Αυτό που βλέπετε εδώ είναι το σπίτι που χάρισε ο Ρώσος Γκόμενος Μεγιστάνας στην Naomi Cambell. Παρά το γεγονός ότι μοιάζει με το Μάτι του Ώρου στην πραγματικότητα πρόκειται για το Μάτι του Σκώρου, το γνωρίζω γιατί έχω βιώσει το δράμα του να βγαίνεις έξω με τα χειμωνιάτικα έχοντας ξεχάσει το αντισκωριακό που έβαλε η μάνα σου στη τσέπη, να σου κάνουν εξακρίβωση ταυτότητας τα ΜΑΤ, να το βρίσκουν και να επιμένουν ότι πρόκειται για e. Αυτό βέβαια η Ναόμe μπορεί να μην το έχει βιώσει αλλά σίγουρα καταλαβαίνει τι εννοώ.

Ωστόσο, αυτό που στην πραγματικότητα είναι το καινούριο σπίτι της Naomi Cambell δεν είναι τίποτε άλλο από το μεγάλο Super Market της L_ _L μέσα στο οποίο κάποιος πρόγονος του Morrissey του μεταβίβασε τις συνήθειες του, μια από τις οποίες ως γνωστόν είναι η χορτοφαγία...

Πώς ο αγαπημένος Moz έγινε χορτοφάγος.

Πριν επεκταθούμε στο θέμα να σημειώσω ότι η αλήθεια έλαμψε όταν έμαθα ότι γνωστή αλυσίδα σούπερ Market είχε κιμάδες με e-coli. Όχι ότι γινόταν εκτενής λόγος στη διαφήμιση ότι ‘έχουμε τους καλύτερους κιμάδες με e-coli κτλ'. Απλώς έτυχε να δω τη διαφήμιση στη μέση του Ονόματος του Ρόδου και τότε τα κομμάτια μπήκαν στη σειρά.

Το θέμα είναι, όπως λέει στο High Fidelity και ο Ian στη signature του, αν γίνεσαι μελαγχολικός λόγω της μουσικής ή αν ακούς μουσική επειδή είσαι μελαγχολικός. Και για να το θέσω πιο συγκεκριμένα. Ο Moz έγραψε το Meat is murder επειδή ανακάλυψε στο Όνομα του Ρόδου τις μεσαιωνικές βάσεις του σούπερ market με χαλασμένο κιμά ή ο Eco πληροφορήθηκε από τον Moz τα δραματικά γεγονότα που συνέβησαν στο σπίτι της Ναόμι και τα ανασκεύασε σε κάτι πιο πιασάρικο για διανοούμενους όπως η Μεσαιωνική Σχολαστική Φιλοσοφία. Ένα ερώτημα που ποτέ δεν θα λάβει απάντηση εκτός και αν κάποιος από τους δυο αποφασίσει να σπάσει τη σιωπή του - ο Moz όπως έχουμε επανειλημμένα πει απλά δεν μπορεί να μιλήσει. Τρομερή synchronicity πάντως το γεγονός ότι η ταινία θα βγει την ίδια χρονιά, το 1986, με τον δίσκο.

Ας αρχίσουμε με το πρώτο hint, πριν την κυκλοφορία του δίσκου : William it was really nothing. Πρόκειται άραγε για τον Mackenzie [r.i.p.]? Όχι, εδώ, στο single του 1984, έχουμε να κάνουμε με μια από τις περίφημες double entendre του Morrissey. Αναφέρεται από τη μια στον κεντρικό ήρωα του Ονόματος, τον William του Basketville [basket, το καλάθι του σούπερ μάρκετ, basketville το σούπερ μάρκετ], που οδήγησε τον πρόγονο του Moz, Adso of Moz, στην ανακάλυψη του new age κινήματος και από την άλλη στον William Weaver, ο οποίος έδωσε την ευκαιρία στον ήρωά μας να διαβάσει το Όνομα μεταφράζοντας το στα 1983 στ' Αγγλικά. Πολλές συμπτώσεις για να είναι απλά τύχη.

