS LIGHT AND ON THIS EVENING 4. ROYKSOPP- JUNIORΚΑΤΗΓΟΡΙΑ " REVIVAL"
1. CRYSTAL STILTS- ALIGHT OF NIGHT 2. THE BIG PINK- A BRIEF HISTORY OF LOVE 3. WHITE LIES - TO LOSE MY LIFE... 4. THE DEAD WEATHER - HOREHOUNDΚΑΤΗΓΟΡΙΑ " ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗ "
1. THE XX- XX
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ " LYRICS"
1. WHITE LIES - TO LOSE MY LIFE... 2. EDITORS - IN THIS LIGHT AND ON THIS EVEVNINGΙωάννης Κούσης
1) The Pains Of Being Pure At Heart - the pains of being pure at heart
2) Jason Lytle - yours truly, the commuter
3) Gliss - devotion implosion
4) The Lovetones - dimensions
5) Richard Hawley - truelove's gutter
6) The Cavalcade - meet you in the rain EP
7) Grizzly Bear - veckatimest
8) Symfoniorkestern - ouvertyr
9) Camera Obscura - my maudlin career
10) Cats on Fire - our temperance movement
Πολύ indie, πολύ Pop,μία Sarah κάπου στο βάθος,λίγη ψυχεδέλεια, δύο τροβαδούροι.Μελωδίες που δεν σκοπεύουν να αλλάξουν τον κόσμο και μέχρι στιγμής βαίνουν μια χαρά.Άσε λοιπόν τους άλλους να ψάχνουνε βραχύβιους (lifestylοποιημένους) σωτήρες τύπου The Τρόμοι,Αρκτικές Μα'ι'μούδες,Τhe Κουτσομπολιό.Ας παραδεχτούμε όμως, ότι η ανακύκλωση-αναβίωση (καλή ή κακή) πάει σύννεφο τελευταία...
7''single της χρονιάς : Cocoanut Groove - the end of the summer on bookbinder road/shadow
Παρακλήσεις της χρονιάς : 1)(Παλαι ποτέ) γοητευτικέ κύριε Steven Patrick Morrissey, παρακαλώ σταματήστε (δισκογραφικά)...
2)Αγαπημένοι μου Depeche, σκεφτείτε σας παρακαλώ σοβαρά το ενδεχόμενο από δω και πέρα να μην ξαναβγάλετε δίσκο αλλά μόνο singles σαν το Wrong...
Απορία της χρονιάς : Ποιος θα πληρώσει για να δει την πλάτη του μπαρμπα-Bono και της παρέας του στο ΟΑΚΑ;
Στοίχημα της χρονιάς : Η ΑΕΚ θα πάρει το πρωτάθλημα.
Γεγονός της χρονιάς : Oasis 2.0!΄΄Και τα μυαλά στα κάγκελα΄΄ που λένε οι σοφοί...
Γιώργος Κουρής
BEST ALBUMS 2009 (NO PARTICULAR ORDER)
01. Monolake - Silence
02. Dextro - Winded
03. Port Royal - Dying In Time
04. Access To Arasaka - Oppidan
05. Aoki Takamasa - Rhythm-Variations
06. Fuck Buttons - Tarot Sport
07. Claro Intelecto - Warehouse Sessions
08. Ben Klock - One
09. Wisp - The Shimmering Hour
10. Stendeck - Sonnambula
Δημήτριος Κουτσομιχάλης
Top 10
Editors - In this Light and On this Evening
Muse - The Resistance
Bat For Lashes - Two Suns
Mastodon - Crack the Skye
Combichrist - Today We Are All Demons
A Place to Bury Stranger - Exploding head
Paradise lost - Faith Devided Us - Death unites Us
Red - innocent & Instinct
The Pains of being pure At Heart
The Bear Quartet - 89
Best Ep:
Pain Of Salvation - Linoleum
Εντός Συνόρων:
Last Drive - Heavy Liquid Infidelity - In This City Λεωνίδας Μπαλάφας - Ταξίδι για να σε βρώNice Groups, amazing titles but... crapy music
Depeche Mode - Sounds of the Universe Placebo Battle - For the Sun Dream Theater - Black Clouds & Silver LiningsΝα κατέβω να σπρώξω;
VnV Nation - Of Faith,Power and Glory WolfMother - Cosmic Egg Kings Of Convenience - Declaration of Dependence Marilyn Manson - The High End of Low Diary of Dreams - (if) Anneke van Giersbergen - Pure Air Apoptygma Berzerk - Rocket Science Stratovarious - PolarisΜια χρονιά με απογοητεύσεις από μεγάλα ονόματα αλλά και πολλές ευχάριστες εκπλήξεις από νέο αίμα μουσικών και συγκροτημάτων. Ίσως είναι καλύτερα έτσι...
