Είχα υποψιαστεί πως στο Rodeo την προηγούμενη βδομάδα θα γινόταν πανικός για τους A Place to Bury Strangers. Αντιθέτως, πραγματικά δεν ήξερα τι να περιμένω για την συναυλία της Shara Worden και της παρέας της. Έντεκα παρά είκοσι εμφανίστηκαν οι γραβατοφορεμένοι Mani Deum στο σχεδόν γεμάτο Rodeo. Έλληνες τα παιδιά, για περίπου μία ώρα μας τράβηξαν χαμηλά στο έδαφος, με την βαριά μουσική τους. Ωραία μπάσα φωνή, ακουστική κιθάρα καθώς και μία δωδεκάχορδη παρακαλώ, πλήκτρα, τύμπανα, μπάσο, βιολί και ένα επιπλέον μπάσο τύμπανο (από αυτά τα μεγάλα που δένουν στην πλάτη). Δυναμική μουσική, ρυθμική και γενικώς μία έντονη παρουσία του συγκροτήματος στην χθεσινή βραδιά. Προσωπικά έχω να παρατηρήσω πως τα τραγούδια στα οποία δεν υπήρχε το μονότονο "παμ παμπαμ" του τυμπάνου και μπροστά έβγαινε το βιολί η μπάντα έπιανε πολύ καλή απόδοση. Μία πολύ όμορφη γνωριμία με τα παιδιά, κατά γενική ομολογία αρεστοί.

Ήταν ένα βράδυ όταν ο μικρός Diamond κοιτώντας από μία τρύπα στον τοίχο, είδε μία γυναίκα πάνω σε ένα πέπλο να έρχεται κατά πάνω του. Ήταν ο "βόρειος άνεμος". Του ζήτησε να την ακολουθήσει και αυτός δέχτηκε. Και για όσους δεν ξέρουν ποια είναι η δουλειά του βορείου ανέμου, ορίστε: Είναι υπεύθυνος για το θρόισμα των φύλλων...κάποιες φορές σε τρομάζει...και κάποιες άλλες δημιουργεί τόσο μεγάλες φουρτούνες στις θάλασσες που οι ναυτικοί... εντάξει... ο βόρειος άνεμος έφυγε...

(ελεύθερη μετάφραση του "At the Back of the North Wind", έργο του George MacDonald)

Η ώρα σχεδόν 00:00 και οι My Brightest Diamond εμφανίζονται στην μικρή σκηνή του club. Από την πρώτη στιγμή η υποδοχή του κόσμου αφάνταστα θερμή στην μικρόσωμη και κουρεμένη Shara και τους δύο θεόρατους φίλους της (drums και μπάσο). "Golden Star" το πρώτο τραγούδι με το γεμάτο πλέον Rodeo να αποθεώνει την εκπληκτική καλλιτέχνιδα στις ψηλές χαρακτηριστικές νότες που έφτανε με την φωνή της. Αστεία, εκφραστική, αλάνθαστη, εξαιρετικός ήχος, φοβερές μπασογραμμές (που είχαμε επισημάνει και στο review του τελευταίου δίσκου) τα χαρακτηριστικά που ήταν εμφανή από την αρχή. "Ice and Storm" από την τελευταία της δουλειά και έπειτα ένα beat-άκι να την συνοδεύει στο κούρδισμα της κιθάρας της ενώ 3-4 μπαλονάκια πετούσαν στον χώρο. Το αγαπημένο "Dragonfly" και μία απίστευτη ερμηνεία του 'Disappear" κάνουν το διαφόρων ηλικιών κοινό να πιστοποιεί την αξία της μπάντας. Η επαφή που είχε η Shara Worden με το κοινό της χαρακτηριστική και τα σχόλια για "μία Αθήνα γεμάτη συναισθήματα που εκφράζονται με διάφορες μορφές τις τελευταίες μέρες" μπορεί και να συγκίνησε κάποιους. Ένα από τα καλά της υπόθεσης χθες, ήταν πως ακούσαμε και τρεις διασκευές, η πρώτη στο "How come you dont call me anymore" του Prince μία στο τέλος του "Tainted Love" και μία στο "Feeling Good". Εκπληκτικές! "To Pluto's Moon" μας αφήνει να πετάξουμε ακόμα πιο ψηλά σε όλο το παραμύθι που είχαν στήσει. Με το "Freak Out" οι Αμερικάνοι έδειξαν την πιο punk πλευρά του χαρακτήρα τους με την Shara να χοροπηδάει σαν πεντάχρονο. "Apples" και η διασκευή προς τιμήν της Nina Simone. Τελευταίο τραγούδι του set το καθηλωτικό "Inside a Boy". Ακολούθησαν δύο αστεία encore τα οποία δεν μπορώ να σας περιγράψω, αλλά στο περίπου να σας πω ότι η λιλιπούτεια φίλη μας εμφανίστηκε με μία μικρή κιθάρα και οι δύο γίγαντες χτυπώντας τα πόδια τους στο έδαφος έδιναν ρυθμό.

Θα μπορούσα να μην είχα γράψει τίποτα από τα παραπάνω και απλός να αναφέρω πως το χθεσινό  live ήταν από τα ωραιότερα στα οποία έχω πάει. Ελπίζω να κτιστεί μία γερή φιλία μεταξύ My Brightest Diamond και ελληνικού κοινού, μιας και καιρός είναι -νομίζω- να πάρει κάποιος άλλος την θέση των Madrugada και Puressence!

Σημείωση: Το παραμύθι "At the Back of the North Wind" ήταν αναφορά της τραγουδίστριας ως πηγή έμπνευσης για κάποιο της τραγούδι που ομολογώ δεν κατάλαβα.