Η περίφημη θεολογική διαφωνία των Καθολικών Μοναχών - οι οποίοι φυσικά είναι εκπρόσωποι των ταχυφαγείων της Μεσαιωνικής Ευρώπης- στο μοναστήρι-μάτι της Ναόμι δεν είναι άλλη από το μοντέρνο ερώτημα της πίτας με γύρο : τζατζίκι ή sauce? Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η Αριστοτελική οξύνοια του William θα δώσει τη λύση κρατώντας και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο ζωντανό - κάτι που ποτέ δεν κάνουν τα αγαπημένα μας γυροπιτάδικα που προτιμούν πάντα την πίτα ολόκληρη. Καθώς οι δυο ήρωες φτάνουν στο μοναστήρι κάποιος μοναχός βρίσκεται νεκρός, πράγμα που θα μπερδέψει περισσότερο τα πράγματα.

Δεν είναι άλλος από τον Adelmo του Otranto - novice and illuminator χαρακτηριστικά η wiki- , ο οποίος είχε με περισσό θράσος εκφράσει την άποψη ότι η πίτα με δραχμή μέσα είναι ακόμα πιο νόστιμη από εκείνη με ευρώ λόγω της ευκολότερης οξείδωσης του νομίσματος και που πολλοί γι αυτόν το λόγο θεώρησαν αντιευρωπαϊστή και εγκάθετο του Περισσού. Άρα και πολλοί οι ύποπτοι για το φόνο. Αλλά ας δούμε και τι λέει ο Moz επ' αυτού - φημολογείται ότι οι στίχοι εγράφησαν από τον ίδιο τον Adelmo : ‘Belligerent ghouls run Manchester schools ... down the nape of my neck' - σαφής η αναφορά στους στενόμυαλους σουβλατζήδες που έχουν εγκατασταθεί στο Κολωνάκι με σημαία τους την καθαριότητα. ‘I wanna go home...give up education as a bad mistake... I don t want to stay', άλλο ένα to the point επικριτικό σχόλιο για την μέθοδο παρασκευής πίτας που πολλοί φτιάχνουν χωρίς να την έχουν βουτήξει στο λάδι τόσο όσο χρειάζεται για να μοιάζει με το δέρμα της Μαρίας Σταματέρη.

Ο δεύτερος θάνατος είναι ακόμη πιο συγκλονιστικός. Ο Venentius του Salvemec, υπεύθυνος για τους καταλόγους με τα εδέσματα και μεταφραστής συνταγών βρίσκεται νεκρός έχοντας δίπλα του ένα μπιλιετάκι αποδείξεων που αποδεικνύουν ότι προτιμούσε τα λαδερά από τα κοντοσούβλια. Οι Σουβλατζήδες αισθάνονται τουλάχιστον προδομένοι καθώς αντιλαμβάνονται ότι κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να είναι τόσο ανώμαλος ώστε να συνιστά τη μπριζόλα με αίμα! Οι στίχοι του Well I wonder - ‘please keep me in mind... do u c me when we pass? I half-baked...this is the fierce last stand of all I am' - αντικατοπτρίζουν την εύθραυστη ιδιοσυγκρασία κάποιου χορτοφάγου avant l' heure που η μοίρα έκλεισε σε σώμα σουβλατζή!

Οι φόνοι θα συνεχιστούν δείχνοντας ότι όλα όσα προβληματίζουν ως τα τώρα τη συμπαθή συνομοταξία δεν είναι παρά μικροπροβλήματα για να περνά η ώρα μπροστά σε αυτό που όλοι φοβούνται να εκστομίσουν : από τι πρέπει να φτιάχνεται ο κιμάς - κατ' επέκταση το λουκάνικο?

Ο τρίτος φόνος είναι αυτός του Berengar του Arundel, ο οποίος κρυφά ερωτευμένος με τον Adelmo θα αφήσει πίσω του τους στίχους που θα χρησιμοποιήσει ο Moz στο I want the one I can t have : On the day that your mentality catches up with your biology - αναφερόμενος στον εαυτό του σχετικά με το πρόβλημα του πρόβιου το οποίο ως αγαπημένο του έδεσμα δεν τον αφήνει να έλθει κοντά στη λεπτεπίλεπτη ψυχή του - θα συμπεράνει δείχνοντας τον αληθινό του εαυτό : δεν χωρά παρά σε ένα double-bed and a stalwart lover κάνοντας έτσι το τρίκλινο αληθινή πρόταση άνεσης.