Άντε και η επόμενη χρονιά με περισσότερες και καλύτερες μουσικές!
Eva Me.
Top 10 λιγότερο βαρετών album του 2009 (σε αλφαβητική σειρά)
- A Place to Bury Strangers - Exploding Head
- Bat For Lashes - Two Suns
- Fever Ray - Fever Ray
- Fuck Buttons - Tarot Sport
- The Horrors - Primary Colours
- Julian Plenti - Julian Plenti is Skyscraper
- Prodigy - Invaders must die
- White Lies - To Lose My Life
- Patrick Wolf - The Bachelor
- Yeah Yeah Yeahs - It's Blitz
Μεγαλύτερη απογοήτευση του 2009
Depeche Mode (από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς)
Καλύτερο Live του 2009
Nine Inch Nails .-
Νάντια Σαββοπούλου
Top10 λοιπόν...προτάσεις για τα πιο αγαπημένα cd του 2009 και όχι αξιολογικό top10, από την πλευρά μου. Αυτό που θα διαβάσετε είναι μια προτροπή προς ακρόαση διάφορων μουσικών που για άκρως προσωπικούς λόγους, μου κέντρισαν το συναισθηματικό/ψυχολογικό ενδιαφέρον. Για λόγους κατανόησης αυτών που θα σας πω παρακάτω, προηγείται του top10 η...
καλύτερη ταινία της χρονιάς: ... δεν είναι άλλη από το ‘Αntichrist' του Lars von Trier, την οποίο θεωρούμε ιδιοφυή χωρίς να συμμεριζόμαστε καμία αφοριστική πρόταση που επιδιώκει να τον χαρακτηρίσει εξαρχής ως μισογύνη.
Κρατείστε λοιπόν αυτό...δείτε την ταινία και ακούστε λίγο πριν ή μετά, το εξής cd και για εμένα Νο1 και καλύτερο live της χρονιάς!
David E Williams- Every missing duck is a duck missed: Ιδιοφυής μουσικός και δουλειά με μουσική σύνθεση και όχι κολλάζ ήχων όπως οι περισσότερες σήμερα. Κι επειδή όλα τα παραπάνω είναι απλά φλυαρίες...δώστε λίγο χρόνο ν'ακούσετε το album...δε φαντάζεστε πόσο θα εκπλαγείτε!
Stahlwerk 9 - RetroMekanik: Αρκούντως νοσηρή ατμόσφαιρα, πολύς θόρυβος, αμφιλεγόμενα νοήματα και φωνητικά που εκφράζουν απόγνωση, θυμό, πόνο και αποστασιοποίηση.
Access to Arasaka- Opiddan: Μινιμαλιστικές ηλεκτρονικές συνθέσεις με πολλές απρόβλεπτες, εναλλαγές ρυθμού και μελωδιών. Εξαιρετικό dark ambient εγχείρημα.
Rome-Flowers from the exile: Καλοδεχούμενη μεταστροφή σε πιο μελωδικές μουσικές φράσεις με περισσότερα έγχορδα και ρυθμούς που μας ταξιδεύουν ακόμα και κάπου κοντά στην Ισπανία με το παραδοσιακό sevillanas.
