Η πορεία των EDITORS, από το πρώτο τους άλμπουμ ''The Back Room'' μέχρι το φετινό ''In Dreams'' είχε πολλές πάνω και κάτω στιγμές. Όμως οι οπαδοί τους όλα αυτά τα χρόνια, έμεναν πιστοί και τόσο οι πωλήσεις όσο και οι συναυλίες τους ήταν πάντα σε καλό επίπεδο.Στην Ελλάδα δεν θυμάμαι να πέρασε πολύς καιρός μέχρι να αποκτήσουν μεγάλο κοινό. Από το 2006 που πρωτοεμφανίστηκαν άφηναν άριστες εντυπώσεις και όσες φορές έχουν εμφανιστεί στη χώρα μας οι συναυλίες τους ήταν πάντα sold out. Βοηθούσε βέβαια και το ανελέητο airplay των βασικών fm rock σταθμών της χώρας αλλά και το γεγονός ότι στις ζωντανές εμφανίσεις τους είναι μια μπάντα που δίνει τα μέγιστα και στέκεται επάξια.

Τους είχα δει την πρώτη φορά σε εκείνο το αξέχαστο Rockwave του 2006 που έπαιξαν μετά τους αναγεννημένους MECANO και προκάλεσαν αίσθηση αμέσως με το δυναμισμό τους. Φανατικός ακροατής του ''The Back Room'' μέχρι εκείνη την περίοδο, ήταν από τις ευτυχείς συγκυρίες όπου είδα και μια αγαπημένη καινούρια μπάντα τη στιγμή που ήθελα αλλά και ένα αγαπημένο σχήμα από τη δεκαετία του'80, που ήθελα πάντα να δω.
Έκτοτε έχανα τα λάιβ τους για πολλούς και διάφορους λόγους μέχρι που εννέα χρόνια μετά είχα την ευκαιρία να τους ξαναδώ πάλι.
Η ακριβή τιμή του εισιτηρίου, δεν πτόησε οπαδούς και τυχαίους να γεμίσουν το Gazi Music Hall από νωρίς, δημιουργώντας το αδιαχώρητο. Αν και δυσκολεύτηκα κατάφερα να φτάσω μπροστά σχεδόν, όπου εκείνη τη στιγμή οι CYANNA MERCURY, ζέσταιναν τον κόσμο κανονικά με ογκώδεις μπάσα και κιθάρες παίζοντας και καινούρια και παλιότερα κομμάτια τους.

Ο πολύ δυνατός ήχος παραμόρφωνε τα πάντα, όμως το σχήμα έκανε μια καλή εμφάνιση τηρώντας ευλαβικά την παραδοσιακή live συμπεριφορά και απόδοση που απαιτείται σε μεγάλους χώρους με πολύ κόσμο. Σε μεγάλα φεστιβάλ δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να εντυπωσιάσουν και να αφήσουν καλές εντυπώσεις. Είναι έτοιμοι και για το πρώτο τους άλμπουμ και σίγουρα το μέλλον θα είναι αρκετά καλό στους χώρους που κινούνται. Αν είχαν και περισσότερο φωτισμό θα ήταν καλύτερα.
Οι πρωταγωνιστές της βραδιάς βγήκαν με πολλά περισσότερα και εντυπωσιακότερα φώτα  και με ενθουσιασμό από το ακροατήριο.

Άλλη μια σχεδόν sold out εμφάνιση ξεκινούσε και το πρώτο τραγούδι ''No Harm'' άνοιξε το σετ μεγαλόπρεπα όπως ακριβώς και στο πέμπτο άλμπουμ τους ''In Dream''. Σίγουρα αντίθετα με εμένα οι οπαδοί τους είναι τόσο πιστοί που ξέρουν τα τραγούδια απ' έξω κι ανακατωτά και ήταν φανερή η χαρά τους από το πρώτο κιόλας τραγούδι και για είκοσι ακόμα αυτή η χαρά δεν έφυγε από τα πρόσωπα τους.
Οι EDITORS είναι μια πολύ δυνατή λάιβ μπάντα γιατί κατ' αρχήν δεν υποτιμούν το κοινό τους, έχουν μελετημένο στήσιμο αλλά δεν αντιμετωπίζουν σαν υποχρέωση τις ζωντανές εμφανίσεις και το σετλιστ τους έχει και την ποσότητα και ποιότητα.
Έπαιξαν τα καλύτερα τους τραγούδια δίνοντας φυσικά βάρος στο καινούριο αλλά χωρίς να στερούν από το κοινό τους τα παλαιότερα, που τους έκαναν μια σπουδαία μπάντα όλα αυτά τα χρόνια.

Οι ζωντανές εκτελέσεις είχαν περισσότερη δύναμη από τα άλμπουμ τους, κυρίως αυτών που έπαιξαν από το ''In Fear'' και με εξαιρέσεις τον πολύ δυνατό αλλά όχι καθαρό ήχο, κάποιες διακυμάνσεις στην απόδοση τραγουδιών (σόλο του ''Smokers Outside the Hospital Doors'', η κάπως διεκπεραιωτική εκτέλεση του Munich) και κάποια Coldplay-ικά σύνδρομα, οι EDITORS του 2015 είναι μια εξαιρετική λάιβ μπάντα που ξεκινά δυνατά αλλά ξέρει πως να κορυφώνει και να φέρνει το κοινό να φεύγει με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Από το ''Bricks And Mortar '' και μέχρι το τέλος, υπήρχε ακόμα περισσότερη χαρά και λίγες φορές τελευταία έχω δει κόσμο τριγύρω μου να έχει τόσο ενθουσιασμό, να χορεύει και να ζει σε πελάγη ευχαρίστησης. Βοηθούσε βεβαίως και η σοφή επιλογή των πιο συναυλιακών τους κομματιών στο τέλος ( A Ton Of Love, Papillion, Ocean Of Night) σε εκτελέσεις που αξίζει τον κόπο να αποτυπωθούν και σε βίντεο. Είναι αυτή η τελευταία ώρα του σετ τους που, ειλικρινά, με κάνουν να χαρακτηρίσω αυτή την εμφάνιση σαν μια από τις καλύτερες συναυλίες που είδα φέτος και η καλύτερη από πλευράς δεκτικότητας από το κοινό. Κάπως έτσι πρέπει να είναι κάποιες ζωντανές συναυλίες. Το να βλέπεις γύρω σου μια πολύ χαρούμενη κατάσταση χωρίς ξινισμένες μούρες ή ψεύτικα χαμόγελα, με το κοινό να αγαπάει αυτό που ακούει και τη μπάντα να παίζει με ειλικρίνεια και πάθος. Αλληλεπίδραση που δεν βλέπω πλέον εδώ και καιρό να συμβαίνει συχνά.

 

Χρήστος Μίχος

Photos: Θοδωρής Μάρκου και Κωνσταντίνος Τάγκας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---