Ο τέταρτος φόνος θα είναι του κολλητού του Basketville του Severinus του Sankt Wendel - προσέχουμε τη synchronicity με το Severina και τη Sankt Pauli - ο οποίος εκτός από σουβλατζής είναι και herbalist, πράγμα που όπως καταλαβαίνουμε τον κάνει ιδιαίτερα μισητό σε έναν κλάδο ο οποίος η μόνη σχέση που έχει με τα λουλούδια είναι ότι στον top σουβλατζή στο Λεκανοπέδιο αρέσει το Chain of flowers. This beautiful creature must die θα ακουστεί να λέει ο William αποσπώντας ωστόσο από τη τσέπη του μια περίεργη sauce που ως τότε δεν είχε εμφανιστεί παρά στα εξώφυλλα των Slayer. ‘Ύπάρχει γυναίκα εδώ?' θ αναρωτηθεί.

Ο Malachi από το Hildesheim, βιβλιοθηκάριος και αυτός θα είναι το επόμενο θύμα. Γνωστός για την ανυπακοή του στον Τσελεμεντέ θα κατηγορηθεί στο παρελθόν για περίεργη ταξινόμηση συνταγών βιβλίων σχετικών με τη μαγειρική. Βέβαια την ταξινόμησή του θα ακολουθήσει τυφλά μια σέκτα οπαδών, οι Malachiες που μένουν στη σημερινή Γαλλία θα λέγαμε χονδρικά και όπου παρατηρείται το φαινόμενο να σου φέρνουν γλυκά ως πρώτο πιάτο, endangered species ως κυρίως και τυριά ως επιδόρπιο. Ο Malachi τόσο βουλγκάγ [vulgar] όπως είναι θα γράψει το λίβελλο που θα αποδώσουν οι Smiths ως Nowhere fast : ‘ I d like to drop my trousers to the wok I am a man of beans and eggs... to the queen...'

Έκτος θάνατος : Abo of Fossanova, το αφεντικό του Ματιού του Σκώρου, ο οποίος περιγράφεται στο Headmaster s ritual. Ριζοσπάστης που προτείνει ο γύρος να είναι μόνο χοιρινός θεωρώντας ότι το κοτόπουλο είναι για αδερφές. Το μόνο νερό στο κρασί του το κοτομπέηκον που έμαθε ως φαντάρος στην Αλεξανδρούπολη και που φωτογραφία από την στρατιωτική του θητεία κοσμεί το εξώφυλλο του Meat is murder. Στο κράνος αρχικά Meat is Burger, για το εξώφυλλο η φωτο εδέχθη επεξεργασία. Φανατικός οπαδός του Κότσι ρα, όποτε ακούει το τσιγάρο που κρατώ του τρέχουν τα σάλια. Κλασική Pavlov s dog response, προφανώς λόγω της ηχητικής σχέσης του επιθέτου με το χοιρινό κότσι.

Ο William θα βγάλει το λόγο του που θα μείνει στην ιστορία -και στο tracklist- ως This Joke isn't funny anymore επιτιθέμενος στην Υγειονομική Ιερά Εξέταση και αγγίζοντας ταυτόχρονα μεγάλη μερίδα deliverάδων οι οποίοι υφίστανται κάθε είδους τσίκνα κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Θα προκριθεί η λύση των αρωματικών πεύκων στο κουτί του delivery και των κεφαλιών των Υγειονόμων στο κουτί του John Doe.