Die Weisse Rose-A martyrium of White Roses: Αισθητικά και μουσικά ρομαντικό άκουσμα, με έναν παλαιομοδίτικο τρόπο. Συνδυασμός αποσπασμάτων από παλιές ταινίες και συριστικοί ήχοι όπως αυτοί που βγαίνουν από παλιά κασετόφωνα και γραμόφωνα, ήχοι από εγκαταστάσεις και αεροσκάφη σε συνδυασμό με άλλους που προσομοιάζουν γραφομηχανές, μαζί με φράσεις σε πλήκτρα που ανταγωνίζονται με legato, άλλους ήχους από κόρνο ενώ ακούγονται σχεδόν αφηγηματικά φωνητικά ερεθίζουν τις πιο νοσηρές μας σκέψεις. 8 κομμάτια διάρκειας περίπου 40' με πολύ ενδιαφέρουσες μελωδίες που φέρνουν στο μυαλό βορειοευρωπαϊκά τοπία μεσαιωνικών πόλεων ειδικά όπως είναι κάποιες βροχερές και κρύες μέρες.
Autechre-Quaristice: Σταθερή ηλεκτρονικά πειραματική και άκρως μινιμαλιστική αξία. Το album μας άρεσε ιδιαίτερα καθότι αντιπροσωπεύει στη μουσική, την απόκλιση από την πεπατημένη που ακόμα και το εναλλακτικό δημιουργεί.
Kirlian Camera - Shadow Mission Held V: Ένα ακόμα album με τα αιθέρια, απόκοσμα φωνητικά της Elena, μουσικά και ηχητικά, λίγο πιο κοντά στο υπερπέραν στο οποίο εδώ και χρόνια αναφέρονται οι Kirlian Camera. Κομμάτια, όπως τα ‘ Odyssey Europa (premiere version)‘ και ‘Julia Dream', τα ακούμε συχνά από την πρώτη στιγμή.
Helium Vola - Fuer Euch Die Ihr Liebt: Αιθέριες φωνές με την υπογραφή του εξιδανικευμένου (και όχι αδίκως, δεδομένης της μουσικής του παιδείας και της δημιουργικότητάς του και επί σκηνής) από μέρους μας Ernst Horn. Προτείνουμε συγκεκριμένα τα εξής κομμάτια: ‘Saber D'amor', ‘Blow northerne wind', ‘Nummus' (στα χνάρια του ‘Omnis Mundi Creatura').
VNV Nation - Of faith, power and glory: Αξιόλογη μουσική δουλειά που, αν και βασισμένη στην ίδια περίπου ‘συνταγή' με τις προηγούμενες, περιέχει κομμάτια που μας προκαλούν να χορέψουμε στα σκοτεινά γοτθικά μαγαζιά J
Bat for lashes- Two suns: Σκοτεινά, μελαγχολικά με λίγη γεύση από pop κουλτούρα με σκοτεινές αισθητικές διαθέσεις, φωνητικά και συμπαθητική μουσική.
Κλείνοντας σας λέμε το εξής: To 2009 μουσικά το θεωρώπλήρως απογοητευτικό με κάποιες λαμπερές εξαιρέσεις. Παρ'ό,τι ήταν μια χρονιά όπου κυκλοφόρησαν δουλειές αγαπημένων συγκροτημάτων ενώ είχαμε και επανεμφανίσεις παλιότερων συγκροτημάτων μετά από απουσία πολλών χρόνων, τα album που ακούσαμε δεν ήταν εξαιρετικά και μας έδωσαν την εντύπωση πως δεν ασχολήθηκαν όλοι και πολύ με το να συνθέσουν κάτι καινούριο. Μάλλον δεν ήταν και πολύ εμπνεύσιμη αυτή η χρονιά.
Βασίλης Παπαδογεωργόπουλος
Ικανοποιητική χρονιά. Αρκετοί καλοί δίσκοι, κολητικά σινγκλάκια & αξέχαστες συναυλίες. Ένα είναι όμως αυτό το διαφορετικό που κάνει το 2009 να ξεχωρίζει απ' όλες τις προηγούμενες χρονιές που έχουμε ζήσει: οι εξαιρετικά χαμηλές πωλήσεις δίσκων παντού, σε όλες τις αγορές ανά τον κόσμο. Και όταν λέμε χαμηλές εννοούμε στα πατώματα, εντελώς. Το internet διακινεί την πληροφορία πιό γρήγορα κι απ' το φως, αυτό άλλωστε ήταν και το ζητούμενο όταν ξεκίνησε να εξαπλώνεται και να μπαίνει σε σπίτια και εργασία, η διακίνηση της πληροφορίας. Αλλά ποιός να φανταζόταν οτι θα ερχόταν η στιγμή που στο δισκάδικο θα πάει κάποιος που θέλει να κάνει απλά ένα ...δώρο γενεθλίων? Άλλες φορές πέρναγα κόκκινα φανάρια για να γυρίσω το συντομότερο δυνατόν στη βάση μου, να ανοίξω με χαρά τη συσκευασία, να πιάσω το cd στα χέρια μου λες και ήταν ένας ζωντανός οργανισμός και να έχω την ευτυχία να τοποθετήσω το νέο μου απόκτημα στη σιντιέρα, να πατήσω το play. Τώρα πιά κάθομαι σαν ηλίθιος (nerd που λένε...) μπροστά σε μιά οθόνη κοιτάζοντας το ποσοστό του completed download, ρίχνοντας γρήγορες ματιές στο estimated time left και το μόνο που υπάρχει για να με αγχώσει είναι μην τυχόν και το transfer rate είναι χαμηλό. Ξεφτύλα...
Πάμε για τη δεκάδα μας τώρα. Ήταν εύκολο, μόνο τα παρακάτω 10 έγραψα πρόχειρα σε ένα χαρτί. Εκ των υστέρων κατάλαβα οτι ήταν τα 10 album της χρονιάς που άκουγα ξανά και ξανά ολόκληρα, από το 1ο έως το τελευταίο κομμάτι και οτι είχα απορρίψει album που με ενθουσίασαν μόνο 1-2 κομμάτια τους, αλλά τα υπόλοιπα δεν ακούγονταν. Κατά σειρά προτίμησης λοιπόν, έχουμε και λέμε:
1. IAMX - Kingdom of Welcome Addiction
Το βασίλειο του ευπρόσδεκτου εθισμού βρίσκεται στο φιλήδονο Βερολίνο και χωρίς καμία αμφιβολία στο νούμερο 1 των επιλογών μου.
Τι είναι αυτό που σας ξενίζει? Ο εθισμός? Σιγά.... Το φιλήδονο? Ελάτε τώρα... Το Βερολίνο? Να πάτε...
2. Editors - In This Light And On This Evening
Επιβλητικός ήχος με όγκο, μαύρα Λονδρέζικα σύνθια, τραγούδια που στο σύνολό τους δύσκολα θα ξαναγράψουν οι Editors, τόσο αρμονικά που σχεδόν πιστεύω τον όρκο που δίνουν οτι το Λονδίνο είναι ο πιό όμορφος τόπος που έχουν δει!
3. Project Pitchfork - Dream, Tiresias!
Σε μιά απογοητευτική χρονιά για τους απανταχού γότθους και industrial οπαδούς, το Dream, Tiresias! ήταν η λαμπερότατη εξαίρεση! Ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια, κιθάρες που βγάζουν ήχο μέταλου σε ταλάντωση μετά από χτύπημα, φωνή μίγμα δύναμης και γλυκιάς αγριάδας, συνθέσεις με συνέχεια, μας κάνουν έναν industrial δίσκο που αξίζει να είναι στην κορυφή.