Εν τω μεταξύ, οι υπόλοιποι Σουβλατζήδες παραβλέποντας το γεγονός ότι ο William είναι απλά έξυπνος καθώς τρώει χόρτα βραστά με την πίτα του θα τον κατηγορήσουν για την δυσκοιλιότητά τους και θα προτείνουν να καεί στη σχάρα μαζί με τη γαρδούμπα και τη μάγισσα που ξεπαρθένιασε τον πρόγονο του Moz - και η οποία μοιάζει εκπληκτικά με τη Νούβια Campbell. Αυτός θα καταφύγει σε ένα dark ambient soundscape - λαβύρινθο, γεμάτο με μουγγανητά από γελάδια και καλεσμένο έκπληξη τον Chigurh με το cattle gun του, όπου θα ανακαλύψει τον τυφλό μοναχό Jorge του Brugos ο οποίος και γνωρίζει το μυστικό των φόνων όντας ο μόνος που έχει διαβάσει την δεύτερη πραγματεία της Ποιητικής του Αριστοτέλη για τον Κιμά.  

Ο γέρος σε ένα παραλήρημα θα του τραγουδήσει το Τσιγάρο που κρατώ κρατώντας τον αναπτήρα του και θα του εξηγήσει ότι το κρέας είναι φόνος. Παράλληλα θα του ζητήσει να μην διαδώσει αυτή την αλήθεια καθώς χιλιάδες σουβλακερί θα μείνουν χωρίς δουλειά - ή θα κάνουν περισσότερη, εξαρτάται ποια μεριά του κέρματος θα γευτεί κανείς. ‘Τρίχες' θα πει ο William που θα του ζητήσει το βιβλίο με τη δηλητηριώδη sauce επάνω. Όμως ο μπάρμπας θα το εκλάβει ως ελαφρύ ορεκτικό και θα πέσει στη φωτιά θέλοντας να το γευτεί αλλά και παίρνοντας δυστυχώς μαζί του το βιβλίο με το μυστικό του άριστου Κιμά. Από το φλεγόμενο soundscape του Σκώρου θα σώσει τον William ένα ρέψιμο των Sentenced μετά από μια γενναία δόση πίτας γύρου.

Από εκείνη τη στιγμή, οι κεφτέδες θα ονομαστούν meatballs, ή για να γίνουμε πιο ακριβείς Αμελέτητα, ακριβώς επειδή ο William ΔΕΝ πρόλαβε να μελετήσει την πραγματεία του Αριστοτέλη πριν αυτή γίνει παρανάλωμα του πυρός. Όσο για τη δηλητηριώδη sauce αυτή είναι η sauce φιρικιού που μόνο όταν καταναλώνεται στη Γαλλία λόγω των μεγάλων ποσοτήτων αρσενικού στον αέρα δεν ξεπαστρεύει κόσμο.

Ως επιμύθιο της ιστορίας να αναφέρουμε πως οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν τη χαμένη συνταγή του κιμά έφτιαξαν τον πρώτο φούρνο μικροκυμάτων στη Γαλατία -ονομάστηκε Athanor- προσπαθώντας να μετατρέψουν το προϊόν τους σε συνομήλικο του σύμπαντος. Παρερμηνεύοντας το όνομα του Αριστοτέλη σε Αριστοκώλης ονόμασαν προς τιμήν του τους κιμάδες τους σε A-coli και τους διατήρησαν μέσα σε φορμόλη. Καθώς περνούσαν οι αιώνες, το προσωνύμιο άλλαζε και έτσι σήμερα, 4 αιώνες μετά έχουμε τη νέα γενιά κιμάδων Monsanto ή για συντομία e-coli.

Ο πρόγονος του Moz έχοντας δει το φόρο αίματος που χρειάστηκε να εκτίσουν οι σουβλατζήδες ορκίστηκε να είναι the last of the family line που είχε φάει κρέας - κάτι που τήρησε παίρνοντας μόνο συμπληρώματα διατροφής και διαβάζοντας men s health. Ο Κρίστιαν Slayer, όπως λέει και το όνομα του ηλίθιου αυτού πλάσματος, μετά την αποτυχημένη του ιδέα να κάνει καριέρα στους συνονόματούς του ως πληκτράς σε μια στιγμή που η thrash σκηνή δεν είχε ανάγκη τη μελωδία κατάντησε να παίρνει συνεντεύξεις από σαηεντολόγους βρυκόλακες οι οποίοι επιβίωσαν του κιμά του L__L.

Frankly mr. Bill Shankly (a.k.a Kino Runner)