4. Kasabian - The West Ryder Pauper Lunatic Asylum
Μάζευε κι ας είναι ρόγες. Με την πρώτη ακρόαση μου φάνηκε καλό, αλλά όχι εξαιρετικό. Αλλά με τράβαγε να το ακούσω ξανά και ξανά και με κέρδισε βήμα βήμα. Ηλεκτρικοί, ψυχεδελικοί, electropunk, ανέβηκαν ένα ένα τα σκαλοπάτια στην προτίμησή μου και έμειναν ψηλά. Ένας δίσκος που αν δεν αναφερόταν το έτος κυκλοφορίας του, θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει οποτεδήποτε από τα '70s έως και σήμερα. Και πιστεύω οτι με την ίδια ευκολία θα μπορούσε να κυκλοφορήσει και 10 χρόνια αργότερα.
5. White Lies - To Lose My Life
Αυτό πέρασε από διάφορα στάδια. Το αρχικό στάδιο του ενθουσιασμού: καλή παραγωγή, ζωντανός ήχος, συνθέσεις που τις ακούς και τις θυμάσαι αμέσως. Το δεύτερο στάδιο της απόρριψης: όλα αυτά τα έχουμε ακούσει ξανά, είναι ένα κακό αντίγραφο του τάδε και του δείνα, δεν έχει να δώσει τίποτα νέο. Κλάψα με στυλ ή επίκαιρο στήσιμο '80s synthpop και βρετανικού post-punk? Όποια και να 'ναι η απάντηση, το γεγονός και μόνο οτι με έβαλε να το ακούσω ξανά και ξανά και ξανά, το ανεβάσει ψηλά στις προτιμήσεις του 2009.
6. The XX - XX
Να και κάτι καινούριο που δυσκολεύομαι να σκεφτώ αν το έχουμε ξαναδεί. Τέσσερα 20χρονα πιτσιρίκια από το Σάουθ Γουέστ Λόντον, Ινγκλαντ, παίζουν μιά ύπουλη indie pop μουσική, διφωνίες που αποτελούν διάλογο μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού μικροφώνου, ερωτικές εξομολογήσεις, πάθη κρυφά και φανερά. Από τις 2 επιλογές, της υπερβολικής μαστούρας ή της αξίωσης της προσοχής μας, επιλέγω το 2ο :-)
7. Muse - The Resistance
Όοολε! Όοολε! Όοολε! Muse! Να ένας δίσκος που περίμεναν καραβιές μουσικόφιλων & μουσικοκριτικών με μιά πένα στο χέρι έτοιμοι να εκφράσουν την αγάπη ή τη δυσαρέσκειά τους. Και όπως ήταν φυσικό, οι απόψεις μοιράστηκαν, είτε γιατί είχαν ως μέτρο σύγκρισης τις προηγούμενες δουλειές των Muse, είτε γιατί ότι και να ήταν πολλοί θα το εκθείαζαν defacto, είτε γιατί, επειδή το The Resistance είναι ένα πολυσύνθετο album στο σύνολό του, δεν είναι για όλα τ' αυτάκια.
8. Sivert Hoyem - Moon Landing
Γίνεται ο Sivert να τραγουδάει για πάντα? Ε? Γίνεται? Ναι, δεν είναι το καλύτερο album που έχει συμμετάσχει, δεν υπάρχει πλέον ο Buras, έχει ακόμα και country στοιχεία στα οποία δεν μας έχει συνηθίσει. Ε και? Τι σημασία έχουν όλα αυτά όταν ένας δίσκος σου μιλάει διαπεραστικά μέσα σου? Δε χρειάζεται πάντα να ψάχνει κανείς το γιατί...
9. The Prodigy - Invaders Must Die
Πώς ορίζεται η σαπίλα και η παρακμή εν έτει 2009? Μα με το Invaders Must Die των Prodigy φυσικά! Το αγαπάς ή το σιχαίνεσαι, αλλά αν θες παρέα για να σκίσεις τη γραβάτα ή το κυριλέ καλσόν σου, να πεις κατάμουτρα αη σιχτήρ στους τρελούς ρυθμούς που σε έχουν κουρδίσει (και το λένε ζωή κατά τα άλλα...), τότε εδώ είσαι. Σταμάτα, βρες το, άκουσέ το και ξεκίνα να σιχτιρίζεις προς πάσα κατεύθυνση. Στο τέλος θα νοιώσεις ξαναγεννημένος/η...
10. U2 - No Line On The Horizon
Αφήνοντας στην άκρη όλα τα γνωστά U2 συναισθήματα (εμπάθεια, δεινοσαυρίαση, Bono-θέλω-να-σου-σπάσω-το-κεφάλι κλπ), αυτός ο δίσκος ήταν πολύ καλός στο σύνολό του. Για του λόγου το αληθές, μετά από τόσα χρόνια, μετά από τόσο αμφιλεγόμενες & διαφορετικές απόψεις, ένα παράσημο το αξίζουν γιατί τη μουσική τους δεν την έχουν εξευτελίσει. Τουλάχιστον αυτήν.
Και τώρα δεν μπορώ να μην αναφέρω 5 album από αγαπημένους μου καλλιτέχνες που δυστυχώς με απογοήτευσαν παντελώς:
1. Brett Anderson - Slow Attack
Δυστυχώς, η φετινή κυκλοφορία του Brett Anderson είναι κακή. Ένα παντελώς άχρωμο album με μοναδική αναλαμπή το Frozen Roads. Βασικά δεν υπάρχει τίποτα να πει κανείς, δυστυχώς, ο τελευταίος που περίμενα να πει κάτι αρνητικό για τον Brett ήταν η αφεντιά μου.
2. Rammstein - Liebe Ist Für Alle Da
Δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι και καλό. Αρνούμαι όμως να δεχθώ τα άκρως σεξιστικά μηνύματα που βγάζει, το υπέρ το δέον στρατοκρατικό ίματζ και τη βία για τη βία. Μου φαίνονται δυστυχώς γελοία όλα αυτά τα δήθεν επαναστατικά και ριζοσπαστικά από ένα γκρουπ που για να κάνει ένα live ζητάει το μισό προυπολογισμό της Ελλάδας.
3. Echo And The Bunnymen - The Fountain
Γιατί ρε γμτ, γιατί? Με το άκουσμα του Think I Need You Too ξετρελάθηκα, ο Ian και οι Bunnymen είναι εδώ, ζωντανοί! (σκέφτηκα). Όταν όμως άκουσα ολόκληρο το album απογοητεύτηκα παντελώς. Σαν να δίνεις σε ένα παιδάκι καραμέλα και με το που την βάζει στη γλώσσα του την παίρνεις πίσω...
4. Franz Ferdinand - Tonight: Franz Ferdinand
Κουλούρι ολοστρόγγυλο. Μηδέν δηλαδή. Ξεψυχισμένο και πρόχειρο, δεν ακούγεται. Ολοκληρωτικά αδιάφορο δυστυχώς.
5. VNV Nation - Of Faith, Power And Glory
Αυτός δεν έχει πειστεί ακόμα. Κάποιος λοιπόν να πει στον Ronan Harris οτι ο καιρός που αυτά περνάγανε ανήκει προ πολλού στο παρελθόν. Και αν δεν κάνει κανένα βηματάκι προς τα εμπρός σε λίγο θα μείνει μοναχούλης του παρέα με κάτι λιγοστούς νοσταλγούς του Beloved...
Στο ντούκου πέρασαν οι δουλειές των Fuck Buttons, A Place To Burry Strangers, Future Of The Left, The Horrors και λοιπών πολυσυζητημένων.
Είναι αυτό που λέμε ...ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε :-)
Πάμε γι' άλλα λοιπόν, τα καλύτερα είναι πάντα αυτά που ακόμα δεν έχουμε δει & δεν έχουμε ακούσει.
Αυτά για φέτος, από όλους τους συντάκτες του postwave.gr, καλές γιορτές, υγεία και ένα ακόμα καλύτερο μουσικό νέο έτος!
Postwave.gr
The Best Albums Of The 1980s
